Chatka niedaleko brzegu morza.

Gość

Gracja razem z ojcem wracała z połowu ryb. Jak codzień pomagała mu przy tym zadaniu. Rozwieszała sieci, patroszyła ryby. Wrócili razem do domu, gdzie pomagała przy kolejnych domowych czynnościach.

Gość

Dziewczyna z właściwą sobie gracją rozdzielała rodzinie porcje jedzenia. Życzyła wszystkim - Smacznego! - i z uśmiechem pełnym zadowolenia zaczęła relacjonować swój dzień z detalami. Kiedy skończyła wyręczyła matkę w myciu naczyń i pobiegła do swojego pokoju przygotować się na potańcówkę. Została zaproszona przez Sonny'ego. Śpiewajac sobie cicho wesołą piosenkę, zapowiedź dzisiejszego wieczoru, umyła się i ubrała w zwiewną różową sukienkę. Zbiegła na dół kiedy usłuszała jak jej ojciec, Albert woła - Wejdź, wejdź... Gracja jeszcze na górze. - zeskoczyła lekko ze schodów - Już jestem! - Jej twarz promieniowała szcześciem, kiedy zobaczyła swojego przyszłego męża. Złapała go za dłoń, pożegnała się z rodzicami i wyszła razem z chłopakiem. Udali się w stronę rynku.

/ Miasteczko

Gość

/ Miasteczko

Weszła cicho do ciemnego domu. Była zmęczona nie tyle tańcami co spotkaniem z rzekomym kuzynem. Ciekawe czy faktycznie się zjawi...? Najadła się i umyła. Usnęła nie wiedząc nawet kiedy.

Lizzy Brown

//Miasteczko
Czuła się jakby ktoś wyrwał jej kawałek serca. Szła wyjątkowo chwiejnie i z minuty na minute czuła się gorzej. Znalazła odpowiedni dom, zapach tej kobiety był wyjątkowo intensywny. Zanim Lizz zapukała do drzwi, poczuła jak coś ciepłego spływa jej po policzkach. Otarła twarz dłonią i spojrzała na kropelki krwi rozmazane na skórze.
O nie... na pewno nie będę płakać.. Prychnęła cicho i obiema dłońmi otarła łzy. Zapukała do drzwi , starając się nie przebić się przez nie.

Gość

Obudziła się. Jadła śniadanie kiedy usłyszała pukanie do drzwi. Z kromką chleba w dłoni podeszła i otwarła. Wyjąkała zaskoczona kiedy zobaczyła piękną kobietę na swym progu. - Elizabeth, prawda? - przesunęła się by ją wpuścić do środka - Proszę wejdź. - dla każdego była zawsze gościnna.

Lizzy Brown

Zmierzyła dziewczynę od góry do dołu, wchodząc obrzuciła spojrzeniami jej chatę i z udawanym uśmiechem stanęła .
-Witaj - powiedziała dumnie, przyglądając się intensywnie okolicom jej dekoltu.

Gość

Pchnęła lekko drzwi, które zamknęły się posłusznie z cichym trzaskiem. - Siadaj - wskazała Elizabeth jedno z krzeseł a sama zabrała sie za kończenie śniadania. - Masz ochotę na coś do zjedzenia? Gdzie masz Alberta?

Lizzy Brown

Grzecznie usiadła na wskazane miejsce. Westchnęła cicho na wzmiankę o jedzeniu i przełknęła jad , który zjawił się w jej ustach.
-Nie, dzięki- uniosła wyżej głowę - Albert musiał wyjechać, ważne sprawy prywatne...- zacmokała z niezadowoleniem.
-Mieszkasz sama? - uniosła pytająco brwi.

Gość

- O szkoda - odrzekła z buzią pełną jedzenia. Kiedy udało jej się łyknąć odpowiedziała kobiecie. - Nie mieszkam sama. - wypiła łyk soku z pomarańczy - Moich rodziców nie ma. Pojechali na targ do miasteczka.

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się do niej zadowolona.
-Smacznego - mruknęła cicho - mam nadzieje, że Ci nie przeszkadzam.. Może miałaś coś ważnego do zrobienia? - spytała, wpatrując się w jej szyje , która pulsowała delikatnie.

Gość

- Nie, nie.... - wstała i zaczęła sprzątać ze stołu. - Może jak wrócą rodzice dopiero. A tak to narazie nie. - przeciagnęła się i ziewnęła. Włożyła ostrożnie talerz do zlewu.

Lizzy Brown

Wstała za i ruszyła za nią, nie odstępując jej nawet na krok.
-To się cieszę..- położyła rękę na jej gorącym ramieniu i popatrzyła z boku w jej oczka.

