Ulica

Victoria · Gość

Victoria uścisnęła rękę Annie i przebiegła szybko po jej wspomnieniach. Gdyby mogła, zarumieniłaby się teraz z pewnością. Uśmiechnęła się tylko zakłopotana i spuściła głowę.
-Tiaa... To może najpierw wpadne do mieszkających tu innych wampirów. Od nich się czegoś dowiem. - Próbowała zamaskować uśmieszek, lecz nie schodził z jej twarzy.

Anna Marie

- Dobry pomysł - poparła zamiary Victorii. Zdobędzie się bynajmniej więcej informacji .. - pomyślała. Spojrzała na Victorię. Uwadze nie uszedł jej uśmiech, który nie schodził wampirzycy z twarzy - Co ci tak zabawnie ? - spytała uśmiechając się niepewnie.

Victoria · Gość

-Chyba zobaczyłam coś, czego nie powinnam widzieć. - Odchrząknęła i pomachała ręką na odchodnym. - Do zobaczenia!

/Motel 'U Selene'

Anna Marie

- Aha - zmieszła się wampirzyca. Nie wiedziała co innego odpowiedzieć.. Nie wiedziała co zauważyła Victoria. Już nigdy więcej jej nie dotknę zażartowała w myślach. - Do zobaczenia! - uśmiechnęła się pod nosem. Po krótkim czasie sama udała się do hotelu.

| Motel 'U Selene'

Gość

/sklep
wyszedł na ulice i poczuł chłodne powietrze.
Ruszył przed siebie.
Bo jakimś czasie usłyszał tak dobrze znaną mu melodię swojego telefonu.
Odebrał.
Westchnął. Słysząc słowa dziewczyny cieszył się na spotkanie.
-Rozumiem. Po prostu nie masz dziś ochoty na wiewiórki.
Powiedział.
Jakiś mijający go staruszek spojrzał na niego dziwnie.

Gość

Zatrzymał się w szoku.
-Jak to?
Zastanowił się.
-Dlaczego? Przecież wampiry giną tylko przez...
przełknął głośno ślinę.
-Może chcesz o tym pogadać? Chyba że wolisz zostać sama.

Gość

-Jasne, nie ma problemu.
Powiedział kierując się w stronę hotelu który pamiętał że mijał.
-Będę czekać przed wejściem.

Gość

/ Las
Sol szła rozkojarzona, słuchając piosenek ze swojego MP3. Dobrze, że w Forks nie ma dużego ruchu na ulicach bo pewnie ta przechadzka nie skończyła by się dobrze.

Gość

/Motel u Selene/Pokój nr 6

Wybiegł z motelu i ruszył ulicą. Nie ważne dokąd, ważne, że do przodu. Nie możesz się z nikim wiązać. Nie możesz nikogo narażać. - powtarzał sobie w myślach. Włożył ręce w kieszenie. Wyczuł w dłoni portfel. Kupię nowe części do samochodu i spadam stąd... - postanowił chociaż wcale nie zmierzał w kierunku sklepu.

Anna Marie

| Pokój nr. 6

- Stój ! - krzyknęła wychodząc z motelu. - Zatrzymaj się ! - powtórzyła rozkaz.

Jenny

// dom Jenny Rewolver

Wyszła na ulicę powoli . W prawej dłoni trzymała telefon i pisała smsy .Szła w kierunku kawiarni.. kawa była czymś czego potrzebowała. Mało nie wpadła na młodą dziewczynę zapatrzona w ekran - sorry - mruknęła nie patrząc w jej kierunku i poszła dalej .

/ Kawiarenka

Gość

Tameka szła powoli ulicą. Ręce hardo trzymała w kieszeniach ciemnej bluzy. Spod kaptura na głowie wystawały jej ogniście rude włosy. Ściemniało się, a ona nie lubiła chodzić sama po nieznanym mieście. Mijając coraz to nowych ludzi sprawdzała, czy nadal w kieszeni ma telefon. Bo gdyby w razie czego musiała wezwać jakąś pomoc...

