Dom Julii

Gość

Ian poczuł zapach krwi Julii.
Przestał oddychać na tak długo jak na to pozwalały mu płuca.
Wziął Julię do kuchni i posadził ją na krześle.
Szybko otworzył wszystkie okna w pomieszczeniu, by zrobić przewiew.
Dopiero wtedy mógł normalnie oddychać.
Wciąż czuł krew i odczuwał pragnienie w gardle, ale starał się panować nad sobą.
- Gdzie masz opatrunki?
Spytał, by zająć się czymś i nie myśleć o zapachu unoszącym się w powietrzu.

Julia

-O!-dopiero teraz zorientowała się dlaczego Ian wstrzymywał oddech.
-W półce w przedpokoju-powiedziała.- Poradzę sobie sama, a ty może lepiej wróć na górę?-zapytała z troską patrząc na wysiłek rysujący się na jego twarzy.

Gość

- Dam sobie radę.
Odpowiedział przez zęby.
Pobiegł do przedpokoju i zaczął szukac opatrunków.
Po chwili wrócił do kuchni z całym kartonem rozmaitych opatrunków.
Kucnął przy kolanie i polał na ranę wodę utlenioną.
Resztę krwi starł papierem. Kawałek waty przyłożył na ranę i owinął bandażem.
Wiedział, ze za chwilę Julia będzie się sprzeciwiać mówiąc, że rana jest mała.
- To na zapach, bandaże dobrze wchłaniają zapach...
Powiedział cicho.
Po minucie noga była już opatrzona.
Ian wstał i szybkim dhampirzym krokiem schował opatrunki i podszedł do umywalki w kuchni.
Umył starannie ręce, by nie pozostał żaden zapach krwii.

Julia

Popatrzyła na niego.
-Przecież dałabym sobie sama radę-powiedziała. Zastanawiała się czy jest na nią zły, lub czy ma jej dość.

Gość

- Zanim byś to zrobiła minęły by dla mnie wieki i nie mógłbym powstrzymać pragnienia.
Mruknął jakby nie w stronę Julii tylko w stronę okna.
- Ludzie są od nas wolniejsi, a dla nas jedna sekunda to jak dla was minuta. Dla dhampira zwykły opatrunek wykonany przez człowieka to jak wieczność w więzieniu, gdzie jedzenie wydaje się być w zasięgu ręki mimo, że tak nie jest...
Podszedł do Julii i kucnął przy niej.
- Wolałbym nie próbować twojej krwi, bo mi jeszcze zasmakuje.
Lekko się uśmiechnął do niej.
- Ale mogę za to spróbować jeszcze raz smaku twoich ust...
Szepnął jej do ucha i ponownie pocałował.
Całował jej usta delikatnie, ale namiętnie. Miał nadzieję, że nie nadużywa wobec niej siły. Wargami złapał wargę Julii. Wiedział, że gdyby złapał zębami to by przegryzł skórę z powodu podniecenia.

Julia

Była trochę zaskoczona tym pocałunkiem, ale nie przeszkodziło jej to w całowaniu się z nim. Wiedziała, że ona tez musi się pilnować, bo gdyby się na niego "rzuciła", an mógłby uczynić to samo, ale w nieco innym celu, co z pewnością nie skończyłoby się dla niej dobrze. Pocałowała go jeszcze raz delikatnie, po czym powoli odsunęła swoje usta od niego. Uśmiechnęła się.
-To co Twoim mieszkaniem?-zapytała sie.

Gość

-Coś sobie załatwię.
Odpowiedział spokojnie.
- Muszę w końcu szukać jakiegoś domu. Uff... całe szczęście, że mój ojciec dał mi kartę kredytową i przesyła mi pieniądze, bo inaczej tylko bym miał gitarę w ręku i jakieś szmaty na sobie.
Uśmiechnął się lekko.

Julia

Odwzajemniła uśmiech.
-Czyli jednak masz kogoś na tym świecie-stwierdziła i ponownie się do niego uśmiechnęła.

Gość

- Ojca, który przy pierwszej lepszej okazji uznał, że na mnie czas i mnie wyrzucił dając kartę kredytową. Może i nie jest całkowicie potworem, ale przez niego nie mam domu wciąż...
Odpowiedział cicho. Ojciec go utrzymywał, bo złożył przysięgę matce, a raczej taka była wola matki.

Julia

Pomilczała chwilę.
-No i co z tego? Jak dla mnie to świetnie sobie radzisz-stwierdziła i delikatnie pocałowała go w usta.
-A domem się zajmiemy-powiedziała- i jeśli Ci to nie przeszkadza, to chciałabym Ci pomóc -uśmiechnęła się do niego.

Gość

- Dziękuję.
Spojrzał prosto w jej oczy.
- Jak chcesz.
Uśmiechnął się.

Julia

-Jasne że chce!-powiedziała i pocałowała go namiętnie.
-Chodźmy na spacer.-powiedziała. To co, że było ciemno. Chciała po prostu wyjść i się przejść.

