Dom Blanki

Blanka

-Od razu wieśniaki...- westchnęła patrząc na niego krzywo.
-To ja tu mam stodołę za domem, która się rozpadnie niedługo. Dzięki Ci Panie, że pola nie ma jeszcze.

Embry

-Nie chciałabyś bawić się w rolnika? -do twarzy byłoby Ci w słomkowym kapeluszu...- roześmiał się odgarniając kosmyk włosów z jej policzka.

Blanka

-Słomkowy kapelusz tak, rolnik nie.- pokiwała głową.
-Nie masz gorączki, prawda?- od jego skóry po prostu biło ciepło.

Embry

-Nie. Mam tak od urodzenia... -roześmiał się.
-Taki defekt... -rzucił teatralnym szeptem i puścił jej oczko.

Blanka

-Nikomu nie powiem.- pokiwała głową siląc się na powagę.

Embry

-Mam nadzieje.... -mruknął konspiracyjnym szeptem- Bo inaczej musiałbym Cię zabić.

Blanka

-Zlituj się nad sobą, zapiszę Ci w testamencie nieznośną siostrę.- też szeptała. Mnie się wydaje, czy oni się zachowywali bardzo dziecinnie i dziwnie?

Embry

-Pomoże mi z matką... -powiedział uradowany. Przecież Embry to ogólnie był dzieciak.

Blanka

-To do pomocy mogę Ci ją podesłać.- powiedziała całkiem serio.
-A tak na serio to jak coś to daj znać i tak ostatnio pracuję nocami głównie.

Embry

-Nocami? -zerknął na nią z uwagą- To co Ty robisz królewno?

Blanka

-Jestem tłumaczem i czasem pracuję w korekcie tekstów w wydawnictwie z Seattle.- spojrzała na niego krzywo.
-Nie mów do mnie królewno i...- zapowietrzyła się.
-Wziąłeś mnie za dziwkę....- schyliła się, twarz w dłonie i Blanka w śmiech.

Embry

-Przepraszam! -Embry zaczerwienił się solidnie- Po prostu to zabrzmiało dziwnie... -znów się roześmiał.

Blanka

-Zdarza się.- westchnęła już uspokojona.
-Ładnie Ci w czerwieni.

Embry

-Nie sądze... -rzucił, kiedy rumieńce nie schodziły mu z policzków.

Blanka

-Chcesz okład z lodu?- zaśmiała się, teraz to ją bawił.

Embry

-Nie dzięki... Sądze, że wyparuje przy pierwszym dotknięciu.

Blanka

Przyłożyła dłoń do jego policzka.
-To nie lód, ale dla Ciebie zimne, co nie? Możesz być w domu jako podgrzewacz do kawy.

Embry

-Albo robić za koc elektryczny... -rzucił- Jak kto woli... -dotknął swoją dłonią jej dłoni.

Blanka

-Ale to ty miałeś sobie schładzać policzki, a nie mnie uparować rękę.- zabrała dłoń.
-To na dłuższą metę by mnie poparzyło...

Embry

-Ty tylko 42 stopnie... -mruknął niepocieszony.

Blanka

-Ja nawet gorącego prysznica nie lubię brać.- westchnęła rozbawiona.

Embry

-W takim razie obiecuję się do CIebie nie dotykać... -uśmiechnął się.

Blanka

-O jak miło....- zaśmiała się.
-A teraz jedz, bo co ja zrobię z tymi kanapkami?- podsunęła mu talerzyk pod nos.

Embry

Wział ostatnią kanapeczkę mimo, że stracił w sumie apetyt. Taki piecyk Razz

Blanka

-Dziękuję.- kiwnęła glową zabierając talerz i wstawiając go do zmywarki.

Embry

-Ależ nie ma za co... -mruknął cicho.

Blanka

Spojrzała na niego prostując się.
-Coś Ci się liczba wypowiadanych wyrazów zmniejszyła.

Embry

-Zgasiłaś mnie... -roześmiał się delikatnie.

Blanka

-Chcesz zapałki?- spojrzała na niego rozbawiona.
-Embry.... No wiesz...- szturchnęła go palcem w ramię.

Embry

-Bo się zgrzejesz mała... -zaśmiał się.

Blanka

-Ja sobie wypraszam. Nie jesteś raczej dużo starszy ode mnie.- oburzyła się.

Embry

-Ok..Ok... -mruknął- Ile masz lat? -uśmiechnał się.

Blanka

-19. A Ty?- spojrzała na niego przekrzywiając głowe.

Embry

-No więc nie jesteś ode mnie młodsza- również przekrzywił głowę.

Blanka

-No to bez dziwnych przydomków mi tu.- potrząsnęła głową, kolejne włosy wyszły z warkocza.

Embry

-Tak jest Blanko. -uśmiechnął się do niej szarmancko.
-Planujesz zostać tu na dłużej?

Blanka

-Nie, przyjechałam z meblami za dwa dni będe je wpakowywać na samochód od przeprowadzek. To taki sport.

Embry

-Rozumiem... Dosć czasochłonny... -puścił do niej oczko.

Blanka

-Szczególnie jak trzeba nosić meble z dwoma facetami tylko.- wywróciła oczami. Rozplotła warkocz i zgarnęła włosy w kitkę.

Embry

-Tak Ci ładnie...-uśmiechnął się- Bo nie było mnie. ha!