Ulice miasta

Siobhan Valedhed

/ Ulice Forks

- Phi. - Prychnęła rozbawiona patrząc na niego. - Nie pomyliło się mi nic a nic, swoje wiem i tez tego się będę trzymać koniec, kropka. - pokazała mu język w geście rozbawienia. - A to, że stanąłeś mi na drodze hm... - zamyśliła się lekko szukając odpowiednich słów. - ...cóż najwidoczniej było nam to pisane czy jakoś tak. - uniosła dumnie głowę. - No chyba, że wolałbyś cofnąć ten czas, cóż to by była już inna sprawa. - Wzruszyła lekko ramionami, kręcąc lekko głową jak by sobie tego w tej chwili nie wyobrażała. - Jak dla mnie to tak na prawdę cieszę się, że mi stanąłeś na drodze i nie ważne czy to było bezczelne, czy też nie i nawet nie chodzi tu o nas, o to co jest między nami... - westchnęła lekko. - ... Jesteś dobrym człowiekiem i niejedna osoba mogłaby Ci pozazdrościć, masz serce przepełnione dobrocią i tyle cierpliwości dla innych choć często sam na tym cierpisz. - Powiedziała cicho uporczywie gapiąc się w swoje długie kolorowe paznokcie.

Benjamin

- A gdzieżbym śmiał! - zawołał poruszony - Żadnego cofania się w czasie! Ja się tak nie bawię! - zawolał zrozpaczonym tonem i skręcił gwałtownie w boczną uliczkę by dojechać prędzej do centrum. Mruczał coś pod nosem co ciążko było zrozumieć. Spojrzał na nią rozbawiony - Ale mi słodzisz! Aż miło posłuchać... - wyszczerzył się prosząc o więcej. - Cierpię na niedobór glukozy - dokończył cicho i spojrzał na nią błagalnie.

Siobhan Valedhed

Zaśmiała się wesoło i podjęła temat. - No to jesteś tak: kochany, uroczy, słodki, miły, przystojny, z dużym poczuciem humoru, dżentelmen w każdym calu, delikatny, cierpliwy i wariat. - Zaśmiała się kiedy skończyła wyliczać mu jego zalety. - Wystarczy tego słodzenia czy jeszcze mam coś dodać? - zapytała cicho. - Bo wiesz ja tak mogę cały czas wyliczać i wyliczać. - Spojrzała na jego uśmiechniętą twarz. - A i zapomniałam dodać najważniejsze, masz zniewalający uśmiech i to mi się podoba. - Uśmiechnęła się lekko.

Benjamin

Benjamin przez czas jej wyliczanki starał sie zachować powagę na twarzy. Kiedy skończyła weschnął ciężko. - Zostaw mi trochę na drogę powrotną. Wiesz, po takiej wycieczce jaką mi urządzisz zapewne będę skonany, czyż nie? - I uraczył ją tym swoim najładniejszym uśmiechem ze wszystkich jakie posiadał.

Siobhan Valedhed

Odpowiedziała mu równie słodkim uśmiechem. - Dobrze kochanie zostawię trochę na później kiedy Ci się wyczerpie zapas baterii - roześmiała się bawiąc się końcówkami swoich włosów. - Cóż, przyznam, że zapewne zanim znajdę to czego chcę, minie trochę czasu, więc będziesz musiał znieść to dzielnie o mój książe na białym rumaku. - Zachichotała wesoło. - No tylko tego rumaka Ci jakoś brak, ale myślę, że da się to szybko załatwić i nadrobić zaległość. - powiedziała z udawaną powagą. - Co Ty na to? - zapytała zaciekawiona jego reakcji.

Benjamin

- A czarny nie pasuje? - zapytał wskazując brodą na deskę rozdzielczą samochodu - Ja lubię czarny... - wyjeczał - No ale jak panienka chce białego to myślę że dałoby się znaleźć coś odpowiedniego. - zahamował i zatrzymał się przed galerią. - Dzięku bogu nie uległem pokusie rozkojarzenia się i dojechaliśmy w jednym kawałku. - stwierdził zadowolony.

