w lesie

Gość

Szła dalej przed siebie, poczym skreciła i natkneła sie na Edwarda, Anne i Alice

Edward

-Nic nam nie zrobi...-warknął- Ale ja nie ręczę za siebie...-odepchnął jedną ręką zarówno Alice jak i Anne Marie i zwrócił się w kierunku Samanthy.

[Edward--->ALice---->Anne Marie---> Samantha BŁAGAM TRZYMAJCIE SIE KOLEJNOŚCI xD]

Alice Cullen

- Albo jeszcze nie wie co zrobi - warknęła Alice i zajęła miejsce obok brata. - Ann trzymaj się z tyłu - rzuciła do towarzyszki.

[spróbujemy sie trzymac kolejnosci XD]

Anna Marie

Anna Marie posłusznie cofnęła się krok do tyłu. Co się dzieje? Co się dzieje ? myśli zaczęły kołować w jej głowie.

Gość

Samantha spojrzała na wszystkich po kolei, poczym zrobiła krok w tył

Edward

-Kim jesteś sierotko i co tu do cholery robisz?! -wycedził rozzłoszczony przez zęby. Jasne. Jeden dzień. 2 spotkane wampiry i ślady zapachu 3. Niech to...

Alice Cullen

- Ona PÓKI CO nam nie zagraża... - wyszeptała Alice uspokajająco, jednak mięśnie nadal miała napięte do skoku.
- Odpowiedz, proszę - zwróciła się grzecznie do przybyszki, próbując brzmieć spokojnie

Anna Marie

- A mówiliście, że nie często gościcie innych wampirów - wypomniała im cicho Anna Marie z nutką histeri w głosie. Przyszli po mnie ? zaczęła się coraz bardziej obawiać.

Gość

- Jestem tym samym co wy - powiedziała spokojnie

Edward

Zaśmiał się nerwowo, słysząc stwierdzenie Anne Marie.
-Bo do tej pory tak było!- powiedział i po chwili się uspokoił. Nadal nie spuszczał wzroku z intruzki.
-To udało mi się zauważyć. Powiedz mi skąd się tu wzięłaś...-warknął. Prawie nic nie mógł wyczytać z jej myśli i to go frustrowało. Wampirka starała się skupić całkowicie na zaistnialej sytuacji.

Alice Cullen

Ona nie podjęła jeszcze ŻADNEJ decyzji. Nic nie mogę zobaczyć. To mnie WKURZA Alice starała się zachować spokój O nie! Kolejna właśnie dociera do naszego domu. Szlag by to! Zaczęła warczeć bezgłośnie pełna frustracji.
- Słuchaj.. nie mamy czasu na takie przepychanki. Znalazłaś się na naszym terenie, więc miło byłoby gdybyś się przedstawiła - powiedziała twardo

Anna Marie

Anna Marie przyglądała się wszystkiemu w totalnej ciszy i skupieniu. Jej również ciągle nie dawało spokoju, kim jest nowospotkana i po co przyszła . Hah, zabawne. Jeszcze dzisiaj rano to ja byłam dla nich intruzką.. I pewnie nadal nią jestem! pomyślała dziewczyna.

Gość

- Samantha jestem. Tylko tyle pamietam - powiedziała

Edward

Edwardowi zrzedła mina. W gruncie rzeczy to co powiedziała pasowało do braku przywoływanych wspomnień w jej myślach.
-Nonsens...-przewrócił oczami nie rezygnując z wrogiej postawy.

Alice Cullen

- Czemu przyszłaś akurat TUTAJ? Skąd przybyłaś? - Alice nie dawała za wygraną

Anna Marie

Jeśli chcesz mogę wam pomóc - Anna Marie zwróciła się w myślach do Edwarda. Nie chciałabyć dla nich kimś w rodzaju balastu, piątego koła u wozu czy kuli u nogi. Chciała jakoś pomóc, by traktowali ją z większym szacunkiem i zaufaniem.

Gość

- Nie nonsens tylko prawda - powiedziała spokojnie - Nie pamiętam nic...A jestem tutaj bo miałam najblizej

Edward

Edward wyprostował się. I tak mają przewagę liczebną.
-Nie musisz się obawiać braku szacunku...-szepnął do ucha Anne Marie.
-Czekam na to, aż powiesz coś więcej Samantho. -zwrócił się do niej po imieniu. To nieliczne co udało mu się odczytać z jej myśli.

