Salon

Leah

-Kaznodzieja się przyda.. -mruknęła- Nad spodniami, które ta mała dziwka zostawiła w kuchni można by odprawić egzorcyzmy.. -mruknęła wędrując przez salon w kierunku drzwi wyjściowych.

Gaspard

-Jak koniecznie chcesz to poddasze, to je sobie weź. - Uśmiechnął się jednym kącikiem, ale widząc poważne Adasiowe spojrzenie, wywrócił oczami. - No dobra. To możemy porozmawiac już? Leah, jak widac, koniecznie chce zwolnic nam jedno piętro. - Mruknął obojętnie, ale słychać było złośliwą nutę w jego głosie.

Leah

-Pieprz się Gaspard... -mruknęła zakładając na siebie płaszcz z kapturem przeciwdeszczowy- W końcu to lubisz.

Gaspard

-Na wzajem... - Mruknął pod nosem, zanim uprzytomnił sobe, ze lepiej było się nie odzywać. No ale się nie mógł pohamować. Za bardzo irytowało go jej zachowanie. Zachowywała się jak... Jakiś rozpieszczony bachor.

Leah

I wcale nie zamierzała zmieniać ów zachowania. Podeszła do Adasia i cmoknęła go w policzek.
-Szkoda, że nie masz brata... -utkwiła spojrzenie w swoim mężczyźnie.

Mark

-Też nad tym ubolewam. - Odparł półszeptem nie wiedząc właściwie do kogo było to skierowane. Zamachał do niej z głupim uśmiechem. Dosłownie jak by się naćpał xD

Leah

No i oberwał po pysku. Solidnie. Spojrzała na niego jak na frajera. Dokładnie tak jak patrzyła na niego wczoraj.
-Miłego dnia kochanie... -mruknęła.

Adam

Adam w milczeniu pił swoją herbatę. Każde ich słowo, każda obelga i złośliwość w stosunku do siebie nawzajem uderzała w niego przynosząc niemiłe i bolesne wspomnienia.W końcu zostali sami. We dwóch.

Gaspard

Odstawił kubek na blat i popatrzył przelotnie na zamykające się za Leą drzwi, po czym przeniósł spojrzenie na Adama.
-Już możesz zacząć mnie opierdzielać. - Oznajmił, opieraj.ąc się o kredens.

Adam

Adam odstawił kubek i podniósł się bez słowa. Popatrzył na Gasparda spode łba.
- Nie wtrącam się w to co jest między wami. To wasza sprawa. Przyszedłem po co innego. - stanął przed Gaspardem i zmierzył go wzrokiem. - Ale zanim do tego przejdziemy jest coś co muszę zrobić - i z tymi słowami na szczęce Gasparda wylądowała pięść Adama. Po prostu, najzwyczajniej w świecie, Adaś dał Gaspardowi w mordę. A potem wrócił do swojej herbaty
- To za to, ze wszyscy mogliście zginąć. Za Twoją głupotę i brak zaufania Gas. I zrobiłem to jako przyjaciel. Gdybym przyszedł tu jako alfa już byś nie żył. - nie przechwalał się. Wyłuszczył po prostu co mu na sercu wisiało.
- A teraz siadaj na dupie i słuchaj. Mam do ciebie prośbę.

Gaspard

Cholera. Bolało trochę. Porobił jakieś dziwne miny, żeby rozmasować sobie szczękę i naszla go ochota, żeby Adamowi oddac, ale się powtrzymał. Alfa i te sprawy. Usiadł sobie.
-Następnym razem mnie uprzedź, okej? To przygotuję szczenę na cios. A tak w ogóle, to mogłeś się wyżyć na Lei. - Dodał oskarżycielsko. - No, dawaj. Jeśli prośba jest bardzo wymagająca, to na mnie nie licz. Mam cholernie dużo na łbie.

