w lesie

Gość

Samantha posłusznie zamkneła oczy i wciagnela powietrze
- Czuje - powiedziała

Alice Cullen

- Poczuj ich zapach, poczuj jak się poruszają - tłumaczyła powoli - gdy już będziesz w stanie je jakby dostrzec powonieniem... ruszaj... zadziała instynkt, Sam. On zadziała. Wiem to. - Alice profilaktycznie wciągnęła głęboko powietrze by sprawdzić czy nie było w okolicy żadnego człowieka. Droga była wolna. - Dopadnij pierwszego z nich i wgryź się w niego... Idź Sam... Poczuj je...
Lekko popchnęła dziewczynę w stronę stada.

Gość

Sam troche sie bała, ale kiedy posłuchała słow Alice usmiechneła sie lekko.
Sam zrobiła to co dziewczyne jej kazała i juz po chwili wgryzła sie w jednego

Alice Cullen

Alice obserwująca dziewczynę zza drzew odetchnęła z ulgą.

Gość

Kiedy Samantha była już najedzona podeszła do Alice i nic nie mowiła

Alice Cullen

- W porządku, Sam? - Alice bacznie przyglądała się jej.

Isten

/Pokój Istena

Pozbył się koszuli, by się zbytnio nie ubrudzić Razz

i udał sięna poszukiwania zwierzyny.
- O jelonek! - mruknął i po chwili zatrzymał zwierzaka. - Iiiiiihaaaaa - rzucił się na ofiarę i po chwili czuł już smak jego krwi.

Gość

- Tak, wszystko okej i czuje sie lepiej - powiedziala spokojnie

Alice Cullen

- Świetnie! - ucieszyła się Alice - Pozwolisz, ze ja tez się pożywię? - nagle dotarła do niej woń wampira. Zawarczała cicho. - Ktoś tu jest...
Kolejny wampir! Ja chyba sama z kołkami osikowymi niedługo będę biegać! Żeby to jeszcze coś dawało....

Gość

- Ktoś tu jest - Samantha troche sie przestraszyła

Alice Cullen

Tak. Ale raczej niegroźny - stwierdziła uspokajająco Alice. Przynajmniej na razie dokończyła w myśli

Isten

Pobiegł dalej w las i poczuł znaną woń. Zapach wampirów. Był coraz bliżej.

Gość

- Yhy - murkneła cicho i zaczeła sie rozgladac dokoła

Alice Cullen

Alice niepewna sięgnęła w przyszłość. Miała dość wizji jak na jeden dzień. To co zobaczyła uspokoiło ją troszkę.
- Jest wampirem. Nie ma złych zamiarów. - odetchnęła uspokojona

Isten

- Sam! - zawołał radośnie, widząc swoją znajomą. Była z nią wampirzyca. Miała złote oczy. Isten rozpromienił się.
- Witam panią - skłonił się nisko.

Gość

- Isten, hej - usmiechneła sie i odrazu poczuła sie lepiej

Alice Cullen

Alice zdziwiła się nieco. - Znacie się?
- Witaj... Isten - dokończyła po chwili

Isten

- Tak, proszę pani - odpowiedział z uśmiechem. - Poznaliśmy się niedawno. - Jeśli przestraszyłem was, przepraszam. Polowałem - założył koszulę, którą wczesniej przewiązał sobie wokół bioder.

Gość

Samantha usmiechneła sie lekko i rozejrzała dokoła. Byla dzis troszke małomowna

Alice Cullen

- Polowałeś? - Alice spojrzała w oczy Istena i odetchnęła Dzięki Bogu - pomyślała.
- To podobnie jak my - uśmiechnęła się. - Jestem Alice. Długo jesteś w Forks? Nie wydaje mi się żebym Cię wcześniej spotkała...

Isten

- Miło cię poznać, Alice - usmiechnął się. - Dopiero co przybyłem do Forks. Podróżuję i szukam swojego miejsca na ziemi. dodam jeszcze, że strasznie się cieszę, widząc pobratymców, którzy pożywiają się krwią zwierząt!

