Ulica

Gość

- Moze do Port Angeles, albo Seattle? - zaproponowała. - Na początek przydadzą się małe zakupy - uśmiechnęła się. - Kupowanie nowych ciuchów, chyba każdą dziewczynę stawia na nogi ^^

Kejsi

Uśmiechneła się tylko i ruszyła prosto ku Seattle.Nie chciał nikomu psuć wyjazdu.
- Co tam u Ciebie słychać Gwen? - spytała by zagłuszyć ciszę.

Gość

- Top co zwykle. Włóczę się po okolicy i zbieram to, co mi potrzebne - odpowiedziała. - I nadal wielu nie chce mieć ze mną nic wspólnego. Niezbyt miło słuchać, jak cię obgadują za plecami, ale się przyzwyczaiłam i mam to gdzieś.

Kejsi

- Są głupi i tyle - powiedziałą do dziewczyny pocieszająco. Sama miała o wiele gorzej. Zamyśliła się na chwilę.
- to fajnie że jakoś Ci mija czas - poweidziała z delikatnym uśmiechem lekko zamyślona.

Gość

- Jakoś - dobrze ujęte, wiesz? - Bo ogólnie to... jakoś mi nic nie wychodzi. Mam nadzieję, że się to zmieni. Poznałam trochę nowych, naprawdę kochanych ludzi i nieco mi raźniej.

Kejsi

- To dobrze że masz do kogo się zwrócić - odparła spokojnym tonem. Szkoda tylko że ja nie mam...A przecież miałam... Westchneła w myślach. Cały czas patrzyła na drogę. Nie chciała się teraz rozkleić, nie mogła. Obiecała sobie że będzie silna...

Gość

- Ale tylko czasami, jak się komuś o mnie przypomni - westchnęła. - Nie martw się, niedługo będe musiała mieć jakieś lokum w Forks, to będę czasem mieszkać u ciebie, jeśli chcesz - uśmiechnęła się.

Kejsi

- Pewnie że chcę - powiedziałą wesoło.
- co prawda mam współlokatorkę ale ciągle jej nie ma - dodała wesoło i u śmiechneła się. Jednak w głębi nie była tak wesoła. Znów pogrążyła się w myślach.

Ilucorana

//Dom

Wyszła zza jakiegoś zaułka, ruszyła przed siebie znużona. Może szukała po prostu zabawy? To raczej nie było ważne.

Gość

- Hmm, może ją ktoś uwiódł i siedzi z jakimś facetem <lol2> - powiedziała. - Kejsi, co jest? - spytała. - Widzę, że jesteś czasem jakaś nieobecna i masz smutne oczy Sad

Kejsi

- Możliwe - powiedziała i zaśmiała sie chichutko tak by dziewczyny nie słyszały. Spojrzała na Gwen.
- Zastanawiam się nad czymś...- powiedziała wymigująco. Nie chciała zadręczać ich swoimi problemami. Westchneła cicho.

Gość

- Nad czym? - zapytała, nie dając za wygraną. - Wiesz, że na mnie możesz polegać i mi zaufać - powiedziała szczerze.

Kejsi

Westchneła cicho dając za wygraną.
- Ogólnie...- zawiesia się na chwilę - miałam kogoś...I ten któś pewnego razu po prostu zniknął...Teraz zastanawiam się czemu - wytłumaczyła zstarając się zachowywać spokój. Nadal patrzyła prosto na drogę.

Ilucorana

Po chwili jednak zawróciła. Zamierzała gdzieś pojechać...daleko...kierunek Seattle.

//Lotnisko

Gość

- Bardzo to dziwne - przyznała. - Nie dziwię się, że cię to dręczy. To jest dosyć... niezwykłe? Bardzo niespotykana sprawa.

Kejsi

- Niezwykłe...Jak dla mnie to raczej trochę...Smutne - odparła zamyślona.
- Zostawił mi tylko jakąś kartkę z marnym wytłumaczeniem - dodała lekko kpiącym tonem. Nie mogła tego zrozumieć.

Gość

- Co ci napisał? - zapytała. - Czym się tłumaczył? O ile jakieś wytłumaczenie w ogóle posiadał. A w to wątpię akurat.

Kejsi

Westhcneła. Pamiętała wszystko co było tam napisane.
- Napisał cytuję "Kejs, Wiem że może dziwić Cię to co powiem ale wogóle Cię nie kocham. Myliłem się co do moich uczuć. Jesteś wspaniałą kobietą ale nie dla mnie. Nie zasłużyłem na twoje uczucie więc lepiej wymarz mnie z pamięci. Nie dzwoń, zapomnij o mnie i o tym że kiedyś co kolwiek nas łączyło. Ja też usunę się z twego życia i nigdy mnie nie zobaczysz ponieważ wyjeżdżam. Proszę spal ten list, żeby nic Ci o mnie nie przypominało. Michael" - powiedziała całą kartkę po chwili zerkneła na Gwen po czym znów wróciła wzrokiem nadrogę.
- niestety pamiętam wszystko - dodała ciszej tak zeby tylko Gwen usłyszała.

Gość

- Dupek! - podsumowała to wszystko Gwen, marszcząc brwi. - Cholerny kretyn, który bawi się uczuciami innych. "Myliłem się co do moich uczuć" - zacytowała. - Taaa, pewnie! Chciał się zabawić i tyle. Ale Kejs, nie warto tego wspominać. Wyrzuć to z pamięci, bo on nie zasługuje na to, byś o nim rozpamiętywała.

