Salon

Adam

//kuchnia

Wszedł do salonu i zobaczył wilka
- Gaspard..- z leciutką przyganą pokręcił głową. Spojrzał na Leah - Dzięki za opatrunek.Jose... - delikatnie pogłaskał małą po główce. - Jak widzę skończyliście już ustalać koniugacje rodzinne. - wskazał głową na nieznajomą mu dziewczynę. - Bo jezeli skończyliście, to muszę z wami pogadac.
- Jestem Adam - skinął głowa w kierunku dziewczyny
- I tak na marginesie Gas... - spojrzał na Gasparda z uśmiechem - Lee ma rację. Jesteś czasem idiota. Nigdy nie byłem i nie będę jej eks.. Lee jest dla mnie jak młodsza siostra... Chyba to rozumiesz? - uniósł brew.

Gaspard

Kiwnął łbem niechętnie. Gdyby nie był pod postacią wilka, odpysknąłby mu coś. Chciał polecieć po reszte sfory. Musiał. Podszedł do drzwi i zaczął drapać w nie pazurami.

Leah

Leah podeszła do Gasparda nachylając się nad nim.
-Embry jest w domku Dei... -mruknęła- Quill jeszcze całkiem niedawno biegał po okolicy.... Jakby miało to Ci w czymś pomóc... -dodała i cmoknęła go w pysk. A zaraz potem otworzyła na oścież drzwi.

Gaspard

Wybiegł ile sił w łapach. Im prędzej to załatwi tym lepiej.

/MDPP

Adam

Adam westchnął. Usiadł na kanapie i ukrył twarz w dłoniach. Musiał pozbierać myśli.

Leah

Leah usiadła na kanapie ze śpiącą Josephine na kanapie. Pogłaskała Adama po ramieniu.
-Jak się czujesz? -zapytała o dziwo bez wyrzutów-... Mój eks? -dodała po chwili nie mogąc powstrzymać śmiechu.
-Gaspard jednak jest głupi...- westchnęła patrząc na Adama z troską.

Adam

- Nie jest głupi - rzucił Adam podnosząc głowę - Po prostu jest zazdrosny. A odpowiadając na Twoje pytanie... Jestem wściekły. Za to co powiedział... powinienem był go zagryźć - warknął

Leah

-Przecież wszyscy wiedzą czego po Sam'ie można się spodziewać... -westchnęła- Jest dupkiem. Ale do tej pory dbał o sforę... -mruknęła poprawiając sobie dziewczynkę na kolanach.

Adam

Słysząc te słowa Adam warknął jeszcze bardziej.
- Tak... rzeczywiście dbał... biorąc pod uwagę to co o nas wszystkich myśli...- wstał lekko sycząc. Żebra bolały go jeszcze ale przynajmniej rany się juz zagoiły.

Leah

-Więc co myśli? -Leah zmarszczyła brwi patrząc na przyjaciela z uwagą- Ze wszyscy jesteśmy od niego gorsi? Że jesteśmy bandą dzieciaków?-przewróciła oczami.

Adam

Adam zacisnął usta. Właściwie wolał jej to powiedzieć póki byli sami.
- Nie Leah... on nie ma nas za bandę dzieciaków. Leah.. on bardzo brzydko o tobie mówił. Nie mogłem mu pozwolić by obrażał moich przyjaciół - warknął- jesteście jak moja rodzina. To że mnie nazywa przybłędą mogę przeboleć.. Ale gdy mówi źle o moich bliskich.. - z jego gardła wydobył się wilczy warkot.

Leah

-Ale to są słowa Adam... On zrobił to specjalnie... -mruknęła mimo wszystko lekko drżącym głosem. Dlaczego Sam się tak zachował?
-Więc co dokładniej powiedział? -zapytała.

Adam

- Specjalnie Leah? Wybacz ale nigdy nikogo nie nazwałbym specjalnie puszczalską małolatą. Nie wiem kim jest Ian i co on ma do tego, ale jego również wymienił - warknął Adam juz nieźle wściekły. - Nikt mi nie bedzie obrażał tych którzy są dla mnie jak rodzina rozumiesz? - spojrzał na nią gniewnie.

Leah

Leah lekko zatrzęsła się na dźwięk słów Adama. Podniosła się z kanapy unikając spojrzenia mężczyzny.
-Tylko w zasadzie... On miał rację... -mruknęła całując Jose w główkę.

Adam

- Posłuchaj mnie Leah - nerwy Adama były juz mocno naciągnięte - To że miałś kilku mężczyzn w swoim życiu nie czyni z ciebie dziwki. I nigdy nikomu nie pozwól do cholery tak o tobie mówić - patrzył na nią - i spójrz na mnie.

Leah

-Ja... Ja naprawdę byłam młoda, kiedy spotkałam Iana w Bukareszcie... -mruknęła podnosząc zagniewane spojrzenie na Adama- Zresztą. Nie musimy rozmawiać właśnie o tym... Za chwilę wszyscy tu przyjdą...

Adam

- Nie obchodzi co robiłaś Leah kiedy byłaś młoda. Każdy z nas ma na sumieniu jakieś głupoty - westchnął patrząc jej w oczy - I nie zamierzam mówić przy w szytskich o tym, ze Sam nazwał cię dziwką. Tak samo jak nie zamierzam wspominać o tym co mówił o Blance - znów warknął. - Sami zdecydujecie czy chcecie mieć kogoś takiego za alfę. Dla mnie w jego sforze nie ma miejsca. A w La Push nie ma miejsca dla nas obu. - nie spuszczał z niej wzroku.

