Salon

Gaspard

Postanowił powiedzieć coś durnego, jak zresztą często mu się zdarzało.
-Nie rozumiem cię. Chcesz kolejne dziecko? - Mówił między pocałunkami.

Leah

Westchnęła cicho odsuwając się od niego. Ostudził jej entuzjazm. Prawie całkowicie. Obciągnęła swoją koszulkę i podciągnęła spodnie podnosząc się z kanapy.
-Jesteś stary i głupi Gas... -mruknęła niepocieszona. W gruncie rzeczy uraził ją.

Gaspard

-Zdarza się. - Westchnął i usiadł spokojnie wgapiając się w pusty ekran telewizora. W myśli zaczął odliczać: Dziesięć, dziewięć, osiem...

Leah

Dziewczyna kompletnie straciła humor. Gdyby nie silny, wilczy charakter z pewnością zdążyła by uronić już kilka łez. Zebrała się z salonu po drodze zapinając swoje spodnie. Wychodząc z salonu powoli ruszyła w stronę łazienki.

Gaspard

-Aha, rozumiem. Ciche dni. - Śmiał się w duchu z jej reakcji. Nie miał pojęcia, co ją mogło urazić.

Leah

-Gaspard przestań! -niemal na niego krzyknęła. Była wściekła, potwornie wściekła. Dlaczego wszystko musiał obrócić w żart? poza tym miała dość jego porąbanych gierek. Skoro zdecydował sie z nią być... To czemu nie mógł się z nią kochać? Wkurzył ją. Zachowywał się jak dzieciak. Nie odwróciła się w jego kierunku.

Gaspard

Zmarszczył brwi wpatrując się w jej plecy. Drżała. Ze wściekłości czy ze smutku? Podszedł do niej i położył jej ręce na ramionach.
-Ej, no przecież żartowałem. Kobieto, nie rób z igły widły. - Wywrócił oczami szepcząc jej na ucho

Leah

-Gas odsuń się... -mruknęła stanowczo. Nie miała już na niego ochoty xD. Zmarszczyła brwi zbierając siły by ewentualnie go od siebie odepchnąć.

Gaspard

Nie to nie. Łaski bez. Gas odsunął się na metr od nie.
-Mam iść po Josephine? - Spytał bezwzględnym tonem Jak Kuba Bogu tak Bóg Kubie xD

Leah

-Nie... Nic jej sie nie stanie jeśli zostanie na noc z tatą... -wzruszyła ramionami odwracając się w jego kierunku. Nadal było jej przykro.

Gaspard

Przeraziła go wizja budzenia się w środku nocy, żeby zmienić dziecku pieluchę. Skrzywił się nieznacznie.
-Leah, cokolwiek powiedziałem, przepraszam. - Złapał ją za ręce i spojrzał gleboko w oczy

Leah

Wiedziała o co mu chodziło. Ponownie zmarszczyła brwi.
-Brzydzisz się własnego dziecka?

Gaspard

-Nie. - Odpowiedział od razu, automatycznie. Nie chce się pogodzić, to nie. Nie będzie przy niej klękał i błagał o wybaczenie. Podszedł do drzwi i ze wściekłością szarpnął za klamkę. Cóż, jak się łatwo domyślić, rezultat nie był najlepszy. Klamke leżała na podłodze, a w drzwiach frontowych widniała spora dziura. To go nakręciło jeszcze bardziej. Kopnął w drzwi wywalając jej z zawiasów, a one poleciały kilka metrów do przodu.
-Droga wolna. - Mruknął uspokajając się.

Leah

-Oszalałeś?! -mruknęła starając się tłumić głos. Zmierzyła go wzrokiem.
-Właśnie o to chodzi Gas! Zachowujesz się jakby w ogóle Ci na niczym nie zależało. Życie to nie gra! -warknęła.

Gaspard

-To co mam robić?! Klęknąć i błagać cię, żebyś została? - Spytał podniesionym głosem. Pal sześć, dziecko się najwyżej obudzi. Popatrzył w stronę leżących kilka metrów dalej drzwi, już teraz w kawałkach.
-Wstawi się nowe... - Mruknął pod nosem

Leah

-Mógłbyś wreszcie przestać ze mnie żartować! -mruknęła.