/ Galeria handlowa

Siobhan Valedhed

Zaśmiała się. - Aleś Ty jest wybredny - dźgnęła go palcem w korpus wciąż się śmiejąc. - Też lubię czarne dlatego z miłą chęcią przystanę na czarny, w sumie będzie pasował jak ulał. - Uśmiechnęła się przeciągając swe ciało leniwie, po czym odpięła swe pasy rozglądając się z ciekawością. - I chwała Ci za to dobry człowieku. - powiedziała miłym głosem i zmieniła pozycję tak, że teraz jej kolana znajdowały się na siedzeniu. Pochyliła się nad nim i zatopiła swe usta w jego wargi pamiętając o tym, że on musi nabierać powietrza w płuca, cicho zamruczała zadowolona rozkoszując się pieszczotą. Kolejny raz oddała się całkowicie w pocałunku jemu delektując się jego aksamitnymi ustami, które smakowały jak najlepsza na świecie słodycz.

Siobhan Valedhed

/ Galeria handlowa

Weszła do samochodu z przyjemnością usadawiając się na siedzeniu i wtedy odetchnęła w końcu z ulgą. - Ooo...jak dobrze z dala od tego gwaru i tłumu ludzi - powiedziała z ulgą w głosie spoglądając na niego. - Nawet sobie nie wyobrażasz jak ja nienawidzę znajdować się wśród takich tłumów, ten cały ścisk i w ogóle jest przytłaczający - wyjaśniła mu spokojnie o co jej tez chodziło dokładnie.

Benjamin

/ Galeria handlowa

Zajął swoje miejsce i powiedział zanim zapiął pasy- Teraz tak jak obiecałem... - przechylił się i pocałował delikatnie z cichym westchnieniem Sobh. Odsunął się od niej z dziwacznym i lekko nieprzytomnym uśmiechem tryumfu na twarzy. Chrzaknął cicho i ruszył w stronę domu. - A teraz do Takeo. - zakomenderował pewnie. Nie, najpierw jeszcze do domu. Ciekawe jak się miewa nasza pacjentka...

Siobhan Valedhed

Również westchnęła w geście zadowolenia a na jej usta wypłynął słodki uśmiech. - Ach..Ty mnie kiedyś doprowadzisz do szaleństwa a wtedy Ci już nie popuszczę. - Zachichotała wesoło patrząc na niego. Z jej oczu można było wyczytać uwielbienie dla tego mężczyzny jak i wielką niewysłowioną miłość. - Tak jedźmy do Takeo, ale wcześniej wstąpmy do domu dobrze skarbie? - spojrzała na niego jak by chciała usłyszeć od niego odpowiedź na swe pytanie. - Musimy zabrać nasze herbatki dla niego no i trzeba spojrzeć na tą dziewczynę co jest u nas a i przy okazji wstawić Twój nowy nabytek - znów się zaśmiała.

Benjamin

Uśmiechnął się szeroko - Od kiedy masz dar czytania w myślach, co? - popatrzył na prędkościomierz którego wskazówka zatrzymała się na liczbie 200 km/h. Spieszyło mu się. Sam zastanawiał się do czego. Wpatrywał się w drogę odmierzając w myślach czas. Brak korków i puste drogi pozwoliły im dotrzeć na obrzeża Forks w rekordowym tempie.

/ Forks / Obrzeża / Dom Sobhin Blackrose

Siobhan Valedhed

Ja dar czytania - roześmiała się - nie mam go niestety w ogóle a czasem przydałby się jak ulał - posłała mu uśmiech patrząc na prędkościomierz i pokręciła głową, w sumie to pomyślała sobie, że chce jak najszybciej zobaczyć Takeo i to dlatego pędzi jak szalony. Nawet się nie obejrzała a już byli na miejscu w Forks, uśmiechnęła się szeroko widząc ich dom. - Jak dobrze się znaleźć w domu, z Tobą - dodała pośpiesznie ciesząc się jak małe dziecko.

/ Forks / Obrzeża / Dom Sobhin Blackrose

Dominic · Gość

/ Forks

- No to jesteśmy - zaparkował samochód w ciemnym zaułku.
- Dalej pójdziemy pieszo - oznajmił spokojnym głosem. - Masz ulubione sposoby zabijania ludzi? - spytał zainteresowany.

Mercedez Volturi

//Forks

Spojrzała na niego.
-Ulubione sposoby?? Lubię polować na przystojnych mężczyzn. Uwpdzić ich a potem dopiero sobie pojeść.
Zamyśliła się jeszcze chwilkę.
-A jak mnie ignorują to od razu ich atakuje.
-A Ty jak lubisz zabijać?

