Dom Clearwater'ów

Jacob

Dopiero po chwili oderwał wzrok od Evy i spojrzał na Iana. - Zbiórka sfory? Żebym tylko wiedział kiedy będzie... Z tego co wiem, Sam na razie nic takiego nie organizuje. - zauważył, że Mel umilkła, pogłaskał ją więc po plecach. - Hej, nie śpij. - uśmiechnął się.

Eva · Gość

Popatrzyła na nich i stwierdziła, że czuje się jak piąte koło u wozu. Jednak zgodnie z jej naturą, nie przeszkadzało jej to. Podciągnęła jedną nogę na kanapie siadając jakby w połowie po turecku i zaczęła:
-Sam to ten dupek z baru? - Spytała akcentując 'dupek'

Melanie

Spojrzała na niego
-Jak się śpi, to się ma zamknięte oczy-wytknęła-A moje są otwarte.
Dodała.

Jacob

- Dobra, dobra, będę pamiętał. - pokazał jej język i poczochrał jej włosy. Spojrzał na Evę. - Tak, dokładnie ten sam. Chociaż jest alfą, mało kto ze sfory go lubi. Mi on jakoś nie przeszkadza... - mruknął.

Eva · Gość

-Nie dziwię się. - Prychnęła. - Zachowuje się jakby był pępkiem świata.
Rozejrzała się po domu. Był ładnie urządzony.
-Ładnie tu. - Zwróciła się do Mel. - Gratuluję talentu dekoratorskiego

Melanie

Zaśmiała się.
-To nie mój dom.
Przynała otarcie.
Jednak musiała przynac, że salon urządzony był ładnie.

Eva · Gość

Dopiero, gdy usłyszała ciche kwilenie zauważyła, że w pokoju jest dziecko. Usmiechnęła się na jego widok i podeszła do kojca. Połaskotała dziewczynkę po brzuszku i zaśmiała się.
-Czyżby było to dziecko Leah? Jak ją widziałam parę dni temu to jeszcze była taaka - Gestykulując pokazała na sobie wielki brzuch

Ian

- Tak. Jan uśmiechnął się. Mała się obudziła, w kojcu było jej widocznie mniej wygodnie niż w jego ramionach.
- Ja nie miałem okazji zobaczyć Leah taaakiej. Zabawnie skopiował jej gest.
- Szkoda, musiał być to zabawny widok. Pociągnął nosem, udając smutek.
- Ciekawe gdzie podziewa się teraz jej mamusia. Włóczy się gdzieś zapewne ze skurw... Gaspardem.

Eva · Gość

-Nie mówi się tak przy małych dzieciach. - Pogroziła mu palcem uśmiechając się. Nachyliła się jeszcze raz nad kojcem, po czym wróciła na miejsce.
-Gaspard to również wilkołak? - Spytała z ciekawością.

Eva · Gość

Gdy nie dostała odpowiedzi na to pytanie stwierdziła, że wspomniany wcześniej Gaspard nie jest zbyt lubiany. Wstała, uważając, aby koszula ponownie jej się nie zsunęła i podeszła do okna. Przez chwilę wpatrywała się w rozgwieżdżone niebo. Po chwili odwróciła się do obecnych i z uśmiechem na twarzy oznajmiła:
-Wiecie, przeszłabym się na te klify. Tylko potrzebuję przewodnika, bo nie za bardzo wiem, gdzie są. - Popatrzyła z nadzieją po twarzach całej trójki

Melanie

-Jak poszła to zginęła.-powiedziała uśmiechając się.
Spojrzała na dziewczynę.
-Wybacz Eva, ja czekam na Lee.-powiedziała, przy okazji wskazując głową Josie.

Ian

Ponownie wziął ją na ręce i zaczął nią bujać.
- No tak, Josie, nie ma to jak rodzeństwo. Zaśmiał się z własnych słów.
Uniósł ją nad głowę a mała uraczyła go bezzębnym uśmiechem.
- Jak widzisz, Eva... Robię za niańkę. Poinformował nie odrywając wzroku od Jose.
Spojrzał z ukosa na Mel.
- Cukiereczku, masz ochotę polatać u Mel? Zapytał bardziej dziewczynę niż dziecko.

Melanie

Wyciągnęła ręce.
-Daj mi ja.-poprosiła z uśmiechem.
Wzięła małą od Iana i uśmiechnęła się do niej, to odwdzięczyła jej się tym samym
-Ian, na dłguo wróciłeś?
spytała uśmiechając się znów do małej.