Gość

- Ten to ja pójde do domu - powiedziała spokojnie

Alice Cullen

- Sam? Myślałam, ze nie chcesz siedzieć tam sama... - Alice popatrzyła na nią zdziwiona. - A może wszyscy pójdziemy do domu - wpadła nagle na pewien pomysł - zapraszam Was do nas do domu. - uśmiechnęła się zachęcająco.

Isten

- Nie będę przeszkadzać? - spytał łagodnie. - Nie chciałbym sprawiać kłopotu i się narzucać.

Gość

- Ja chyba jednak udam się na spacer - powiedziała usmiechajac sie delikatnie

Alice Cullen

- Żadne z Was nie bedzie przeszkadzac. Poza tym - zwróciła się do Istena - myślę, że warto byś poznał Carlise'a.

A raczej on Ciebie

- Sam, miło byłoby gdybyś się przyłączyła.

Isten

- No dobrze - powiedział radośnie. - Bardzo chętnie skorzystam z zaproszenia.

Gość

- Okej - powiedziała spokojnie

Alice Cullen

- Chodźmy więc - uśmiechnęła się do towarzyszy i ruszyła przodem

/rezydencja cullenów | teren przed domem

Gość

Peter zamyślony wszedł do lasu i zaczął iść przed siebie. Łamiące się pod nim małe gałazki troche go irytowały, ale po chwili się uspokoił i spojrzał w góre. Nieba mało co było widać...Westchnął cicho i usiadł pod jakims drzewem

Gość

Biegł jak najszybciej. Chciał dużo krwi. Jak najwięcej! Zauważył sarnę. Chodziła sama, powoli, wąchając trawę. Przyczaił się w krzakach. Skoczył na nia. Zatopił w niej swoje kły i wsysał krew jak napój przez słomkę. Gdy skończył, ciało zwierzyny, zakopał, aby nikt ze śmiertelników, nie zobaczył ofiary, bez krwi. Gdy wracał, powolnym krokiem, zobaczył pod drzewem wampira. Skoczył do niego i kucnął przy nim
-Hej! Jak sie masz?! Coś nie tak?

Gość

Peter spojrzał na chłopaka
- A co ma być nie tak - fuknał
Ja chce tylko troche pobyc sam - dodał w myślach i wstał, poczym zaczał isc przed siebie. Nie miał dzis dobrego humoru. Po chwili zniknał

/gdzies

Lizzy Brown

Szła wolno, spokojnie , wciąż była na siebie zła. Zniszczyła kilka drzew, połamała trochę gałęzi.
Nagle poczuła nieznaną woń - wampiry nie znam ich pomyślała.
Po czym szybko ruszyła za zapachem.
Wyjrzała zza drzew. dwoje, jeden gdzieś poszedł , ale zapach pozostał
Zawarczała.
- Kim jesteś?- zapytała ze złością.

Gość

-David Bloody. - przedstawił się i wystawił rękę na powitanie, aby ucałować.

Lizzy Brown

pfff... chyba śni
Cofnęła się na gest Davida.
- Co robisz w tym lesie?

Gość

Spojrzał na swoją dłoń. Była czysta.
O co jej do choler* chodzi?
-Ee... No więc... Przeprowadziłem się. Tutaj lepsza pogoda... czy coś. Eee... Przedstawisz się?

Lizzy Brown

Lizzy zawarczała.
- Nie mam humoru - oparła się o drzewo , które trzasnęło.
- Poza tym , jestem Elizabeth, i nie lubię gdy ktoś kreci się w okolicy dy jestem wściekła.

Gość

To moja wina, że poczułem głód? - zakręcił oczami...

Lizzy Brown

głód? czy musiał o tym wspominać
Lizzy z wolna opadła na ziemię.
- Przepraszam , przecież to nie mój las... jak zakładam polujesz na zwierzęta?
Uśmiechnęła się na siłę, próbując ukryć ból.

Gość

Tak. Czasem zdarza się, że na bitwie, udzielam się w szeregach Volturii, to muszę zabić jakiegoś człowieka. Ale to mało się zdarza. Więc, tutaj będzie spokojnie. Chcesz zapolować? Śmiało! Poluj! Zaczekać na ciebie? - spytał patrząc na nia, jak mruga i krzywi usta z bólu.