Mieszkanie Veronicy

Victor

- Bardzo wielu... - mruknął. Normalne mówienie przychodziło mu z trudem, dlatego tylko pomrukiwał. Zacisnął mocniej palce na krawędzi wanny. Jego ciało już się "tego" domagało. W końcu ostatni raz robił to dość dawno temu.

Veronica

Zaśmiała się patrząc na niego. Pokręciła przecząco głową. Westchnęła cicho.
-Ciebie nie da się zmienić... -mruknęła z dezaprobatą, lekko zawiedziona. Oparła się plecami o wannę- Bierz więc to czego chcesz.... -dodała po chwili. Zmrużyła delikatnie oczy spoglądając na niego prowokujaco.

Victor

Nie dał się zwieść. - Żebym znów wylądował na ścianie? Nic z tego. - warknął. Wstał i usiadł na zamkniętym kiblu. Skrzyżował ręce na piersi i oparł się o ten tam zbiornik z tyłu. Tak naprawdę, aż go paliło by wejść do tej wanny i zabawić się z nagą, ponętną... Znów potrząsnął głową, bo coś zaczęło cisnąć go w spodniach.

Veronica

Zaśmiała się perfidnie. Sprytnie podniosła się wcześniej sięgając po ręcznik. Całkowicie bezpiecznie owinęła się nim i wyszła z wanny. Woda spływała po jej ciele. Uśmiechnęła się delikatnie kręcąc głową.
-Skoro tak uważasz... -mruknęła.

Victor

Wodził za nią wzrokiem, nie mógł się skupić na normalnym myśleniu. - Chociaż... może. - wstał. Powoli wkurzało go to, że tak go prowokuje, z drugiej strony jednak, podobało mu się to.

Leah

[jako Ver... bo mi sie nieee chce przelogowac:P]

-Chociaż może co? -mruknęła udając że kawałek ręcznika jej się opuszcza. Zaśmiała się cicho przechodząc łazienkę w kierunku wiszącego na drzwiach satynowego szlafroka.

Victor

Ruszył za nią. Położył jej dłonie na biodrach tym samym ją zatrzymując. Przyłożył usta do jej ucha i szepnął: - Chociaż... może jednak wezmę to czego chcę... - ugryzł ją delikatnie w płatek ucha i przyciągnął ją lekko do siebie.

Veronica

-Przecież dla Ciebie to i tak to nic nie znaczy... -szepnęła patrząc na niego bystrym spojrzeniem. Westchnęła cichutko czując jego oddech tuż przy sobie.

Victor

- No i co z tego? - szepnął jej wprost do ucha. - Ale może dla ciebie to ma znaczenie? - przejechał wargami od jej ucha na szyję, całując ją delikatnie. Jedna z jego dłoni przesunęła się z bioder na górną krawędź ręcznika. Złapał go delikatnie i pociągnął lekko w dół.

Veronica

W ostatniej chwili złapała ręcznik, nadal kurczowo go przy sobie trzymając. Nie była zdecydowana. Owszem. Victor ją pociągał...
-A jeśli ma? -zmarszczyła delikatnie brwi jakby nadal broniąc się przed jego dotykiem.

Victor

Przerzucił się na drugą stronę jej szyi. Muskał ją delikatnie ustami. - Ma? Jakie? - zapytał ciepłym szeptem. Nie próbował znów ściągnąć jej ręcznika. Jedną ręką wciąż obejmował ją w talii, druga zaś powędrowała na górną część uda i kierowała się powolutku ku górze.

Veronica

-Istotne... -mruknęła w dziwny sposób przyciągając go do siebie. Nie miała już siły się przed nim bronić. Nie w taki sposób...

Victor

- Dlaczego...? - wymruczał jej do ucha. Jego dłoń znalazła się pod ręcznikiem i prawie dotarła do 'tego' miejsca. Nadal jednak starał się być czuły i delikatny. No i wychodziło mu to całkiem nieźle.

Veronica

-Jesteś dla mnie ważny Victor... -szepnęła zaplatając mu dłonie na jego karku. Praktycznie jej ciało raz po raz przeszywał delikatny dreszcz pod wpływem jego dotyku. Zdziwiło ją to, że nadal był delikatny.

Victor

- Ważny? - zapytał cichutko. - Jak ważny? - mówiąc to muskał delikatnie ustami jej szyję pod uchem. Jego dłoń zatrzymała się tuż przed celem. Ręką, którą dociskał Ver do siebie znów spróbował poluźnić ręcznik. Robił to bardzo ostrożnie i powoli.

