Dom Jean

Gość

//J.w.//

Jean wyszła z łazienki i zeszła schodami na parter. Tam wzięła torbę i wychodząc przez kuchnię zabrała dwa ciastka, ktore wczoraj upiekła. Wyszła z domu i poszła w stronę ulicy.

//La Push/Ulica

Gość

/Ulica
Jake wszedł do przytulnego domu schylając swoją głowę przy wejściu.
-Ładnie tu-przyznał rozglądając się dookoła.-To gdzie kuchnia?-uśmiechnął się.

Gość

Weszła zaraz za nim, odruchowo gdy wchodził pierwszy spojrzała na jego biodra, ale zaraz po tym podniosła wzrok załamana własnym zachowaniem.
- Pierwsze drzwi na lewo. - powiedziała odkładając torbę na szafkę, sama weszła szybko do kuchni.

Gość

Jake wszedł za dziewczyną przyglądając się jej. Jest cholernie ładna....
Usiadł na krześle w kuchni i czekał aż dziewczyna zacznie mu mówić, co ma zrobić.

Gość

- Weź makaron z dolnej szuflady i wsyp do garnka z wodą. - uśmiechnęła się i otworzyła lodówkę, kuchnia była dość mała więc musiała uważać żeby na niego nie wpaść.
- Od dawna jesteś w rezerwacie? - zapytała wyciągając mieloną jagnięcinę i pomidory. Wszystko postawiła na blacie kuchennym.

Gość

Jake posłusznie zrobił to co mu mówiła i uśmiechnął się do niej.
-Nie, wczoraj przyjechałem, ale byłem tu już kiedyś, dawno temu-odpowiedział wpadając na nią i podtrzymując ją by nie upadła roześmiał się.

Gość

Zaśmiała się również, gdy tylko odzyskała równowagę odsunęła się od niego i wyjęła patelnię.
- Troche tu mało miejsca... ale nie stać mnie na nic innego. Nie mogę niestety znaleźć pracy - wzruszyła ramionami i postawiła patelnię na kuchence. - Długo tu zostaniesz? - z jedej strony było to dla niej zwykły pytanie, z drugiej miała nadzieję na odpowiedź potwierdzającą.

Gość

Niechętnie odsunął się od Jean.
-Ale za to jest tu bardzo przyjemnie, a ta kuchnia wcale nie jest taka mała-uśmiechnął się-Nie wiem, to zależy, czy siostra przyjmie mnie z otwartymi ramionami czy raczej przegoni z miotłą. -zaśmiał się.-A ty tu zostajesz?

Gość

- Raczej tak. Wole ustatkowane życie. Mieszkałam w Nowym Jorku, wychowywałam się w takiej małej miejscowości nieopodaj Los Angeles... no i potem z powodów finansowych trafiłam tu - uśmiechnęła się do niego i wrzuciła mięso na patelnie, dało się słyszeć smakowite skwierczenie.
- Siostra na pewno Cię przyjemie. Przecież... - chciała już powiedzieć, ale zrezygnowała jednak nie chcąc wyjść na totalną kretynkę.

Gość

-Nie wiem czy przyjmie, po tym jak opuściłem rodzinę w wieku 16-trochę spoważniał-byłem głupim smarkaczem, ale ona naprawdę się tym przejęła. Potem czasami pisałem, ale tylko rodzice mi odpowiadali, od niej nigdy nie dostawałem żadnych wiadomości. Na szczęście trochę dojrzałem-uśmiechnął się do niej. -Ale Bee to dobrze nie zrobiło, poczuła się odrzucona i myślała, że to przez nią-pokręcił głową w niedowierzaniu jak w ogóle mogła tak pomyśleć. -Potem wpadła w gorsze towarzystwo z tego co mi rodzice pisali, a i tak wiem, że cos omijali w swoich listach-zmarszczył brwi. -No ale to już mineło.-Uśmiechnął się.
-Jak tam spaghetii?-skierował wzrok ku garnku.

Gość

- Mhm... - westchnęła cicho, było jej go żal ale nie wiedziała jak może mu pomóc, spojrzała na patelnię - Sos prawie gotowy, a jak tam Twój makaron? - uśmiechnęła się do niego i wyciągnęła dwa talerze.

Gość

Zajrzał do garnka i zdjął go ręką.
-Gotowy-powiedział i postawił na stole gorący garnek, który go jednak nie parzył. Zaczął nakładać równe porcje sobie i dziewczynie zerkając na nią kątem oka. Gdy skończył podszedł do niej.
-Pomóc ci jakoś?-spytał i odgarnął kosmyk z jej twarzy który o mało co nie wpadł do garnka z sosem.

