Polana

Gość

Samantha usmiechneła sie delikatnie i spojrzała na Istena

Isten

- Tak wiem, jestem gaduła, filozof i takie tam w jednym... - uśmiechnał się również na nią patrząc.

Gość

- Jestes sympatycznym czlowiekem - powiedziała wpatrujac sie w Isten'a

Isten

- Miło mi to słyszeć. Dziękuję - odpowiedział. - Ty też jesteś bardzo sympatyczna.

Gość

- Dzieki - powiedziała i ponownie spojrzala w niebo

Isten

Isten ponownie zaczął gwizdać swoją ulubioną piosenkę.

Gość

A Samantha lezała wpatrujac się w niebo.
- Zaraz musze iść

Isten

- Mogę cię odprowadzić? - spytał, podnosząc się z ziemi.

Gość

- Tak - powiedziała i rownież wstała z ziemi

Isten

- Więc prowadź moja droga - uśmiechnął się serdecznie.

Gość

Samantha uśmiechneła sie ładnie i poszli

// dom młodych wampirow - teren przed domem

Gość

/ las

Peter chcąc mieć troche spokoju przyszedł tutaj
Jak tu się ktos przywlecze za mna to zabije - pomyślał i usiadł na trawie

Gość

// Korony drzew
Dziewczyna bardzo szybko przemierzała kolejne partie drzew, których w ogóle nie dotykała rękami. nagle następne drzewa przestały rosnąć tak równomiernie, a następnie wcale ich nie było. Z leciutkim szmerem opadła na ziemię, przytrzymując się ziemi rękami. Skierowała swe oczy na wampira. Jeszcze jeden.
//Polana

Gość

/ Dom Cullenow

Samantha spokojnym krokiem weszła na plane. To było jej ulubione miejsce. Cisza, spokoj, teraz tego potrzebowała. Usiadła na trawie i patrzyła przed siebie.

Lizzy Brown

// las

intrygujący był... pomyślała ale mam teraz ważniejsze sprawy na głowie .
Szła powoli, aż pojawiała się na pięknej polanie. Przed jej oczami pojawiła się wampirzyca. to ta mała
- Sam... - mruknęła opanowana- witam cię- uśmiechnęła się sztucznie.

[ tak dla jasności Peter wciąż tu jest? ]

Gość

Samantha słyszac głos Elizabeth poderwała sie i z deczka ja zmierzyła
- Te uprzejmości mozesz sobie dac na bok - powiedziała kiedy przypomniało sie jej ostatnie zachowanie wampirzycy

[On jest, tylko siedzi gdzies daleko i narazie nikt go nie widzi i nie ma go widziec, bo na dwie postacie trudno mi bedzie jechac Wink

]

Lizzy Brown

-Mmmmmmm boisz się...- Lizzy była spokojna, zbyt spokojna niż powinna.
- Nie powinnaś okazywać strachu, nic ci nie zrobię , mam zbyt wiele problemów- uśmiechnęła się szeroko, że potrafi wzbudzić takie emocje.

Gość

- Kto powiedział że się boje - powiedziała spokojnie i wzruszyła ramionami

Lizzy Brown

- wywnioskowałam to z twojego tonu głosu- obeszła ją do okola , mierząc wzrokiem.
- powinniśmy zacząć od początku, wtedy polowałam więc byłam nadpobudliwa...- powiedziała cicho .
- Elizabeth Brown z Londynu- wyciągnęła rękę.

Gość

Uscisneła jej reke
- Samantha - powiedziała krotko

Lizzy Brown

-Przepraszam...- wyszeptała te słowa.
-Należę do grona nadpobudliwych - uśmiechnęła się.
- Co robisz w Forks?

Gość

- Mieszkam - powiedziała spokojnie. Nie chciała mowić Elizabeth ze ma amnezje, nie miała do niej zaufania.

Lizzy Brown

Elizabeth cmoknęła.
- Coraz więcej wampirów w tej okolicy prawda? - jeszcze raz obeszła do okoła dziewczynę Nie wiedziała po co . - Dobrze , że przynajmniej one są "wegetarianami", a Ty?

