Apartament Carmen

Carmen

- Skarpetki w słoniki są fajne - pomachała jej swoją parą w kaczuszki i zaśmała się i wreszcie ubrała się w rurki i niebieską bluzkę z nadrukiem i trampki.
- Wiesz, lubię tak się ubierać - stwierdziła i usiadła obok niej i przytuliła nią.
- Przejdzie w końcu - dała jej buziaka w policzek

Juliette

- Kiedy ja nie chcę żeby przeszło - zasmiała się Julie. Chodziło jej o je stosunek do szefa. - Nawet bardzo nie chciałabym żeby przeszło... - westchnęła - Dość tematu. Jak się układa z M.?

Carmen

- Będzie dobrze - pogłaskała ją po plecach.
- Jak zwykle niby dobrze ale ciągle gdzieś jeździ w interesach i nie chce nawet mi pozwolić nic robić dla niego w 'biznesie' - skrzywiła się

Juliette

- Bo się o ciebie martwi i nie chce zeby ci się coś stało.. Pozwól mu na to Carmie - złapała przyjaciółkę za łapkę. - Po prostu mu pozwól. I ciesz się tym że nie musisz sobie głowy zaprzątać problemami, które mogłyby cię przerosnąć.

Carmen

- Wiem,że się martwi. Ale spójrz na mnie. Siedzę całymi dniami w burdelu i gapię się w ścianę. Ty pracujesz a ja? Kiedyś robiłam interesy tak jak on - westchnęła zrezygnowana.
- Wiem ,zabiorę Cię na strzelnicę kiedyś - uśmiechnęła się szeroko - dawno tam nie byłam - złapała ją mocniej za rękę

Juliette

- A przeszłabym się. Kiedyś strzelałam często. A teraz.. Pracuję - zaśmiała się - Ty wiesz, ze ja naprawdę lubię tę pracę. Mogłabym juz odejść, skończyć... ale nie chcę - wzruszyła ramionami. Przemilczała że prawdziwy powód tego ze tu nadal pracuje jest inny.

Carmen

- Julie - zaśmiała się i objęła ją.
- Wiesz,że nawet jak zrezygnujesz to będzie tu dla Ciebie miejsce - uśmiechnęła się ciepło

Juliette

- Nie Carmie. Nikt tu nie będzie trzymał byłej dziwki - zaśmiała się - poza tym.. ja mam gdzie mieszkać - przypomniała - w ogóle to musisz ze mną kiedys tam pojechać.

Carmen

- Muszę, jeszcze tam nie byłam - uśmiechnęła się i podeszła do toaletki i czesała włosy.
- Julie, wiesz,że i tak bym Cię odwiedzała - spojrzała na nią w lustrze

Juliette

- Wiem - wyszczerzyła się w usmiechu - ale chwilowo na emeryturę się nie wybieram - zachichotała.

Carmen

- Wiem, wiem - zaśmiała się i pogrzebała w torebce. Wyciągnęła zapalniczkę i paczkę damskich papierosów. Poczęstowała Julie i sama zapaliła.
- Potem masz zdać relacje - powiedziała wesoło z uśmiechem

Juliette

- Będziesz żałować przy kolejnym moim napadzie histerii - Juliette zaśmiała się. Odłożyła niezapalonego papierosa i wstała. - Chyba powinnam pójść. Bo on jeszcze zmieni zdanie - zachichotała. - Dzięki za pomoc Carmie - cmoknęła dziewczynę w policzek. Przybrała zwyczajny wyraz twarzy i śmignęła do Normana

// Pakamera Normana

Carmen

// kasyno i bar

Weszła do siebie i zamknęła drzwi na klucz.Usiadła na łóżku i schowała twarz w dłoniach. Kilka łez spłynęło po jej policzkach. W końcu wyciągnęła spod łóżka dwie wielkie walizki i zaczęła się pakować. Na razie pakowała tylko ubrania i jakieś najważniejsze rzeczy. Coraz więcej łez płynęło po jej policzkach. Chciała zostać tu, z nim ale nie wiedziała co jeszcze ma mu powiedzieć. Zamknęła obie walizki i rozejrzała się po pokoju. Tu spędziła najlepsze lata swojego życia. W końcu wzięła walizki ( na kółkach xD ) i pociągnęła do windy. Na dole wsiadła do taksówki i pojechała.

/ rodzinny dom Carmen

Carmen

// ulica

Weszła do Podwiązki ze spuszczonym wzrokiem. Czuła na sobie wzrok innych ludzi przechodzących korytarzem. Doszła do windy i czekała aż przyjedzie. W końcu weszła do siebie. Wytargała wszystkie pudła przed windę. Zamykając drzwi ostatni raz spojrzała na mieszkanie. Tak pusto jeszcze nigdy tam nie było. Zamknęła drzwi na klucz i znów zjechała na dół. Poprosiła jakiegoś mężczyznę o pomoc z pudłami. Kiedy wszystko było już pod drzwiami Carmen poszła oddać Martinowi klucze.

/ kasyno i bar