Ulica

Dea

/MDPP

Dea zrezygnowała dziś z motoru. Byłoby jej wyjątkowo niewygodnie w krótkiej spódniczce. Wykorzystała to że Embry nie wrócił i w stroju, w którym mu sie zaprezentowała zamierzała wybrac się na zakupy. Wiedziała, ze wygląda w tym dobrze. A zamierzała wyglądać lepiej. Złapała autobus do Port Angeles.

//Port Angeles

Ian

Gość

-Naprawdę?-spytała trochę z niedowierzeniem.
Złapała się na tym, że jednak trochę żałowała tego, że Ian jest "zajęty.
-Czemu więc siedzisz ze mną, a nie z nią?-spytał spoglądając na niego

Ian

- W rzeczy samej, chyba powinienem już pójść. - Rozprostował nogi i wstał. Wiatr zmierzwił jego włosy.
- Znasz ją. - uśmiechnął się nonszalancko i pomógł jej wstać z ławki.
- Czy mogę odprowadzić panienkę do domu?

Gość

-Oh-wyrwało jej się na jego oznajmienie o odejściu.
Tak dobrze jej się z nim siedziało. zaraz! która to już godzina. Gapsard nie będzie zły?
Poderwała się z miejsca.
-Ja też się zasiedziałam-powiedziała uśmiechając się przepraszająco.
"Znasz ją"chodziło jej po głowie, gdy ruszyli w drogę do domu
Ale kogo? Kim ona jest-pytała siebie.

Ian

Uśmiechnął się do siebie. Miała śliczny uśmiech.
Do głowy przyszedł mu diabelski pomysł. Chwycił ją w tali i energicznym aczkolwiek delikatnym ruchem przerzucił ją sobie przez ramię.
- No cóż. Prawie Cię nie czuję, jakaś specjalna dieta? - Zaśmiał się dźgając ją w bok.
- Chyba jednak powinienem cię postawić na ziemi. Gas, wkurzy się widząc mnie z tobą. Cały czas się zastanawiam... - Cały trząsł się ze śmiechu.

Gość

-Ian-powiedziała z oburzeniem zanosząc się śmichem na jego ramieniu.
Wierzgnęła nogami.
-Ala-poskarżyła się-masz kościsty palec.
Dodała z wyrzutem nadal wiszą na jego ramieniu.
-Zastanawiasz się nad czym?-spytała opierając łokcie na jego plecach, a na swoich dłoniach swoją twarz.

Ian

- Czy cię postawić na ziemi głuptasku! W końcu delikatnie opuścił ją na ziemię.
Gdy uniósł oczy, jej twarz była tylko parę centymetrów od niego.
- Chyba wiesz co teraz powinienem zrobić. Wyszeptał niemal do jej ust a po chwili ostrożnie się odsunął.
- Panienka wybaczy moją nieostrożność. - W jego oczach tańczyły dwa ogniki, zmarnował okazję. tego był pewien.

Gość

-To chyba oczywiste, że Tak!-powiedziała ze śmiechem, poczuła jak lekko "odkłada" ją na ziemie.
Spojrzał na nią, akurat gdy dzieliły ich centymetry. Na jego słowa zarumieniła się lekko.
Spróbowała się uśmiechnąć.
znaczy się co?-spytała ciekawie. Skoro był w kogoś wpojony, to na pewno nie chciał całować jej. tego była pewna, nie zaszkodziło więc spytać.

Gość

/ dom Jack'a

Szedł spokojnie ulicą rozglądając się po okolicznych domach i ludziach stojących z boku. Minął jakąś roześmianą parę. Przypomniał mu się jego pobyt w Afryce, jego przyjaciele. Przypomniała mu się Amy. Wciąż cierpiał, że musiał go tam zostawić.
Zbliżał się do domu, z którego dochodził zapach spagethi.

Ian

- Pomińmy temat. Westchnął i potargał jej wlosy.
- Ups... - Wyjąkał
Ruszył pędem przed siebie, był pewny że zacznie go gonić.
/ Dom Gas'a

Gość

Zaśmiała się.
-Wygląda teraz jak jakaś wiedźma.
Oznajmiła wchodząc do domu.
/Dom Gas'a

Gość

Szedł dalej powolnym krokiem w nieznanym kierunku.
Z domu wybiegła jakaś dziewczyna. Przypominała jego przyjaciółkę, za którą tęsknił.
- Wyglądam zupełnie jak Amy... ale to niemożliwe. Mam jakieś zwidy - mruknął sam do siebie.