Alice Cullen

- Edwardzie, nie możemy tu stać wiecznie - wtrąciła Alice. Obawiam się tego co się dzieje w domu. Kolejna obca w towarzystwie rozstrojonego Jaspera... mogą być kłopoty. Nalezy szybko coś z nią zrobić. Z drugiej strony nie mozemy wszystkich zgarniać do domu. To nie schronisko...

Anna Marie

- Okay, jak wolisz.. - zrezygnowana Anna Marie, szepnęła cicho do Edwarda spuszczając na dół głowę. Jednak czekając na odpowiedź Samanthy nie przestała lustrować jej przeszywającym wzorkiem.

Gość

- Pamietam tylko swoje imie, to wszystko. Dzis obudziłam sie blisko tego lasu i trafiłam tutaj

Edward

-Jesteś NOWONARODZONYM wampirem?- jego źrenice przybrały rozmiar pięciozłotówek z niedowierzania. Nie chcąc bardziej przestraszyć Anne Marie delikatnie uścisnął jej dłoń, w przyjacielskim, pokrzepiającym geście.

Alice Cullen

- Kto? Tutaj? - Alice zatkało.
Edwardzie musimy coś z nią zrobić. Ona NIE MOŻE tak chodzić po okolicy... A sami możemy nie dać sobie z nią rady.

Anna Marie

Na gest Edwarda, Anna Marie uśmiechnęła się kącikiem ust, jednak mimo uścisku dłoni nadal nie potrafiła do końca opanować swojego strachu. A może jednak się przydam ? - ponownie zwróciła się do Edwarda by zachować resztki godności jak przystało na prawdziwą wampirzycę, a nie tchórzliwe jagniątko.

Gość

Samantha rozejrzała sie dokoła
- To ten ja juz sobie pojde - powiedziała i zaczeła isc do tyłu

[musze isc. robta z nią co chcecie. tylko nie zabijac Wink

]

Edward

Edward spojrzał po kobietach. Powoli puścił dłoń Anne Marie i podchodząc do Samanthy chwycił jej nadgarstek.
-Po pierwsze musi ją zobaczyć Carlisle..-westchnął wznosząc oczy do nieba- a po drugie... Dawno nikt nie mieszkał w starym domu niedaleko naszego lokum... -mruknał bez większego entuzjazmu.

Alice Cullen

- W takim razie postanowione. Ann.. zapolujemy we dwie, musisz coś zjeść.. Edwardzie ty wracaj do domu. - zarządziła Alice
Dasz radę sam się z nią dowlec?

Edward

-Jasne... -mruknął bez entuzjazmu i chwytając Samanthe w pasie, pobiegł z nią w stronę domu.

/teren przed domem.

Alice Cullen

Alice chwyciła Ann za rękę i pociągnęła w kierunku najbliższego stada.
- To bardzo proste - tłumaczyła - musisz się skoncentrować, wsłuchać się w otoczenie... Poczuć je... Zamknij oczy Ann Marie.. Zaufaj mi i zamknij oczy... Stado jest bardzo blisko, powinnaś usłyszeć je za moment... Wczuj się... Poczuj jak ich krew do Ciebie śpiewa... Reszta to już tylko sprawa instynktu... Poczuj je Ann Marie... Usłysz.... - wyszeptała te ostatnie słowa...

Anna Marie

Anna Marie posłuchała rady Alice i w pełni skoncentrowała się na polowaniu. Czuje coś, coś co jest bardzo blisko.. pomyślała. Rozejrzała się po lesie i ponownie wzięła głęboki wdech. Poczym pędem ruszyła do miejsca, skąd dochodziły rzekome zapachy.

Alice Cullen

Alice bardzo ostrożnie ruszyła za nią

Anna Marie

- Mam je ! - krzyknęła nagle Anna Marie. - Mam je! Moja pierwsza zdobycz.. - powiedziała dumnie. Poczym zręcznie złapała jednego z jeleni i przyłożyła zęby do szyji zwierzęcia. To nawet przyjemne - pomyślała.

