Dom Avii Evans

Gość

-To świetnie! Wyglądasz na...
Normalną.
- ... na miłą dziewczynę. To kiedy mogłabym się... - urwała, bo nagle przypomniała sobie, że się nie przedstawiła.
Uśmiechnęła się przepraszająco.
- Jestem Vanja, Vanja O'Connor.

Avia

Avia Evans - powiedziała. Cóż jak chesz możesz u mnie pomieszkać. Albert wracaj szybko... Wejdź proszę i rozgość się. - dodała

Gość

- Dzięki.
Weszła do środka.
Coś tu jest nie tak... Wzięła głębszy oddech i nagle zorientowała się co. Do jej nozdrzy dotarł intensywny, słodki zapach od którego zakręciło jej się w głowie. Nie, to chyba niemożliwe. Wampir? Tutaj?! Spojrzała na nową znajomą i uważniej zmierzyła ją wzrokiem. Skoro to nie ona, to kto? Jeszcze raz spojrzała na dziewczynę.
- Yyy... Ten znajomy, ten który niedawno wyjechał... Nie wiesz może kiedy wróci?

Avia

Byle jak najszybciej... Nie patrząc na Vanję cicho powiedziała - Nie wiem. Usiądź. - wskazała ręką na kanapę. Chcesz coś do picia? - zapytała.

Gość

Usiadła. - Nie, narazie dzięki. Co tu jest grane, do cholery?!

Avia

Av stanęła w pół drogi do kuchni. Może jesteś głodna? - zapytała.

Gość

Uśmiechnęła się. - Właśnie jadłam. Tzn. zanim trafiłam tutaj.

Avia

To pokażę Ci pokój. - powiedziała wskazując na drzwi obok sypialni. Możesz zanieść tam bagaże. -dokończyła i spojrzała na Vanję. Nie ma bagaży?

Gość

Dopiero teraz zorientowała się, ze musi wyglądać dziwnie bez żadnej torby, plecaka itp.
Co by jej tu...? Przecież nie powiem, że wszyscy mają mnie za pogrążoną w rozpaczy wariatkę, która uciekła nie wiadomo dokąd!
- Ehm... Nie mam bagażu... Tzn, nie mam go przy sobie. Napadnięto mnie po drodze. Idioci, myśleli, że mam coś cennego. Ale na szczęście dorobili się tylko kilku starych szmatek i paru dolców. Chciałam żeby mi przysłano resztę, ze starego mieszkania, kiedy już sobie coś znajdę. Rozumiesz, ciężko się tak błąkać po kraju nosząc przy sobie cały dobytek...
Zrobiła z twarzą coś, co, przynajmniej miała taką nadzieję, mogło wyglądać jakby się uśmiechała.

Avia

Przykro mi. - zmierzyła dziewczynę wzrokiem - Mogę pożyczyć ci jakieś ciuchy. Ja zawsze sie w coś wpakuję... Wejdź, jest mały ale powinien ci sie spodobać. - powiedziała. To może opowiesz co sprowadza cię do Forks - zapytała z uśmiechem.

Gość

- No... Moi rodzice nie żyją, nie mam bliższej rodziny, wiec postanowiłam poszukać swojego miejsca na ziemi. Ale to strasznie długa historia. A Ty? Długo tutaj jesteś ?

Avia

Przykro mi. - Av zmieszała się. Ja jestem tu od niedawna, moi rodzice i siostra też nie żyją... A tu w Forks, bardzo mi się podoba. - dokończyła.

Gość

- Wzajemnie.
Odwróciła na chwilę wzrok od Avii i kątem oka spojrzała na pokój. Był ładny i schludny. Pod ścianą stało łózko, obok szafa i półeczka na książki. Miłe miejsce. A, co najważniejsze, w tym pokoju jakoś najmniej czuła niedawną obecność wampira.
- Hmm.. A może masz tutaj jakichś przyjaciół, znajomych? - próbowała nawiązać rozmowę.

Avia

Avia usiadła na brzegu łóżka. Niezbyt wielu... a teraz jak mój znajomy wyjechał to trochę tu nudno. - powiedziała. A Ty? Znasz tu już kogoś? - zapytała.

Gość

- Nie, nikogo nie znam. Oprócz ciebie oczywiście.

Avia

Avia uśmiechnęła się. Musimy więc pójść na jakąś imprezkę - roześmiała się. Gdzie mieszkałaś wcześniej? - zapytała.

Gość

- Imprezka? Jak najbardziej! Bo chyba nawet w Forks można znaleźć jakieś ciacha xD no cóz, mieszkałam wcześniej w takiej wiosce w Arizonie... W sumie nie ma co opowiadać... Może twoja historia jest ciekawsza?

Avia

Jedno na pewno...hmmmm Albert...tylko, że go tu nie ma... Moja? - zmieszała się. Coż...moja rodzina zginęła w...w...wypadku samochodowym. - wypaliła instynktownie chowając ręce do tyłu.

Gość

-Jeju... Moich... Zabił wygłodniały nowonarodzony wawpir! Moi zostali zamordowani. przez jakiegoś szaleńca. Ale może nie mówmy już o tym, co?

