Ulica

Phill · Gość

- Dobra - powiedział, szukajac wyjścia z sytuacji - Zabieram was wszystkich do siebie - Spojrzał po kolei na zebranych - Nie ma mowy o odmowie. Yass mimo tego ze krewetki były pyszne ja już zgłodniałem. Teraz ja wam coś ugotuję!

Yasmin · Gość

Uśmiechnęła się do nich.
- Ok, dla mnie może być - zasmiała sie

Gość

- Może być - uśmiechnął się - a podejdziemy czy podjedziemy?

Phill · Gość

- Pozwolisz? - zapytał go i nie oczekując odpowiedzi odpalił silnik. - Ładować się, raz, raz.... - odetchnął głęboko. Wypadł na chwile i zapakował wózek Yass w bagaznik. Kiedy wszyscy już usiedli, pojechał zadowolony do swojego domu.

/ Dom Chandler'a (cała trójka)

Aprilan

/Ulice forks
-To niedaleko, musisz skręcić za chwilę w lewo, tam gdzie jest tak dużo drzew. W sumie mieszkamy na brzegu lasu-powiedziała zmęczonym głosem.

/Dom April i Dorcas Ryan (już odpisz tam Smile

)

Anthony

| Domek letni Coralie

Nieoglądając się za siebie wyszedł pośpiesznym krokiem na ulicę. Po kilkunastu minutach obręcił się wokół własnej osi i dokładnie rozejrzał na wszystkie strony. Gdzie ja do cholery jestem ?! - przeczesał palcami swoje potargane, gęste włosy. W okolicy nie było żadnego śladu żywej duszy. Chłopak warknął i zaklnął wściekle pod nosem. Nie miał zamiaru wracać się do Coralie, by łaskawie mu odpowiedziała, gdzie go wywiozła tym cholernym samochodem i gdzie się teraz do cholery znajduje. Był na to zbyt dumny i zbyt wpieniony, a poza tym wiedział, że nie może pogłębiać swojej znajomości z ową kobietą, ponieważ nic dobrego z tego nie wyjdzie, ale od kiedy Anthony zaczął robić to co uważane jest za słuszne ? Chłopak zamachnął się i kopnął z całej siły kamień leżący tuż u jego stóp. Jak miał się dzisiaj dostać na plebanie, skoro nie wiedział nawet, gdzie sam znajduje się w chwili obecnej ?! Zaczął wodzić wzrokiem w poszukiwaniu osoby, która mogłaby mu uświadomić, co to za mieścina. Jednak żaden samochód - choć było ich i tak niewiele - nie chciał się dla niego zatrzymać. Zrezygnowany chłopak zaczął iść dalej. Może tam spotkam jakiegoś frajera.. - założył na głowę kaptur, a ręce schował do kieszeni siwej bluzy.

Aprilan

April weszła do Impali i poczekała, aż Benjamin usadzi się koło niej. Znowu była tą samą April. Cichą. ironiczną, często zauważającą różne sytuację, taką, dla której najlepszą przyjaciółką był jej ukochany samochód. Przekręciła kluczyki w stacyjce, przejechała ręką po tapicerce, uśmiechnęła się zadowolona i nacisnęła gaz.
-I co, nie było tak źle-mruknęła nie wiadomo, czy do siebie czy do Benjamina.

Benjamin

/ Dom April i Dorcas Ryan

- Hm...? - opierał się zamyślony łokciem o drzwi. Obserwując zielony krajobraz La Push uznał że nie byłoby tak źle tu mieszkać. Nawet ładnie... Pociągnłą nosem i uśmiechnął się krzywo. Wilkołaki to już zupełnie inna sprawa.

Aprilan

-Nic nic-April mruknęła uśmiechając się lekko i pokonując zakręt wyjeżdżając tym samym z La Push. Włączyła radio i zaczęła nucić jakieś kawałki classic rock płynące z radia melodyjnm głosem. Gdy była młodsza śpiewała cały czas, ale potem miała co innego do roboty i śpiewanie nie było jej w głowie.

/Forks

Benjamin

Westchnłą cicho słysząc smętne melodie. Tak, tego mi trzeba... Podrapał się za uchem i znów westchnął. Coś z tym trzeba zrobić... Nie można siedzieć tak ciagle w miejscu... Patrzył na obrazy za szybą ale nawet nie zwracał uwagi na to co widzi.

/ Forks

Gość

/Dom Jean
Jake wściekły warknął głośno jak tylko wyszedł z jej domu. Proste, mogłem się tego spodziewać! Ale nie, jak zwykle, to ja jestem ten poszkodowany, ten głupi kretyn, który znowu nabrał się i przejechał na miłości!.
Jake szybko wskoczył na swój motor, nacisnął pełny gaz i z niesamowitą szybkością popędził gdzieś ulicą.