Dominic · Gość

- Recz jasna gustuję w kobietach, bo łatwiej je podejść. Flirtuję z nimi, zagaduję, proponuję spacer, a potem powoli się do nich dobieram, gdy zaczynają uciekać, zaczynam je łamać, dosłownie - końcówkę zdania powiedział już ostro, z lekkim podnieceniem.
- Kocham polowania!

Mercedez Volturi

Mercedez zaśmiała się na ostatnie słowa wampira. Wyszła z samochodu i w sekundę znalazła się koło jego drzwi.
-To chodźmy. Już czuję tu zapach jakiegoś mężczyzny.
Jad napłynął jej do ust a czekoladowe oczy zabłyszczały.
-Prowadź gdzie chcesz iść dalej.

Dominic · Gość

- Ja zwykle idę prosto przed siebie - powiedział szczerze.
- A potem do jakiegoś klubu. Tam jest w czym wybierać.

Mercedez Volturi

Spojrzła na niego i wstchnęła.
-To chodźmy.
Wciągnęła powietrze. Poczuła woń mężczyzny która dolatywała z uliczki obok. Zaczęła powoli się kierować w jego stronę. Nie zwracała już uwagi Na wampira który kroczył za nią. Zobaczyła mężczyznę który otwierał właśnie samochó. Jakaś szycha pomyślała gdy zobaczyła czarną walizkę w ręku faceta. Podeszła do niego odłaniając biust.
-Witaj przystojniaku-zaświergotała do niego opierając się o samochód i wypinając piersi. Mężczyzna spojrzał na nią. Jego wzrok obleciał ją od stóp do głowy.
-Witaj-jego oczy były przepełnione pożadaniem-Co taka młoda i piękna kobieta robi sama w takim miejscu.
Mercedez obejrzała się aby zobaczyć gdzie jest wampi. Stał w cieniu budynku więc zaczęła dalej swoją grę.
-Szukam jakiegoś opiekuna. Myślę że Ty byś mi wystarczył-wciągnęła powietrze i podeszła bliżej niego. Swoją nogę optarła jego kroczę.-Mam rację?
Mężczyzna od razu wykożystał zaproszenie łamiąc za jej nogę i przyciskając do samochodu.
-Oczywiście maleńka.
Zaczął całować jej szyję a MEr spojrzała na wampira i uśmiechnęła się. Spuściła głowę nad szyją mężczyzny nie spuszczając wzroku z Dominica. Oblizała szyję faceta. Gdy jej język zatrzymał się na tętnicy wgryzła się a on tylko jąknął. Wypiła cała krew a cieło żuciła koło samochodu. Podeszła do Dominica. Językiem oblizała stróżkę krwi spływającą kącikiej jej warg.
-To teraz Twoja kolej twardzielu. Szukaj i wyrywaj jakomś dupcię. Z chęcią popatrze.
Uśmiechnęła się do biego cwanie

Dominic · Gość

- No i pięknie! - pochwalił dziewczynę wampir, uśmiechając się lekko.
Po chwili odszedł w kierunku baru. Wszedł do środka i rozejrzał się.
Wyłapał wzrokiem ładną dziewczynę, która wychodziła właśnie. Zagadał ją i wyszedł z nią z baru.
Gdy mieli przejść przez ciemniejszy zaułek, złapał ją i przycisnął do muru.
Obyło się bez łamania kości.
- Młoda, łaknąca życia dziewczyna. Takie lubię najbardziej.

Mercedez Volturi

Mercedez uśmiechnęła się na pochwałę wampira.
Poszła za nim. Gdy ten wszedł do baru ona została na zewnątrz. Za chwilę wyszedł z jakoms z jakomś dziewczyną. Poszli w ciemny zaułek a Mer powoli ruszyła za nimi. Stanęła na rogu ulicy przyglądając się wszystkiemu.
uśmiechnęła się na słowa wampira. Mi też odebrali zycie gdy byłam młoda i łaknęłam życia

Dominic · Gość

- Co teraz, druga rundka, czy przejdziemy się gdzieś? - spytał. Humor miał lepszy, gdyż świeża krew zawsze sprawiała, że łagodniał.