Kejsi

- Gdyby to było takei łatwe. Niestety mam zbyt dobrą pamięć ale staram się jak mogę - dodała. Wciąż delikatnie nad tym rozmyślała.
- Niesety to odśc świeże. Bo znalazłam kartkę wczoraj - dodała cicho w sumie dla samej Gwen. Miała nadzieję że ona to zrozumie.

Kate Wolf · Gość

Siedziała jak na szpilkach jednak było jej łatwiej z otwartym oknem.

Gość

- No tak, to zmienia postać rzeczy - powiedziała cicho i zadumała się. - Ale ty choć miałaś faceta. Mnie nawet kot bez ogona nie zechce - wywróciła oczami. - Zostanę sama i na starość jak na wiedźmę przystało, będę latać na miotle.

Kejsi

Uśmiechneła się słysząc Gwen.
- Na pewno kogoś znajdziesz. Wiesz, ja to trochę inna sprawa - powiedziała w miarę spokojnym tonem. Widziała jak Kate siedzi, nie chciała jej psuc wieczoru.
- Kate, ja naprawdę nic nikomu nie chcę zrobić. Nie musisz się o nic martwić. Tak samo nic do Ciebie nie mam. Jesetśmy kim jesteśmy ale to nie znaczy ze musimy się nienawidzieć - powiedziałą spokojnie i posłała w ljej w lusterku ciepły uśmiech.

Kate Wolf · Gość

-Kejsi-uśmiechnęła się-po prostu ten twój zapach...Aż głowa zaczyna boleć-spojrzała przepraszająco-Ale również nie mam do ciebie uprzedzeń.

Gość

- No właśnie. Co ciekawe każda z nas się czymś różni. Ale czy to wazne, przecież to nie musi mieć żadnego wpływu na nasze wzajemne stosunki, nie? No własnie - powiedziała i zamilkła już do samego Seattle, pogrązona w myślach.

/Ulice Seattle (wszystkie - Kejs napisz coś tam :*)

Selene

- My tu gadu, gadu a dzień mija - westchnęła i podniosła się z ławeczki. Podparła się kulami i zaczęła dreptać wolno chodnikiem, zaciskając czasami zęby, gdy było jej ciężej.
Dasz radę Sel, jesteś silna, nie poddajesz się. No naprzód kobieto! - dopingowała się w myślach.

Rhiannon

Pobiegła za nią.
- Poczekałabyś na mnie - zawołała biegnąc. Kiedy była obok niej Położyła rękę na jej plecach aby nie upadła.

Selene

- I żółw by mnie dogonił w tym stanie - mrukneła. - Cholera jasna no! Jak ja w ogóle wyglądam! Gips, bandaże, siniaki, zadrapania - blizny nigdy mi nie zejdą - powiedziała z rozpacza, a z jej oka popłynęła łza.

Rhiannon

Otarła jej łzę i pocałowała w policzek.
- Blizny zejdą po odpowiedniej pielęgnacji a reszta zniknie już za niedługo -uśmiechnęła sie pocieszająco

Selene

- Nic nie zejdzie - powiedziała ponuro. - Będę brzydka, niekochana i tylko wszystkich wystraszę. Wszystko się sypie... Może byłoby lepiej, gdyby ten koleś mnie zabił wtedy!

Rhiannon

Wywróciła oczami.
- Blizny zejdą. Jesteś piękna a jak coś to zawsze ja Cię kocham - zaśmiała się i zmierzwiła jej włosy

Selene

- Ale faceta sobie nie znajdę. Po co komu taki potwór - zwiesiła głowę. - Cholerny Adam! Po co on się tu zjawił no! i po ca ja głupia dałam się w to wplątać. Ale ja go nadal kocham Rhi, nadal... - westchneła. - No nic, jak o nim znów wspomnę trzepnij mnie kulą po głowie, proszę!

Rhiannon

Trzepnęła ją ale rękom.
- Sel, on jest idiotą. Znajdziesz kogoś lepszego . Przecież widzę jak się za Tobą ogladaja - zaśmiała się

Selene

- Taaa, ciekawe kto? Pan Nickols, który jest od 10 lat na emeryturze chyba. Niby przychodzi do babci, ale... gapi się na mój tyłek, zboczeniec jeden! - mruknęła ze złością, po czym roześmiała się na głos.

Rhiannon

- Lepsze to niż nic - zaśmiała sie,
- Masz ochotę na kawę? - spytała zerkając na kawiarnie

Selene

- Mam, ale już chyba najbardziej na lody i dużą dawkę czekolady - uśmiechnęła się. - Chodźmy więc! - powiedziała i poszły razem do kawiarni

/Kawiarenka

Marianne

//warsztat samochodowy

Wyszła z warsztatu. Rozklejała plakaty po drodze do kawiarni. Miała nadzieję, ze ktoś się znajdzie, inaczej znów będzie musiała zajmowac się wszystkimi papierami sama. Nie znosiła tego. Zaburczało jej w brzuchu. Zaklęła pod nosem. Zapomniała zjeść.

Lily

Biegła gdzieś w stronę centrum miasteczka. W końcu wpadła na jakąś kobietę.
- Przepraszam Panią. Nie chciałam - pogładziła czoło swoje sobie xD

Marianne

- Nic nie szko.. - spojrzała na dziewczynę. Skądś znała jej zapach - Lily? - uniosła brew w zdziwieniu.

Lily

Spojrzała na kobietę.
- Znamy się? - przyjrzała się jej bardzo uważnie. Była bardzo podobna do jej cioci i mamy. Trochę się zestresowała.
- Ma..Marianne? - spytała ciszej