Ian

Rozprostował ręce i przeniósł spojrzenie na Mel.
- Wydaje mi się... że na długo. Możliwe że nie na zawsze, ale w każdym wypadku trochę tu pomieszkam.
Usiadł przy stole i oparł brodę na dłoni.
- Aktualnie w planach mam zburzyć spokój Leah mieszkając u niej, myślę jednak że jej nie wykończę. Jose nie może zostać pół - sierotą. Szczególnie gdy ojcem jest Gas.
Patrzył jak Mel z wielką czułością bawi się z małą.
- Tylko jej nie upuść, nasz Kabaczek waży więcej niż wygląda. Posłał jej długi, leniwy uśmiech.

Melanie

Pokazała mu jezyk.
-Nie jestem Tobą.
Zaśmiała się. Pokręciła głową.
-Tak jak teraz myślę, to te dwie gumy to było stanowczo za mało.
Uśmiechnęła się do Josie.
-muszę powiedzieć jej, żeby zaządąła od Ciebie dopłaty.

Jacob

Wyrwał się z zamyślenia. Spojrzał na Josie w rękach Mel. Uśmiechnął się do niej i zrobił jakąś śmieszną minę. Mała pomachała rączkami śmiejąc się od ucha do ucha.

Ian

Cicho zarechotał. W głowie plątały mu się nieprzyzwoite myśli.
- Mimo że miała wówczas tylko osiem lat, był to zaiste najlepszy pocałunek w jej życiu.
Podrapał się z tyłu głowy i rozprostował nogi.
- Możesz wierzyć lub nie, ale wówczas dwie gumy to była na prawdę niezła stawka. Wybacz że ci nie zademonstruję...
Rzucił na nią ukradkowe spojrzenie.
Bo buziak mi nie wystarczy?

Eva · Gość

Wcale tym nie zniechęcona wzruszyła ramionami.
-Najwyżej przejdę się sama.
Wróciła z powrótem na kanapę.
-Ale mam w planach jeszcze chwilę pouprzykrzać wam życie, jeśli nie macie nic przeciwko.
Spojrzała na dziewczynkę i uśmiechnęła się radośnie. Mała była śliczna

Ian

- Ja nie mam nic przeciwko. Możesz uprzykrzać mi życie ile wlezie. Uśmiechnął się do dziewczyny z rozmarzonym wzrokiem.
- Ewentualnie, poczekam na Leah, zamienię z nią parę zdań i możemy się wybrać razem. Oczywiście jeżeli nie masz nic przeciwko żeby taki drań jak ja dotrzymywał ci towarzystwa.

Eva · Gość

-Drań? - Zaśmiała się. - Widziałam większych drani od ciebie. Ty jesteś wyjątkowo uprzejmy.

Melanie

-Za dwie gumy bym ci nie pozwoliła.-powiedziała pokazując język.
Wtedy telefon za wibrował w jej kieszeni. Oddała małą Ianowi i sięgnęła do kieszeni.
Spojrzała na wyświetlacz
Julia? Czy oni nie mieli przyjechać jutro?-pomyślała i odebrała z tradycyjnym "słucham"
-A powinnam?-spytała kuzynki.-Na zieloną choinkę!-krzyknęła do słuchawki, -to wy dziś przyjechałyście?

Ian

Ian podrzucił małą do góry i uśmiechnął się do Mel.

Melanie

Zaśmiała się.
-Dobrze, że jesteś taka wyrozumiała.-powiedziała w słuchawkę-wszytko już wypakowałaś?-spytała
Jak ja mam tam dojechać?-zastanawiała się. może się przebiegnę uśmiechnęła się lekko na tę myśl

Melanie

Rozłączyła się.
-Więc, drodzy państwo, muszę was zostawić.
Zaśmiała się.
-Zapomniałam, że moja kuzynka dziś przyjeżdża, a ja obiecałam pomóc jej w rozpakowywaniu.
Podniosła się z kanapy.
Dała całusa w policzek Evie i Ianowi. Josie połaskotała i cmoknęła w czoło a Jake lekko w usta.
-Do zobaczenia potem.
Rzuciła zbierając po drodze ze stołu swój blok i wychodząc.

/Las

Ian

- Do zobaczenia. Mruknął gdy już jej nie widział. Delikatnie cmoknął Jose a ta odwdzięczyła się śliniąc mu policzek.
- Mała paskudo! Wychrypiał i otarł twarz wierzchem dłoni.