Mercedez Volturi

Podeszła do niego i kciukiem wytarła krew z jego warg. Potem oblizała palec.
-Hmm słodka.
Uśmiechnęła się.
-Możemy jechać do Liama i Lei ale i gdzieś przejść się też możemy. Ty wybieraj

Dominic · Gość

- W sumie...możemy jechać do nich. Chyba powinien trochę naprawić swoje zachowanie - powiedział cicho.
- Znasz tu jakieś ciekawe miejsca? Ja tu jestem w sumie pierwszy raz.

Mercedez Volturi

-Wiesz ja ogólnie też nie znam tu fajnych miejsc.
Podeszła do samochodu i wsiadła od strony kierowcy. Na pytające spojżenie wampira powiedziała.
-Ja tam trafię bez problemu wsiadaj.

//Dom Leany

Dominic · Gość

- w porządku - mruknął i wsiadł do samochodu.

/Dom Leany

Paul

/Forks

Wjechał do Seattle i pokierował samochód w stronę swojego biura. Po drodze odebrał parę telefonów. Niesamowite ilu ludzi podrabiało dokumenty i to tylko w kilku miastach. Paul zatrzymał samochód przed kawiarnią. Miał ochotę na coś słodkiego.

/Kawiarnia

Gość

//??

Po problemach z Jackiem stwierdziła, że należy jej się trochę rozrywki. I mimo, że nie wychodziła chętnie z domu, to postanowiła przejść się na kawę.

//Kawiarnia

Machete

/Kryjówka Machete

Machete wjechał do miasta bardzo szybko. Musiał odreagować. Było już ciemno choć trasę pokonał na swoim motorze w niespełna godzinę. Zaparkował w jakimś ciemnykm zaułku. Wyłączył silnik i zsiadł z motoru. Rozejrzał się i wziął głęboki wdech. O tak!! Stanął w ciemnej części ulicy i oparł się o mur. Po niecałej minucie zobaczył swój cel. Jakieś małóżeństwo szło wesoło z dzieckiem nie wiedząc co ich czeka. Skręcali akurat w ulicę gdzie czycha Machete. Nie zauważyli go od razu. Do piero gdy byli kilka metrów dalej zobaczyli jego sylwetkę. Poczuł strach, i odrazu uśmiechnął się złowrogo jak to często miał w zyczaju. Czuł ich wachanie. Spojrzał w ich kierunku. Chwcieli uciekać. Widząc jak się cofają Machete odsłonił zęby i w mgnieniu oka znalazł się za nimi torując im drogę. Czuł ten słodki zapach strachu i krwi. Mężczyzna osłonił kobietę z dzieckiem swoim ciałem. Machete zaśmiał się tylko złowrogo i rzucił na niego. Gdy mężczyzna leżał powalony, wgryzł mu się w szyję. Gdy skończył posiłek wstał z ciałem mężczyzny odrzucając je na bok. Złapał kobietę za rękę i złamał jej ją. Zmotywowało go to. Wyrwał jej rękę na oczach dziecka. Słysząc jej krzyk, w jego oczach pojawiła się żądza mordu. Wypił z niej całą krew. Też ją odrzucił i spojrzał tymi morderczymi, czerwonymi slepiami na dziecko. Czuł strach jaki bił od małej dziewczynki. Uśmiechnął się złowrogo i złapał ją za małą szyjkę. Z robił to na co miał ochotę, a mianowicie urwał jej głowę. Wypił młodą krew. Spojrzał na porozrzucane zwłoki. Zebrał je i wrzucił gdzieś wysoko na jakiś dach. Zaczął powoli wracać do motoru. Znalazł przy nim jakiegos gościa, zafascynowanego jego pojazdem. Mężczyzna dotknął gładkiej powieżchni lakieru i przymierzył się do wsiąścia na niego, w Machete aż się zagotowało. Co za sukinsyn!! W jednej chwili znalazł się przy nim i połamał mu barki i kark. Wypił sobie przy okazji trochę krwi i zostawiąc zwłoki gdzieś w rogu wsiadł na motor i wrócił do siebie. I kto jest lepszym mordercą niz ja? zadał sobie w myślach to pytanie i po chweili odpowiedział Nikt!

