Ulica

Gość

/Seattle/Ulice miasta

Stary rzęch jechał coraz wolniej i wolniej, silnik raz po raz zgrzytał i trzaskał. Jared niecierpliwie wciskał gaz. - Szybciej, stary gracie! - syczał pod nosem. W końcu samochód zaprotestował i zatrzymał się na środku ulicy. Jared klnąc pod nosem, próbował go odpalić, na nic się to jednak zdało. Auto umarło. Chłopak wysiadł i rozejrzał się. Po chwili podwinął rękawy i zaczął pchać samochód na pobocze.

Anna Marie

| Forks i okolice | Las | Polana

Wychodząc z lasu na pobocze jezdni zauważyła chłopaka pchającego z ulicy jakiegoś starego rzęcha. Zlustrowała go spojrzeniem, poczym podewszy bliżej spytała - Może w czymś pomóc ?

Gość

Jared spojrzał przez ramię na dziewczynę. Trochę go zaskoczyła. Nie słyszał kroków... - Chyba za bardzo nie możesz mi pomóc... - mruknął i pchnął wóz. Samochód niechętnie ruszył na pobocze.

Anna Marie

- A chcesz się założyć ? - stanęła tuż przed nim i spojrzała na niego z głową przechyloną na bok. Najpierw go zahipnotyzuje, a potem dopcham ten samochód gdzie chciał plan w jej głowie nabierał sensu.

Selene

Selene wysiadła z samochodu znajomego, który ją podwiózł i zarzuciła swoją torbę na ramię. Drugą ręką wyciągnęła walizkę i po chwili wolno ruszyła w kierunku swojego domu i motelu, w którym w końcu musiała zrobić porządek.

/Dom Selene

Gość

- Dzięki, ale się nie zakładam. - mruknął nie patrząc na dziewczynę. Jeszcze raz pchnął samochód; auto podjechało na krawężnik. Jared otrzepał ręce i rozejrzał się. Zatrzymał wzrok na dziewczynie. - Możesz mi powiedzieć gdzie jestem? - zapytał.

Anna Marie

Nie mogła się powstrzymać i wzięła głęboki wdech. Poczuła zapach słodkiej krwi człowieka, a jad powoli zaczynał napływać jej do ust. Nie, nie mogę użyć mojej mocy, bo może nie uda mi się powstrzymać.. pomyślała, poczym krótko odpowiedziała na pytanie - Forks .

Gość

- Forks? - nic mu ta nazwa nie mówiła. Jedyne co wiedział, to to, że opuścił Kanadę i jest Stanach Zjednoczonych. - A dokładniej...? - zapytał zerkając w oczy dziewczyny. Miały dziwny kolor. Złote soczewki? Widział gdzieś takie kiedyś, tylko gdzie...?

Anna Marie

- Forks. Stan Washington. - potwórzyła, poczym odwróciła głowę by chłopak nie mógł patrzeć w jej oczy. - A jeszcze dokładniej to jesteś na bocznej drodze obok lasu. - dodała zezując w stronę drzew. - Zgubiłeś się czy co ?

Gość

Zamyślił się przez chwilę. Spory kawał drogi pokonałem... Spojrzał na samochód. Wiedział, że naprawa zajmie mu kilka dni. Nie miał wyboru. Musiał zatrzymać się w Forks na jakiś czas. Podszedł do samochodu i wyciągnął z niego gitarę zapakowaną w obdarty, czarny pokrowiec.

Anna Marie

Patrzyła jak chłopak wyjmuje gitarę z samochodu. Zgubił się. Po co mu teraz ta gitara potrzebna ? zdziwiła się wampirzyca, nierozumiejąc zachowania nieznajomego. Głośno odchrząknęła.

Gość

Spojrzał na dziewczynę. Wypadałoby się przedstawić... - Jestem Jared. Wiesz może gdzie mógłbym się tu zatrzymać? Na kilka dni. - zapytał wiercąc dziewczynę spojrzeniem.

Anna Marie

- Anna Marie D'Acanto - uśmiechnęła się grzecznie, poczym odpowiedziała na jego pytanie - Jest tutaj jeden motel, w którym mógłbyś przenocować. Właśnie szłam w jego kierunku. - Mógłby się tak na mnie nie patrzeć ?! pomyślała. Nie jestem przecież jakimś zagrożonym gatunkiem w zoo. Więcej szacunku!.

Gość

- No to chodźmy. W którą stronę? - zapytał nie spuszczając wzroku z dziewczyny. Zawsze tak robił gdy poznawał nowych ludzi. Przeszywał ich spojrzeniem. W ten sposób stwierdzał czy są godni zaufania, czy może lepiej trzymać się od nich z daleka. Czytał mowę ciała jak otwartą książkę.