Veronica

Jego jakikolwiek nieostrożny ruch w każdej chwili mógł ją spłoszyć. Delikatnie wygięła się pod wpływem jego dotyku.
-Nie karz mi tego mówić... -szepnęła.

Victor

Dotknął wargami jej ust. - Powiedz... - szepnął i pocałował ją delikatnie. Ręcznik powolutku, milimetr po milimetrze, zsuwał się w dół. Victor sam nie wiedział skąd bierze tyle siły by się w takiej chwili kontrolować.

Veronica

Powoli, drżącymi dłońmi rozpięła guziki jego koszuli. Delikatnie opuściła przy tym głowę. Blond włosy spłynęły na jej twarz.
-Myślę... -szepnęła ledwie słyszalnym głosem- Myślę, że na swój sposób... Cię kocham... - dodała po chwili. Właściwie to była pewna, że odskoczy od niej jak zlany wrzątkiem.

Victor

Coś w nim pękło. W środku. Zachował jednak pokerową twarz, w ogóle nie dał po sobie poznać jakim to dla niego było szokiem. Victor posiadał jednak pewną zdolność do spychania pewnych myśli w dalsze zakątki umysłu, by dopiero później móc sobie o nich przypomnieć. Postanowił, że upora się z tym później. Teraz musiał dalej grać. Milczał. Uśmiechnął się tylko lekko, nie cwanie, nie złośliwie. Normalnie. Ręcznik zsunął się z piersi Ver i zatrzymał się na biodrach. Victor uniósł delikatnie podbródek Ver i ucałował jej usta odważniej niż poprzednio.

Veronica

Odwzajemniła pocałunek nadal ze spuszczonym spojrzeniem. Zbyt dobrze go znała. Victor był doskonałym aktorem. Posiadał wiele masek, które bez większego trudu zakładał. Mruknęła cicho opierając się plecami o zimną ścianę.

Victor

Koszula zsunęła się z jego ramion i opadła na kafelki. Victor przycisnął Ver do ściany własnym ciałem i zaczął całować jej wargi, co jakiś czas delikatnie jedną podgryzając. Jego dłonie tymczasem nieśmiało badały jej ciało. Zaczęły od piersi.

Veronica

Jęknęła cichutko kiedy jej dotykał. Dłonie splotła i zaczepiła tuż nad swoją głową na dużym metalowym haczyku, na którym zazwyczaj wieszała szlafrok.

Victor

Wciąż nie mógł nasycić się jej pięknem, nie sądził, że jej ciało jest aż TAK wspaniałe. Jej cichy jęk zachęcił go do odważniejszego działania. Zszedł pocałunkami po jej podbródku, dalej na szyję, potem coraz niżej, między piersiami, po brzuchu, aż w końcu zsunął lekko ręcznik trzymający się na jej biodrach, zszedł z pocałunkami trochę niżej i... [C.]

Veronica

Veronica narzuciła na siebie cieniutki szlafrok. Nie wiedziała co ma z nim zrobić... Przeczucie podpowiadało jej, że będzie tego jeszcze żałować. Delikatnie ucałowała go w czoło nie podnosząc się jeszcze z podgrzewanej łazienkowej podłogi. Jeśli będzie chciał to sam zbierze się i wyjedzie. Westchnęła cicho zerkając na Victora.

Victor

Kiedy ucałowała go w czoło, uniósł lekko głowę by spojrzeć jej w twarz. Jego powieki były lekko opuszczone, usta wykrzywione w delikatnym uśmiechu... Był upojony jej bliskością. Całował delikatnie jej podbrzusze. - Co się stało? - zapytał cicho. Uniósł się trochę by dosięgnąć tym razem jej szyi.

Veronica

Spojrzała na niego z delikatnym uśmiechem. Pogładziła go wierzchem dłoni po policzku. Wtuliła go w siebie jak małego chłopca. Delikatnie wygięła szyję w bok kiedy całował ją po szyi.
-Czy coś się stało? -powtorzyła jego pytanie- Nie... chyba nie...-szepnęła.

Victor

- Chyba? - szepnął cicho gładząc dłonią jej ciało; od uda w górę przez brzuch, piersi, szyję i z powrotem w dół. Jego dziki temperament jakby zniknął na chwilę. Był bardzo spokojny, jak nigdy. Całował wciąż jej szyję, nie spieszyło mu się. Nie chciał jeszcze kończyć, przeciągał tę chwilę tak bardzo jak tylko mógł.