Gość

Spojrzała na jej dłoń i lekko się zdziwiła. - Ech heh... - odsunęła się od niej i zapytała - A Albert? Co miał aż tak ważnego ze cię tu zostawił?

Lizzy Brown

Zadrżała poirytowana.
-Nie wiem, ale skoro to zrobił, musiało być to coś wyjątkowo ważnego Albo i nie...
Zmiażdżywszy ją spojrzeniem, odsunęła się do tyłu. Zrobić to.. czy nie?

Gość

- No chyba - dodała beztrosko i odwróciła się do niej plecam. Zaczęła nucić jakąś melodię dla uprzyjemnienia sobie zmywania.

Lizzy Brown

Przyglądała się jej plecom, ruszyła głową tak , że było słychać strzyknięcie w szyi.
A co mi tam... Ugięła obie nogi, gotowa do ataku. Skoczyła powalając Grację na ziemię.

Gość

Jęknęła cicho czując lodowaty ciężar na sobie - Elizabeth... - zapiszczała przygnieciona jej ciałem. - Co...? - urwała widząc z bliska jej czerwone tęczówki, które były pełne rządzy krwi.

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się do niej, pokazując ostre zęby.
-Przykro mi... - zaczęła delikatnie wąchać jej szyję - Albert się wścieknie... trudno... - wbiła zęby w jej szyję.

Gość

Albert się wścieknie? Tak brzmiała jej ostatnia myśl przed okropnym bólem jaki poczuła w szyi. A poźniej już nic nie było.

KONIEC.

Lizzy Brown

Podniosła się z podłogi dopiero gdy otarła usta z krwi i upewniła się , że dziewczyna jest martwa. Wychodząc z domu, natknęła się na resztę rodziny , którą również , pozbawiła życia. Nie ma co.. wizyta u tej rodziny się udała...
Kilkaset metrów od domu Lizz, przysiadła na brzegu morza i ze smutkiem spojrzała przed siebie.

Diego Torres

/???

Diego jechał swoim Ferrari jakąś uliczką niedaleko plaży. Nagle wyczuł krew i jakiąś wampirzycę. Zatrzymał się przed drzwiami i zaparkował równolegle do nich. Otworzył drzwi kopem, bo mu się nie chciało otworzyć ich normalnie.
- Cholera - mruknął gdy wszedł do środka. Niestety było już po sprawie, leżały tam zimne trupy. Wszedł dalej i zaczął się rozglądać po pomieszczeniu.

Lizzy Brown

Usłyszała jak nadjeżdża samochód. Zaniepokojona wstała i odkręciła się w kierunku domu. Z żółtego ferrari, które stało przed domem dochodził do niej zapach wampira. Z zainteresowaniem zbliżyła się do domu. Gotowa w razie czego do ataku bądź obrony. Stanęła w progu domu..

Diego Torres

Gdy tylko usłyszał że ktoś się zbliża momentalnie odwórcił się. W progu zobaczył jakąś wampirzycę nawet ładna mruknął do siebie w myślach i zlustrował ją wzrokiem. Widział jej tęczówki i domyślił się że to jej sprawka.
- Witaj - odparł w miarę miłym tonem.

Lizzy Brown

Westchnęła przyglądając się mu badawczo. Oparła ramię drzwi i powiedziała:
-Taa... Cześć... - badając go wzrokiem od góry do dołu. Uśmiechnęła się, wyraźnie z czegoś zadowolona , zachowując jednak powody tego zadowolenia dla siebie.
-Jesteś... stąd? - spytała z zainteresowaniem wpatrując się w jego oczy.

Diego Torres

Uśmiechnął się cwanie.
- można tak powiedzieć.. - oprarł spokojnie. Prześwidrował dziewczynę spojrzeniem.
- a tak po za tym nazywam się Diego Torres - dodał nadal cwanie się uśmiechając.

Lizzy Brown

Zaśmiała się cicho.
-Nie pytałam jak się nazywasz, tylko skąd jesteś...- uniosła z wyższością głowę - Nie interesuje mnie to bynajmniej nie teraz...
Odkręciła się na pięcie i opuściła budynek krokiem pełnym dumy. Oparła się o żółte auto.
-Jeździsz tym by zaimponować kobietom? Czy tylko po to, ze lubisz sportowe auta?

Diego Torres

Doszedł do progu i uśmiechnął się z dumą. Może przećwiczyć na niej mój dar? przemkneło mu przez myśl.
- Raczej po to że lubię sportowe smamochody... - mruknął bacznie ją obserwując. Lubił swój wóz i to bardzo.

