Chatka Steel'ów

Adam

Wybudowana niedaleko klifów. Spore i komfortowe lokum z dwoma niezależnymi wejściami. W większej części mieszka Mark, wuj Adama. Ma do dyspozycji dużą kuchnię, pokaźny salon, trzy pokoje i łazienka. Adam zajmuje poddasze. Oddzielne wejście pozwala mu na zachowanie odrobiny prywatności. Jego część domu składa się z dwóch pokoików, saloniku i aneksu kuchennego. Z tego ostatniego korzysta rzadko. Mieszkają niby razem, ale obok i niezależnie. Mark nie wchodzi Adamowi w drogę. Adam w garażu ma swój warsztat, gdzie rzeźbi różne ciekawe rzeczy.

Adam

Adam przeciągnął się leniwie. Otrzepał spodnie i spojrzał w niebo.
-Znów pochmurny dzień - skrzywił się. W zasadzie pogoda nie miała najmniejszego znaczenia odkąd pierwszy raz się przemienił. I tak zawsze było mu ciepło. Poprawił koszulę i chwycił opartą o ścianę domu gitarę. O tej porze roku lubił siedzieć nad morzem i patrzeć na rozbijające się o skały fale. Szybko podjął decyzję. Położył gitarę na przednim siedzeniu i sam wskoczyl na miejsce kierowcy. Jeep ruszyl wzbijając tuman kurzu.

//plaża

Adam

// polana w lesie

Adam dotarł do domu. Samochodu wuja nie było.
tym lepiej. Nie bedzie sie denerwował. Adam wszedł do swojego mieszkania i zrzucił ciuchy Gasparda i wszedł pod prysznic. Ciepła woda rozluźniała obolałe mięśnie.

Adam

Gorąca woda działała cuda. Adam oparł ręce o ścianę obok panela prysznicowego i pochylił głowę. Strumień wody spadał mu na kark i spływał wartko po plecach. Wypłukiwał napięcie.
Co ten kretyn sobie myślał? Adam wrócił do ostatniej rozmowy z Samem Czy on musi sie tak we wszystko wpieprzać? Ja rozumiem, ze jest alfą, ale do cholery, jakieś normy społeczne chyba obowiazują... Nic o mnie nie wie, ale czuje sie w prawie mnie pouczać i oceniać. Dupek!

Leah

/Chata Sama

Wiedziała, że jeśli zapuka to jej nie otworzy. Obeszła dom dookoła.
Pozamykał wszystkie okna...- pomyślała dość rozbawiona tym faktem. Sprawdziła jeszcze raz wszystko i ku jej radości okno w łazience okazało się być otwarte, oczywiście nawet nie pomyślała dlaczego. Powoli wgramoliła się na niewielki taras przed głównym wejściem na poddasze. Delikatnie rozpędziła się i wcześniej zaczepiając łapami o parapet, wskoczyła do łazienki, na całe szczęście niczego nie niszcząc. Zerknęła w stronę prysznica i zamarła. W myślach dziekując wynalazcy nieprzeźroczystych kabin prysznicowych. Woda szumiała dość głośno, dlatego zastanawiała sie czy ją usłyszał...

Adam

Adam odpędził złe myśli. Przez chwilę wydawało mu się, że coś usłyszał przez szum wody, ale zignorował to. Kto miałby mu wleźć na piętro? Przecież dom zamknięty był na cztery spusty. Woda spływała mu po nagim ciele. Adam mruknął coś ganiąc samego siebie za durne rozważania i cicho zaczął nucić jakąś melodię.

Leah

Leah zerknęła w kierunku drzwi. Klucz w nich był przekręcony, toteż trudno byłoby jej się teraz wydostać.
Idiotka.....- pomyślała zerkając w kierunku prysznica. Cóż Adam nucił dość interesująco... Podeszła bardzo cicho na drzwi stając na dwóch tylnych łapach. Przednimi oparła się o drewno i zbliżyła pysk w kierunku klucza. Delikatnie chwyciła go zębami i starała się przekręcić, jednak klucz wypadł z zamka i wpadł pod szafkę. Leah pisnęła cichutko i odskoczyła w róg łazienki.
Pięknie.... warknęła. Rozejrzała się dookoła i zębami ściągnęła z wieszaka największy ręcznik, jaki wypatrzyła. Przemieniła się prawie bezgłośnie i obkręciła ręcznikiem, powoli i na paluszkach podchodząc w kierunku szafki, pod którą leżał klucz. Jednak w ciele kobiety była bardziej niezdarna. Poślizgnęła się na mokrych kafelkach i wylądowała na tyłku tuż obok kabiny prysznicowej. Opuściła głowę w geście kapitulacji, nerwowo obciągając ręcznik by zakryć kolana.

Adam

Adam usłyszał rumor i wyskoczył spod prysznica jak oparzony. Spiął mięśnie do ataku.

Zobaczył siedzącą na podłodze dziewczynę.
- Le...ah?! - sapnął - Co ty tu... - zorientował się że jest kompletnie nagi. Chwycił pierwszy lepszy ręcznik i zasłonił się nieco.

- Co ty tu robisz? - oczy rozszerzyły mu się ze zdumienia

Leah

-Bynajmniej nic nie widzę! -zaśmiała się nadal wbijając wzrok w podłogę, wiedziała, że to będzie dobry pomysł.
-Ale i tak zobaczę to w Twoich myślach... -zachichotała.
-Przepraszam... -mruknęła- Zaraz wszystko Ci wytlumaczę...