/??

Gość

/??
Bee wjechała skuterem na ulicę mijając jakiegoś chłopaka na motorze, który do złudzenia przypominał jej jej brata, którego już od kilku lat nie widziała. Pokręciła głową, pozbywając się uczucia, że to może on. Przecież ją zostawił jak była malutka, nie obchodziła go. To przez jego wyjazd wpadła w złe towarzystwo a potem...Bee o mało co nie spadła ze skutera, którego właśnie zaparkowała. Za dobrze pamiętała ten wieczór, czasami miała sny, które zaczynały się tak samo jak prawdziwe zdarzenie, ale zawsze kończyły się tuż przed tym... Bee znowu potrząsnęła głową odpędzając się od nieprzyjemnych myśli. Dopiero po chwili zauważyła, że cała się trzęsie ze zdenerwowania. Westchnęła uspakajając się lekko i usiadła na chodniku wyjmując Ipoda i szkicownik. Rysowanie i muzyka zawsze ją uspakajały, mogła tak szkicować i nucić godzinami, zapominając o całym świecie. Tak też zrobiła i po chwili była kompletnie skupiona na muzyce i rysunku.

Anthony

Kolejny kilometr zostawił za sobą, trwając wciąż w stresującej niewiedzy. Szybki chód i samotny ,,spacer" trochę wyładowały jego emocje, aczkolwiek poirytowanie jeszcze nie zniknęło z jego twarzy. Nagle zauważył siedzącą kilkanaście metrów przed nim osobę. Jeszcze bardziej przyśpieszył kroku zmierzając w jej stronę, niemal nie przewracając się o rozwiązaną sznurówkę swojego adidasa.
- Przepraszam bardzo ! - krzyknął w biegu. W końcu zatrzymał się przed blondwłosą dziewczyną i wysapał - Jak nazywa się to miasto i jak dojechać z tąd do Forks ? - zaczął wdychać i wydychać głęboko powietrze. Dystans jaki pokonał był chyba ponad jego możliwości, mimo, iż był wysportowanym amantem sztuk walki..

Gość

Bee aż podskoczyła czując kogoś obecność a gdy zobaczyła, że to chłopak, który jest zresztą tak blisko jej, odskoczyła jak najdalej a przez jej głowę przez chwilę mignęły wydarzenia z tamtego najgorszego wieczora... Ale na szczęście to trwało tylko sekundę, a po chwili opanowała się i uśmiechnęła do chłopaka, jednak zakrywając się ramionami już z przyzwyczajenia.
-La push, i miastem to trudno nazwać-zaśmiała się cicho-Dojechać? Chyba dojść, chyba że masz swój samochód czy coś-odpowiedziała wskazując drogę chłopakowi.
Wyglądał na strasznie zmęczonego, więc od razu domyśliła się, że na pewno nie pójdzie na nogach. Z tego co wiedziała żadne autobus tutaj nie jeździł, ale nie mogła miec pewności.

Gość

//Dom Jean

Wybiegła na ulicę, bez kurtki. Było jej oczywiście zimno, ale nie to było dla niej teraz ważne.
- Jake! - krzyknęła rozglądając się. Nie mogła go przecież stracić, nie teraz. Pierwszy raz znalazła kogoś tak bliskiego i już miała go stracić?
- Jake! Błagam! - krzyknęła, szła przez siebie. Nie miala siły. Powoli usiadła na poboczu.

Gość

Jake zawrócił motor słysząc krzyk Jean i szybko do niej podjechał.
Nic nie mówił, patrzył się na nią tylko twarzą bez wyrazu.
-Jean, nic się nie stało. Przecież chyba nie uwierzyłaś w tą historię o wpojeniu-zaśmiał się chrapliwie wcale nie szczęśliwym tonem-To były bzdury. Wpojenie to jedna wielka bzdura dla mnie.-powiedział tym samym tonem bez emocji. -Jesteś dla mnie tylko kolejną dziewczyną. Powinnaś pójść do Toma, a mnie zostawić.

Oczywiście, że nie miał tego na myśli. Ale teraz myślał, że tak będzie najlepiej. Zostawi ją Tomowi, i będzie dobrze. Nic więcej nie mówiąc zaczał powoli od niej odchodzić.

Gość

Jego słowa zabolały ją bardzo, łzy popłynęły po jej policzkach. Poderwała się i podbiegła do niego, objęła go mocno od tyłu.
- Jake... błagam... kocham Cię... powiedz, że to nie prawda... powiedz, że też... że też mnie kochasz... błagam... kocham Cię... - powtórzyła, wtuliła głowę w jego plecy. Nadal płakała.