Adam

- Nie. Nie mogłem. Ona już zebrała ode mnie opierdziel. Do Ciebie słowa raczej by nie trafiły - mruknął rozmasowując sobie kłykcie.
- Blanka chce wyjechać. Na kilka dni. Nie puszczę jej samej. Chciałbym zebyś przyjął pozycję bety w sforze.- powiedizał wprost - I żebyś na te kilka dni zaopiekował się stadem.

Gaspard

Odczekał chwilę, może niekoniecznie z nadzieją, że Adam roześmieje się i powie, jaki z niego palant, że uwierzył. Nic takiego nie nastąpiło.
-Yyy? - Spytał wręcz niesamowicie inteligentnie. - W dropsy sobie lecisz? Nie no... Mówisz poważnie. Kurna no, a miałem nadzieję, że obejdzie się bez pełnienia nudnych i bardzo odpowiedzialnych funkcji. - Jęknął z niechęcią opierając tyłek o blat kuchenny.

Leah

Wróciła do domu z lekko zaróżowionymi z zimna policzkami. Odwiesiła płaszcz na wieszak i spojrzała po mężczyznach nadal stojących w salonie. Była już spokojniejsza. Straciła ochotę nawet na jakiekolwiek złośliwości.
-Zabukowałam dwa bilety na dziś wieczorem... -mruknęła spoglądając przelotnie po Gaspardzie- Przed świętami zrobimy sobie z Jose małą wycieczkę.

Adam

- Dzięki Gas. Pełne zrozumienie - Adam z rezygnacją pokręcił głową. - To tylko kilka dni, do cholery... A tobie przyda się zajęcie, nie? - wywrócił oczami - Inaczej będziesz siedział i myślał o głupotach. - wróciła Leah. Oznajmiła ze spokojem że zabukowała bilety. Adam westchnął jedynie spoglądając na nią z lekkim niepokojem.

Leah

-Alaska to nie koniec świata... -spojrzała na Adasia nieco karcąco i przeszła do kuchni.

/kuchnia

Gaspard

-Taaa... - Wywrócił oczami, całkowicie opanowany. Trochę go trzeźwiło, jak dostał od Adasia. - Nie mam wyboru, per Alfo. - Skłonił się teatralnie i wyszedł za Lee.

//kuchnia

Gaspard

//PG

Postawił walizkę przy drzwiach wejściowych i odwrócił się do Lei.
-Przecież bym was odwiózł. - Mruknął z naganą w głosie.

Leah

Nie patrzyła nawet na niego. Może nie miała odwagi? Odgarnęła z przysypiającej buźki Josephine włosy.
-A ja dam sobie radę bez Ciebie... -mruknęła. I wyjrzała przez okno. Taksówka już podjechała.

Gaspard

Wywrócił oczami i podszedł do nich. Pocałował Jose w czółko i pogłaskał ją jeszcze po policzku, po czym zrobił krok do tyłu.
-W takim razie co? Mam powiedzieć, żebyście się dobrze bawiły?

Leah

Josephine otworzyła z uśmiechem oczka patrząc na ojca radośnie. Obudził ją jego dotyk.
-Cześć tato... -mruknęła z szerokim uśmiechem- jedziemy na wycieczkę! -dodała lekko ziewając.
-Nic nie musisz mówić Gas... -spojrzała na niego dla odmiany ze smutkiem. Z czułością przebiegła wzrokiem po jego twarzy. Zatrzymała się przez moment na uroczym pieprzyku koło oka. Uwielbiała go. Tylko teraz udowodnił jej, że jej uczucia są nic nie warte.
-W takim razie... Do zobaczenia... -szepnęła otwierając drzwi wyjściowe.

Gaspard

Przytrzymał drzwi wejściowe, ale po chwili je zatrzasnąl, co ze zdziwieniem przyjął kierowca taksówki.
-Nie jedź. - Poprosił cicho, z tak cholernie rozczuloną minką, że jakby na siebie spojrzał, to sam by się zgodził.

Leah

Odwróciła wzrok. Nie mogła na niego patrzeć. Podjęła decyzję parę godzin temu. Wiedziała czego obydwoje potrzebują... Czasu.
-Nie mogę- oznajmiła zdecydowana- Przecież jedziemy na wycieczkę... -pstryknęła paluszkiem w nosek Jose, by jakkolwiek się jeszcze trzymać.

