Dom Lucyfera

Lucyfer

Czuł się jakoś dziwnie, ale odsuwał od siebie wszelkie szalone pomysły i myśli. Objął Leah w pasie.
-Zobacz, dziecko nie chce nam przeszkadzać.- mruknął jej do ucha i przejechał po nim językiem.

Leah

-Bo ona na pierwszym miejscu zawsze stawia swoje zabawki... -mruknęła nieco podnosząc swoje ramię do góry.
-Luc... Spodobała Ci się... -zaśmiała się mówiąc o Halle.

Lucyfer

-Co mi się niby spodobało? Twoja córka? Jak urośnie, to może, ale chyba będę za stary...- zaśmiał się przejeżdżajac nosem po jej ramieniu.

Leah

-Halle... -mruknęła karcąco- Widziałam Twoje spojrzenie... Ty... Ty widziałeś ją pierwszy raz? -dodała czując gęsią skórkę na ramieniu.

Lucyfer

-Daj spokój. To kuzynka Alfy, przerażający twór genetyczny, blondynka i bliska władzy miejscowej. Nie sądzisz, że to okropne połączenie? W ogóle, to wolę rozmawiać o Tobie, a nie o niej.- przejechał nosem po jej szyi.

Leah

-A jeśli ten wzrok... -mruknęła znów dostając gęsiej skórki- A jeśli to wpojenie? -zachichotała nieco.

Lucyfer

-Naprawdę bys dostała w łeb, jak byś nie była kobietą.- syknłą i dleikatnie ugryzł ją w szyję. Bawił się w wampirka.

Leah

-Jeszcze zobaczymy... -mruknęła wzdychając delikatnie kiedy przygryzł jej skórę.
-Powinnam się niebawem zbierać.... -oznajmiła.

Lucyfer

-Tego nie jestem pewien.- obrócił ją i spojrzał w oczy.
-Uważasz, że co? Tym razem się nie zakopiesz w drodze?

Leah

-Może i się zakopię... -szepnęła- Ale... Powinnam wracać do domu... -westchnęła- Nie mogę nadwyrężać Twojej gościnności.

Lucyfer

-Mnie dobrze z tym Twoim nadwyrężaniem, wiesz?- spoglądał na nią uważnie, ale był bez wyrazu w swej twarzy. Jakiś taki inny. Tylko on nie umiał tego uczucia nazwać.

Leah

-Widzę Cię... -szepnęła spoglądając na nią- I nie widzę już tego co wczoraj... -uśmiechnęła się lekko.

Lucyfer

-A co widziałaś wczoraj? Byłem mniej ubrany.- zaśmiał się. Wykrzywił twarz w miłym, ale dziwacznym uśmiechu.

Leah

-Już ja wiem... -szepnęła z uśmiechem i pokręciła głową- Jaaa wiem co widziałam. I już nie mówię o Twoim gołym cielsku... -westchnęła z szerokim uśmiechem.

Lucyfer

-A coś z moim gołym cielskiem jest nie tak?- zrobił smutną minkę.

Leah

Pocałowała go w policzek.
-A czy ja nie daj Boże narzekam? -zapytała z delikatnym uśmiechem.

Lucyfer

-No mam nadzieję.- zasmiał się.
-Wiesz co? Mam klucz od pokoju gościnnego, małą można na chwilę zamknąć, żeby dziecko się nie stresowało... - Lu i jego pomysły.

Leah

Roześmiała się i spojrzała na niego pobłażliwie.
-Masz ładną łazienkę... -uśmiechnęła się lekko a to co powiedziała zabrzmiała dość... dwuznacznie?

Lucyfer

-A co w niej ładnego?- uśmiechnął się szeroko.
-Chodź mi pokarzesz...

Leah

Zaśmiała się ciągnąc go w stronę łazienki. Kiedy weszli do środka zamknęła drzwi od zewnątrz. Oparła się tyłkiem o pralkę i ściągnęła z siebie swój podkoszulek nadal mierząc go spojrzeniem.
-Jaki program ustawić? -zaśmiała się wrzucając koszulkę do środka.

