Leśniczówka Marianne

Mike · Gość

-Stronisz od swojej rodziny. - To byo bardziej stwierdzenie niż pytanie. - Ale dlaczego? Nie może być przecież AŻ tak źle...

Lily

- Uwierz może. Nie wiesz co było wszcześniej - powiedziała smutno i oparła bordę na swoich kolanach

Mike · Gość

-To może mi powiesz. - Powiedział zachęcającym tonem. Nie wymagał od niej zwierzeń, ale był ciekaw jej historii.

Lily

Westchnęła cicho. Niby czemu by miała nie mówić.
- Urodziłam się w Nowym Jorku. Wszystko było cudownie gdyby nie wypadek, który miałam wraz z mamą w wieku 6 lat. Mama zginęła bo najpierw ratowali mnie - łza spłynęła po jej policzku .To wciąż ją bolało - ojciec zachowywał się jakbym była obcą osobą. Nie chciał mnie dotknąć - spuściła wzrok żeby nie widział, że oczka jejsię zeszlkiły

Mike · Gość

Usiadł obok niej, na podłokietniku fotela i pogłaskał ją po głowie.
-Nie ma się co przejmować. Było, minęło.

Lily

- Tak - westchnęła.
- Wiesz, potem już mi przestało zależeć. A potem on się dziwił jak ja się zachowuje i wysłał mnie tutaj do Marianne - otarła policzki i uśmiechnęła się do niego lekko podnosząc głowę

Mike · Gość

-Masz szczęście, że w ogóle masz jakąś rodzinę. - Powiedział z pocieszającym uśmiechem. No i cholera, prawie się wygadał.

Lily

- A Ty? Opowiedz mi coś o sobie - poprosiła wlepiając w niego swoje niebieskie ślepka

Mike · Gość

-W moim życiu nie zdażyło się nic ciekawego, de tej pory. - Oznajmił obojętnie. Bo co miał powiedzieć? Że zabił własną matkę, ojca w ogóle nie zna i podróżuje sam po świecie?

Lily

- A co się teraz stało? - spytała patrząc na niego ciekawie.
- Powiedz, proszę - powiedziała błagalnie

Mike · Gość

-Teraz spotkałem ciebie. - Oznajmił rozpromieniony.

Lily

- Daj spokój - machnęła ręką choć zarumieniła się lekko.
- To coś zmieniło? - jednak jej ciekawość była silniejsza od niej xd

Mike · Gość

-No, mam kogoś bliskiego. - Odpowiedział jej uśmiechem. - Nie jestem sam na świecie.

Lily

Uśmiechnęła się szerzej i pogłaskała go po policzku.
- Nie jesteś - westchneła.

Mike · Gość

Mimowolnie wtulil się w jej dłoń i przymknął powieki. Było mu całkiem miło.
--Ty też. Masz Marianne i mnie.

Lily

Uśmiechnęła się lekko i teraz głaskała go po policzku i szyi.
- Cieszę się, że Was mam. Teraz nie czuję się już taka samotna- westchnęła

Mike · Gość

-Też się cieszę. - Mruknął i otworzył oczy. Trochę przerażała go możliwość zasnięcia, a senny był jak cholera.

Lily

- Jesteś śpiący? - uśmiechneła się szerzej.
- Mogę coś zrobić żebyś nie zasnął? - zaśmiała się i bawił się jego włosami

Mike · Gość

-Raczej chyba nie. - Zaśmiał się. Nie spał od trzech dni, a to jak na pół-wampira było dużo. - Ale wolałbym nie zasypiać. Miewam kiepskie sny.

Lily

Pocałowała go w policzek i uśmiechnęła się lekko.
- Dalej chcesz spać? - zaśmiała się

Mike · Gość

-Niestety. - Zachichotał i chciał również pocałować ją w policzek, ale... trafił w usta. Od razu się odsunął.

Lily

Najpierw troszkę się zaskoczyła ale kiedy się odsunął oblizała wargi.
- To było..bardzo miłe - zarumieniła się lekko

Mike · Gość

-Przepraszam. - Mruknął całkiem poważnie. - To nie było celowe.

