Park

Aya

Aya nie była głupia, nie wystawiała się na słońce zwłaszcza na widoku ludzi.
siedzała pod drzewem, którego cień konczył się niedaleko niej samej.
-chciałabym móc się zmieniać w jakieś zwierze-powiedziała uśmiechając się. Być np. takim ptakiem i latać sobi godzinami po niebie.
Zamyśliła się.
-Czym się zajmuje? hmm.. w tej chwili to chyba obijaniem-powiedziała śmiejąc się.

Gość

- Nie wystarczy Ci to że jesteś nieziemsko piękna, nieziemsko szybka, nieziemsko silna i nieziemskoultrahiperwszystko?- zapytała wesoło, od razu uśmiechając się w urokliwy, typowy dla siebie sposób.
- Ale to jest fajne, właściwie. Poza tym, ze czasami się zapominam- zaważyła ze śmiechem, znów otwierając niebieskie oczęta.

Takeo

Wszedł wesołym krokiem. Przystanął i rozejrzał się.

Aya

-no czy ja wiem.-powiedziała uśmiechając się-to hiperwszytko to chyba przesada.
Powiedziała mrugając do mnie znacząco.
-Mój brat panuje nad zjawiskami klimatycznymi-powiedziała z uśmiechem przymykając oczy.
Spojrzała na Zone.
-Najgorzej jak się zapominasz przy starszych ludziach-zachichotała-mają się w tedy za niezłego dziwaka

Gość

- Tak jak Storm z X-menów?- zauważyła z rozbawieniem na wzmiankę o bracie.
- A ty jakie masz nadprzyrodzone zdolności?- spytała zainteresowana, przyglądajac jej się badawczo. Nie miała żadnego pomysłu, poza powalaniem na kolana własną osobowością.
- A co do staruszków, to najlepiej przy nich być kotem. Strasznie lubią mnie karmić, poić i przytulać. Jak do nich wpadnę jako futrzak to prawie jak pomoce społeczne- stwierdziła, nadal uśmiechając się szeroko.

Gość

/Ulica

Gwen wpadła do parku i od razu zaczęła się rozglądać za swoją roślinką. Była dość znana, więc miała nadzieję, że ją znajdzie i tutaj. Jeśli nie, czekała ją wycieczka po lasach i łąkach La Push.
- Gdzie jesteś, no? - gadała do siebie.

Takeo

Zauważył płomiennorudą. Nie zdążył się wczoraj nawet jej przedstawić. Klasnął w dłonie ucieszony, że teraz mógł to zrobić. Podszedł do niej, czy też podskoczył niczym 5-letnie dziecko i powiedział.
- Oi(czyli takie cześć), Takeo - wyciągnął na powitanie dłoń.

Benjamin

Nudził się namiętnie siedząc na drzewie i obserwując ludzi znajdujących się tutaj. Ziewnął przeciągle. Zauważył Takeo i z ciekawością zaczął przysłuchiwać się jego rozmowie, którą prowadził z dziewczyną, którą widział w kawiarni.

Aya

-powinni ci za to płacić-powiedziała śmiejąc się-A mój brat, no cóż, coś w tym stylu.
Zaśmiała się, wyobrażając sobie brata w takim stroju jak bohaterka.
-Ja? Ja potrafię się teleportować do miejsca, lub do osoby.

Gość

- Ohayo!Watashi wa Ginewra desu <lol2> - przedstawiła się po japońsku. - Widziałam cię w kawiarni - powiedziała po chwili zastanowienia.

Gość

W jej oczach błysnęło coś, jakaś taka iskierka- więc teleportacja!
- Zawsze chciałam tak umieć- stwierdziła z uśmiechem. Podkurczyła nogi pod brodę, obejmując je ramionami, po czym rozejrzała się po parku. Jej wzrok przykuły trzy osoby stojące gdzieś niedaleko. Jeden z chłopaków był taki... wampirzy, ale nie do końca. Stylizowany? A ta rudowłosa... coś było od niej czuć, coś takiego znajomego. Czyżby również zmiennokształtna? Ciekawe w co... Zamyśliła się na chwilę.

Takeo

- No raczej chyba nie było trudno. - powiedział wesoło i oparł ręce na biodrach. Przyjrzał się dziewczynie, lekko się nad nią nachylając.