Gość

- Nie chce mi się.
Uśmiechnął się do niej.
- Jestem trochę zmęczony i potrzebuję snu.
Spojrzał Julii prosto w oczy.
Coś go kusiło, by nie tylko się całować z Julią, ale odpędzał tę myśl w obawie przed pragnieniem.
Wkońcu miał i swoje potrzeby jako człowiek, a jego była nie dała mu tego na co długo czekał.

Julia

Westchnęła. Naprawdę chciała iść, ale pomyślała, że byłoby nieuprzejme z jej strony, gdyby zostawiła go samego u niej w domu.
-Ok.-powiedziała-W takim razie chodź na górę.- Stwierdziła po czym zaczęła wspinać sie po schodach.

Gość

Ruszył za nią.
Nie odczuwał już pragnienia co go trochę zaniepokoiło, ale również uspokoiło.
Z jednej strony było to dziwne, że nagle nie czuł pragnienia, a z drugiej się cieszył, bo nie musiał się powstrzymywać.

Julia

Weszła do pokoju i usiadła po turecku na łóżku.
-Poradzisz sobie?-zapytała mając na myśłi rozłożenie jego miejsca do spania.

Gość

- Jasne.
Wyciągnął materac spod łózka i położył się na nim na plecach.
Zaczął obserwować sufit.
Gdzieś tam jakaś mała zabłąkana muszka leciała sobie pod sufitem.
Zaczął ją obserwować.
Założył głowę na skrzyżowanych rękach, by było mu wygodniej.
Nie wiedział do końca co teraz powinien zrobić.

Julia

Położyła się na plecach i leżała tak przez kilkanaście, może kilkadziesiąt minut. Na dworze zrobiło się ciemno. W pokoju panował półmrok. Tylko księżyc delikatnie oświetlał kawałek szafy.
-Śpisz juz? - zapytała szeptem.

Gość

- Nie
Odpowiedział również szeptem.
- Niby mi się chce spać, ale nie mogę zasnąć.
Powiedział cicho.

Julia

-Mi też-stwierdziła.
-Moge do Ciebie spaść?-zapytała. Sama nie wiedziała dlaczego szepce.

Gość

-Jeśli chcesz... Nie czuję już pragnienia.
Odpowiedział cicho.
Na taką chwilę w sumie czekał.

Julia

Przesunęła się do krawędzi łóżka i dosłownie spadła. Myślała jednak, że Ian sie odsunął, jednak wylądowała na nim.
-Upss. Przepraszam powiedziała mając swoją twarz tak blisko jego, że gdzy to mówiła jej wargi lekko ocierały sie o jego policzek.

Gość

Ian jednak nic nie powiedział, nawet nie wydał żadnego jęku.
Pocałował ją tylko w usta.
Po chwili objął ją w pasie delikatnie.
Nie czuł wciąż pragnienia i wciąż miał dwojakie przeczucia w związku z tym.
Nadal całował Julię i z każdą chwilą coraz namiętniej.

Julia

Oddawała pocałunki, po czym odsunęła głowę od jego i zaczęła delikatnie całować go w szyję. Całkowicie zapomniała o tym kim, a raczej czym jest. Dla niej teraz był po prostu Ianem. Czy to nie było aby lekko be-zmyśle z jej strony? No cóż, Julka należała do osób które zazwyczaj nie przejmowały się konsekwencjami swoich czynów.

Gość

Ian wyjątkowo nie czuł pragnienia. Może to była cisza przed burzą? Kto wie?
W tej chwili mało się tym przejmował.
Włożył powoli swoje ciepłe, a wręcz gorące dłonie pod koszulkę Julii i położył na plecach.
Gdy całowała jego szyję, ten przyłożył nos do jej włosów i wdychał powietrze z jej zapachem.
Po chwili przesunął Julię tak, że teraz on całował jej szyję.
Całował delikatnie i powoli sprawdzając czy aby na pewno nie odczuwa głodu.

Julia

Kiedy jego usta powędrowała na jej szyję, przez głowę szybko przeleciało coś w rodzaju ostrzeżenia. Czy to aby nie w ten sposób wampiry wypijają krew z ludzi. Wzdrygnęła się lekko na tę myśl.

Gość

Zauważył, że Julia się wzdrygnęła gdy zaczął ją całować po szyi, więc wrócił do jej ust.
Dłońmi dotknął jej twarzy i przysunął do siebie.
Całował ją namiętnie i dziko.
Sam do końca nie wiedział co czyni.

Julia

Całowała go namiętnie, całym swoim ciężarem napierając na jego ciało.
Wplotła dłonie w jego włosy i zaczęła się nimi bawić.

Gość

Znowu bezmyślnie skierował swoje usta w stronę jej szyi.
Tym razem całował jej kark i pieścił plecy.
Sprawiało mu to wiele przyjemności. Już dawno nie zaznał przyjemności i teraz chciał ją wykorzystać na tyle ile może. Chciał by ta chwila trwała wiecznie, by całe jego życie tak wyglądało.

