Sala 13 - Algebra (Matematyczna)

Gość

//Sala 13

Koszmar od samego wejścia do klasy. Nauczycielka sprawiała wrażenie jakby chciała wymordować każdego co zawitał w progi jej sali.
- "Nowa?"- zapiała ostrym jak brzytwa głosem
Jera kiwnęła tylko głową.
- Co miałaś z algebry ? - kolejne niemiłe pytanie
- Miałam inny system nauczania...eee.... miałam 5 - odpowiedziała podając ocenę z podstawówki. Uznała że to nie jest kłamstwo.
- Hmm..... Zobaczymy jak tutaj sobie poradzisz. A teraz siadaj.
Usiadła potulnie w wolnej ławce przy ścianie.
Na koniec lekcji prof. Schollc zadała sześć stron przykładów do rozwiązania.
-"Super"- mruknęła

// Sala komputerowa

Natalie · Gość

Natalie weszła do klasy i powtórzył się schemat z biologii. Tyle, że tutaj pani wywołała ją kilka razy do tablicy i musiała rozwiązać kilka banalnych przykładów.

/Korytarz

Edward

/ parking

Weszli do sali i usiedli w ławce. Nauczyciel rozpoczął lekcję. Edward nie słucha co mówił ponieważ przerabiał to już z tysiąc razy. Przyglądał się Emmie. Zapamiętywał jej rysy twarzy, każdy jej kawałeczek.
- I jak Ci mija lekcja? - szepnął.

Emma

Spojrzała na niego błagalnym wzrokiem, matematyka była jednym z przedmiotów który lubiła najmniej.
- Długo jeszcze? - szepnęła łamiącym się głosem - Jeszcze chwila niewiadomych, potęg, pierwiastków i funkcji, to się załamie psychicznie. - Miała ochotę teraz się do niego przytulić, ale nauczyciel zmierzył ją wzrokiem za samą rozmowę, więc wróciła do liczenia zadania.

Edward

Zamienił jej zeszyt ze swoim i rozwiązał jej zadania.
- Proszę, zaraz Ci każe przeczytać pierwszy przykład - powiedział podając jej zeszyt.
- Jeszcze 5 minut do dzwonka - uśmiechnął się i złapał ją za rękę pod stołem.

Emma

Wzięła zeszyt Edwarda, faktycznie mówił tak jak było. Ale szczęśliwa odczytała tylko zrobiony przez jej ukochanego przykład. Kiedy było już po wszystkim położyła dłoń na dłoni Edwarda, choć chciała go pocałować.
- Dziękuje - uśmiechnęła się - Co ja bym bez Ciebie zrobiła?

Gość

Wszedł do klasy, chyba tylko po to żeby przedstawić się nauczycielowi. Dopiero co przyszedł zapisać się do szkoły, a już wysłali go na pierwszą lekcję, bezczelność. Podszedł do biurka i wyjaśnił szybko o co mu chodzi. Kiedy nauczyciel przeglądał jego papiery, on powiódł po klasie wzrokiem. Zatrzymał wzrok na ślicznej dziewczynie i siedzącym koło niej wampirze.

Edward

- Nie ma za co - uśmiechnął się.
- Poradziłabyś sobie - zaśmiał się i zadzwonił dzwonek.
- To gdzie idziemy? Miałaś mi coś powiedzieć - uśmiechnął się.

Emma

Spojrzała na chłopaka, który wszedł do klasy. Na pewno przyciągnął uwagę każdego w pomieszczeniu, potem spojrzała na Edwarda.
- Na pewno bym sobie nie poradziła - uśmiechnęła się i pocałowała go w policzek - Nie wiem, gdzie chcesz?

Edward

Spojrzał na chłopaka,który wszedł.
- Chodź wychodzimy - powiedział i objął ją w pasie i delikatnie pocałował w policzek.
Minęli chłopaka. Edward zmierzył go wzrokiem.

Gość

Uśmiechnął się uroczo do dziewczyny. Nauczyciel coś do niego mówił, ale nie za bardzo zwracał na niego uwagę. I tak wiedział już wszystko co miał mu do powiedzenia. Kiedy oddał mu papiery, chłopak wyszedł z klasy.

Emma

- A gdzie idziemy? - przytuliła się lekko do Edwarda, było jej dobrze kiedy ją obejmował. Gdy przechodzili obok Marcusa spojrzała najpierw na Edwarda, potem do Marcusa. Zarumieniła się lekko.

Edward

- Nie wiem gdziekolwiek - ucałował ją w policzek.