Gaspard

-Taa. Na wycieczkę. - Jego wypowiedź wręcz ociekała sarkazmem. Ale nie mógł już się przed tym powstrzymać.

Leah

Leah postawiła Jose na ziemi i kazała jej iść do taksówki. Dziewczynka posłusznie podbiegła w stronę samochodu machając jeszcze ojcu.
-Gass... -mruknęła spokojnie. Spojrzała na niego- Daj spokój. Ty też odpoczniesz...

Gaspard

-Oczywiście! - Wybuchnął fałszywym entuzjazmem. - Pójdę na kręgle, piwo, może pohasam po lesie... - Wyliczał, co tylko mu do łba wpadło. Jego zdaniem to, co robiła Leah było kompletnie bezsensu.

Leah

-Albo zaliczysz parę panienek... -poklepała go po policzku- Jak sam widzisz... Świetnie sobie organizujesz czas kiedy mnie nie ma... -mruknęła.

Gaspard

-Jeśli tak bardzo tego chcesz... - Odparl z jadowitym uśmieszkiem i otworzył drzwi na caaaaluuutką szerokość. - Droga wolna. Nikt cię, kur*a, nie trzyma.

Leah

Spojrzała na niego ze spokojem. Szkoda, że jej jeszcze za te drzwi nie wypchnął. Taksówkarz wcześniej zabrał walizkę. Leah spokojne przeszła przez niewielki kawałek działki przed domem i wsiadła do samochodu. Josephine przykleiła się do szyby przesyłając tacie dziecinnego buziaka. Lee nie spojrzała nawet w jego kierunku. Bo po co?

/gdzieś na Alasceee xD

Gaspard

Pierdolnął drzwiami z całej siły, czego następstwem pewnie będzie wycieczka do sklepu po nowe. Cóz, nawet się tym nie przejął, bo za chwilę wyskakiwał przed okno przy okazji zamieniając szybę w milion mieniących się w grudniowym słońcu kawałeczków, już w postaci wilka. Starając się nie myśleć o niczym, po prostu biegł przed siebie. Nie wiedział dokąd, po co, ani jak daleko. Ważne było, żeby ani razu się nie zatrzymać.

//?

Marie Depont

/?

Zapukała do drzwi. Wróciła w większej mierze by uświadomić córce, że Francja jest jej prawdziwym domem... Ale chciała go znów zobaczyć. Nigdy nie pokochała nikogo tak, jak kochała Gasparda wiele lat temu. Nie wiedziała kto jej otworzy, a mimo to na jej twarz wpełzł delikatny uśmiech. Leciała tu szmat czasu, a teraz trzęsła się niemal z zimna pod drzwiami.

Gaspard

-Jest cholernie rano... - Warczał pod nosem, zbliżając się do drzwi. Była jedenasta, tak dla ścisłości. Otworzył drzwi jednym szybkim ruchem i już miał się wydrzeć na ową osobę tam, a tu nagle suprajz.
-Marie? Co ty tu robisz? - Spytal jak ostatni kretyn. Hmm, z pewnością nie przyszła tu do córki, która nadal rzekomo u niego mieszka, a w rzeczywistości wałęsa się gdzieś z tym rumuńskim wypierdkiem.
Zauważył, że się trzęsie i w związku z tym zrobił jej miejsce w drzwiach.
-Właź, bo zamarzniesz. - Nie czekając na reakcję kobiety, wciągnął ją de środka, zamykając potem drzwi.

Marie Depont

Zmierzyła go wzrokiem od stóp do głów. Przymrużyła lekko oczy.
-Zawsze otwierasz drzwi swoim gościom w samych majtkach?-bez ociągania się przeszła na francuski. Nie zauważyła nigdzie Leah, więc z grzeczności nie musiała z Gaspardem rozmawiać po angielsku. Zaśmiała się cicho.
-Gdzie żeś sprzedał swoje dzieci?-było tu zbyt cicho jak na dom energicznej czterolatki.