Anna Marie

- Tędy- powiedziała wskazując ręką do przodu. Anna Marie wiedziała, że prędzej czy później by normalnie 'żyć' będzie musiała nauczyć się egzystować wśród ludzi. Jared był jej próbą i przepustką do ludzkiego świata. Mocno zacisnęła szczękę i po chwili ciszy zwróciła się do dowopoznanego chłopaka - Więc dokąd się wybierałeś?

Gość

Ruszył we wskazaną przez Anne stronę. Wciąż jednak nie spuszczał z dziewczyny wzroku. Dopiero teraz stwierdził, że jest naprawdę... ładna to złe określenie. Jest piękna. I chorobliwie blada. Może nie lubi się opalać albo jest chora? Nie obchodziło go to. Było coś w jej ruchach. Coś niepokojącego. Jakby się powstrzymywała, dystansowała. Postanowił być czujny. Usłyszał pytanie. - Nie wiem. Jechałem przed siebie. - odpowiedział krótko.

Anna Marie

A może ja naprawdę wyglądam dziwnie stwierdziła Anna Marie, gdy chłopak nie spuszczał z niej wzroku. Fakt, była strasznie blada i miała oczy wyjątkowej barwy, ale czy to aż tak niezwykłe ? Nikt, przecież nie wie, że wampiry nie są tylko wytworami ludzkiej wyobraźni, oprócz samych krwiopijców i ich ofiar - Przed siebie - powtórzyła cicho i beznamiętnie za chłopakiem - To skąd uciekasz ? - spytała z udawanym lękiem w głosie i zaśmiała się.

Gość

Podobał mu się jej uśmiech. Po chwili w końcu spuścił wzrok i spojrzał przed siebie. Nadal jednak pozostał czujny. - Kto powiedział, że uciekam? Zrobiłem sobie małą wycieczkę, ot co. - skłamał. Przychodziło mu to z łatwością. Musiał umieć kłamać. Po tym co zaszło w Kanadzie...

Anna Marie

- Nie, tak poprostu zastanawiałam się .. - urwała, poczym zaczęła mówić dalej -Zazwyczaj kiedy ludzie nie mają celu podróży to chcą zostawić coś za sobą, nie uważasz ? Uciekają przed tym. - tak, doskonale znała te uczucie. Wspomnienie Volturi przyprawiło ją o dreszcze - Wycieczka do nikąd, co?

Gość

Przejrzała mnie. Uśmiechnął się do swoich myśli. - Właśnie. Wycieczka donikąd. - przyznał i wziął głęboki wdech. Poczuł w nozdrzach jakiś słodki zapach. To pewnie jej perfumy... Kolejna rzecz, która podobała mu się w Annie.

Anna Marie

- Czyli przed czymś uciekasz - stwierdziła cicho. Nagle przypomniał jej się pewien szczegół - Co zrobisz ze swoim samochodem ? To całkiem spory kawał drogi do motelu .. - nie żeby się o niego martwiła, ale idąc tam i z powrotem można się nieźle zmęczyć i jeśli ktoś nie ma dobrej kondycji -paść w trakcie. Ciekawe czy by to wytrzymał ..

Gość

- Nie jestem typem lenia. - odparł krótko i zarzucił gitarę na plecy, przyspieszając kroku. - Od jak dawna tu mieszkasz? - zapytał patrząc wciąż przed siebie.

Anna Marie

Przyspieszył kroku. Czyżbym przez przypadek uraziła jego męską dumę ? - Przeprowadziłam się niedawno, ale mam mały remont w mieszkaniu, więc rodzice wysłali mnie do motelu - skłamała. Przecież nie powiem mu prawdy ! A pozatym dopiero co go poznałam..

Gość

- Ach tak? - spojrzał na dziewczynę przez ramię. Utkwił swoje niebieskie tęczówki w jej złotych oczach. Coś mu się przypomniało. W gangu, do którego niegdyś należał, niektórzy też nosili soczewki. Jedni złote, inni czerwone. Dziwna ta moda... Zaśmiał się cicho pod nosem i odwrócił wzrok.

Anna Marie

- Tak. W domu jest tyle bałaganu i wszędzie kręcą się robotnicy, więc lepiej jakbym im nie przeszkadzała. Jestem raczej zbędna w tym rozgardiaszu - Ponowne kłamstwo. Chyba w ogóle nie będę mogła rozmawiać z ludźmi nie zmieniając się przy tym w arcyłgarza. To trudniejsze niż przypuszczałam.. pomyślała sceptycznie.