Victoria · Gość

//Las

Victoria, kiedy znalazła się na ulicy, zwolniła tempa i podążyła w stronę przystanku autobusowego. Autobus był niemal pusty, więc usiadła sobie na jednej z ławek i czekała, aż dotrze na miejsce.

/Port Angeles

Gość

Szedł chodnikiem szybkim krokiem. Minął jakąś dziewczynę o płomiennych włosach i niechcący potrącił ją lekko bokiem. - Sorry. - rzucił do niej i przyspieszył kroku. Dopiero teraz zaczął szukać wzrokiem sklepu. Musiał z bólem przyznać, że nie ma zielonego pojęcia gdzie jest.

Gość

Kiedy potrącił ją jakiś chłopak z kieszeni wypadł jej kurczowo trzymany wcześniej telefon a jego części rozsypały się po całym chodniku.
-Uważaj jak chodzisz! -mruknęła zdenerwowana za mijającym ją mężczyzną.

Jenny

// kawiarenka
Wyszła z kawiarni i od razu przyłożyła telefon do ucha. Dzwonił jej brat i natychmiast żądał pojawienia się jej osoby w sklepie. Jenny spławiła go i szła dalej.

Selene

/kawiarenka

Selene wyszła z kawiarenki i stanęła przed wejściem. Zaczęła sięzastanawiać, czy wrócić już do domu albo do motelu, czy może iść w drugą stronę, aby spędzić na powietrzu jeszcze trochę czasu.
W końcu ruszyła w stronę domu. Wyciągnęła telefon i przeczytała wiadomość od swojej znajomej, która przed chwilą właśnie przyszła.
Sel zajęta odpisywaniem, nie zauwazyła nierówności na chodniku i potknęła się, wypuszczając z dłoni telefon. Mruknęła niezadowolona i kucnęła, by pozbierać częsci i spróbować ponownie poskładać komórkę.

Adam Knight

Widząc kobietę Adam zahamował. W końcu kogoś się zapytam o drogę - myślał rozdrażniony. Zatrzymał się przy chodniku, spuścił szybę i zawołał - Przepraszam! - Kiedy zobaczył że kobieta zbiera szczątki tego co zostało chyba z telefonu komórkowego postanowił wysiaść. Jeszcze tego brakuje, człowiek nigdzie spokojny nie jest. - Dzień dobry. Mógłbym w czymś pomóc?

Selene

Dla kogo dobry, to dobry... - pomyślała.
- Dzień dobry - odpowiedziała już na głos. - Pomóc? Jeśli jest pan dobry w składaniu rozwalonych telefonów, to chyba tak - powiedziała poważnie.

Adam Knight

- Nie, nie jestem. - odpowiedział bez najmniejszego śladu emocji na twarzy. Stał tak chwilę nad nią czekajac aż pozbiera części. Kiedy wstała zapytał bez wiekszych grzecznościowych ceremoni. - Czy nie wie pani gdzie tu jest jakiś motel?

Selene

Selene parsknęła śmiechem.
- Przepraszam - pokręciła głową. - Szuka pan motelu? Jest zaraz za rogiem, zaledwie pięć minut drogi pieszo stąd - wytłumaczyła. - Właśnie tam idę.

Adam Knight

Z czego ona się śmieje? Przeanalizował całą ich rozmowę. Ale co tam, idzie też do motelu, poświece się. Machnął reka w kierunku samochodu - To może panią podrzucę?

Selene

- W sumie... dlaczego nie - uśmiechnęła się. - Dziękuję - powiedziała łagodnie. - Trochę wygodniej będzie mi w samochodzie z tymi częściami - kiwnęła głową na części telefonu, które trzymała w dłoniach.

Adam Knight

Wywrócił oczami. Widząc że ręca ma zajęte, podszedł i szarpnięciem otworzył przed nią drzwiczki. Przez czas podróży nie zamienili ze sobą słowa.

