Apartament Carmen

Marika Knight

Zgromiła ją lekko wzrokiem, ale za chwilę się opanowała. Wlepiła swe ślepia w brunatną ciecz w szklaneczce. - Postaram się, coś chyba ze mną nie tak, bo nigdy mi się nie zdażyło rozklejać. - skrzywiła się nieznacznie. Nawet nie wiedziała, ze hormony jej szaleją. - Cóż, każdy ale nie ja, ja jedyna jestem niereformowalna, a ze mną nie da się wytrzymać. - poczęła się śmiać. Alkohol buzował jej w głowie i cudownie ją rozluźniał.

Carmen

- Nie narzekaj już bo jeszcze sam się przekonasz a poza tym to masz jeszcze czas - zaśmiała się i upiła trochę ze szklanki - jak coś to łazienka jest po lewej stronie w korytarzu - dodała i spojrzała na nią z uśmiechem

Marika Knight

- Ja nie narzekam. - powiedziała spoglądając na nią zalanym wzrokiem. - I nie szukam nikogo. - powiedziała dobitnie. - Dobrze zostanę i dziękuję. - rzekła rozsiadając się wygodniej. Jakoś butem zahaczyła butem ściągając z siebie pantofle i odetchnęła z ulgą. Kręciło jej się w głowie, ale w cale nie miała zamiaru przestać pić. Przytknęła do ust szklankę z whisky i w końcu pociągnęła solidnego łyczka.

Carmen

Pokręciła głową ale twierdziła,że czasem jest dobrze się porządnie napić.
- Wiesz,że zawsze do mnie możesz wpaść - powiedziała i przyniosła jej koc.
- Twój pokój jest po prawej - wskazała na jedne z drzwi

Marika Knight

- Dziękuję, ale jeszcze nie wybieram się spać moja droga. - zachichotała wesoło. - Wolę sobie tu z Tobą posiedzieć i się napić. - wyszczerzyła się do niej w uśmiechu. - No chyba, że Ty chcesz już iść spać? - zapytała wpatrując się intensywnie w oczy Carmen.

Carmen

- Nie. Mówię Ci to tak na wszelki wypadek - uśmiechnęła się i usiadła w fotelu.
- Pokażę Ci coś - powiedziała i wyciągnęła z torby dwa gorsety,które kupiła na zakupach razem z Julie.
- I jak?

Marika Knight

Przypatrywała się gorsetom, jakie kupiła sobie Carmen. Przechyliła lekko głowę w bok. Oczka jej się zaświeciły. - Mmm..wspaniałe. - powiedziała z zachwytem. - Czy to dla Martina?? Na pewno oszaleje na Twoim punkcie, zresztą jak by już tego nie zrobił. - uśmiechnęła się delikatnie.

Carmen

- Tak dla niego. Ten jest specjalnie na urodziny a ten na rocznice - wskazała na odpowiednie gorsety.
- Właśnie. Robimy mu przyjęcie niespodziankę. Wpadniesz? - spytała chowając rzeczy do troby

Marika Knight

- A kiedy to się odbywa? - zapytała zaciekawiona. - Oj nie może mnie zabraknąć na takiej imprezie bez dwóch zdań. - zaśmiała się. - Na pewno będę choć by nie wiem, co w końcu to urodziny Martina i wasza rocznica. - ucieszyła się.

Carmen

- Jeszcze Ci wszystko powiem . Z Julie i Normanem wszystkim się zajmiemy. Będzie w kasynie i będzie wielki tort i wszystko - zaśmiała się. Lubiła organizować różne imprezy.

Marika Knight

- Mhm..fajno. - zaśmiała się i wypiła swój trunek do końca. Podeszła do Carmen i wzięła od niej butelkę, nalała sobie pełną szklankę whisky i powróciła na swoje miejsce lekko się chwiejąc. Czuła jak alkohol rozchodzi się po jej krwiobiegu. - Jestem tego bardzo ciekawa. - Będziecie z tortu wyskakiwać? - zapytała podejrzewając to.

Yasmin · Gość

[jako Carmen]

- Może - zaśmiała się i spojrzała na jej szklankę i pokręciła głową.
- Wiesz,że jutro nie wstaniesz z łóżka - spojrzała na nią i wzięła od niej pustą butelkę

Marika Knight

Wzruszyła ramionami. - Jakoś specjalnie nigdzie mi się nie śpieszy, nie pracuję, więc tez nie musze wcześnie wstawać. - Upiła dość spory łyk trunku. Co raz to bardziej kręciło jej się w głowie. - Raz na ruski rok mogę się upić. - rzekła spokojnie, leniwie odchylając się w tył.