Gość

Kłamała. Wiedział o tym. Postanowił jednak się nie dopytywać. Może ta informacja była zbyt osobista? Kto wie? - Daleko jeszcze do tego motelu? - zapytał chcąc zmienić temat. Jeszcze raz spojrzał na dziewczynę przez ramię.

Anna Marie

- Jeszcze chwila . Zaraz za tym zakrętem będziesz już mógł zobaczyć motel - wskazała ręką w tym kierunku. Wiedziałam, że niedługo padnie uśmiechnęła się do swoich myśli i usatysfakcjonowana spojrzała na chłopaka.

Gość

Przyspieszył kroku. Niecierpliwił się. Chciał jak najszybciej naprawić samochód i ruszyć w dalszą drogę. Nie ważne dokąd, ważne, żeby jechać. Ujrzał zbliżający się zakręt. Gdy go pokonał jego oczom ukazał się motel. - Wchodzisz? - zapytał Annę.

Anna Marie

- A mam inne wyjście ? Tak jak już mówiłam tymczasowo tutaj mieszkam - przypomniała chłopakowi i nie patrząc w jego stronę i ruszyła w kierunku drzwi.

| Forks | Motel 'U Selene'

Gość

Wszedł za dziewczyną do motelu.

/Motel u Selene

Gość

/Pokój nr 6

Wyszedł na ulicę i rozejrzał się. Koło motelu musiał być jakiś sklep. Chciał zaczepić kogoś i zapytać o drogę, lecz nikt akurat tędy nie przechodził.

Anna Marie

| Motel 'U Selene' | Pokój Ann Marie |

Wyszła na zewnątrz powolnym krokiem. Bez słowa stanęła przed Jaredem i wysłała mu znaczące spojrzenie. - Co tym razem ?

Gość

- Sklep. Narzędzia. - rzucił hasłowo i spojrzał na dziewczynę.

Anna Marie

- Właściwie to nie znam zbyt dobrze tej okolicy. - przyznała - Nigdy też nie potrzebowałam narzędzi.. - zastanowiła się - Chcesz naprawić samochód ? Jestem pewna że jakiś przejeżdżający kierowca może ci pomóc. - brzmiało to dość szczerze biorąc pod uwagę fakt iż nawet jeśli nikt by się nie zatrzymał w ostateczności mogłaby użyć hipnozy..

Gość

- Nie... - zawahał się. - Wolę sam to zrobić. - rozejrzał się. - Sklep musi być gdzieś niedaleko... Pomożesz mi go znaleźć? - zapytał wlepiając w Ann swe przeszywające spojrzenie. Ostatnio stronił od ludzi, więc teraz nie zaszkodzi mu odrobina towarzystwa. Szczególnie tak ślicznej dziewczyny...

Anna Marie

- Jak chcesz - powiedziała cicho, poczym dodała głośniej - Jasne, że mogę ci pomóc. - Chwile sam na sam z człowiekiem coraz bardziej zbliżały ją do celu, więc dlaczego miałaby odmówić ? Z drugiej też strony on potrzebował pomocy, której mogła mu udzielić. Zapach jego słodkiej krwi stawał się już dla niej całkiem obojętny. Przyzwyczaiła się. Zadowolona z siebie uśmiechnęła się kącikiem ust.

Gość

Ruszył chodnikiem przed siebie. - Dzięki. - rzucił. Idąc rozglądał się za sklepem. - Mówiłaś, że mieszkasz w tym miasteczku. I nie znasz za dobrze okolicy? - zapytał.

Anna Marie

- Przeprowadziłam się niedawno. - zaczęła mówić - A co taka dziewczyna jak ja miałaby robić w sklepie z narzędziami ? Nie znam się na tym - powiedziała zagłębiając się w swoje kłamstwa. Mam nadzieję, że nie jest na tyle bystry by odkryć prawdę. Albo nie - że jest na tyle bystry by jej nie poznać. O tak! pomyślała przeszywając go swoim spojrzeniem.

Gość

Kłamstwa, kłamstwa, kłamstwa. Co ta dziewczyna ukrywa? Ponownie przeszył ją spojrzeniem. - Dobra... powiedzmy, że ci wierzę. - rzekł z ociąganiem.

Anna Marie

- Powiedzmy, że ci wierze ? - zdziwiła się dziewczyna. Próbowała ukryć swoje zmiesznie pokerową twarzą - Dlaczego miałabym cię okłamywać ? Mówię szczerą prawdę. - powiedziała przekonującym tonem . - A ty od jak dawna 'podróżujesz' ? - spytała się wysyłając mu znaczący uśmiech.