/ Motel "U Selene"

Selene

/Motel "U Selene"

- Przede wszystkim być sobą, tak... - powiedziała cicho. - Można wiedzieć skąd jesteś? - spytała zainteresowana.

Adam Knight

/ Motel "U Selene"

Interesuje cię to? - zapytał trochę szorstko spoglądajac pod nogi na kamienny chodnik.

Selene

- Oczywiście - odpowiedziała. - Do takiej dziury jak Forks nie przybywa wielu ludzi. Miło jest widzieć kogoś obcego. Zawsze to jakaś odmiana. Dziwi cię to, że jestem ciekawa skąd pochodzisz? To chyba naturalne.

Adam Knight

A już myślałem że dość ją do siebie zraziłem.... - Hm... pochodzę z Nowego Yorku jeśli to aż tak cię ciekawi.

Selene

- Nowy Jork? - powtórzyła. - Nigdy tam nie byłam. A szkoda... Co cię sprowadza w te strony? Mam na myśli: jesteś tu z konkretnego powodu, czy przypadkowo? Oczywiście nie musisz mówić szczegółów. Nie naciskam.

Adam Knight

Przygryzł sobie od wewnątrz policzek żeby sie uspokoić i nie zacząć wrzeszczeć na środku ulicy - Sądzę - wycedził - że znamy się za mało abym opowiadał ci o powodach mojej decyzji. - Nie znał powodów swojej irytacji ale sądził że ma to coś wspólnego z otwartością Selene.

Selene

- Ja nie proszę o opowieść przecież - powiedziała poważnie. - Jak chcesz to nie odpowiadaj. Co mam zrobić, że lubię innych i chciałabym od czasu do czasu z kimś pogadać?!

Adam Knight

Zasępił się kiedy usłyszał co wygaduje. - Przyjechałem tu ponieważ nie miałem nic lepszego do roboty. Zadowolona? Nie krzycz na mnie bo jeszcze nie masz powodów. - Dorzucił spogladając na wyraz jej twarzy ciekawy co zobaczy.

Selene

- Ja wcale nie krzyczę - spojrzała na niego poważnie. Krzyczeć to ja dopiero mogę - powiedziała w myślach. - I nawet nie mam zamiaru. Czy zadowolona? Tak sobie - odparła szczerze. - I nie denerwuj się tak, nie pytam o twoje życie przecież. To jest twoja sprawa. Po prostu nie lubię milczeć i chcę jakoś podtrzymać rozmowę.

Adam Knight

Odwrócił twarz. To sobie partnera znalazłaś...Pomyślał z goryczą. Starając się jak umiał zapytał neutralnym tonem. - A ty... Mieszkasz tu na stałe?

Selene

- Pochodzę z Forks. Tutaj mieszkałam prawie przez całe swoje zycie. Ostatnie kilka lat spędziłam w Seattle. Dopiero co wróciłam na stałe do domu - odpowiedziała łagodnie. - Ktoś musi zająć się rodzinnym interesem. Padło na mnie.

Adam Knight

Odpowiedzialna funkcja.- zaśmiał sie ironicznie - I co? Podoba ci się taka praca? Uśmiechnął się sam do siebie.

Selene

- Nie, nie podoba się - odpowiedziała szczerze. - Ale ktoś to musiał przejąć. Babcia, która prowadziła ten motel jako pierwsza zawsze chciała, bym to ja się zajęła wszystkim po niej. Może uda mi się jakoś to wszystko poprowadzić, ulepszyć. Ale nie jest to moje marzenie.

Adam Knight

- A jakie jest twoje marzenie? - powiedział to przeciągajac złośliwie słowo "marzenie" - Hm?

Selene

Dziewczyna odpowiedziała bez żadnych oporów.
- Chciałabym się stąd wyrwać i podróżować. Świat jest bardzo ciekawy. Byłoby cudownie zobaczyć coś nowego.

Adam Knight

- Świat nie jest taki ciekawy jak sie wydaje. - wypalił, a zaraz potym ugryzł sie w język. Idiota...