Anthony

Gość

Bee zamarła gdy chłopak klapnął tuż przy niej. Słuchaj, dobrze ci radzę, nie podchodź bliżej bez ostrzeżenia, bo robię się trochę nerwowa..
Nie powiedziała oczywiście tego na głos, wiedziała, że uznałby ją za dziwaczkę. Rozluźniła się po chwili i spojrzała niepewnie na chłopaka. Zrobiło jej się go trochę żal, bo wyglądało na to, że nie miał pojęcia, jak wrócić do domu. Zawahała się i skrzywiła lekko. Może bym go podwiozła... Tylko że on musiałby być tak blisko, tuż za mną na skuterze...-Mina Bee nagle zrobiła się zawzięta-Dobra Bee, to będzie nowy test. Może nie jest tak źle, jak myślisz?
-Mogę cię spróbować podwieźć, jeśli nie będzie ci przeszkadzało mała ilość miejsca na skuterze za mną-powiedziała z nadal zawziętą miną. Uda się Bee, musi się udać! Jak nie, to będziesz miała załamanie nerwowe na środku drogi, a to wolimy ominąć, prawda?. Jej pełne usta były zaciśnięte a twarz skupiona. Poprawiła króciutkie spodenki które miała na sobie, nawyk z Californii w której mieszkała całe życie. Teraz było je trochę głupio, gdy tak dobrze widać było odsłonięte długie, opalone i smukłe nogi. Tutaj mało osób się tak ubierało, nie ten klimat. Bee westchnęła cichutko - tęskniła za Kalifornią.

Anthony

Dziewczyna zachowywała się trochę dziwnie. Czyżby wina wrodzonej nieśmiałości ? Nieważne. Anthony zauważył jak niepewnie odwraca ku niemu wzrok, a z jej ust wypływa propozycja podwózki. Czemu zawsze kobiety musiały się nad nim litować i traktować go jak dzieciaka ? Uraziło to trochę jego męską dumę.
- Dzięki.. - wybąknął - Właśnie chciałem się dostać do forksowej plebanii .. - powiedział. Dumę i ego musiał schować głęboko w sobie, gdyż nie było innego sposobu, by dostać się do miasteczka. Spojrzał na dziewczynę. Cały czas miała zaciśnięte usta, a z jej twarzy nie schodziło skupienie. Wyglądało na to, że się czymś stresowała. Hector uśmiechnął się kącikiem ust. Dopiero teraz zauważył, że Bridget miała na sobie króciutkie spodenki. Podniósł prawą brew do góry.
- Nie jest ci zimno ? - spytał, zezując na jej nogi, które z resztą były długie, smukłe i opalone. Jakże mógł to przeoczyć ? Pewnie pochodziła z jakiegoś ,,ciepłego" stanu Ameryki. Jednej rzeczy nie rozumiał - jak można przeprowadzić się ze słonecznego miejsca do deszczowego i ponurego Forks ? A może dziewczyna opaliła się tak tylko na wakacjach ? Nie wykluczał drugiej opcji.

Gość

Gość

- Jake... błagam. Tom mnie pocałował, ale to jakieś wielkie nieporozumienie! Nie miałam siły żeby go odepchnąć! Wyjaśnie to z nim, nie wiem czemu on mnie pocałował... - mówiła na jednym tchu, złapała Jake'a za dłoń.
- Kocham tylko Ciebie, i nikogo innego. Proszę... - szczególnie zabolały ją słowa, że jej nie kocha. Ona go przecież tak bardzo kochała, najbardziej, kochała tylko jego. Ranił ją swoimi słowami.

Gość

Gość

-Nie...mogę...-odpowiedział tylko i wsiadł na motor znowu odjeżdzając daleko, nie zwracając uwagi na dwie osoby rozmawiające na chodniku. Był tak blisko swojej siostry, a nawet o tym nie wiedział. Myślał tylko o Jean i o tym wszystkim i z bezsilności nacisnął mocniej na pedał.

/??

Gość

- Jake! - krzyknęła za nim, nie wiedziała co ma robić. Przeszła na pobocze drogi, usiadła na ziemi i schowała twarz w dłoniach. Płakała z tęsknoty za nim, z bezsilności i złości. Dopiero co go poznała, wiedziała, że to miłość na całe życie a on odjechał i zapewne nigdy nie wróci... widocznie mówiąc, że jej nie kocha mówił prawdę.

Anthony

Gość

-Powiedzmy, że muszę trochę odpocząć od mojego życia tam-powiedziała z lekkim uśmiechem i usiadła na skuterze. Bee... przygotuj się. Lepiej, żebyś nie miała załamania nerwowego, jak ten chłopak za tobą usiądzie. Oddychaj głęboko. On ci nic nie zrobi.-To nie tak, że nie lubię Kalifornii, ja ją wręcz uwielbiam. Ale... -zaczęła i nie dokończyła już zdania.
-Ksiądz detektyw..-mruknęła do siebie rozbawiona.