Gość

Stała i patrzyła na garnek z lekko otwartymi ustami.
- Jak... przecież to jest gorące! straciłeś rozum? jeszcze się poparzysz... - złapała go za dłoń i chciała ją wsadzić pod kran ale zobaczyła, że nie ma oparzenia. - Dobra... chyba się źle czuje. Siadajmy. - wziełą patelnię i nałożyła sos na makaron.
- Mam nadzieję, że będzie Ci smakować. - uśmiechnęła się i odstawiła patelnię.

Gość

-Ja ogólnie jestem.. dosyć gorący i odporny na poparzenia-Jake z trudem stłumił śmiech, usiadł przy stole i niebotycznie głodny rzucił się na jedzenie i dopiero po chwili się opamiętał i wyszczerzył do Jean. -Pyszne-dodał-zajadając.

Gość

- Cieszę się, że Ci smakuje - uśmiechnęła się i usiadła na przeciwko niego. Sama zaczęłą powoli jeść swoją porcję patrząc w jakim tempie Jake pochłania swoje danie.
- Myślisz, że znajdziesz siostrę jeszcze dziś? Zanim zapadnie noc?

Gość

-Raczej w takim tempie to ona przyjaciół a nawet znajomych nie znajdzie, więc też nie wydaje mi się żebym mógł ją odnaleźć.-Jake pokręcił głową.-Wygląda na to, że zostanę w Forks dłużej niż myślałem.

Gość

Uśmiechnęła się mimowolnie na ostatnie jego słowa, bo niby czemu miałaby chcieć żeby wyjechał?
- Ech... straszne. Będziesz musiał tu siedzieć. - teatralnie udała załamanie. - No ale raczej martwiłabym się tym, gdzie przenocujesz?

Gość

-W le...-już zaczął ale przerwał szybko i wzruszył ramionami.-Nie mam pojęcia.-powiedział i jeden kącik jego ust uniósł się w lekkim uśmiechu.

Gość

- Mam za dobre serce... - westchnęła - możesz przenocować u mnie. Mam wolną kanapę w salonie. Jeśli takie warunki Ci odpowiadają... - uśmiechnęła się do niego i zaczęła zastanawiać nad całą tą sytuacją.

Gość

Jake nadal patrząc w talerz wyszczerzył się tak, by tego nie zauważyła a potem już z normalnym uśmiechem spojrzał na nią.
-Naprawdę mogę? -spytał już pewny przyjemnego noclegu-Dzięki.
Ruszył się nie pewnie w krześle nie wiedząc jak podziękować.

Gość

- To nie jest problem. - uśmiechnęła się do niego - Pościel przygotuje Ci jak tylko będziesz zmęczony, a łazienka jest na górze, pierwsza po prawo. Jakbyś chciał się wykąpać to tam znajdziesz również ręczniki - wstała z krzesła i zebrała talerze, zaczęła zmywać powoli.
- Mam nadzieję, że pogodzisz się z siostrę. - powiedziała odkręcając wodę i zmywając jego talerz.

Gość

Jake szybko do niej podszedł i pomógł zmywać talerze stojąc tuż za nią.
-Bridget nawet może mnie nie poznać...-powiedział to najpierw zmartwionym głosem a potem nagle zamyślił się i zmarszczył brwi-No właśnie...
Jake mył naczynia intensywnie zastanawiając się nad czymś

Gość

Poczuła się nieco dziwnie kiedy stał tak blisko niej, zrobiło jej się cieplej więc odsunęła się pod pretekstem schowania makaronu do lodówki.
- Nad czym myślisz? - spojrzała na niego uważnie.

Gość

Wyrwany z zamyślenia potrząsnął głową i zauważył, że już od pewnego czasu mył ten sam talerz który już był lśniący. Odłożył go ostrożnie na półkę.
-Skoro by mnie prawdopodobnie nie poznała... może bym po prostu udawał, że nie jestem jej bratem? Po prostu mogę najpierw zostać jej kolegą i krok po kroku dowiadywać sie co ona myśli o braciszku...-przerwał rozważania i ziewnął.

Gość

- W skrócie... chcesz ją oszukać. Według mnie to zły pomysł. - wzruszyła ramionami - Ale rób jak uważasz... - uśmiechnęła się.
- Przyniosę Ci pościel. Idź do łazienki a ja przygotuje Ci wszystko bo chyba zmęczenie daje Ci się we znaki, hm?