Jacob

Jacob zaczął się już dusić zamknięty w czterech ścianach. - Idę się przejść. - poinformował i wyszedł.

/Plaża

Gaspard

Wszedł do domu powoli świadom, że może w nim byc kilka osób. W sumie się nie mylił, bo w saloniku siedział Ian z jakąś nieznaną mu dotąd kobietą w rozchłestanej koszuli. Uśmiechnął się pod nosem, tak aby Leah nie mogła tego zauważyc i przedststawił się.
-Gaspard. - Pocałował ją deliktanie w dłoń i przystanął koło Leah.

Ian

Ian cmoknął Jose w brzuch a ta zaczęła się przeraźliwie śmiać. Jej głos niczym milion dzwoneczków rozbrzmiał w domu Leah.
- Witajcie z powrotem. Powiedział roześmiany.

Leah

Leah rozpromieniła się na dźwięk śmiechu Jose. Delikatnie ścisnęła rękę Gasparda.
-Heeej mój maluszku... -mruknęła idąc w jej kierunku- Stęskniłaś się? - zapytała cichutko, kiedy dziewczynka wyciągnęła w jej kierunku.

Gaspard

-Za tobą się nie da nie stęsknić. - Powiedział do Leah patrząc na roześmianą Jose. Nadal intrygowała go tamta dziewczyna...

Eva · Gość

Eva wstała z kanapy leniwie się przeciągając. Popatrzyła z uśmiechem na Leah to na Josephine.
-Hej, poznałyśmy się w tutajszym pubie. - Przywitała się z dziewczyną a Gasowi posłała poprostu uśmiech.
-Teoretycznie się wprosiłam, bo, hum, niechcący się przemieniłam i przyszła po jakieś cichy. Ian mi pożyczył. - Uśmiechnęła się wdzięcznie w stronę chłopaka.
-Ale teraz już raczej pójdę. Nie chcę uprzykrzać rodzince życia

Leah

-Daj spokój.... -mruknęła biorąc malutką na ręce. Przycisnęła lekko jej malutką główkę do swojej szyi. Dziecko zagaworzyło radośnie. Leah odwróciła się w kierunku Gasparda z uśmiechem, jednak widząc jego zadumanie uśmiech delikatnie spełzł jej z twarzy. Zastanawiała się co go tak męczy.

Gaspard

Patrzył po ich twarzach nieprzytomnie, a na jego twarzy błakął się jakiśtam uśmieszek. Wydawało mu się, że gdzieś tę dziewczynę widział. Mało! Mógł się o to założyć!
-Pamiętasz tą dziewczynę na którą wpadłem? - Spytał wpatrując się tępo w przestrzeń. - Jakaś dziwnie znajoma mi sie wydawała...

Ian

- Nie płakała. Wskazał na Jose. - Mam nadzieje że mnie lubi. Pogłaskał ją po główce przez przypadek otulając ramieniem Leah. Nie przejął się zupełnie.
Wypowiedź Gasa olał.

Leah

Leah z radością spotkała na malutką Jose. Ucałowała ją w pachnące czółko.
-Ale to była francuska Gaspard.... Przecież we Francji nie było Cię dobrych 20 lat... -mruknęła twierdząco.

Andrew

Stanął przed drzwiami nie przemienił się, drapnął łapą o drzwi.
- Gaspard, cholero jedna, żebyś tam był warczał w myśli. Pewnie cała sfora mogła to słyszeć. Nie ważne. Drapnął po raz drugi.

Gaspard

Usłyszał drapanie w drzwi i natychmiast oprzytomniał.
-Zaraz wracam. - Mruknął i wyszedł przed dom.
-Andrew? Co ty tu robisz?

Leah

Leah z Jose na rękach wyszła za Gaspardem. Słyszała przecież dobrze, że przed domem był wilk. A ona należała do sfory. Zmarszczyła brwi rozpoznając Andrew.

Andrew

Zaskomlał cicho, złapał go za koszulę i pociągnął, pewnie trochę rwąc. Spojrzał na niego naglącym spojrzeniem.
- No Gas! nie mamy całego dnia!
Wskazał mu, aby pobiegł za nim, ruszył do lasu, co jakiś czas zerkając na Gas'a.

Gaspard

Cholera, coś się stało... - Pomyślał i zanim ruszył za wilkiem spojrzał tęsknie w stronę domu.

/Las