Veronica

-Zachowujesz się jakbyś coś ćpał.. -zaśmiała się cicho przeczesując palcami jego włosy. Pogładziła go dłonią po torsie z delikatnym i bardzo subtelnym uśmiechem. Nie wiedziała czego ma się spodziewać.

Victor

- Nie przypominam sobie... - wymruczał jej do ucha. - Trochę tu twardo... może zmienimy miejsce? - zapytał i nie czekając na odpowiedź podniósł się i wziął Ver na ręce. Była lekka jak piórko. Wyszedł z łazienki i ruszył w kierunku sypialni.

Veronica

Kiedy położył ją na łóżku splotła dłonie na jego karku, przyciągając go do siebie. Mając Victora tak blisko niemal kręciło jej się w głowie. Pragnęła tego od dawna... Mruknęła cicho tuląc się do mężczyzny. Słowa w tym momencie były dla niej zbędne. Chłonęła jego bliskość, zapach...

Victor

Kiedy ułożyli się na łóżku, niema, natychmiast wpił się w jej wargi. Znów za nimi zatęsknił. Całował je z niesamowitą namiętnością, tak, jakby już nigdy nie miał ich dotknąć. Teraz już sam nie wiedział, czy wciąż gra, czy może to wszystko jest jak najbardziej naturalne?

Veronica

Odwzajemniła pocałunek. Dłońmi delikatnie przesunęła po jego głowie. Palcami rozprostowywała włosy. Po chwili przesunęła ręce na plecy kreśląc przeróżne wzory na jego skórze. Dopiero po jakimś czasie przycisnęła go do siebie mocniej. Objęła go nogą, stopą przesuwając powoli po jego łydce.

Victor

Zapomniał o zasadniczej przeszkodzie; wciąż miał na sobie spodnie. Szybkimi ruchami zdjął buty, które upadły głucho na podłogę. Wciąż nie odrywał ust od jej słodkich warg. Jedną ręką począł rozpinać sobie pasek od spodni.

Veronica

Zaśmiała się cicho pomagając mu przy tym rozpiąć spodnie. Ustami delikatnie musnęła jego ucho, by następnie przygryźć je zębami. Jej długie blond włosy spływały jej po ramionach. Jednym szybkim ruchem dłoni odsłoniła sobie czoło. Odwzajemniła kolejny pocałunek Victora dając się ponieść emocjom.

Victor

W końcu pozbył się spodni wraz z bokserkami, które podobnie jak buty wylądowały na podłodze. Znowu wszystko przeciągał. Pieścił jej ciało delikatnymi pocałunkami i ruchami dłoni. Tak na prawdę w środku cały się gotował.

Veronica

-Od kiedy jesteś taki cierpliwy? -sapnęła sama będąc lekko zniecierpliwioną. Przesunęła ręką po jego boku. Westchnęła cichutko delikatnie całując go w usta. Jakby nieśmiało.

Victor

Uśmiechnął się nieznacznie w odpowiedzi. Odwzajemnił nieśmiały pocałunek i pogłębił go delikatnie. Nie mógł dłużej wytrzymać. Uniósł delikatnie jej biodra i powoli... [cenzura].

Veronica

Opadła zmęczona na jedwabną pościel. Jej długie blond włosy niemal rozlały się po krwistoczerwonym materiale poduszki. Uśmiechnęła się delikatnie przesuwając jakby z zainteresowaniem palcem po linii szczęki Victora. Jeszcze raz spojrzała mu w oczy by połudzić się chociaż przez chwilę, że mogłaby zrozumieć co siedzi w tej pełnej skrajności głowie. Nadal tuliła go do siebie gładząc go ręką po plecach, jakby uspokajająco. Mimo, że z pewnością jej ciało było zimne czuła jakby od wewnątrz rozpierała ją wręcz gorączkowa temperatura. Sapnęła cicho przeczesując palcami jego włosy.

Victor

Odetchnął cicho i położył się obok Ver, wciąż obejmując ją ręką w pasie. Wtulił nos w jej włosy i wdychał powoli ich słodki zapach. Było dobrze, w końcu skończył coś czego nie udało mu się dokonać wiele lat temu. Satysfakcja była niesamowita. Zastanawiał się tylko co tu jeszcze robi. Powinien się ubrać i wyjść, a tymczasem leży tu i nawet nie chce mu się kiwnąć palcem by wypuścić Ver z objęć.

Veronica

-Heej chłopczyku... -mruknęła przeciągając niektóre samogłoski. Pogładziła go po policzku. Było jej tu z nim cholernie dobrze. Oblizała delikatnie usta. Westchnęła głębiej a jej klatka piersiowa nieznacznie uniosła się w górę.