Anthony

- Odpoczynek jeszcze nikomu nie zaszkodził .. - mruknął, wsiadając na skuter. Zamiast złapać się dziewczyny, potrzymywał się rękoma łapiąc za jakąś tylną część pojazdu. Był facetem, ale raczej nie interesowały go skutery. Preferował droższe, szybsze i niebezpieczniejsze cudeńka, lecz w przeciwieństwie do reszty facetów nie miał na ich punkcie totalnego bzika. Fakt uwielbiał ryzyko, ale takie związane z walką uliczną , walką na ringu bądź lataniem ekstremalnie samolotem. Młody de Silva od dzieciństwa marzył, by dostać się Sił Powietrznych USA, ale uniemożliwiła mu to wada wzroku, więc zostały mu tylko sztuki walki, które ciężko trenował.
- Ja tam nic do Kaliforni nie mam .. - odpowiedział obojętnie. Uśmiechnął się:
- Tak, ksiądz detektyw. Powininni go zatrudnić w forksowym wydaniu 'Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie" .. - potwierdził zagadkowym tonem.

| Forks | Ulica

Gość

Gdy chłopak usiadł za nią Bee westchnęła głęboko.
-Trzymaj się mocno-wymamrotała i nacisnęła gaz. Zaśmiała się dźwięcznym głosem, gdy chłopak wspomniał znowu o księdzu. Bee skupiła się na czymś. Dziwne... Nie mam żadnych przykrych wspomnień, nic się nie dzieje... Nie rozumiem tego-Bee pokręciła głową. Za każdym razem gdy jakikolwiek chłopak był blisko niej, a tym bardziej tak blisko, ona od razu zamykała się w sobie. A teraz... Teraz nie wiedziała, co czuje.

/Kościół

Rhiannon

/ ulica, Forks

- Tu jej nie ma - sapała ciężko. Kondycję rzeczywiście miała kiepską.
- Odpoczniemy trochę ? - spytała błagalnie.

Adam Knight

- Skąd wiesz?! - zawołał zdejmując kurtkę - Cholera, gorąco... - powiedział juz spokojniej zawiazujac sobie rękawy w pasie - To gdzie? Plaża? Klify? - poczuł irracjonalny strach. Klify i ich ostre krawędzie...

Rhiannon

- Mówię Ci, czuję. że jej tu nie ma - upierała się ale on chyba i tak jej nie słuchał.
- To gdzie teraz? - spytała kiedy już trochę odetchnęła.

Adam Knight

- Nie mam pojęcia? Klify? Las? - pomyślał że Selene może być gdziekolwiek. - Mieszkałaś tu? Znasz sia na topografi tego miejsca chyba lepiej niż ja...

Rhiannon

- Dlatego mówię Ci, że jej nie ma w La Push. A jeśli już nalegasz na La Push to klify - wywróciła oczami siadając na krawężniku.

Adam Knight

- Mam to wszystko gdzieś! - wydarł się na cała ulicę. - Jak chcesz to jej szukaj. Mi powiedziała wyraźnie że sobie tego nie życzy z mojej strony... - wstał i ruszył przed siebie stawiając szybko kroki.

Rhiannon

Wywróciła oczami z myślą : Co ta w nim widzi oprócz wyglądu....dzięki za takiego faceta. Nawet się nie martwi
Podbiegła do niego i szarpnęła go za rękaw.
- Więc kiedy ją już znajdę mam jej powiedzieć, że masz ją w dupie tak? - spytała patrząc na niego jak na idiotę.

Adam Knight

- Nie - warknął przysuwając sie do niej - Nie mam jej w dupie... - wyprostował się - Sam dokonała takiego wyboru. Nie będę jej do siebie przymuszał nawet w najmniejszym stopniu. - odwrócił się. Muszę się z tym pogodzić...

Rhiannon

Co za uparte stworzenia - zachichotała pod nosem do siebie.
- Koleś, nie rozumiesz po naszemu? - spytała jakby gadała z idiotą.
- On kocha Ciebie nad życie, świata poza Tobą nie widzi i znając Sel od dziecka stwierdzam, że pewnie zostawiając Cię w parku znów się o coś obwiniała - mówiła wolno każdy wyraz jakby mówiła do dziecka.

Adam Knight

Zamachał dłonią na pożegnanie. I znów piękna szara rzeczywistość... Codziennosć... Praca, dom, praca, dom.... I czego ja oczekiwalaem? Cudu? Pokręcił głową. Nie ma się na co oszukiwać. Byłem, jestem i zostanę sam...
/ Forks / Dom Adama

Melanie

Mel weszła na ulice. Szła sobie nią. W zasadzie nie wiem, co tu robił;a. Może wyszła się przejśc, albo coś z tych rzeczy, w każdym razie szła.