Lily

- Nic się nie stało. Gdybym nie chciała to bym Cię odpechnęła - przygryzła lekko dolną wargę.
- Możesz to powtórzyć całkiem świadomie jeśli chcesz - uuśmiechneła się lekko

Mike · Gość

Odwzajemnił uśmiech i się nad nią nachylił. Tym razem pocałował ją mocnej i namiętniej, wplatając rękę jej włosy. Kiedy już się od niej odkleił, tylko się uśmiechnął.
-Swiadomie jest zdecydowanie lepiej.

Lily

Przymknęła oczy kiedy ją całował.
- Też tak myślę - pocałowała go w nosek i w usta czule. głaskała go delikatnie po karku i szyi. Potem przytuliła nosek do jego szyi. Pachniał tak inaczej, jakby słodko i ślicznie. Od samego jego zapachu już się jej w głowie kręciło

Mike · Gość

I tak upojony jej zapachem zasnął, a właściwie delikatnie przysnął. To wystarczyło, żeby nawiedziła go wizja i to wcale nie najprzyjemniejsza.Po kilku minutach obudził się, a po czole spływały mu strużki zimnego potu. Popatrzył na Lily starając się nie ukazywać emocji - już dawno nauczył się rozpoznawać znaki w swoich snach. Ten był wyjątkowo paskudny.
-Masz może kawę? Albo Red Bulla, albo cokolwiek, co nie pozwoli mi zasnąć? - Spytał, siląc się na spokojny ton. Jednak widać było, że jest poddenerwowany.

Lily

Kiedy spał głaskała go po głowie z uśmiechem. A kiedysię obudził wytarła mu rękawem czółko.
- Nie..nie wiem - poszła do kuchni i przyniosła mu Tigera - proszę. Co się stało? - spytała i znów usiadła obok niego. Przyglądała mu się uważnie

Mike · Gość

Wziął od niej puszkę i na raz wypił połowę. Nie lubił tego, było dla niego zdecydowanie za słodkie, ale musiał pić.
-Miewam czasem strasznie realne koszmary. - Mruknął, uspokojając się trochę.

Lily

- Co ci się teraz śnił? - spytała głaszcząc go po kolanie.
- Opowiedz mi, proszę

Mike · Gość

-Nawet jak ci opowiem, to nie zrozumiesz. Te sny... One są takie bardzo metaforyczne. - Nie mógł jej powiedzieć, że te sny to przepowiednie. I to najczęściej złe.

Lily

- Zrozumiem - powiedziała pewnym głosem .Już nic jej nie zdziwi. Teraz bawiła się jego dłonią.
- Powiedz mi... proszę. To ważne - uśmiechnęła sie lekko

Mike · Gość

-No dobrze... Śniła mi się dziewczynka... Mała, taka jedno- może dwuletnia. Siedziała sobie beztrosko w foteliku i bawiła się grzechotką, a wtedy... No cóż, wtedy zaczęła pluć i wymiotować krwią. - Był to jeden z najmniej przyjemnych snów, jakie go spotkały.

Lily

Wzdrygnęła się.
- Co..co to znaczy? - spytała i przytuliła policzek do jego kolana jakoś tak xD Kciukiem głaskała jego dłoń

Mike · Gość

[załopżę, że ona ma na sobie bransoletkę Very Happy

]

-Najgorsze jest to, ze dziecku wypadł ząb. - Brzmiało to conajmniej komicznie, ale tylko on wiedział, co to naprawdę znaczy. Uspokajał go jej dotyk. Bo nie powiedział najważniejszego. Że tamta mała dziewczynka miała na nadgarstku jej bransoletkę. - Obiecałem, że ci to opowiem, a nie, że wytłumaczę.

Lily

[ ołkej

]

- Wytłumacz, proszę - pocałowała go w rękę. Bransoletkę nosiła od dziecka. Dostała ją od mamy i to była pamiąka. Widziała, że się trochę zestresował

Mike · Gość

-Nie, Lily, nie. - Powiedział dobitnie i chłodnawo. Zmienił ton, bo wiedział, ze inaczej nie przestanie i w końcu jej powie. A nie może.

Lily

- Proszę - powiedziała błagalnie ale w końcu odwróciła się plecami udając focha Razz

Mike · Gość

Nie zwrócił na to uwagi. Nie mógł jej powiedzieć. To tak, jakby dał jej do przeczytania jej własny nekrolog. - Nie, Lil. Nie, nie , nie, nie, nie....

Lily

- Ale czemu? To tylko sen - powiedziała uparta jak osioł.
- Mogę sobie sprawdzić to w internecie,o - wyjęła z troby laptopa