Wyspa Vivien

Chris · Gość

Chris był przerażony. Usiadł i zaraz cofnął się gdy Vivien wypluła krew.
- Nie ma za co, zaraz to posprzątam. - powiedział i wziął od niej szklankę.
- Vivien nie martw się wszystko będzie w porządku - wyszeptał.

Nanchel · Gość

Bez sił opadła na poduszkę. Zamknęła oczy. Nie wiedziała co się z nią dzieje. Może ta wyspa ma jakieś niewytłumaczone działanie ? Była zbyt zmęczona żeby teraz o tym myśleć. Przykryła się kocem po uszy. Chris stał w przedpokoju oparty o stół. Gdy wrócił do pokoju Vivien spała!

Chris · Gość

Wszedł cicho do pokoju i położył się obok niej. Między nich włożył gruby koc.
Zapach Vivien był teraz jak zapach człowiek z mieszanką wampira. Delikatnie głaskał ją po głowie.

Nanchel · Gość

Obudziła się w nocy z głośnym krzykiem. Usiadła na łóżku. Dudniło jej w uszach. Już nie musiała oddychać. Wszystko wróciło do normy. I temperatura i oddech ... tylko to dudnienie ! Nagle uświadomiła sobie ,że to z jej wnętrza wydobywa się ten dźwięk. Z wrażenia aż zmniejszyły się jej źrenice. Spojrzała na Chrisa. W jego oczach też malowało się przerażenie. Przyłożyła rękę do piersi i zamarła.

Chris · Gość

- Vivien , Twoje serce... - wyszeptał i położył swoją dłoń na jej piersi. Wyraźnie czuł i słyszał, że jej serce bije a krew pulsuje.

Nanchel · Gość

Gdy już się uspokoiła wygramoliła się z łóżka jakby zahipnotyzowana. Podeszła do szafy i wyciągnęła z niej krótką , białą sukienkę. Jej ruchy były nieco wolniejsze ale i tak szybsze niż zwykły śmiertelnik. Przecież to niemożliwe... -T...To ja się pójdę wykąpać. -wyjąkała do Chrisa. Obróciła się na pięcie i zniknęła w łazience z sukienką w ręku i ręcznikiem przewieszonym przez ramie. Zanurzyła się w ciepłej wodzie. Krew lekko zarumieniła jej twarz. W łazience unosiła się gorąca para i słodki zapach pomarańczowego płynu do kąpieli. Zaczęła się zastanawiać jak do tego doszło. Wiedziała czym się stała. Nie była już do końca wampirem. Odzyskała coś z człowieka. Serce.
-Hmm... - myślała głośno. -Z dzieciństwa nic nie pamiętam. -zamknęła oczy i próbowała się skupić , jednak na próżno. Woda w wannie była już prawie zimna. Wygramoliła się z wanny , osuszyła i przebrała się w sukienkę. Wyszła z łazienki i usiadła na łóżku. Chris był w przedpokoju i przechadzał się w te w we wte. -Jak sądzisz... Co mogło to wywołać?

Chris · Gość

- Nie mam pojęcia. Ale teraz muszę się bardziej kontrolować, mogę Ci zrobićkrzywdę - wyjęczał.

Nanchel · Gość

-Zwariowałeś !? -pobiegła do niego i objęła go.
-Przecież ja nadal jestem wampirem.- Uśmiechnęła się promiennie. Po przemianie miała w sobie tyle energii! Chciała pocałować go w policzek ale on odsunął się od niej tak ,że o mało się nie przewróciła.

Chris · Gość

- Vivien, mogę Cię skrzywdzić,nie wybaczyłbym sobie tego - jęknął i pogłaskał ją po policzku. -co nie znaczy, że Cię nie kocham - dodał.

Nanchel · Gość

Zrobiła minę naburmuszonego dziecka. Chwilę później aż podskoczyła z wrażenia.
-Chris... Nie chciałbyś siłować czy coś ? -zapytała niepewnie ,przygryzając wargę. Uśmiechnęła się łobuzersko. Wiedziała ,że jest od niego silniejsza bo tak jak nowonarodzeni ma w sobie dużo z człowieka.

Chris · Gość

- Nie odpuścisz mi prawda? - spytał z uśmiechem.
Podszedł do niej i bardzo namiętnie wpił się w jej usta.
- Pokaż co potrafisz - mruknął między pocałunkami.

Nanchel · Gość

Pociągnęła go za rękę na dwór. Szkoda tego hebanowego stołu... Znalazła w miarę prosty głaz. Przykucnęła przed nim i wyciągnęła rękę na zgiętym łokciu. Uśmiechnęła się zapraszająco do Chrisa.
-Kochanie ... Świeżo zamiatane.- Uśmiechnęła się łobuzersko.