Gaspard

-Nie żartuję i nie będę klękał. - Odpowiedział sztywno mierząc ją spojrzeniem.

Leah

-Nie chcę żebyś klękał! -krzyknęła na niego już prawie ze łzami w oczach- Przecież Ty nic nie możesz dla mnie zrobić! -pisnęła- Umiesz tylko wszystko obracać w żart!

Gaspard

-Uspokój się. - Mruknął nadzwyczaj poważnie. Podszedł do niej i objął ją mocno, tak, że nie mogła mu się wyślizgnąć. Wolną ręką głaskał ją po głowie.

Leah

Tylko, że Leah wcale nie chciała od niego uciekać. Delikatnie objęła go swoimi rękami wtulając głowę w jego klatkę piersiową. Jej oddech stawał się spokojniejszy.

Gaspard

Kiedy poczuł, że oddech Lee się umiarkowuje, rozluźnił trochę uścisk.
-Wporządku? - Spytał unosząc jej podbródek tak, aby patrzyła mu w oczy

Leah

Kiwnęła głową spoglądając na niego. Jej wzrok był lekko skruszony. Nie miała odwagi go dotknąć... Zresztą nawet nie mogła być pewną czy znów z niej nie zażartuje.

Gaspard

Przysunął ją jeszcze raz do piersi, tym razem delikatniej i dał jej buziaka w czubek głowy. Potem ją puścił i zwrócił się w stronę drzwi, a raczej dziury, którą po sobie zostawiły.
-Się naprawi...

Leah

Westchnęła cicho zerkając na niego. Było jej głupio, że doprowadziła go do takiego stanu. Spojrzała na niego przepraszająco.

Gaspard

Uśmiechnął się pocieszająco.
-Mały przeciąg dużo nam nie zrobi. - Mruknął i objął ją w pasie. Sprzedal jej całusa w policzek i ogarnął podłogę wzrokiem. Wszędzie porozrzucane były drzazgi, i małe i i duże, a na środku leżała niefortunna klamka.
-Gorzej z tym pierdolnikiem. Nie będę tago sprzątał. - Zaśmiał się cicho

Leah

-Na mnie nie licz... -roześmiała się wtulając swoją głowę w jego szyję. Delikatnie zassała ustami jego skórę.

Gaspard

-A już robilem sobie nadzieję... - Odpowiedział z udawanym rozczarowaniem. Pocałował ją lekko w usta, wpierw odkręcając ją przodem do siebie.

Leah

Pochyliła się nad nim, dotknęła go, mógł poczuć na twarzy muśnięcie jej włosów pachnących słodko kwiatami. Wiedziała, że nigdy nie zapomni jego zapachu, tego miękkiego, męskiego dotyku Wiedziała, że nigdy już nie będzie mogła porównać ich z innym zapachem i innym dotykiem. Gaspard pocałował ją, a on zrozumiała, że nigdy już nie będzie pragnęła innych ust niż te jego, mięciutkie i wilgotne. Wiedziała nagle, że od tej chwili istnieć będzie tylko on, jego szyja, ramiona. Jego delikatna, ciepła skóra, nieporównywalna z żadną, której kiedykolwiek dotykała. Patrzyła z bliska w jego granatowe oczy, najpiękniejsze oczy całego świata, oczy, które jak się obawiała, staną sie dla niej...Wszystkim. Wiedziała to.
-Kochaj się ze mną... -szepnęła mu do ucha.

Gaspard

Przejechał jej ręką od ramienia, aż do pasa wsuwając dłoń pod jej spodnie. Takie prośby mógłby spełniać, kiedy tylko by sobie zażyczyła. Wziął ją na ręce i rozłożył na kanapie. Następnie pochylił się nad nią i pocałował ją namiątnie w usta, wzdychając cicho

Leah

Uśmiechnęła się do niego delikatnie w oka mgnieniu pozbawiając go koszulki. Wodziła dłońmi po jego plecach. Odwzajemniała pocałunek delektując się chwilą bez żartów, bez płaczu dziecka, bez zazdrości o inne kobiety. Była chwila i był tylko on, należący do niej.