Gość

//Dom Amy

Wyszła na ulicę poprawiając sobie torbę na ramieniu. Zawiązała ręce na piersi i brnęła dalej przed siebie w nieokreślonym kierunku. Pod wpływem kaptura, który ograniczał jej pole widzenia wpadła na kogoś. Zadarła glowę, bo ów ktoś był wysoki i był zapewne mężczyzną.
-Prze... - Zatkało ją.

Gość

Rozglądał się do okoła kiedy nagle wpadła na niego jakaś dziewczyna.
- Nic Pani nie... Amy? - spytał radośnie. Nie zastanawiał się długo tylko ją przytulił.

Gość

Się trochę wzięła zawiesiła, bo kogo jak kogo, ale jego nie miała zamiaru tu spotkać. Za chwilę jednak mocno do niego przywarła. Jej uczucia, jak to często bywa z radości zmieniły się w pretensję. Jako, że trzymał ją dość mocno starała się tylko od niego odsunąć.
-Dlaczego nie przyjechałeś! - Pisnęła z nutą goryczy w głosie tłukąc go piąstkami po torsie

Gość

Puścił ją i uśmiechnął się ciepło. Nie zbyt go bolało to walenie pięściami.
- Przepraszam. Chciałem przyjechać ale musiałem zostać tutaj. - powiedział uśmiechając się.
- Wiesz, że myślałem dzisiaj o Tobie - zaśmiał się.

Gość

Jak jej niesamowicie brakowało tego uśmiechu! Oczy zaszkliły jej się od łez szczęścia, ale otarła je ukradkiem, bo przecież wciąż była na niego obrażona.
-Jack! - Zaczęła pretensjonalnie. - Nie musiałeś! Mogłeś do mnie przyjechać! Zresztą mieszkam tu od roku!

Gość

- Oj nie płacz mi tutaj - zaśmiał się.
- Czemu Ty nie wróciłaś wtedy ze mną? - spytał ale zaraz tego pożałował - przepraszam. Masz rację, mogłem przyjechać, idiota ze mnie. Ale dzwoniłem - powiedział patrząc w jej czekoladowe oczy.

Gość

-Nie mogłam wrócić! Nie mogłam zostawiać tych wszystkich chorych ludzi, zrozumiesz to wreszcie?! - Teraz to już nawet była trochę zła. Osunęła się od niego dwa kroki. Jako, że Amy była jedną z tych osób, które bardzo szybko sie wkurzają, awantura była gotowa. - Jesteś w zmowie z moją matką? Ona ci zrobiła pranie mózgu?!

Gość

Znał Amy bardzo dobrze i wiedział, że teraz ma przechlapane.
- Już rozumiem, że to dla Ciebie ważne i że musiałaś im pomóc - powiedział spokojnie robiąc krok w jej stronę.
- Nie, dobrze wiesz, że Twoja matka za mną nie przepada - skrzywił się.

Gość

-Może i tak, ale w sumie to nie ma nic do rzeczy. - Burknęła zdając sobie sprawę, że Jack mówi prawdę.
-Ale moja ciotka cię lubi. - Rzuciła od tak, zupełnie nie na temat.

Gość

Uśmiechnął się .
-Skończmy te smutne tematy. Opowiedz co tu robisz bo ja dopiero przyjechałem - zaśmiał się podchodząc bliżej.

Mark

//Plaża

Wszedł na ulicę wściekły na wszystko co się stało. Powoli złość z niego ulatywała. Rozglądał się wokolo w poszukiwaniu ładnyck dziewczyn. Nagle zobaczył baardzo interesującą młodą kobitkę. Od razu zmierzył jej walory męskim okiem i stwierdził, że gra jest warta więcej niż świeczki. W rękach miała z miliar toreb, a jednej z nich właśnie oderwało się ucho, a cała zawartość poleciała na ziemię. Podszedł do niej i schylił się po rzeczy. Pozbierał je, włączając bardzo dustowny staniczek i podał jej.
-Proszę. Może ci z tym pomóc? - Spytał z czarodziejskim uśmiechem

Dea

// Port Angeles / Galeria handlowa

Dea wysiadła z taksówki objuczona siatkami. Z szerokim uśmiechem zapłaciła kierowcy. Wiatr leciutko podwiewał jej krótką spódniczkę. Ale nie za bardzo Razz

Kozaczki opinały jej zgrabne łydki. Rude włosy kaskada opadały na plecy. Taksówkarz odjechał. Dea odwróciła się i ruszyła w stronę domku. Jedna z siatek urwała się. Ubrania wyleciały na chodnik. Jakieś sukienki, spodenki, stanik... XD
- Może pomóc? - przystojny i wyglądający miło chłopak pozbierał jej rzeczy. Gdy podawał jej stanik Dea zaczerwieniła się.
- Dziękuję... - mruknęła speszona.