Lizzy Brown

Pokręciła głową.
-Oczywiście - przyznała z uśmiechem - Nawet gdyby było inaczej nie przyznał byś się...- stwierdziła.
Odeszła od samochodu i wyciągnęła rękę do wampira.
-Elizabeth Brown...

Diego Torres

Uścisnął jej dłoń, lecz dość szybko ją puścił.
- diego Torres, ale to już chyba wiesz - mruknął ze złośliwym uśmieszkiem.
- Jak podejrzewam nie jesteś stąd... Prawda? - spytał i oparł się delikatnie o próg żeby go nie rozwalić.

Lizzy Brown

-Nie, nie jestem, ale to chyba nie ważne prawda?
Jeszcze baczniej przyjrzała się jego twarzy, a oczom w szczególności. Po kolorze tęczówek stwierdziła , że nie jest wegetarianinem , ale wolała się upewnić. Więc spytała:
-Preferujesz krew ludzką?

Diego Torres

Wbił w nią swoje szkarłatne tęczówki.
- możliwe zę nie istotne - odparł z lekka tajemniczym tonem. Słysząc jej kolejne pytanie zaśmiał się.
- Żywię się głównie krwią ludzką - powiedział nadal trochę rozbawionym tonem.

Lizzy Brown

-Dobrze- odparła chłodno , już bez cienia uśmiechu na twarzy.
-Dokąd jechałeś?- znów skierowała swoje oczy na auto. Wzbudzało ono w niej raczej coś na kształt obrzydzenia niż zachwyt.

Diego Torres

Spojrzał na nią z delikatną pogardą.
- A co Cię to tak interesuje, co? - spytał z łobuzerskim uśmiechem. Ciekawiło go to niby przesłuchanie. Zaczynał mieć coraz większą ochotę pomawić się swoją mocą.

Lizzy Brown

Wzruszyła ramionami. Nie była pewna po co zadaje mu te pytania. Była po prostu ciekawa jego osoby, miał coś w sobie. Coś co przynajmniej na chwile odciągnęło ja o myśleniu od Albercie.
-Nie chcesz to nie mów - jego pogardliwy wzrok , budził w niej złość.

Diego Torres

Zaśmmiał sie cicho.
- nie miałem konkretnego celu, skoro tak już Cie interesuje - odparł zlekka rozbawionym tonem. Zaczął rozglądać się po okolicy delikatnie ignorując jej osobę. W sumie według niego nie miał nawet zbytnio po co. Wampirzyca jak wampirzyca, że ładna to wiadomo mruknął do siebie w myślach. Jakby oczekiwałą czegoś więcej będzie musiałą się postarać pomyślał i zaczął obmyślać dokładnie każdy możliwy scenariusz tak na wszelki wypadek. Jakby chciałą się na mnie rzucić to i tak pewnie przega z moją mocą. Był zadowolony że posiada taką umiejętność. Rzadko kto mógłby go pokonać i tyle. Nie przestawał odserwować okolicy, jednak co jakiś czas zerkał delikatnie na dziewczynę, tak na wszelki wypadek. Wolał mieć chociasz częś rzeczy pod kntrolą.

Lizzy Brown

Wampir ignorowaniem jej, wzbudzał w niej tylko rozbawienie. Chociaż, nie... Może pod rozbawieniem skrywała się jej irytacja. Od dawna nikt się w stosunku niej tak nie zachowywał. Zerkał na nią czasem, podczas gdy ona cały czas wlepiała w niego spojrzenie. Zaciekawił ją ... ale tylko trochę.
-W takim razie.. -spróbowała inaczej - miło było poznać - ukłoniła się teatralnie.

Diego Torres

Uśmiechnął się cwanie, co do niego pasowało.
- Tak.. Miło czasem z kimś porozmawiać - powiedział wlepiając spojrzenie w jej oczy. Co ona knuje?. Nadal miał się na baczności wrazie gdyby chciałą zaatakować.

Lizzy Brown

-Czasem dla odmiany..Tak..- uśmiechnęła się, coraz nachalniej się gapiąc.
-Więc mówiłeś .. dokąd jedziesz? - powtórzyła pytanie.

Diego Torres

Nie przestawał cwanie się uśmiechać.
- W sumie tak jeżdżę bez konkretnego celu... - odparł spokojnym ponem patrząc jej w oczy, po chwili jednak przeniusł wzrok na skraj lasu.
- A co? Podwieźć Cię gdzieś? - spytał obojętnym tonem.

Lizzy Brown

-Mógłbyś? - spytała, siląc się na obojętność.
Przeniosła wzrok , tam gdzie wampir, szukając czegoś ciekawego. Rozczarowała się.