Gaspard

Było mu przy niej dobrze. Prrzyjemnie było wodzić palcami po jej ciele, pozbawiać ją całej góry ubrrania, całować jej pięknych ust. Sapnął cicho i uśmiechnął się zadowoloy z siebie. Zaczął majstrować przy jej rozporku, nie przestając jej całować

Leah

Rozpięła jego spodnie, by za moment wpleść dłonie w jego włosy. Chuchnęła delikatnie, ciepłym powietrzem w jego grzywkę, tak by nie zasłaniała mu twarzy. Wtuliła się w niego. Mimo wilczego charakteru starała się być uległą. Chciała poczuć, że ją zdominował, że się o nią troszczy, opiekuje, że po prostu mu zależy... bo ją kocha. Odetchnęła niemal że z cichym jęknięciem. Nawet jeśli był ciężki nie zamierzała go z siebie zrzucić, wręcz przyciągnęła go do siebie.

Gaspard

Usadowił się tak, żeby jej nie zmiażdżyc, w końcu był od niej trochę cięższy. Najpiew zsunął jej spodnie, żeby po chwili zrzucic swoje taj niefortunnie, ze wypadly przez okno. Ch** z tym...
Wplótł ręce w jej włosy równolegle odzesują je trochę do tyłu. Najhętniej w ogóle by je wyrwał,bo mu cholernie przeszkadzały w obałowywaniu jego miłosci. Czuł, że Leah nie ma już ani siły, ani ochoty na te wszystkie gierki. Przejehał czubkiem jezyka po kosciach jej szzęki i na ustach kończąc.

Leah

Zamruczała cichutko. Jej ciało było spragnione jego dotyku. Tęskniła za nim każda, nawet najdrobniejsza jej część. Uśmiechnęła się delikatnie, kiedy spodnie wypadły przez okno. Zanim jednak cokolwiek powiedziała zdążyła ugryźć się w język. Miała dość kręcenia i doprowadzania do szału siebie nawzajem. Była tym zwyczajnie zmęczona. Za bardzo go kochała, by pozwolić sobie na coś takiego na dłużej.

Gaspard

Rozpiął jej stanik i rzucił go na podłogę z cichym mruczeniem zaczął pieścic dłońmi jej piersi. Pragął jej tak, jak nigdy nie pragął żadnej kobiety. Bał się eypowiedziec tego słowa, miało dla niego tak wielką moc. Bo to po prostu była...
-...Miłośc... - Szepnął sam do siebie i poczuł się lepiej, bo nagle stał się niesamowicie szczęśliwy. Przycisnął Lee do siebie, już mniej delikatnie i łapczywie wpił się w jej usta.

Leah

Delikatnie przygryzła jego ucho. Wtuliła go w siebie, niemal jak małego chłopca. Była zadowolona, szczęśliwa. Pierwszy raz od jakiegoś czasu. Szczęście- posłuszeństwo bez oporu, ubóstwo bez przygnębienia, czystość bez zepsucia, cierpliwość bez szemrania, pokora bez obłudy, radość bez roztrzepania, powaga bez surowości, aktywność bez lekkomyślności, szczerość bez dwulicowości... Spojrzała na niego. Miał taką śliczną buźkę. Niemal że na wieczność nastoletnią. Przejechała palcem po bliźnie na jego policzku. I tak dla niej był idealny. Nie przeszkadzało jej już nic.

Gaspard

Było jak w niebie. Nagle wszystkie problemy, w tym Camille, nagły przyjazd Marie, którego co prawda nie było, ale na pewno będzie... To wszystko było teraz takie nieistotne. Był tylko on i ona. I kanapa oczywiście xD
Przygryzł jej dolną wargę i lekko pociągnął w swoją stronę. Westchnął i przymknął na chwilę powieki. Kanapa była jako taka, ale łóżko zapewne byłoby wygodniejsze. Wstał i wziął Lee na ręce. Skierował się z chytrym uśmiechem w stronę sypialni.

/Pokój Gasa

Leah

/pokój Gasparda

-Ty naprawdę z uporem maniaka dewastujesz swój dom? -zapytała.

Gaspard

Uniósł klamkę na wysokość twarzy i jakby dokładnie się jej przyjrzał.
-Na moje oko klamka jest cała... - Zaczął niby-zdziwionym tonem

Leah

-Ale miejsce klamki jest w drzwiach! -roześmiała się szukając gdzieś koło kanapy swojej bluzy.