Julia

Poddawała się jego pieszczotą z przyjemnością. Kiedy drugi raz zaczął ją całować w szyje, nie protestowała gdyż zdała sobie sprawę, że jakby chciał ją zabic to już by to zrobił. Przynajmniej taką miała nadzieję.

Gość

Ian wciąż był zszokowany, że nie odczuwa pragnienia.
Tym razem przesunął Julię tak, by leżała pod nim.
By jej nie przydusić Ian opierał się na łokciach.
Delikatnie na niej leżał i co chwilę sprawdzał, czy czasami nie jest za ciężki dla niej.
Pocałował ją namiętnie w usta i znowu zajął się szyją. Kochał szyję. Nie dlatego, że to z niej czerpie krew, tylko dlatego, że szyja jest piękna i gładka.
- Masz bardzo gładką szyję...
Szepnął do Julii.
Trochę się podniósł i zaczął zdejmować koszulkę. Było mu za gorąco, a i tak nie miał się czego wstydzić. Uważał, że jego ciało nie jest takie złe.
Gdy pozbył się koszulki od razu poczuł się lepiej.
Nie lubił jak mu jest za gorąco.
Znowu zaczął całować Julii szyję.
Jego dłonie zawędrowały do koszulki Julii, ale w ostatniej chwili powstrzymał się od zdjęcia jej z Julii.
Za daleko zaczął się posuwać i bał się trochę reakcji Julii.
Wkońcu znali się krótko jak dla Julii, a dla Iana jej życie było krótkie jak chwila.
Wysunął język i zaczął pieścić szyję Julii językiem.

Julia

Julia leżała pod nim. Zaskakujące było to z jaką delikatnością się z nią obnosił. Ciepło biło od ciała chłopaka. Kiedy Ian ściągnął koszulkę mimo, że było doćś ciemno Julka mogła zobaczyć jego nagi tors. Kiedy z powrotem do niej przyległ, znowu poczuła ciepło bijące od chłopaka. Myślała, że zaraz się roztopi. Zgrabnie ściągnęła za dużą koszulkę, którą zakładała do spania, a że miała tylko ją na sobie, została w samej bieliźnie.

Gość

Ian nie przerywał pieszczot, lecz tym razem skupił się na części pod szyją.
Zaczął dłońmi powoli zdejmować górną bieliznę Julii.
Nie przerywał pocałunków nad klatką piersiową.
Czekał na reakcję Julii.
Wolał sprawdzić czy się zgodzi na taki obrót sytuacji i czy pozwoli mu iść dalej.

Julia

-Ian-resztki rozsądku doszły do głosu. Złapała go za rękę i spojrzała głęboko w oczy. I tak już daleko się posunęli, a doprawdy nie było to zbyt bezpieczne. Pocałowała go delikatnie w usta.

Gość

Spojrzał w oczy dziewczyny.
- Jasne...
Odpowiedział spokojnie.
- Trochę za daleko poszedłem.

Julia

Uśmiechnęła się i podparła na łokciach. Poczekała aż Ian zejdzie z niej i usiała obok niego.
-Wiesz co?-powiedziała naciągając na siebie koszulkę- może się trochę prześpijmy?-bardziej stwierdziła, niż zapytała. Była już trochę zmęczona.
Dała mu buziaka w usta, wspięła się na łóżko i wsunęła pod kołdrę.
-Dobranoc.

Gość

Ian położył się obok Julii.
Przez chwilę udawał, że śpi, bo tak naprawdę rozmyślał nad wszystkimi wydarzeniami w jego życiu.
W pewnej chwili poszuł pragnienie w gardle.
Coś ostatnio za często mam pragnienie
Wstał bezszelestnie i otworzył okno.
Pocałował śpiącą Julię w policzek i wyszedł przez okno.
Musiał się pożywić znowu.
Może w przyszłości będzie pracować w szpitalu i przechowywać krew?
// Las

Julia

Julia przeciągnęła się i ziewnęła cicho.
Ale miałam szalony sen...-stwierdziła i przetarła oczy.
Po chwili gwałtownie usiadła i spojrzała w prawą stronę. -Czy to aby na pewno był sen?
-Ian?-powiedziała cicho, choć wiedziała, że nikt nie odpowie. Opuściła głowę.
Nie miała pojęcia ile czasu spędziła w tej pozie. Wstała z łóżka, podeszła do okna i otworzyła je na pełną szerokość. Wciągnęła głęboko powietrze.
-Ty istniejesz.-powiedziała jakby do siebie.-Ale gdzie jesteś?-przymknęła na chwilkę powieki po czym poszła do łazienki wsiąść prysznic. Ubrała się i wyszła. Musiała gdzieś iść, bo inaczej by oszalała.

//plac zabaw