Gaspard

-Jak ci się nie podoba, to nikt ci nie kaze patrzeć. - Wzruszył ramionami, ale jednocześnie uśmiechnął się szeroko. Bez żadnych podtekstów, objął ją ramieniem w talii. Ot, żeby się ogrzała.
-Jedna się wałęsa nie wiadomo gdzie, a druga wyjechała na Alaskę. - Powiedział to tak, że nie było jednoznaczne która zrobiła co xD

Marie Depont

-Tyle, że Marie jest w La Push... -zmierzyła go spojrzeniem. Kiedy mrużyła oczy wokół nich pojawiały się już delikatne mimiczne zmarszczki, przed którymi nie ucieknie żadna kobieta. Uśmiechnęła się lekko. Od zawsze lubiła jego towarzystwo.
-A gdzie Leah? Nie wyskoczy tu zaraz i nie zje mnie, skoro zdecydowałeś się mnie objąć? -mruknęła spokojnie a cudownie szeleszczący język zagościł na jej ustach. Nie podobało jej się to, że Gas używa angielskiego. Według niej jego głos był stworzony do mówienia po francusku.

Gaspard

[Camille, nie Marie, głupolu XD]

-Nie wyskoczy. - Zapewnił, przechodząc na francuski. Widział, że Marie na tym między innymi zależało. - Przytulam twoje zmarznięte dupsko, a Leah zrobiła sobie krótki urlop. Ode mnie... - Dodał ponuro w myślach.

Marie Depont

[Sama jesteś głupol! Razz

Pomylić się nie można haha xD]

Zmierzyła go ze spokojem wzrokiem i pokręciła głową. Wcale nie zamierzała zbyt szybko rezygnować z jego objęć.
-Myślałam, że jesteś tak zakochany, że jej nie wypuścisz nawet na chwilę... -dodała nieco ironicznie- Odeszła?-zapytała po chwili. Widziała jak wygląda. Był nieco zapuszczony, nieogolony... A Marie nigdy nie była zbytnio delikatna.

Gaspard

[to nie pierwszy raz xd hihihi w karcie Jose tez napisalas, ze ma siostre Marie, musialam poprawiac XD]

Westchnął, jednak zabrzmiało to jak ciche warknięcie. Aktualnie właśnie budził się w nim samiec Beta, którymże to zaszczytnym stanowiskiem obdarzył go Adam.
Usiadł, a raczej opadł na kanapę i pociągnął ją za sobą, tak, żeby siedziała obok, nie na nim.
-Nie odeszła. - Zaprzeczył tak spokojnie, że sam sie siebie przestraszyl. - Pokłóciliśmy się, ot.

Marie Depont

-Żadna nowość Gas...-mruknęła zdziwiona tym, że pierwszy raz próbuje zachować pomiędzy nimi jakiś dystans. To był Gaspard. Relacje pomiędzy nim a kobietą zawsze zależały od kobiety. Znów nieco zmarszczyła brwi.
-Nie chcę być wścibską jędzą.... Ale ona nie wyglądała na dziewczynę, która ucieka od problemów... -łypnęła na niego wzrokiem-Chociaż jest gówniarą- nie mogła sobie nie pozwolić na ten komentarz. Nie przepadała za blondynką, ale widziała, że ojciec jej córki jest nieco strapiony.

[Naprawdę? XD hahahha Very Happy

no to jestem głupol Razz

]

Gaspard

-Masz rację. Ona do nich ciągnie jak muchy do lepu. - Jego ton był przesycony pogardą. A obiecał sobie, kurna, ze nastawi się do Lee pozytywnie...
-Daj spokój. Jedzą nie jesteś. Moze wścibska troche, ale trozeczke tylko. - Uśmiechnął się głupio przez chwilkę. Ale uśmiech zgasł.

[zdarza sie xd grrr jak mnie wkurzaja te MMs'owe emotikony -.-]