Gość

Pokręcił głową.
-Nie znasz Bridget, gdyby mnie teraz zobaczyła prawdopodobnie wydrapała by mi oczy-uśmiechnął się lekko-Temperament to ona ma, chociaż taka spokojna się wydaje.
-Może się już pójdę umyć, ale jeszcze się nie kładę, więc nic nie przygotowuj. -mrugnął do niej

Gość

- Jak wolisz... ręczniki znajdziesz w szafce w łazience - uśmiechnęła się ponownie - Czuj się jak u siebie w domu. - powiedziała siadając na jednym z krzeseł.

Gość

Jake ruszył do łazienki, szybko zdjął tam ubranie i skoczył pod prysznic.
Szybko się umył i włożył ponownie spodnie a koszulę wziął do ręki i wrócił do Jean.
-Trochę się odświeżyłem-uśmiechnął się do niej- A teraz może ty opowiesz mi coś o sobie- Usiadł na krześle koło niej.

Gość

Lekko oniemiała widząc jego wilgotną, umięśnioną budowę klatki piersiowej. Szybko jednak zebrała myśli i uśmiechnęła się do niego próbując patrzeć mu w oczy a nie na jego ciało.
- A co byś chciał wiedzieć? Odpowiem, raczej na każde pytanie.

Gość

-O wszystkim. O twojej rodzinie, o twoim całym życiu-patrzył jej się prosto w oczy i mimowolnie się uśmiechnął. Oparł się o krzesło i mierzwił włosy skupiony.

Gość

- Więc... nie mam rodziny. Wychowałam się w domu dziecka. - patrzyła mu w oczy, co pewien czas spoglądając na jego klatkę piersiową - Mieszkałam w Nowym Jorku, ale nie mogłam znaleźć tam pracy więc przeniosłam się tutaj. I oto skrót całego mojego życia - uśmiechnęła się, nie lubiła mówić o okresie w którym była w domu dziecka.

Gość

Uśmiechnął się do niej. Wyczuł, że nie powinien drążyć tematu i że powiedziała tyle, ile chciała.
-Wygodnie ci na krześle?-spytał wiercąc się-Ja wolałbym kanapę;jestem trochę duży-wyszczerzył się do niej zerkając na jej biust. No kobiece kształty to ona ma-pomyślała zadowolony z trudem opanowując wielki usmiech na twarzy.

Gość

- Możemy iść do salonu. - uśmiechnęła się, zadowolona, że nie zdrążył bardziej tematu. Wstała z krzesła i wyszła do salonu, oczywiście jej instynkt samozachowawczy nie był w najlepszym stanie więc usiadła na fotelu.
- Jakiej muzyki słuchasz? Albo jakie masz hobby?

Gość

Jake ukrył poirytowane westchnienie i warknięcie widząc, jak dziewczyna siada na fotelu. Sam rzucił się na kanapę.
-Słucham głównie classic rocka-uśmiechnął się do niej-A hobby... lubię wykopaliska, archeologia, takie tam klimaty. Zresztą to był mój drugi kierunek studiów. A ty? -spytał ją odnosząc się do jej pytania o muzykę i hobby

Gość

- Hmm... muzyka bliżej nieokreślona. Chyba jestem melomanem. A hobby to... gra na skrzypcach... spacery... no i mam kilka innych ulubionych czynności. Ale w stanie obecnym nie bardzo mogę je spełniać - uśmiechnęła się.
- Kanapa jest trochę mała.. mam nadzieję, że jednak jakoś się wyśpisz...

Gość

-Nie martw się o mnie - uśmiechnął się do niej i klepnął dłonią wolne miejsce koło niego.- Usiądziesz?-spytał szczerząc się do niej.
-Grasz na skrzypcach? Ja umiem trochę na gitarze, grałam jak miałem 17 lat, ale teraz już trochę zapomniałem-przyglądał się jej.

Gość

- Hmm.. gram. - zastanowiła się chwile czy usiąść obok niego. Ostatecznie wstała i usiadła, jednak w dość znacznym odstępnie od niego. Nie dała poznać po sobie, że robi to specjalnie, uśmiechała się caly czas.
- Jestem od Ciebie mniejsza, więc jak będzie tragicznie to możemy się zamienić. Ja się zmieszcze na kanapie.

Gość

-Żartujesz? Nie będę cie wypychał z twojego łóżka. I tak nadużywam twojej gościnności-uśmiechnął się do niej i wstał z kanapy przeciągając się. -Może gdzieś pójdziemy?

Gość

- O tej porze jest już chyba dość zimno... - wzdrygnęła się lekko na samą myśl - Poza tym, w kuchni wyglądałeś na zmęczonego. Nie chcesz odpocząć?

Gość

-Kąpiel mnie pobudziła-uśmiechnął się do niej i zaśmiał cicho na wzmiankę o zimnie.-Jak nie chcesz możemy zostać-powiedział i usiadł koło Jean na kanapie.