Avia

Av odetchnęła. Z checią - powiedziała. Rozgość się. Wolisz kawę, herbatę czy coś mocnieszego? - zapytała. Muszę isć ubrać bluzę czy coś, jak ona zobaczy te blizny znowu będzie pytać, no i co jej powiem? Zorientuje się, że kłamałam z tym wypadkiem. Bo niby jak bym sobie to zrobiła w czasie wypadku...

Gość

- Ee.. Kawę, jeżeli nie zrobi ci to kłopotu.
Usiadła.

Avia

Ok. - powiedziała. Poszła do sypialni. Wyjęła z szafy bluzę i ubrała ją. Nie chcę znowu zbędnych pytań, lepiej żeby nie wiedziała bo i tak nie uwierzy - gorzko się usnmiechnęła. Wyszła z pokoju. W kuchni zaparzyła kawę. Vanja chodź tutaj, będzie nam wygodniej. - zawołała robiąc sobie drinka. Na moje skołatane nerwy...

Gość

Weszła do kuchni. Zauważyła, że Av robi sobie drinka.
- No, to może ja jednak zrezygnuję z kawy... Mogę? - zapytała. Nie czekając na odpowiedź nalała sobie pełną szklankę [nie wiedziała nawet czego]. Ważne żeby było mocne... Uważniej przyjrzała się dziewczynie.
- Od razu lepiej ; ) Słuchaj... Av, nie chciałabym być wścibska, ale dlaczego założyłaś bluzkę, skoro jest tak ciepło? Mnie szczególnie. Wiadomo dlaczego...

Avia

Av wypiła duszkiem zawartość szklanki. A jednak zapytała... No bo... - westchnęła - Nalej mi jeszcze. - powiedziała. A co do bluzki to widzisz... nie chciałam żebyś mnie pytała, jak widać z odwrotnym skutkiem. I tak mi nie uwierzysz, o tym to bym mogła ksiażkę fantasy napisać. - zaśmiała się.

Gość

Roześmiała się.
- Uwierz mi, rozumiem. Sama mogłabym to zrobić. Chociaż takie rzeczy to pewnie tylko naiwne dzieciaki czytają...

Avia

Zastanawiam się tylko czemu one dzieją się naprawdę... A naiwne dzieciaki nie mają pojęcia, że niektóre rzeczy nie są tylko fikcją literacką. - powiedziała.

Albert

/Włochy/Dom Alberta

Albert wraz z Marcello pojawili się przed domem Avii. Albert wciągnął głośno powietrze i uśmiechnął się czując znajomy zapach. Po chwili jednak skrzywił się. - Czyżby miała gościa? - zapytał bardziej siebie, gdyż Marcello gdzieś zniknął. Albert podszedł do drzwi i zapukał.

Avia

Uuuupsss sorki Vanja ktoś puka. - powiedziała - Nalej sobie jeszcze jak chcesz, ale mi już nie rób, bo ja i tak mam dobry humor. - roześmiała się. Podeszła do drzwi i otworzyła je. Z osłupieniem patrzyła na chłopaka. - Co Ty tutaj robisz? - zapytała. Jeeezu chyba nie jestem aż tak pijana by mieć zwidy, to były tylko dwa drinki, no moze trzy.

Albert

- Witaj. - uśmiechnął się ciepło. Wyczuł zapach alkoholu. - Topisz tęsknotę do mnie w alkoholu? - cmoknął niezadowolony.

Avia

Wcale nie tęsknię. - powiedziała Nie nie tesknię, ja umieram z tęsknoty... - I nie topię smutku w alkoholu, wypiłam tylko z Vanją po drinku i tyle. Spojrzała na Alberta i rzuciła mu się na szyję. - Tak lepiej? - zapytała z uśmiechem.

Albert

Jego usta znalazły się blisko szyi Avii. Mógłbym teraz wykorzystać okazję... Nie. Nie mogę tego zrobić bez jej wiedzy. Uśmiech spełzł z jego twarzy. - Chcesz żyć? - zapytał nagle.

Avia

Dziewczyna puściła Alberta. O co Ci chodzi? - zapytała zdezorientowana. Jednak to nie było tak jak myslałam? Bawił się mną... Zmieniłeś zdanie i zrobię za przekąskę? - zapytała patrząc mu w oczy. Cholera nie becz tylko...

Albert

- Nie o to mi chodzi. - przekroczył próg i zamknął za sobą drzwi. Spojrzał Avii w oczy. - Moi bracia chcą twojej śmierci. Chyba, że... zamienię cię w wampira. - szepnął bojąc się reakcji dziewczyny.

Avia

Av zagryzła wargę. - Nie. - powiedziała krótko patrząc na wampira, a serce waliło jej w piersi.

Albert

- Tak myślałem. - przymknął oczy. - Dlaczego? - zapytał. - Wolisz zginąć?

Avia

Av spuściła wzrok. Nie chcę umrzeć, ale nie chcę też zabijać innych by przeżyć. - cicho powiedziała.

Albert

- Nie musisz zabijać innych. Krew można zdobyć w inny sposób. - otworzył oczy.

Avia

Albert... - spojrzała mu prosto w oczy. Myślisz, że po tamtym... ja bym tak mogła... - głos się jej załamał.

Albert

Przyciągnął ją do siebie i przytulił. - Wiem. Rozumiem. Ale muszę...

Avia

Dziewczyna wtuliła się w Alberta. Ja tak nie chcę. - cicho powiedziała i potrząsnęła głową. Powiedz, że to znowu sen... - szepnęła.