/? tam gdzie Emma

[wybierz jakieś miejsce ^^ ]

Gość

-O nie! - powiedział David wchodząc do klasy. Usiadł sam w ławce i otworzył podręcznik. Za chwilę, za jakieś pięć minut dostał lufę do dziennika.
-To za to, że nie odrabiasz prac domowych. - syknęła nauczycielka.
David usiadł w ławce. Był rozkojarzony i zamyślony. Nie słuchał nikogo. Siedział tylko i patrzył przez okno. Wydawało mu się, że na podwórku szkolnym za drzewami ucieka wilkołak. Znał doskonale te bestie. Wstał z ławki i próbował wybiec z sali.
-Gdzie idziesz ?! Chcesz zarobić kolejną negatywną ocenę ?! - zapytał nauczycielka.
-To mój obowiązek. Wolę uciec i walczyć niż siedzieć na lekcji z tobą !!! - odpowiedział nie przebierając w słowach.
Nauczycielka otworzyła szeroko oczy i chciała go zatrzymać. Jego już nie było. Poszedł z nadzieją walki.
/Parking

Gość

Wchodź do sali jako jeden z ostatnich i od razu siada gdzieś z tyłu wyjmując notatnik,patrząc na ławkę parę chwil po czym rozejrzał sie szybko po klasie

Julia

/korytarz

Podeszła do ławki przy której siedział Blake.
-Można?-zapytała.

Gość

Jego wzrok od razu skupił sie na dziewczynie
-Jasne proszę
Powiedział patrząc dziewczynie w oczy i odsuwając jej krzesło
-Siadaj,tylko jak tu jesteś to nie skupie sie na lekcji
Powiedział już półszeptem

Julia

-To ... -zaczęła -może się przesiądę?-zapytała. Dla niej też tak by było odpowiedniej, bo chłopak całkowicie rozpraszał jej uwagę. Ale co z tego, skoro koło niego było jej całkiem dobrze? Julia zaczęła się zastanawiać, jak to możliwe, że mają identyczne lekcje.

Gość

-Na to liczę
Powiedział miłym tonem
-Chyba często sie spotykamy na lekcjach zauważyłaś ?
Mówi z lekkim uśmiecham patrząc jak dziewczyna siada

Julia

-Tak, często -odpowiedziała z uśmiechem, po czym zajęła ławkę na drugim końcu klasy. Nie chciał żeby z nim siedziała, to nie.

Gość

Lekko sie zdezorientował jego słowa miały odnieść odwrotny skutek wiec sam wstał i usiadł obok dziewczyny
-Nie chciałem żebyś sie przesiadała
Mówi z lekki zakłopotaniem

Julia

-Nie?-zapytała. -Przecież sam powiedziałeś, że na to liczysz. -powiedziała Julia lekko poirytowana.

Gość

-Miało być że liczę na to że zostaniesz
Mówi zakłopotany
-Nie chciałem żebyś tak to odebrała
Mówi patrząc jej w oczy

Julia

Spojrzała na chłopaka. Wydawało jej się, że mówi prawdę.
-Musiałam Cie źle zrozumieć -wydukała i spojrzała mu w oczy.

Gość

-Ale chyba nic sie nie stało prawda ?
Mówi z lekkim usmiechem zupelnie nie przejmując sie reszta klasy

Julia

-Nie -powiedziała -oprócz tego, że nauczyciel chyba coś do Ciebie mówi zaśmiałą się.

Gość

Szybko spojrzał sie w kierunku tablicy i z miejsca rozwiązał zadanie
-Chyba już nie
Lekko sie uśmiechnął i otworzył notatnik zerkając na Julie

Julia

Przystojny, wysportowany i inteligentny. Tacy ludzie nie istnieją, to wymysł twojej chorej wyobraźni, albo sen. Obudź sie! - spojrzała na Blakea. Ich spojrzenia się spotkały, uśmiechnęła się do niego.

Gość

Kiedy ich spojrzenia spotkały sie od razu również sie uśmiechnął
-Zaraz koniec
Powiedział patrząc jej dalej w oczy

Julia

Dryyyńńń. Rozległ się dzwonek. Julka powoli pakowała zeszyt i piórnik do torby. Podniosła się i ruszyła na korytarz.

/korytarz

Gość

Szybko sie spakował i ruszył za dziewczyną

Gość

/ Sekretariat
Apollo otworzył drzwi i wpuścił Julię do środka, w sali była cała klasa. Brakowało tylko nauczyciela. Po chwili mężczyzna podszedł do biurka nauczyciela, postawił na nim torbę i wyjął z niej dziennik.
-Dzień dobry klaso, jestem Apollo Nigro, wasz nowy nauczyciel matematyki. Proszę o zajęcie miejsc, zaraz sprawdzę listę - powiedział basowym głosem Apollo i zerknął na Julię, aby zobaczyć jej reakcję.