Chris · Gość

Złapł jej rękę i siłował się z nią. Przegrał.
- Należy Ci się nagorda - wziął ją na ręce wpijając się w jej usta.

Nanchel · Gość

Zamruczała słodko. Zatrzepotała rzęsami i również go pocałowała.
Hmm... to już była ta nagroda?
-To gdzie ta nagroda? - Zaśmiała się i spojrzała na Chrisa.

Chris · Gość

- Tu - zamruczał i położył ją na hebanowym stole zrywając z niej ubranie.

Nanchel · Gość

Nawet nie zauważyła kiedy znaleźli się w jadalni. Objęła Chrisa nogami w pasie. Wpięła palce w jego złotą grzywę. Szeptała mu do ucha od czasu do czasu całując go.

Chris · Gość

Vivien leżała cała na stole. Jednym ruchem wskoczył na stół i całował je szyjęchodząc w dół.

Nanchel · Gość

Położyła obie ręce na umięśnionych plecach Chrisa wbijając w nie paznokcie. Przesunęła jedną rękę na szyję i delikatnie zaczęła rysować jakieś wzorki za uchem Chrisa. Pochyliła się lekko do przodu i jednym zwinnym ruchem odwróciła Chrisa na plecy tak ,że teraz siedziała na nim. Przysunęła się bliżej niego i zaczęła masować jego ramiona całując go w usta.

Chris · Gość

Ściągnął koszulę i poddał się Vivien.
- W nagrodę możesz robić ze mną co Ci się podoba - zamruczał pod wpływem jej dotyku. Delikatnie przejechał ręką w zdłuż jej ciała.

Nanchel · Gość

Nachyliła się i szepnęła mu do ucha.
-Co mi się podoba? -zamruczała.
-Oj pożałujesz ,że się na to zgodziłeś. -Namiętnie pocałowała go w usta. [...]
Zeskoczyła ze stołu ubierając koszulę Chrisa. Oparła się o ścianę i zaczęła wpatrywać w morze.

Chris · Gość

Wciągnął spodnie i podszedł do Viv. Delikatnie pocałował ją w szyję.
- Już nie powiem, że Cię skrzywdzę, teraz to ja prędzej zginę - zaśmiał się wciąż szybko oddychając.

Nanchel · Gość

Zachichotała. Zamilkła na moment. Chris obejmował ja w talii. Odwróciła lekko głowę i pocałowała go w szyję.
-Może zaprosimy do nas Chiarę ? -spojrzała na Chrisa.
-Miałbyś coś przeciwko ?

Chris · Gość

- Świetny pomysł . Zadzwoń do niej - stwierdził. Nagle wpadł na świetny pomysł.
-Idź zadzwonić a ja coś dla Ciebie przygotuję- lekko popchnął ją w stronę drzwi.

Nanchel · Gość

-D...Dobrze -była odrobinę zdezorientowana.
Poszła do sypialni po swój telefon. Wybrała numer Chiary. Odezwała się po trzecim sygnale.
-Hej Chiara ! Tu Vivien. Masz jakieś plany na ten tydzień?

Nanchel · Gość

-Nie gniewaj się na mnie ,że wyjechałam tak bez pożegnania. Chcieliśmy Cię zaprosić z Chrisem do nas. Na wyspę.

Nanchel · Gość

-Pewnie ! Chi... -zachichotała. -Kto to taki ?

Nanchel · Gość

-A tak ... - zawstydziła się. - Wytłumaczymy wam z ... to znaczy wytłumaczę wam wszystko jak przyjedziecie. To do zobaczenia Chi! Przyjeżdżajcie szybko. -Rozłączyła się i rzuciła telefon na łóżko w sypialni.

Chris · Gość

- Vivien!- zawołał. gdy dziewczyna weszła do kuchni zaniósł ją na krzesło.
- Pomyślałem, że skoro jesteś teraz w połowie człowiekiem będziesz głodna - wskazał na zastawiony stół.

Nanchel · Gość

-Ojej. -Vivien była troszkę zaskoczona. Nawet nie myślała o skosztowaniu czegoś normalnego. Na stole stał talerz z naleśnikami. W powietrzu roznosił się słodki zapach ananasa.
-Mniam... naleśniki z bitą śmietaną i ananasem. -Chris odsunął dla niej krzesło. Usiadła i niepewnie chwyciła sztućce.
-Ymm... Pyszne! -Chris nawet nie zauważył kiedy te naleśniki zniknęły z talerza. Vivien wytarła usta serwetką , podeszła do Chrisa i pocałowała go namiętnie.
-Możesz mi robić takie codziennie! -Pocałowała go jeszcze raz ,tym razem w policzek.
-Rozmawiałam wczoraj z Chiarą. Za niedługo do nas przyjedzie ze swoim chłopakiem. -uśmiechnęła się do Chrisa promiennie. Poszła w stronę łazienki. Umyła zęby i uczesała się.
-Będę z Erickiem! -rzuciła w drzwiach do Chrisa i wyszła.
Eric jak tylko zobaczył Viv zaczął wierzgać. Pogłaskała go po szyi i poszła po siodło. Przewiesiła je przez drewniane drzwiczki i zaczęła czyścić Ericka.