Gaspard

/Dom Mel

Wbiegł do domu mając na ogonie całkiem spore stadko wilków. Usiadł posłusznie w salonie, dając do zrozumienia tamtym, że też mają się zmienić.

Leah

-Blanka jest Twoja... i nikt jej nic nie zrobi.... A to, że Sam ma mnie za dziwkę nie oznacza, że trzeba sie z nim tłuc! -podniosła delikatnie głos. Zamilkła jednak widząc Gasparda.
-A co z Josephine? -mruknęła marszcząc brwi- Zaniosę ją do Twojego pokoju, dobrze? -zapytała zmieniając radykalnie temat.

Adam

Adam wyszedł na chwilę do kuchni, zmienił sie i wrócił.
Hej wam... Dzięki że przyszliście. Nie będę wam zawracał dup dłużej niż potrzeba.

Gaspard

Kiwnął łbem w odpowiedzi Leah. Odwrócił się do Adama.
Nie ma za co. Tylko załatw to szybko, bo mój dom to nie wesołe miasteczko. - Westchnął w myśli i wyciągnął łapy do przodu.

Leah

Leah zaniosla śpiącą córeczkę do sypialni Gasparda i wróciła do salonu już w postaci wilka. Usiadła niedaleko Gasparda, nie wiedząc czy może usiąść obok. Zresztą... ona dowiedziała się już co Sam o niej myśli. I wcale nie było jej z tym za dobrze.

Adam

To nie bedzie miłe... Szczególnie dla Leah... - przeprosił i pozwolił im przewertować całe zajście z Samem. Starannie ukrył rozmowy z Blanką i swoje uczucia do niej... Dał im pełen dostęp tylko do wspomnień dotyczących potyczki z Samem.

Melanie

Warknęła cicho słuchając jego myśli. To już był szczyt wszystkiego.
Mam ochotę ugryźć go w zad-mruknęła w myślach.

Gaspard

Przewertował jego myśli. Zawarczał głośno, kiedy usłyszał wątek dotyczący Leah.
Zabiję sukinsyna. Przy pierwszej lepszej okazji. - Warknął również w myślach.
Na za dużo sobie pozwala pieprzony dupek.

Leah

Leah położyła pysk na swoich łapach. Spojrzała na Gasparda swoimi migdałowatymi oczami.
-Nie warto... -mruknęła w myśli... Jednak to zabolało. Może właśnie dlatego, że Sam nie wyssał sobie tych rewelacji z palca... Po części mogły być prawdziwe.

Adam

Zabić go nie zabijesz... W każdym razie ja nie należę do jego sfory. Nawet gdyby mnie nie wywalił to sam bym odszedł. A do Was... Wam po prostu chciałem pokazać że on jest prawdziwym dupkiem. I to do was należy decyzja czy go chcecie Adam usiadł dumnie na podłodze i patrzył na każdego z osobna.

Gaspard

-Oczywiście, że nie. - Zaprotestował gorąco. Podpełznął do Leah i trącił ją pyskiem.
To nie prawda. Sam gada różne pierdoły i w większości są kłamstwem - Próbował ją pocieszyć, choć wiedział, że nie szło mu najlepiej.

-Adam, ja wolę ciebie na alfę. - Mruknął Quil rozciągając się na dywanie. - Sam na za dużo sobie pozwala.

Leah

Leah delikatnie i przez moment wtuliła swój wilczy pysk w szyję Gasparda. Po czym podniosła się do pozycji pionowej, słysząc słowa Quilla.
-Młody ma racje... -mruknęła.

Adam

Decyzja nie należy do mnie Powiedział poważnie Adam. To wasza sfora i wasza decyzja. W La Push nie ma miejsca dla mnie i dla Sama. Już nie

Gaspard

Chyba nie myślisz, ze ktoś z nas stoi po stronie Sama? - Pomyślał kpiąco. Wykręcił łeb w kierunku Leah. Nie wyglądała najlepiej.

Dokładnie! Niech Sam spada! - Quil wyraził gorącą aprobatę dla jego słów merdając ogonem.

Leah

-Może pora, żeby Sam zmienił miejsce zamieszkania? -kpiąco poruszyła łbem.

Adam

Może pora warknął Adam patrząc każdemu z nich w oczy.

Melanie

Ja bym powiedziała, nie może a na pewno
Wtrąciła się w końcu.
Jedno było pewne, sam pozwalał sobie stanowczo za dużo. Trzeba było coś z tym zrobić.

Jacob

Przez większość czasu siedział w milczeniu, słuchając tylko ich myśli. Zajście z Samem trochę nim wstrząsnęło. Chociaż nie darzył Leah jakąś zabójczą sympatią to i tak uważał, że Sam ostro przegiął. We wszystkim co mówił.
Jacob podniósł się i spojrzał na każdego z osobna, wzrok zatrzymując na Adamie. - No to kiedy go stąd przepędzimy? - warknął w myślach.

Lillianne

/knajpa

Uważnie słuchała wszystkiego co też się tutaj miało wydarzyć. Zachowanie Sama zaszokowało ją

Gość

Gdy zobaczyła tyle wilków, zrozumiała co miała na myśli Leah, gdy mówiła, że Gaspard nie jest w tej wiosce wyjątkiem. W każdym razie postanowiła udać się za Leah i razem z dziewczynką przeczekać to spotkanie.

Gaspard

Im szybciej, tym lepiej/ - Warknął w myśli. Cała ta sprawa z Samem nieźle go wkurzyła

Leah

-Więc jak to załatwimy?- mruknęła zerkając na Gasparda.