Gość

- Nie zadajesz przypadkiem za duzo pytan - powiedziała spokojnym tonem glosu

Lizzy Brown

- Wrodzona ciekawość ...- uśmiechnęła się ironicznie.
- Znasz Callen`ów?- spytała poważnie, równocześnie nagle się zatrzymując.

Gość

Zdecydowanie za duzo pytan - pomyślała
- Moze znam, moze nie - powedziała patrzac na Elizabeth

Lizzy Brown

- Czuje od Ciebie ich zapach , musisz ich znać, a ja muszę ich odwiedzić wieczorem...- w je tonie dało się wyczuć strach Tak Edwardzie nie zamierzam uciekać... zwróciła się do Callen` a w myślach.
- Nieważne... wydajesz się mądra - powiedziała uroczo - Ile masz lat?

Gość

- Chyba wiecej od Ciebie. 23 - powiedziała patrzac na wampirzyce. Przez głowe Sam przeszło kolejne wpomnienie. Dziewczyna chwyciła się za głowe

Lizzy Brown

-Ja mam 21, w ludzkich latach.... co jest?- zapytała bo dziewczyna złapala sie za głowę, Lizzy podeszła do niej.
- Co się dzieje?

Gość

- Nic, nie wazne - powiedziała kiedy wszystko już się uspokoiło. Rozejrzała się dokoła a potem spojrzała na Lizzy

Lizzy Brown

Pierwszy raz się zmieszała, to było co najmniej dziwne.
- Sam , nie jesteś taka dobra aktorką..- mruknęła - co jest?

Gość

- Naprawde to nic. To tylko chwilowe - powiedziała szybko

Lizzy Brown

Wróciła do swojej poprzedniej postawy , znowu patrzyła z góry.
- Skoro tak uważasz... masz 23 lata , jesteś starsza, a ile lat masz razem?

Gość

- Ze co - zapytała. Nie zrozumiała ostatniego pytania

Lizzy Brown

- Chodzi mi o twój wampirzy wiek Sam .- ironiczny uśmiech znów zagościł na jej twarzy, a czerwone oczy były utkwione w oczach dziewczyny.

Gość

- Yyy - Sam sie troche zmieszała - 97 - powiedziała po chwili zastanowienia. Nie czuła sie najlepiej, jednak dawała swietny kamuflaz

Lizzy Brown

Lizzy patrzyła na Sam i zobaczyła jej złote oczy. nagle opadła na ziemie. Zaczęła łkać , jednak nie było łez.
- przepraszam ... nie powinnam tak na Ciebie patrzeć... jesteś lepsza ode mnie, pod każdym względem , a ja traktuje Cię jak...- nie dokończyła, tylko chwyciła kamień i zgniotła go z całej siły.

Gość

Samantha kucneła obok Lizzy
- Spokojnie. Nie mow tak - powiedziała cicho do dziewczyny
- Co sie dzieje?

Lizzy Brown

Patrzyła prosto przed siebie kiedy obok niej pojawiła się Sam .
nie powinnam okazywać słabości... ani jej tego mówić ..
-Przyjechałam do Forks , żeby się zmienić, pewnie zauważyłaś moje oczy? Jestem mordercą Sam. Poluje na ludzi jak na kaczki... Obiecałam Edwardowi , że nigdy więcej tego nie zrobię... a rano zamordowałam kobietę w port Angeles.... dla tego muszę iść do Callen`ów, żeby ponieść kare jestem na to gotowa , nie zasługuje na życie... - wyrecytowała, wyczekując reakcji.

Gość

- Spokojnie Lizzy - powiedziała patrzac na dziewczyne
- Moim zdaniem, narazie nie powinnac pokazywac się u Cullenow. Musisz nad tym zapanowac. Nie mozesz zabijac niewinne osoby. Jestes silna i wiem że to Ci sie uda - powiedziała