Carmen

- Można - obracała w dłoni zapalniczkę - wiesz możesz tu zostać na dłużej. Chociaż wakacje w burdelu to chyba nie najlepsza oferta - zaśmiała się

Marika Knight

- O nie- zaoponowała. Kiwała się lekko w prawo i lewo. - Cóż Martin nie byłby zadowolony, a co dopiero Norman, a tak poza tym to ja bym tu nie wytrzymała, stanowczo wolę swoje Forks. - posłała jej lekki uśmiech. Forks uważała już jak za swoje rodzinne miasto. Przywiązała się do niego i dlatego nie zamierzała go opuszczać. - Będę tu czasem przyjeżdżać i to musi zdecydowanie wystarczyć. - przymknęła lekko zmęczone i senne od alkoholu powieki.

Carmen

- Wiesz, chodź, połóż się spać. Już jesteś zmęczona - podeszła do niej i pomogła jej wstać.
- Uważaj - zaśmiała się kiedy Marika się zachwiała

Marika Knight

Roześmiała się dziecięcym głosikiem. W dłoni wciąż trzymała drinka. Pociągnęła dość solidnego łyka a w głowie jej jeszcze bardziej zaszumiało. Zahwiała się niebezpiecznie. Osiągnęła stan taki do jakiego chciała się doprowadzić. Teraz jej już było wszystko jedno. I nawet Pan Knight jej był obojętny, pod wpływem alkoholu złość na niego jej automatycznie przeszła. W sumie to nawet zapomniała o co była na niego taka zła i, że w ogóle była zła. Podtrzymała się na ramieniu Carmen. Czuła jak jej wnętrzności podchodzą w górę co oznaczało, ze będzie wymiotować. - Niedobrze mi. - powiedziała słabym głosem, nieprzytomnym wzrokiem szukała toalety.

Carmen

Szybko, na tyle ile umiała, zaprowadziła ją do toalety i pomogła przykucnąć przy wc.
- Przyniosę Ci wody - poszła szybko do pokoju po butelkę wody niegazowanej i przyniosła jej.
- Przynieść Ci jakieś tabletki? - przykucnęła obok niej

Marika Knight

Pokręciła przecząco głową. Po chwili było jedynie słychać ciche dźwięki wydawane przez jej gardło przy zwracaniu wszystkiego co wypiła. Męczyła się potwornie. Kiedy w końcu skończyła jakoś podniosła się i starała ustać w pionie. Spuściła wodę w toalecie i ruszyła się chwiejąc przed siebie. - Nie chcę nic Carmen. - lekko bełkotała. - Musze się położyć. Zaprowadzisz mnie? I strasznie Cię za to wszystko przepraszam. - mówiła cicho.

Carmen

- Nie ma za co - uśmiechnęła się i wzięła butelkę a potem Carmen wzięła pod rękę. Zaprowadziła ją do jej sypialni i posadziła na łóżku.
- Śpij, dobrze Ci to zrobi - postawiła wodę na stoliczku nocnym

Marika Knight

- Dziękuję. - powiedziała nieprzytomna. - Na prawdę dziękuję, jesteś na prawdę fajna. - wyszczerzyła się do niej na tyle na ile umiała, po czym położyła się do łóżka i zasnęła kamiennym snem jak by ja prąd poraził. Oddychała miarowo, sen pomagał jej wyrzucić z niej toksyny, które właśnie w sobie nagromadziła.

Carmen

- Dzięki - uśmiechnęła się i przykryła ją kołdrą. Sama poszła do swojej sypialni i ściągnęła ubrania. Zostając w samej bieliźnie płozyła się spać i zasnęła

Marika Knight

Spała dość długo i głęboko. Powoli docierała do niej świadomość, do ucha dochodził każdy choćby najmniejszy hałas powodując tym samym okropny ból głowy. Ledwo otworzyła jedno oko i zaraz je zamknęła na powrót. Dłoń jej powędrowała ku głowie, chwyciła się za nią i cicho jęknęła. Czuła w ustach piekielne palenie i suchotę. O matko, ile ja wczoraj wypiłam? Przecholowałam z tym alkoholem. Cholera jasna, doprowadziłam się do poniżającego stanu. Ale ze mnie głupia idiotka, a to wszystko przez jednego faceta. Nie! Koniec z tym, żadnych mężczyzn, mam ich dosyć!. Krzyczała w myślach a głowa jej pękała. Otworzyła siłą woli swe oczy i ledwo co się podniosła na łokciach. Omiotła pomieszczenie swym spojrzeniem i zatrzymała je na butelce z wodą. Dorwała się do niej i poczęła pić łapczywie. Zauważyła również tabletki, łyknęła sobie od razu dwie i jakoś zwlekła swe ciało z łóżka. Musiała skorzystać z prysznica i doprowadzić się do ładu. Kilkanaście dobrych minut siedziała pod prysznicem jak by chciała zmyć z siebie wszelkie grzechy. Zauważyła, że Carmen jeszcze śpi, nie chcąc jej budzić pozbierała cicho swoje rzeczy i postanowiła zejść na dół do Kasyna. Ja już więcej nie pije. Co ja wczoraj mówiłam? Jakich głupot nagadałam? . Za cholerę nie potrafiła sobie przypomnieć. Znalazła jakąś czystą kartke i długopis i pozostawiła krótka wiadomość Carmen. Kochana, dziękuje za wczorajszy wspólny wieczór, przepraszam za wszelkie kłopoty i dziękuję również, że mnie wsparłaś na duchu :* . Będziemy w kontakcie, wracam do domu. Marika . Ustawiła kartkę na nocnym stoliku obok łóżka, jeszcze raz rozejrzała się po pokoju i wyszła kierując się w stronę Kasyna.