Benjamin

Ben z ciekawością popatrzył na jedną z kobiet znajdujących się nie opodal. Zastanawiał się jak to możliwe że patrzy akurat na niego, wyciągnłą przed siebie ręcę. Nadal niewidzialny... Ona mnie widzi...? Zeskoczył z drzewa i wpadł w jakieś krzaki. Przymknął oczy i poprawił kurtkę. Widoczny dla świata podszedł powoli do Takeo - Dlaczego tak nagle uciekłeś z kawiarni? - zapytał starajac się nie używać napastliwego tonu.

Takeo

Zrobił speszoną minę, po chwili jednak uśmiechnął się przepraszająco. Rękę położył z tyłu z głowy, a drugą schował za siebie.
- Hmmm... No tak... jakoś... musiałem. - powiedział nie mogąc wymyślić lepszej wymówki

*A tak serio to rozpieprzył się internet u mamy w lapie.*

Benjamin

*spoko... zajrzyj na pw Myr*

- Spokojnie - powiedział odsuwajac się nieznacznie.

Takeo

Rozłożył ręce typu :jak chcesz:. Włożył ręce do kieszeni.
- A co u ciebie?

Benjamin

- A co mogło się zmienić? - zaśmiał się cicho. - Nadal szukam pracy... - wzruszył ramionami. - A może pani coś wie? Jest gdzieś jakaś wolna posada? - zwrócił się grzecznie do rudej kobiety.

Gość

- Ja dopiero tu przyjechałam - odparła, nadal szukając rośliny. - Nie wiem nic o pracy.

Gość

Na chwilę Aya chyba również się zamyśliła, więc czarnowłosa skupiła swą uwagę na tej nieznajomej trójce. Ten chłopak... wskoczył do krzaków a kiedy z nich wyszedł był jakby... wyraźniejszy? Bardziej widoczny? Ostrzejszy? Dziwne. Niebieskie oczy błysnęły lekko gdy tak przypatrywała im się, z brodą opartą o kolana.

Takeo

Stwierdził iż Gini nie jest zbyt chętna do rozmowy. Podszedł do pustej ławki i na niej usiadł.

Benjamin

Spojrzał na zegarek. Unosząc wzrok zauważył że jedna z kobiet mu się przygląda. Czyżby było ze mną coś nie tak? - Przepraszam, ale muszę iść... - powiedział zamyślając się ruszył przed siebie z ciekawością mijając dziewczynę. Pachniała podobnie jak Ginewra. Zmienna...

Aya

Wybacz. Zamyśliłam się.
Powiedziała uśmiechając się przepraszająco.
-A umiejętność-przydaje sie, ale nie robi takiego wrażenia jak ta mojego brata.
Zaśmiała się ukazując rząd białych zębów.

Takeo

Spojrzał za Benjaminem. Po chwili przeniosł wzrok na dwie kobiety. Jedną z nich znał, to pewne.

Gość

- Mam! - wykrzyknęła tryumfalnie unosząc w górę znalezione roślinki. - Jeśli nadal masz ochotę porozmawiać, to proszę bardzo - uśmiechnęła się szeroko, siadając na ławce.

Gość

- Wobec tego muszę tego twojego brata poznać- zauważyła wesoło, odpowiadając podobnym uśmiechem. Zapięła aż pod szyję zamek szaro-błękitnej bluzy, stwierdzajac przy tym że robi się chłodno. Gdy tamten nietypowy chłopak minął ją i skierował się ku wyjściu z parku stwierdziła z wzruszeniem ramion, że musiało jej się coś z tym niewyraźnością przewidzieć. Teraz zaciekawiło ją, w co zmienia się ta rudowłosa. A ten drugi chłopak miał super fryz.
- Znasz ich?- spytała Ayę.

// btw, kocham Myv'a <33 xD//

Benjamin

Nadal zamyślony szedł przed siebie kopiąc kamyk. Za dużo tu ludzi, wampirów, zmiennych... Gdzie ja trafiłem? Wyszedł z parku, uznając ten dzień za niezbyt udany. Zasępiony wyszedł na ulicę.

/ Ulica

Takeo

//Ja jak pojadę na jego koncert, to na 100% zobaczysz na następny dzień na nagłówku w gazecie:
"Polska fanka wtargnęła na scenę i zdarła z niego koszulkę...
........................Po czym zabrała się za dalsze części garderoby\\

Przygryzł na chwilę wargę, zachaczając zębami o kolczyk. Kiedy usłyszał słowa rudowłosej uśmiechnął się.
- Jasne! - odgarnął włosy z czoła.