Julia

Julia zaczęła śmiać sie jak wariatka. Nie wiedziała, że jest zdolny do czegoś takiego.
-Dobra Apollo, znikaj już bo zaraz pewnie przyjdzie prawdziwy nauczyciel -powiedziała niezbyt głośno, tak aby on i góra kilka osób ją usłyszało.

Gość

Apollo uśmiechnął się do Julii.
-Panno Turlington czy chciałabyś się podzielić czymś z klasą? Jeśli nie, to pozwolisz iż zacznę lekcję-powiedział Apollo po czym zwrócił się do klasy.
- Będę zastępował waszą poprzednią nauczycielkę od matematyki, ponieważ jest ona w ciąży. Moje lekcje są dość oryginalne, nie będę pytał przy tablicy i robił sprawdzianów bo to cholernie nudne, no i męczące. Będziemy rozwiązywać zadania razem grupowo, będę stawił oceny poprzez pracę na lekcji. Nie wpiszę dziś spóźnień - powiedział po czym spojrzał na Julię - ponieważ sam się również spóźniłem. A teraz do końca lekcji róbcie co chcecie tylko cicho i z umiarem, bo inaczej wywalą mnie w pierwszym dniu.
Apollo zaczął wypełniać dziennik, gdy skończył zamknął go i zerknął na Julię. Zastanawiał się czy nadal nie wierzy, że była na kawie z nauczycielem matematyki.

Julia

Przez ten krótki "wykład" Julia patrzała z szeroko otwartymi oczami na Apolla.
Czyli, ze on nie żartuje? Zrobiłam z siebie idiotkę, pięknie. Nie pierwszy, nie ostatni raz.-uśmiechnęła się pod nosem i zastanawiała się co powinna zrobić.
Kilka osób nadal z ciekawością jej się przyglądało, jednak większość zajęła się swoimi sprawami.
Kiedy zobaczyła, że nauczyciel odkłada dziennik zaczęła:
-A więc ... Przepraszam za spóźnienie Panie ... -urwała, gdyż zdała sobie sprawę, że nie wie jak sie nazywa -panie nauczycielu. -uśmiechnęła się. Wybaczy pan, ale byłam na kawie z pewnym miłym mężczyzną. - spojrzała na niego, ciekawe jego reakcji.

Gość

Apollo zaśmiał się po cichu. Dobra jest nawet nie zapamiętała mojego imienia, ale przynajmniej uważa mnie za miłego
-Panno Turlington nawet nie słuchałaś jak się nazywam, ale wybaczę ci to. Ja również byłem na kawie z nieco rozgarniętą osóbką. Aczkolwiek bardzo przyjemną. Mogę zobaczyć twój zeszyt od matematyki?- zapytał Apollo z zainteresowaniem.

Julia

Julia zapomniała jego nazwiska, a przecież do nauczyciela po imieniu mówić nie będzie.
Hmm, oczywiście -powiedziała z uśmiechem, ale o ile ją pamięć nie myliła całą poprzednią matematykę przegadała. Zajrzała do torby i zaczęła w niej grzebać. W końcu znalazła zeszyt na którego okładce widniał napis "matematyka". Oczywiście była cały pusty.
-Ładny?-zapytała podając go nauczycielowi.

Gość

Apollo wziął od dziewczyny zeszyt i zaczął go przeglądać, widział, ze w niektórych miejscach brakuje zrobionych zadań, ale nie chciał się czepiać. W środku zainteresowały go rysunki na marginesach. Były bardzo ładne i estetyczne.
-Bardzo ładny zeszyt, a rysunki jeszcze ładniejsze- powiedział Apollo po czym oddał dziewczynie zeszyt.

Julia

Wzięła zeszyt i lekko się zarumieniła. Bądź, co bądź Apollo był jej nauczycielem, a z tego zeszytu nie można było dowiedzieć się najwięcej.
-Ekhm. Dziękuje -odpowiedziała uśmiechając się - Czy mi się wydaje, czy następna moja lekcja to tez ukochana matematyka?-zapytała z łobuzerskim uśmiechem.

Gość

Apollo zaśmiał sie i wyjął z torby napój energetyczny. Po chwili otworzył go i napił się.
-Od kiedy to matematyka jest twoim ulubionym przedmiotem? - zapytał z ciekawością.