/kryjówka Machete

Aprilan

/Forks
April wjechała Impalą na chodnik parkując idealnie w linii z innymi samochodami. Po chwili otworzyła drzwi przeciągając się. Spojrzała na zegarek i zmarszczyła nosek lekko.
-Możemy się jeszcze przejść, mamy dużo czasu-mruknęła do Dorcas i poszła z nią w jakimś kierunku.

/??

Aprilan

/??
April i Dorcas znowu znaleźli się przy samochodzie April i przystanęły na chwilę. April zamyśliła się a po chwili spojrzała na zegarek i uniosła brwi zdziwiona. Czas szybko leci.... Odwróciła się do Dorcas.
-Słuchaj, masz kluczyki-rzuciła je Dorcas-Jak będziesz chciała gdzieś w spokoju posiedzieć, wejdź do samochodu, a tak to możesz się przejść, tylko bądź pod komórką.
Uśmiechnęła się do niej i poszła w swoim kierunku.

/Biuro Paula

Gość

Dorcas już otwierała usta, żeby coś powiedzieć, ale April szybko się oddaliła. Pospiesznie zamknęła usta i lekko zirytowana wsiadła do Impali trzaskając drzwiami. Rozsiadła się i oparła głowę o zagłówek. Zamknęła oczy i pogrążyła się w myślach. Po chwili zasnęła, co było dość dziwne skoro nie dawno przespała pół dnia na dywanie w sypialni. Była dziwnie znużona i wszystkie mięśnie ją bolały po przebiegnięciu paru ładnych kilometrów najszybszym tempem na jakie było stać owczarka collie.

Aprilan

/Klub Nocny 'Seattle'

April doszła szybkim krokiem do samochodu. Widząc drzemiącą Dorcas wyszczerzyła się i zapukała w okno samochodu.
-Dobrze się spało?-zapytała uśmiechając się szeroko-Chyba powinnam cię odwieźć do Forks, chyba że wolisz się przejść po centrum handlowym? Bo ja mam jeszcze parę spraw do załatwienia.

Gość

Dorcas obudziła się słysząc pukanie do drzwi samochodu. Obrzuciła April morderczym spojrzeniem, po czym przeciągnęła się w miarę możliwości. Słysząc April uśmiechnęła się i zwróciła do niej. -Jasne, że chcę. Już wolę iść z Tobą niż łazić bez celu po Forks. -wyszczerzyła się do niej.

Aprilan

April wyciągnęła Dorcas z samochodu.
-Przejdziemy się, ładna pogoda-mruknęła i spojrzała na zegarek. Mam jeszcze czas. Przeciągnęła się i skierowała się w kierunku centrum handlowego.

/Centrum handlowe

Gość

-Dobra możemy się prze-eee-ejść -ziewnęła Dorcas, przetarła oczy ręką i zamrugała oczami, chcąc się do końca przebudzić, po czym ruszyła za April do centrum handlowego.

/Centrum Handlowe

Aprilan

/Mieszkanie Paula
April przeszła się wolnym krokiem do swojego samochodu. Dorcas tam nie było, więc wsiadła do niego, oparła nogi o kierownice i zamknęła oczy by podrzemać trochę. W końcu zatrąbiła poirytowana, że musi tak długo czekać na Dorcas. Była wykończona, chciala juz wracać do domu.

Gość

/Kawiarnia

Dorcas szybko doszła do samochodu i wgramoliła się na miejsce pasażera. Szturchnęła April, żeby odpalała samochód.
-Co porabiałaś przez ten czas? -zapytała leniwie.

Aprilan

-Oh, nic takiego-powiedziała z lekkim uśmieszkiem na twarzy-Ale jestem wykończona, a więc jedziemy-dodała i nacisnęła gazu.

/Forks/Dom April i Dorcas Ryan

Gość

-Aha -skomentowała bardzo inteligentnie, gdyż była zbyt zamyślona, żeby wdrążyć się w rozmowę.

/La Push/Dom April i Dorcas Ryan

Aprilan

/Forks
April wjechła samochodem i zaparkowała szybko ale dokładnie. Co mnie napadło z tym portem?-spytała się siebie w myślach nie umiejąc wytłumaczyć, co ją tam tak ciągnie. Po chwiliw wysiadła z Impali, upewniła się, że drzwi są zamknięte i dość szybkim krokiem skierowała się do portu kręcąc głową nic nie rozumiejąc.

/Port