Wyspa Santorini

Luc

Patrzył na nią przez chwile...
-Szlag....słońce...
Mruknął niezadowolony, patrząc na skórę.
Wyglądamy jak wielka bombonierka...
Stwierdził cicho .
- Nick...po co chciałeś się przenosić? Zwłaszcza tu?
Uniósł brew.

Gość

//Las w Forks

Wtedy ją puścił i odsunął się krok. Zaczął rozglądać się dookoła. Biało-niebieskie domy, cholernie dużo słońca i wszędzie, gdzi nie spojrzysz - morze. Grecja.
-Aya, uspokój się. - Mruknął rozbawiony, idąc za nią. Wyglądała dość komicznie.
-Nie prosiłem o Grecję. - Odpowiedział Luc'owi. - Aya była następną po Vei do rozszarpania. Nie sądzisz, że niebezpiecznie było tam zostawać?

Aya

Spojrzała na niego jakby był z innej planety.
-Uspokój się?!-krzyknęła patrząc na niego jak na debila.
Pokręciła głową wypuszczając powietrze.
-ty mi się każesz uspokoić?-ryknęła-ona zabiła mi brata.

Gość

-To się NIE ODSTANIE. - Powiedział dobitnie, zmęczony negocjacjami. Potarł czolo odgarniając z niego blond - grzywkę.
-Nic teraz nie zrobisz. Zemścić się, też nie zemścić.

Luc

Westchnął ciężko. Co za czasy
- Vea....to był twój brat?
Pełen spokój, patrzy na nią. No naprawdę....Spojrzał na swoje dłonie, które sie pstrzyły jak obsypane złotym brokatem. Kto to wymyślił? Chyba jakiś chory człek. Splunął jadem, obrzydzony .
- A przynajmniej nie krzycz tak głośno.

Aya

Spojrzała na nich na zmienię zamykając i otwierając usta
-jesteście obaj pojebani-powiedziała w końcu
osuwając się na ziemię, nie miała siłe już dłużej stać.
spojrzała przed siebie,
-to był mój brat, nie rozumiesz
powiedziała zatapiając twarz w dłoniach

Luc

Pokiwał głową.
- Nie przeczę...
Mruknął, podszedł do niej, klęknął obok, pogładził ją po plecach.
- No, mała...
Uśmiechnął się do niej lekko.
- Zabijesz później tą dziką sukę...tylko musisz się uspokoić.

Aya

Miała ochotę go odepchnąć,
powiedzieć, że nic mnie rozumie, nie zrobiła tego, nie miała siły.
-nie umiem zabijać-powiedziała słabo

Luc

Przekrzywił głowę, ale się uśmiechnął do niej lekko.
- Wszystko w swoim czasie, mała....
Ponownie pogładził ją po plecach, uśmiechnął się ciepło.
- Naprawdę...a dasz jej radę, wierzę w ciebie.

Gość

Podszedł do nich i uklęcknął obok. Położył jej rękę na ramieniu.
-Będzie dobrze, tylko musisz się uspokoić. - Jemu również przeszkadzało to cholerne słońce, świecił się jak kula dyskotekowa.

Aya

Wiedziała,że przeszkadza im to słońce.
jej było wszytko jedno
wychowała się w słońcu.
przeniosła więc ich do Kanady, tam było z pewnością mniej słońca, do jakiegoś lasu

/Kanada