/ Kasyno i Bar

Juliette

//kasyno i bar

Zapukała do drzwi Carmen. Normalnie właziła bez pukania ale wolala się nie natknac na Martina.

Carmen

Kiedy usłyszała pukanie otworzyła oczy i wygrzebała się z łóżka. W bieliźnie poszła otworzyć drzwi.
- Hej Julie- przetarła oczy i wpuściła ją do środka

Juliette

- Daj mi kielicha - powiedziała bez ogródek - Albo lepiej nie... Bo jak wódą będę jechać to wyczuje. Tym bardziej ze on na detoksie.... Wody. Zwykłej. Niegazowanej. Carmen - zatrzymała swoje łażenie w kółko. - wychodze z nim. Do kina. Co ja mam zrobić? - z żałosną miną klapnęła dupą na sofę.

Carmen

Patrzyła jeszcze lekko zaspana jak Julie nawija i nawija.
- Do kina? Z Normanem tak? - tyle zrozumiała i klapnęła na fotelu obok

Juliette

W odpowiedzi pokiwała tylko głową. Sięgnęła po butelkę wody.

Carmen

- To świetnie - aż się rozbudziła i klasnęła w dłonie.
- Pomóc Ci w czymś? - spytała radośnie

Juliette

Spojrzała na nią dziwnie
- Jakie świetnie? Ja nie ma się w co ubrać! - rzekła z lekką histerią. - Carmen... pożycz mi swoje workowate portki... proszę.

Carmen

Zaśmiała się i wstała z fotela. Wzięła ją za rękę i pociągnęła w stronę swojej sypialni. Otworzyła wieeelką szafę .
- Bierz co Ci sie podoba - klapnęła w fotelu

Juliette

- Carmie... - zanurkowala w szafie i wyjęła same workowate ciuchy. Workowate spodnie, wielką luźną tunikę... - To. - stwierdziła. Te rzeczy były tak kompletnie aseksualne, że aż miała ochote sie w nie wbic od razu.

Carmen

- Ty? To? - spytała lekko niedowierzając. Myślała raczej,że weźmie jakaś jej sukieneczkę,przez którą widać większość rzeczy.
-Mam więcej takich w drugiej szafie jeśli chcesz - wskazała jej na drugą szafę

Juliette

Spojrzała na minę Carmen i roześmiała się
- Histeryzuję, tak? - spojrzała na ciuchy, które trzymała w ręku - Może powinnam założyć jakies rzeczy Martina? Wyglądałyby bardziej po ludzku. - Opadła na fotel obok przyjaciółki. - No dobra. Potrzebuje czegoś niezbyt zobowiązującego. Sama nie umiem wybrać. I zebym nie musiała do tego zakładać szpilek - wyliczała. - To nie zadna randka. Po prostu zwykłe wyjście do kina. Takie ot.. jedno z tych, które my sobie urządzamy - stwierdziła. - I tak muszę do tego podejść, tak? - potrzebowała potwierdzenia. Jak cholera.

Carmen

- Dokładnie tak - podeszła do swojej szafy i zaczęła w niej grzebać. Wyciągnęła dwie pary spodni [link widoczny dla zalogowanych] i [link widoczny dla zalogowanych]. Podała jej i zaczęła szukać bluzki. Podała jej [link widoczny dla zalogowanych], [link widoczny dla zalogowanych] i jedną [link widoczny dla zalogowanych].
- Moim zdaniem te jeansowe, szary top i ta bluza będę super - stwierdziała i zerkała na buty

Juliette

- A na to skórzana kurtka i do tego oficerki - dokończyła Julie zadowolona. - Podoba mi się - uśmiechnęła się

Carmen

- Gdzieś tu mam nawet - zaczęła szukać - o proszę buty i kurtka. Pomóc Ci się uczesać czy coś? - zarzuciła na siebie t-shirt Martina,który leżał na krześle.

Juliette

- Nie dzięki - złapała ciuchy i poczłapała do łazienki. U Carmen czuła się jak u siebie. Wskoczyła pod prysznic i przebrała się. Wysuszyła włosy juz siedząc przy Carmie. - Zbiorę je w kitkę tylko. ;]

Carmen

- Tak, tak będzie dobrze. Nie widziałam Cię jeszcze w takim wydaniu - zaśmiała się i sama zaczęła wybierać dla siebie ubrania

Juliette

- Za mało na mnie patrzysz gdy nie jestem w pracy. - zachichotała - wiesz jak łażę po domu gdy mam wolne? We flanelowej za dużej piżamie w kratkę i skarpetach w słoniki - przyznała się parskając śmiechem. - Carmen... mi wcale nie przeszło - westchnęła.