Gość

Kiwnęła głową, w myślach notując imię chłopaka. Może kiedyś się przyda. Następnie znów przeciągnęła się niczym kot, zastanawiając się dlaczego by właściwie się nie przemienić. Zdecydowanie wygodniej siedzi się na trawie, jak się ma miekkie, długie, czarne futerko. I fajnie się wtedy mruczy. I nie jest tak zimno.
- Coś się tak zamyśliła?- spytała wesoło w pewnym momencie, zerkając na nią katem oka.

// a potem będzie dopisane:
"Poźniej dołączyła do niej druga i razem zabrały się za zabawianie Miyaviego xD"
Swą drogą, też kiedyś miałam jego postac na jednym forum ^^//

Aya

-Może kedyś
powiedziała z uśmiechem, patrząc jak mija ich dziwny osobnik.
Serce jego biło, ale skóra była nadnaturalnie blada.
Czyżby półwampir?
-Spojrzała na ludzi o których pytała dziewczyna.
Uśmiechnęła się.
-Ten w niebieskich włosach to Takeo.

Gość

- Po pierwsze: masz świetny kolor włosów, a po drugie: wyzywają cię czasem od dziwaków czy takich tam? - spytała, patrząc na niego ciekawie.

Gość

- Chciałabym. Ale poradzę sobie sama, jak tylko zachce mi się stąd wstać. Nogi odmówiły posłuszeństwa- odpowiedziała. W myślach stwierdziła, że całkiem dobrze się z nową znajomą dogaduje. Lubi ją. Póki co zadrżała lekko z zimna, co natychmiast skwitowała grymasem na twarzy.

Takeo

- A czemu to ma być wyzwiskiem?! - zaśmiał się lekko - Każdy ma swoje dziwactwa. Jedni noszą kolorowe ubrania, inni zupełnie czarne. A inni mają piękne, naturalne włosy a ci drudzy mają czerwone, zielone, tęczowe, niebieskie. - skwitował krótko swoją wypowiedź rozbawionym uśmiechem.

Aya

Uśmiechnęła się do dziewczyny.
-wiedziałam, że to nie będzie standardowa odpowiedź-zaśmiała się.
dobrze jej się tak rozmawiało, ale musiała załtwić jeszcze pare spraw.
-Zone, zmuś swoje nogi do posłuszeństwa, bo ja muszę już iść.-uśmiechnęła się do niej i podała swoj telefon.-wpisz swój numer, mam nadzieje, że to nasze nie ostanie spotkanie.

Gość

- Na to sto procent nie ostatnie!- postanowiła pewnym siebie tonem, zapisując numer w telefonie. Puściła dziewczynie sygnała, żeby i ta miała jej numer, po czym spojrzała na nią, uśmiechajac się lekko.
- Zapewne nawet niedługo się spotkamy- dodała jeszcze. Jako iż Zone nigdy nie miała problemu z bliskością z ludźmi, to pocałowała dziewczynę w policzek na pożegnanie.
- Ja tu jeszcze posiedzę- wyjaśniła z uśmiechem.

Aya

-No to się ciesze-odpowiedziała uśmiechając się.
Schowała telefon do kieszeni.
Wstała.
-No to do zobaczenia Zoo-zaśmiała się jeszcze, rozejrzała i widząc że nikt nie patrzy zniknęła.

/gdzieś ją poniosło.

Gość

- Ja tam to rozumiem, ale inni jakoś nie - odwołała się do własnych przeżyć - Ze mną przykładowo mało osób chce nawiązać kontakt, bo jestem jaka jestem. A ja lubię ludzi i nie tylko ludzi - dodała ostatnią frazę ciszej.

Takeo

- Ja jesczze nie miałem zbytnich problemu z powodu stylu mojego bycia. Jestem taki jaki jestem. Nikt tego nie zmieni. - powiedział do Gini.

Gość

- Szczęściarz - mruknęła cicho. - Naprawdę można pozazdrościć tolerancji innych. Czemu ja na takich ludzi nie trafiałam? - zaczęła gestykulować, aż w końcu zajęła się swoimi roślinkami.

Takeo

- Czy ja wiem? Po prostu mam 'wyborny słuch' - tu mrugnął porozumiewawczo do Gin. - Słysze to co chcę. A tych ludzi co uważają mnie za kogoś.. innego... unikam.

Gość

- A ja tak nie potrafię. Słysze wszystko lepiej niż inni i nic na to nie poradzę. Choć to, co mówią mam gdzieś. I nawet gdy mnie gonią, chcąc egzorcyzmować nie przejmuję się tym - wzruszyła ramionami.