Alice Cullen

Alice obserwowała Ann z pewnej odległości - zgodnie z zasadą : Nie skradaj się do polującego wampira, inaczej sam staniesz się zdobyczą...
Całkiem nieźle jej idzie. Jak tylko skończy, ja też zapoluję. W sumie zgłodniałam

Anna Marie

Po zaspokojeniu swojego pragnienia Anna Marie wyprostowała sylwetkę i spojrzała na ubranie. Jestem cała brudna - pomyślała zawstydzona próbując nieudolnie wyczyścić plamy na bluzce.

Alice Cullen

Alice ujrzawszy Ann Marie najedzona zapytała:
- Poczekasz chwilkę, ja szybciutko zapoluję i będziemy wracać. Umyjemy się w domu i zmienimy ciuchy. Bo zawsze się uświnię polując, a co to za przyjemność w porwanych i brudnych szmatach chodzic - mrugnęła wesoło.
- Świetnie Ci poszło - uśmiechnęła się.
Wciągnęła powietrze, usłyszała krwawą pieśń najbliższego jelenia i pełnym gracji ruchem spłynęła na niego jak cień. Błyskawicznie odnalazła tętnicę. Zwierze próbowało się bronić, jednak z szybkim chochlikiem, jakim była Alice, nie miało szans. Wgryzła się w szyję zwierzęcia jak w masło i zamruczała z rozkoszy czując ciepłą krew rozlewającą się w żołądku. Zwierzę przestało się ruszać. Alice wyssawszy ostatnią kropelkę odrzuciła truchło daleko. Oblizała usta i zakrwawione palce.
- Pyyycha... - spojrzała na upaćkaną sukienkę - I tak mi się znudziła. Lecimy do domu? - zwróciła się do Ann - Czy nadal jesteś głodna?

Anna Marie

- Nie, już w porządku - zaniemówiła Anna Marie przyglądając się poczynaniom Alice i jej entuzjazmowi - Ale w sumie to ja mam już swój jakby ,,dom" - wybąkała nieśmiało. O ile tą kryjówkę można nazwać domem.. Ale co zrobić ? Przecież nie mam innych ubrań.. Tak, postanowione - pójde do siebie i wypiore je w rzece! To jedyna możliwa opcja

Alice Cullen

- Masz JAKBY dom? - Alice wpatrywała się w nią szeroko otwartymi oczkami. - Słuchaj. Na naszym terenie nie ma JAKBY domów. Idziesz do nas i koniec dyskusji - mrugnęła - Poza tym mam szafę pełną ciuchów i chętnie się nimi podzielę. A nie robię tego zbyt często. No chyba, ze kogoś lubię. A zdaje sie, że ciebie polubiłam więc lecimy. Poza tym masz się czym pochwalić. Pierwsze polowanie i w takim cudnym stylu.. - zaśmiała się - Poza tym potrzebuję z kimś pogadać, zeby nie zdzielić Jaspera po łbie...- wyszeptała cicho chmurząc się troszkę. Złapała Ann za rękę i pociągnęła za sobą w strone domu, nie dając dziewczynie szans na żadną odpowiedź.

//teren przed domem

Anna Marie

- Ymm.. - zaczęła Anna Marie. Jednak zanim zdąrzyła odpowiedzieć i poukładać swoje myśli Alice pociągnęła ją za sobą w stronę domu..

/Teren przed domem

Gość

/skądś?/
Gdzieś między drzewami stanęła wampirzyca.
Dość drobna, czarnowłosa, o złotych tęczówkach oczu i uniesionych w zaciekawieniu brwiach, ubrana w dżinsy i zieloną, przydługą bluzkę. Uśmiechnęła się lekko do siebie i usiadła na trawie, nucąc jakąć piosenkę. Rozejrzała się po okolicy, wciąż się uśmiechając.

EDIT:

Wstała po chwili, znudzona bezczynnym czekaniem, po czym poszła lekko w nieokreślonym kierunku.

/przed domem Cullenów/

Alice Cullen

// z rezydencji Cullenów - teren przed domem

Alice przysiadła na ziemi, na miękkim mchu i przytuliła się do pnia brzozy.

- Idiota - warknęła do siebie - Dlaczego ja nie mogę płakać? Gdybym się popłakała, to by mi ulżyło....
Znieruchomiała wpatrując się w niebo.