Dom Avii Evans

Albert

- Niestety... - mruknął. - Spakuj się. Przez pewien czas zamieszkasz u mnie. W Forks nie mogę cię przemienić. Ten cały pakt...

Avia

Ja nie chcę jechać. - powiedziała cicho nie patrząc na niego. I jest jeszcze Vanja... - dokończyła.

Albert

- Musisz jechać. - głaszcząc ją po głowie. - Vanja? A kto to taki? Tak w ogóle strasznie cuchnie ci mieszkanie. Kiedy ostatni raz sprzątałaś?

Avia

Av spojrzała na Alberta. (Gdyby wzrok zabijał, Albert by juz nie żył xD) Sprzątam tu codziennie. - powiedziała. - A Vanja u mnie tymczasowo mieszka, pewnie poszła do swojego pokoju.

Albert

- Ta Vanja to jakaś bezdomna jest, że się nie myje? Strasznie tu śmierdzi. - skrzywił się.

Avia

Albert! - pacnęła go w ramię. - Co Ty sobie myślisz? Ja nie wpuszczam do domu pierwszych lepszych łachmaniarzy z ulicy. A Vanja jest bardzo miła.

Albert

- No dobra, dobra, wierzę ci. - mruknął. Puścił Avię i usiadł w fotelu. - Poczekam sobie, a ty się spakuj.

Avia

Zdenerwowana powtórzyła - Nigdzie nie jadę Albert.

Albert

- Nie chcesz zobaczyć mojego domu? - uśmiechnął się cwanie.

Avia

W sumie to może tak, ale.... - Zastanowiła się. Po chwili uśmięchnęła się chytrze. - Ale obiecasz, że nie zrobisz nic bez mojej zgody.

Albert

Zawahał się. - Hm... dobra. A teraz leć się pakować. - uśmiechnął się.

Avia

Dziewczyna uśmiechnęła się. - Trzymam Cię za słowo. A co z Vanją? - zapytała.

Albert

- Może tymczasowo zająć się twoim domem. - zaproponował.

Avia

Na wszystko masz odpowiedź. - zmarszczyła nosek. No to idę się spakować, trochę to potrwa. - roześmiała się - A gdzie mieszkasz? Bo nie wiem co zabrać.

Albert

- We Włoszech. Ale w górach bywa zimno więc... - uśmiechnął się.

Avia

Oki. - powiedziała. Zanim jednak weszła do sypialni zajrzała do pokoju Vanji. Dziewczyna spała na łóżku. Av przykryła ją i napisała krótki liścik wyjaśniając sytuację. Potem zabrała się za pakowanie. (Jakiś czas potem ;p) Wróciła do salonu ze zgrabnie zapakowaną walizką.

Albert

- Możemy ruszać? - zapytał. Wstał i podszedł do dziewczyny.

Avia

Avia rozejrzała się po domu. - Tak Ci się spieszy? - uśmiechnęła się.

Albert

- Chciałbym cię stąd zabrać zanim zrobią to Volturi. - rzekł z powagą.

Avia

Aż tak się martwisz Albert? Nie masz o co... - powiedziała. Po chwili dodała - Przepraszam. Nie powinnam. - odwróciła się.

Albert

Uśmiechnął się tylko. - Przyzwyczaiłem się już. - zaśmiał się.

Avia

Znowu mnie irytujesz wiesz? - powiedziała.

Albert

- Powinnaś się do tego przyzwyczaić. - uśmiechnął się i otworzył drzwi przed Avią.

Avia

Av roześmiała się. - Może kiedyś. - powiedziała wychodząc na dwór. Powinieneś wziąć pod uwagę, że jestem "tylko" człowiekiem, czego ode mnie wymagasz? - roześmiała się jeszcze bardziej.

Albert

Już niedługo nim nie będziesz... Albert wyszedł przed dom a u jego boku pojawił się Marcello. - Jej nie dotykamy. - mruknął do wampira wskazując na Avię. W trójkę przenieśli się do Włoch.

/Włochy/Dom Alberta

Gość

Obudziła się. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam... Rozejrzała się wokół.
- Kurcze, a tu znów śmierdzi... Lepiej otworzę okno. - powiedziała na głos. Po chwili przypomniała sobie co robiła zanim zasnęła. - Av! gdzie jesteś? Przepraszam, ze zasnęłam... Mam nadzieję, że... - urwała wchodząc do salonu. Zemdliło ją tak, że prawie upadła na podłogę. Wampir! Cholera..! Zawołała Avię jeszcze raz. Oczywiście nie usłyszała odpowiedzi, więc gdy jako tako się pozbierała wbiegła do kuchni, potem do salonu, ale nigdzie jej nie znalazła. I co ja mam teraz zrobić?! Wróciła do swojego pokoju. Dopiero teraz zauważyła kartkę na półce. Musiała przeczytać ją kilka razy, zanim zrozumiała. - Nie no, nie wierzę! Jakiś Albert? To musi być ten wampir! - krzyczała sama do siebie. - Jeżeli z nim była, to MUSIAŁA to wiedzieć. Przecież wampiry tak strasznie cuchną...- usiadła zrezygnowana na łóżku. Ale dlaczego poszła z nim z własnej woli? - W sumie nic mi do tego. To jej życie, a nie znamy się na tyle, żeby mogło mnie ono obchodzić. Ale niech sobie nie myśli, że ja tutaj zostanę! Sama się wpakowała w takie bagno, więc niech teraz sama ponosi konsekwencje. Jeżeli okradną jej chałupę to nie będzie moja wina. Ja się stąd wynoszę. - mówiąc to podniosła się z łóżka, ruszyła w stronę pokoju Avii. Otworzyła szafę wyjmując z niej torbę i kilka ciuchów na zmianę. W końcu i tak chciała mi coś pożyczyć.
Poszła w stronę wyjścia. Otworzyła drzwi ostatni raz rozglądając się po salonie.
- Narazie... - mruknęła sama do siebie i wyszła.

// Forks. Ulica.[/i]