Mark

-To jak? Dasz mi te siaty? Mi nie sprawia problemu noszenie takich rzeczy. - Nie wiedział, czy dziewczyna jest świadoma istnienia wampirów, wilkołaków itd., więc robił za maczo i że niby codziennie pakuje na silowni XD Wyszczerzył się do niej zachęcająco, przy okazji dyskretnie sprawdzając rozmiar stanika, który właśnie jej oddawał.

Dea

- Nie chciałabym sprawiać kłopotu... - Zarumieniła się jeszcze trochę. Powiał silniejszy wiatr i podwiał jej spódniczkę tak praaawie do samej góry. Bielizny nie było widać Razz

Aż tak nie podwiał. Ale za to ukazały się całkiem sympatycznie wyglądające uda. XD

Mark

-Nie mam nic lepszego do roboty, a spędzanie czasu z TAKĄ dziewczyną to sama frajda. - Odpowiedział uśmiechając się jeszcze szerzej na widok sympatycznych nóg dziewczyny xD Albo wiatr był jego sojusznikiem, albo miał po prostu cholernego farta.

Dea

- Dziękuję - speszona przyjęła komplement. Oddała mu połowę siatek. - Mieszkam tutaj niedaleko plaży - uśmiechnęła się nieśmiało. Obcy mężczyźni nadal ją trochę peszyli. Wskazała na mały domek prawie nad samym brzegiem morza.

Mark

Plaża. Znowu. - Weschtnął w duchu, ale nie okazał po sobie znudzenia. Wziął siatki do rąk i uśmiechnął się powtórnie.
-Jestem Mark? A tobie jak na imię?

Dea

- Dea - z uśmiechem wyciągnęła rękę. - Kiedyś mieszkałam w lesie, ale się trochę pochrzaniło i wylądowałam tutaj... Lubię plażę, ale zdecydowanie lepiej czuję się w lesie. - uśmiechnęła się szeroko ukazując równiutkie białe ząbki.

Mark

-W lesie? - Spytał uśmiechając się półgębkiem. Dziewczyna napradę była ładna i to bardzo.
-To podobnie jak ja. Tyle, że ja jestem trochę od lasu uzależniony. - Wywrócił oczami. Oczywiście miał na myśli wilczą naturę.

Dea

- W lesie. Kocham las - rozmarzyła się. Spojrzała na niego. Nie podał jej ręki więc nie mogła stwierdzić czy jest wilkiem. - Każdy ma swoje małe uzależnienia, nieprawdaż? - zaśmiała się dźwięcznie. - Za pomoc mogę się odwdzięczyć herbatą... i moze czyms do jedzenia... Jesteś głodny?

Mark

Była baardzo ładna. Ale nie śmierdziała wampirem, wilkołakiem również. Przysunął się bliżej niej, szli teraz prawie ramię w ramię.
-Każdy. - Potwierdzil. - Chętnie... Szczególnie podoba mi się 'coś do jedzenia'

Dea

- Typowy facet... - Zaśmiała się. Pachniał piżmem. Całkiem miły zapach. - wspomnij o jedzeniu a zacznie burczeć w brzuchu. Mam jakieś kanapki. Mogę na szybko też coś upichcić...

Mark

-Nie chcę się narzucać. - Uśmiechnął się powtarzając wypowiedziane przez nią zdanie.
-Mimo wszystko... chyba się do ciebie wproszę.

Dea

- Żadne narzucanie - uśmiechnęła się szczerze - Lubisz spagetti carbonara? - doszli juz do domku (tam akurat pachnie wilkołakiem Razz

) Dea otworzyła drzwi.

// mdpp

[Mark pierwszy]

Gość

Gość

- Nie opowiadałaś jej nic o tej chorobie? - spytał uśmiechając się. Dobrze było mieć znów przyjaciółkę obok siebie.

Aprilan

/Ulica Forks

April zmęczona wreszcie doszła do La Push. Obejrzała się dookoła. Nie wiedziała, po co tu przyszła i co ma zamiar zrobić, więc na razie usiadła na krawężniku by odpocząć i zamyśliła się.
Cholerny wampir-mruknęła przypominając sobie poprzednią sytuację. Przynajmniej w La Push odpocznie od wampirów. Poruszyła się niespokojnie. Nie podobało jej się to, że ten wampir od tak chciał pójść na terytorium miejscowych Indian. Nie wiedziała, czy akurat w tej mieścinie legenda o wilkołakach jest prawdziwa, ale tak czy siak, pakt obowiązywał ten rezerwat i nie miała zamiaru ułatwiać jakiemuś wampirowi łamanie go. Pewnie jest tu nowy-mruknęła do siebie, powoli się rozluźniając.