Kuchnia

Gaspard

-Za co?- zdziwił się lekko rozbawiony. Musieli fajnie wyglądać. Jakby Gas uszu nie miał, to by się uśmiechał naokoło.

Leah

Uśmiechnęła się do niego z lekka skrępowana.
-Często zapraszasz tu naiwne kobietki? -mruknęła nadal się od niego nie odsuwając, o.

Gaspard

-Nie.- odpowiedział spokojnie.

Leah

Kiwnęła delikatnie głową na znak, że rozumie.
-To tak wygląda Twoja sesja terapeutyczna? -uśmiechnęła się, kątem oka zerkając na Gasparda.

Gaspard

-To dopiero wstęp.- powiedział z lekkim uśmiechem. Niby przypadkiem ręką delikatnie zadarł jej bluzkę o niewiele do góry i musnął dłonią jej brzuch.

Leah

-A ja myślałam, że nie jesteś niebezpieczny... -zachichotała cicho odwracając się do niego przodem, ale nie odważając się podnieść spojrzenia na tyle, by na niego spojrzeć.

Gaspard

-Nie ma się czego bać.- powiedział jeszcze trochę zniżając głos.
-Boisz się mnie?

Leah

Pokręciła przecząco głową, tak jakby sama chciała się tego upewnić. Zawsze było w nim coś niepokojąco pociągającego.

Gaspard

-Leah, patrz na mnie, proszę.- złapał ją ręką za podbródek chcąc zmusić do spojrzenia sobie w oczy.

Leah

Podniosła wzrok, by zerknąć na niego spod firanki rzęs. W jej spojrzeniu można było wyczytać tę dzikość spojrzenia, odziedziczoną po przodkach. Jeśli oczywiście się na tym znało. Jeśli nie... można było przestraszyć się tego 'obłędu'.

Gaspard

-O czyms nie wiem?- tak delikatnie zaczął wybadywać czy jest wilkołakiem, spokojnie wytrzymał jej spojrzenie.

Leah

Tym razem obrzuciła go zdziwionym spojrzeniem.
-Masz coś konkretnego na myśli? - uśmiechnęła się delikatnie.

Gaspard

-Owszem. To i owo.- kiwnął głową. No to teraz się bawili w podchody xD

Leah

-To znaczy? -spojrzała na niego zaciekawiona.

Gaspard

-Coś mi się wydawało...- pokiwał głową. Kobieta? No wolne żarty... pomyślał stwierdzając swój debilizm wtórny. Kobieta wilkołakiem? 1 przypadek na 10000.
-To gdzie skończyłem.- maleńki krok w jej stronę.

Leah

Spojrzała jeszcze przez chwilkę na niego nieufnie trzymając go na dystans, zanim pozwoliła mu podejść bliżej, posyłając przy tym uroczy uśmiech.
-Nie pamiętam...-odpowiedziała na jego 'pytanie'.

Gaspard

-To mogę zacząć od poczatku.- przejechał nosem po jej szyi. Objął ją rękoma w tali.

Leah

Mruknęła cichutko dość zadowolona. Jednak myśli nie dawały jej spokoju. Nie chciała byc odbierana, tak jak zinterpretowała jej zachowanie babcia z motelu.
-Myślisz, że to dobry... pomysł? -zapytała wtulając się delikatnie w jego ciepłe ramie.

Gaspard

-A czemu miałby być zły?- objął ją druga reka i delikatnie pogładził po plecach.

Leah

-Nie mam serca ze stali... -uśmiechnęła się... o dziwo nieśmiało i noskiem przejechała po linii jego szczęki.

Gaspard

-A kto chce tu czegoś od serca?- zjechał ręka wzdłuż jej kręgosłupa.

Leah

-Mogłoby przez przypadek wysiąść po drodze... -mruknęła przygryzając delikatnie dolną wargę ust.

Gaspard

-A może sobie odpuść analizę wszystkiego?- teraz to już specjalnie przejechał dłonią w góre tak, by podwinąć jej bluzkę.

Leah

-A chcesz mi w tym pomóc?- zapytała spoglądając na jego rękę rozbawiona.

Gaspard

-Oczywiście.- druga ręką odwrócił jej delikatnie twarz w swoją stronę.
-Ale na rece to mi nie patrz.- musnął ustami jej wargi.

Leah

-Rozprasza Cię to? -zaśmiała się cicho, a jej ręce powędrowały do jego tylnych kieszeni.
-Więc znaleźliśmy się w punkcie wyjścia.. -mruknęła mu do ucha przysuwając się bliżej.

Gaspard

-Powrót do molestowania.- westchnął.
-Chyba przeżyję.- powolutku przesuwał rękę wzdłuż jej kręgosłupa coraz wyżej, jakby liczył jej kręgi.

Leah

-Nooo niiee... Takiego braku entuzjazmu to ja się nie spodziewałam...- mruknęła udając naburmuszoną.

Gaspard

-Nie burmusz się...- zatrzymał palce na jej haftce od stanika. Jakoś od dupnej strony sie do wszystkiego zabierał... Ale bluzke i tak już jej pogniótł i w ogóle dobrze, że przeciągów nie ma, bo by jej nerki przeziębił tym podwijaniem bluzki.

Leah

-Ale molestowania więcej już nie będzie... -mruknęła wsuwając dłonie pod jego koszulkę i gładząc go po bardzo ciepłym brzuchu.

Gaspard

-Wierzę na słowo.- pocałował ją delikatnie.

Leah

Chciała coś mu odpowiedzieć, jednak skutecznie jej w tym przeszkodził. Objęła rękoma jego kark i wplotła dłonie w przydługie wlosy, odwzajemniając pocałunek.

Gaspard

Spojrzał na nią zadowolony. Oczy miał bynajmniej dziwne w tej chwili. Takie na wpół dzikie.

Leah

Jego spojrzenie z lekka ją zaniepokoiło, jednak nie dała tego po sobie poznać. Był za bardzo... pociągający.
-Mam wrażenie, że stoję przy ognisku...-powiedziała całując go wzdłuż linii szczęki.

Gaspard

-To jest to lepsze wyjście.- zaśmiał się.
-Chyba lepiej niż bym był soplem lodu, co?- doskonale zdawał sobei z tego sprawę, że wystarcza za grzejnik wiosną i jesienią.

Leah

-A żebyś wiedział...- mruknęła odsuwając się od jego bródki.

Gaspard

Przejechał rękoma po jej tali na brzuch i zaczął podwijać jej bluzkę bardzo powoli, zero gwałtownych ruchów, nadal w oczach miał begerowskie kurwiki.

Leah

Zamruczała słodziutko, jednak kiedy zobaczyła jego spojrzenie uśmiechnęła się szeroko.
-Masz taki wzrok, jak wilk, który pożarł czerwonego kapturka...

Gaspard

-Skąd wiesz, że nie jestem wilkiem.- bluzka szła coraz wyżej.

Leah

-Nie szczekasz i nie warczysz... -uśmiechnęła się, pomagając mu ze swoją bluzką.