Lucyfer

Zdjął z siebie koszulkę i rzucił ją do pralki.
-Ja bym był za tym takim mruczacym, sympatycznym i w ogóle...- zasmiał się sadzajac ją na pralce.

Leah

Roześmiała się spoglądając na niego. Jej kąciki ust nieco drgnęły, a oczy błysnęły dzikim blaskiem.
-Mrauuu... -mruknęła nieco.

Lucyfer

-O tak... Dokładnie.- zaśmiał się i przejechał dłońmi po jej plecach. Całował jej ramiona.

Leah

-Ale takie mruczące... Często bywają dość agresywne.. -zaśmiała się i próbując mu to udowodnić przygryzła jego ramię. Źle robiła. Wiedziała to. Źle. Źle. Źle. Chciała wrócić do Gasparda.

Lucyfer

Dobrze, Dobrze, dobrze! Grzeczna dziewczynka!
-Ałć... Nie gryź kotku, nie gryź...- wziął w dłoń podbródek i spojrzał jej przelotnie w oczy i pocałował.

Leah

Uśmiechnęła się nieco. Wyrzuty sumienia pożerały ją od środka. Westchnęła nieco. Odwzajemniła pocałunek. Dość nieśmiało, leciutko. Bardziej jak kanapowy kotek.

Lucyfer

-Co jest nie tak?- odsunął się delikatnie, ale ich nosy się stykały. Spoglądał jej w oczy. No tak... tatuś się jej przypomniał.

Leah

Przymknęła oczy i uśmiechnęła się nieco. Przesunęła dłońmi po jego ramionach. Zaczepiła palcami o jego spodnie. Po czym przypomniała sobie minę Any.
-Niiee... . Dlaczego tak myślisz? -cmoknęła go neico w usta.

Lucyfer

-Jakoś tak...- mruknął, ale dobra. Leah wróciła do jego świata. To było w tej chwili ważne. Zaznaczył jezykiem jej szczękę i zjechał na szyję.

Leah

Mruknęła zadowolona. Była usatysfakcjonowania. Wyłączyła znów myślenie. Najwyżej Gas wyrzuci ją potem z domu. Trudno. Ona sama mogła to zrobić z tysiąc razy.
Wygięła lekko szyję. Rozpięła jego spodnie.

Lucyfer

-Pięknie pachniesz.-mruknął jej do ucha i przygryzł małżowinę. Dłońmi zdejmował jej stanik.

Leah

Przygryzła nieco dolną wargę ust, kiedy ugryzł ją w ucho. Roześmiała się dźwięcznie.
Włączyła dłonią pralkę, bądź co bądź Jose już nie spała.
-Tak Ci się podoba mój zapach?

Lucyfer

-Bardzo...- przejechał nosem po jej ramieniu i dekolcie, zaciągając się. Ta pralka mu w smak nie była, ale cóż, no dziecko to dziecko. Pozbawił ją stanika co go bardzo cieszyło.

Leah

-Taki fetysz? -roześmiała się dotykając dłońmi jego twarzy. Ucałowała go lekko. I znów przymknęła oczy.

Lucyfer

-Nie, mam inne fetysze. Ale Twój zapach potrafi powalić na kolana.- mruknął cicho pozbawiając ją spodni.

Leah

Roześmiała się cicho słysząc to co do niej mówi. Pokręciła głową, wskutek czego jasne włosy spłynęły po jej ramionach.
-Powinnam się Ciebie bać.

Lucyfer

-Oj tam... Wydaje Ci się.- mruknął i w odgłosach pralki zniknęły ich odgłosy. Lucek to kochał, chociaż dzieci nienawidził.

Leah

-Nie sądzę... -przygryzła delikatnie jego usta. Uśmiechnęła się nieco. Trąciła noskiem jego policzek... a w środku wszystko się w niej skręcało.

Lucyfer

-Straszny jestem? No wiesz, ja naprawdę staram się być delikatny, ale jestem tylko wilkiem...- mruknął troszkę dotknięty, starał się no...

Leah

-Doceniam... -uśmiechnęła się całując go w usta- I bać nie w tym sensie... -przewróciła tymi ciemnymi ślepiami.