Chris · Gość

- Cieszę się, że Ci smakują - oddał jej pocałunek.
- To ja tu posprzątam jak mamy mieć gości - zaśmiał się.

Nanchel · Gość

Osiodłała Ericka. Jednym susem znalazła się na jego grzbiecie. Pojechała w głąb wyspy. Na gałęziach drzew siedziało mnóstwo kolorowych ptaków i co chwile przez ścieżkę przebiegało jakieś zwierzątko. Po pewnym czasie dotarła na piękną ,dużą polanę. Podjechali bliżej. Vivien zeskoczyła z konia. Odeszła kilka kroków do przodu i usiadła na ziemi. Trawa przypominała mięciutki ,zielony dywan. Cmoknęła na Ericka a ten położył się koło niej jak pies. Głaskała jego aksamitną sierść i podziwiała tę malowniczą polanę.
-Mmm...Jak tu pięknie ,nieprawdaż ? -koń szturchnął ją noskiem. Wstała i z robiegu wskoczyła na jedno z egzotycznych drzew. Eric został tam gdzie wcześniej i ani nie drgnął. Zerwała dwa owoce mango. Wróciła do Ericka. Jedno dała jemu a drugie sama zaczęła skubać. Słońce delikatnie smagało twarz Vivien. Przytuliła się do konia i zasnęła.

Nanchel · Gość

Obudziła się po dwóch godzinach snu. Była wypoczęta jak nigdy wcześniej. Eric Klęczał ciągle obok niej. Leniwie wdrapała się na jego grzbiet. Cmoknęła delikatnie na Ericka ,a koń wstał. Podążyli nową dróżko w stronę domu.
-Koniec leniuchowania! Czas do domu. Stęskniłam się za Chrisem.

Chris · Gość

Chris wysprzątał cały dom.
- Nareszcie jesteś - zaśmiał się i objął ją w pasie.

Nanchel · Gość

Dała mu soczystego buziaka w usta. Odprowadziła Ericka na padok i wróciła do Chrisa.
-Jest taka ładna pogoda... Może spacer ? Albo morze ? Wybieraj ? -uśmiechnęła się łobuzersko.

Chris · Gość

- Spacer - rzuciła i chwycił ją za rękę. Wyszli z domu.

Nanchel · Gość

Szli brzegiem morza.
-Opowiedz mi swoją historie zanim stałeś się wampirem. -poprosiła.
-I jak się nim stałeś.
-Proszę... -powiedziała błagalnym głosem

Gość

/Dom C.iJ. w Forks

Dopłynęli na wyspę łódką. V. pomógł wysiąść z niej Chiarze i wyciągnął walizki.
-No to prowadź!

Nanchel · Gość

Vivien coś wyczuła.
-Chris... -pociągnęła powietrze nosem i wypuściła je z uśmiechem na twarzy.
-Już są! -klasnęła w dłonie podekscytowana. Miała teraz wyostrzone zmysły i o wiele lepsze niż Chris.
-Chodź szybko ! -pociągnęła go za rękę. Po chwili już widzieli Chiarę i jej towarzysza. Vivien rzuciła się Chiarze na szyję.
Chiara! Nareszcie jesteście! -pocałowała ją w policzek.
- Vivien. -podała rękę chłopakowi. -Miło mi ,że Chiara zabrała Cię ze sobą.
_________________

Chiara

Przytuliła mocniej Vivien . Zaraz wyczuła, że bije jej serce. Odsunęła się kawałek do Vei i objęła go w pasie.
- Cieszę się, że nas zaprosiliście - uśmiechnęła się promiennie.

Nanchel · Gość

-Kochanie... pomóż im z bagażami. -zwróciła się tym razem do Chrisa.
-Chodźcie. Pokarzę wam dom i zaprowadzę do waszego pokoju. -uśmiechnęła się do Chiary i jej chłopaka. Poszła przodem a oni podązyli za nią. Po drodze szepnęła do Chiary
-Wiem ,że na pewno zauważyłaś ,że moje serce bije ... dzisiaj wieczorem wszystko wam opowiem.