Adam

- W moich myślach to mozesz co najwyzej zobaczyc siebie - zachichotał - Dasz mi sie przynajmniej ubrać? - Spojrzał na nią uwaznie - I zacznij moze od tego gdzie podziałaś ubranie... i gdzie jest klucz do drzwi... - rozglądał się za czymś czym mógłby się owinąć. Bo i owszem przód zasłonił, ale z tyłu nadal świecił gołym tyłkiem

Leah

Podniosła delikatnie głowę, ale widząc konsternację na twarzy Adama natychmiast się roześmiała podając mu jakiś większy ręcznik, nadal siedząc na podłodze.
-Boo... ja tu weszłam przez okno, tylko że w postaci wilka...- westchnęła.
-A klucz pod szafką.... -tylko że moja ręka się tam nie mieści... -mruknęła przyglądając się szafce, zajmującą większą część ściany.

Adam

Adam uniósł brwi - A nie mozna było zapukać? Albo w drzwi poskrobać? - Sprawnie omotał biodra większym ręcznikiem i bezceremonialnie odsunął szafkę. Podniósł kluczyk i otworzył drzwi.
- Witam w moich skromnych progach. - zaprosił gestem - I możesz zacząć tłumaczyc od początku - stwierdził spokojnie wyciagajac z szafy jakieś ciuchy i podajac je dziewczynie - Będą za duże, ale... zawsze to swobodniej - uśmiechnął się.

Leah

-Nie... bo początkowo chciałam Ci zrobić awanturę... -mruknęła odwracając się do Adama plecami i opuszczając ręcznik, by naciągnąć na siebie jego koszulkę.

Adam

Adam właśnie walczył z ręcznikiem i spodniami, gdy dotarło do niego co powiedziała.
- Niebo bywa śliczne - zauważył spokojnie i dokończył ubierac portki. - A awanturę za co?

Leah

-Byłam u Sam'a...-mruknęła i zakłopotana zerknęła na Adama- Mógłbyś się... -zrobiła palcem wskazującym u ręki ruch wirowy-... się odwrócić?

Adam

Adam bezwiednie zacisnął szczęki.
- A możesz powiedzieć mi po jaką cholerę - zapytał bezbarwnym głosem odwracajac się do Leah plecami.

Leah

Wciągnęła na tyłeczek jakieś krótkie spodenki Adama, mocno związując je w pasie.
-Bo chciałam wiedzieć! -jęknęła spoglądając na jego reakcję- I dowiedziałam się o paru sprawach na tyle, żeby powrócić do czasów starożytnych i zostawić mu na pysku pięknego hieroglifa... -warknęła.

Adam

Adam odwrócił się troszke zbyt gwaltownie.
- Po jaką cholerę Leah? - nie podniósł nawet głosu, jednak zabrzmiał dość ostro - Mówiłem ci, ze to sprawa między mną a nim.

Leah

Zaskoczona w panice obciągnęła koszulkę, jakby coś miało jej widać.
-No chyba nie do końca.... -zmrużyła oczy wpatrując się w niego intensywnie.

Adam

Adam wcale niespeszony wytrzymał jej wzrok. Równie intensywnie wpatrywał się w jej oczy.
- Do końca. - stwierdził - Nie wiem co ten idiota ci powiedział, ale to była sprawa między nim a mną. To były nasze różnice zdań. Nasza dyskusja i nasza kłótnia. Nie ma znaczenia co było tematem. Chciał mnie dotknąć i zrobił to. Być moze ma rację, ale to nie powód żeby mi ubliżał. Albo komukolwiek z moich przyjaciół. Jasne?

Leah

-To co powiedział o mnie mogłeś przemliczeć to fakt... Ale za Twoja kobietę należało mu się... -westchneła- Tak samo za to co powiedział dziś mi... -mruknęła siadając na pralce O.o

Adam

Adam spiął się nieco na wspomnienie jego kobiety.
- Ona nie jest moją kobietą - powiedział chłodno siadając na komodzie naprzeciwko pralki - wlaściwie to nawet nie tak. to ja chyba nigdy nie byłem dla niej jej mężczyzną.

Leah

-Niby dlaczego tak sądzisz? -zapytała opierając nogę o zamknięcie pralki.

Adam

- Jak się nad tym, zastanowic to traktowała mnie bardziej jak własnośc niz zywą osobę - zamyślił się - Zawsze to ja byłem na jej zawołanie, nigdy ona dla mnie. Chciałem, żeby się ze mna tu przeniosła, zeby zamieszkała tu. Leah jaki ja byłem głupi... kupiłem nawet pieprzony pierścionek. Gdy tu przyjechała chciałem jej sie oświadczyc - zaśmiał się gorzko - Ale ona przyjechala tu tylko po to zeby powiedziec mi adieu... zeby powiedziec ze jestem nic nie warty... ze to ja nie potrafilem jej utrzymac, ze poswiecalem jej za mało czasu. Rozumiesz? Za mało czasu - zaczął chichotać - spędzałem z nia każdą sekundę tego parszywego zycia w wielkim miescie.

Leah

Leah w oka mgnieniu zeskoczyła z pralki i znalazła się przy Adamie zatykając mu usta pocałunkiem.
-Przepraszam! -pisnęła odskakując od niego- Alleeee... nie możesz tak mówić. Nie byłeś glupi. Byłeś beznadziejnie zakochany. W człowieku, który najzwyczajniej w świecie nie był tego wart... -teraz to ona zachichotała nerwowo- Chyba oboje cos o tym wiemy..

Adam

Adam spojrzał na nią zaskoczony.
Co do...
Po chwili uśmiechnął się ciepło.
- Co ja Ci mówiłem o przepraszaniu?
- I masz racje, byłem zakochany, durno, młodzieńczo i bez sensu... Ale jedna nauka z tego - zaśmiał się - nigdy nie zaufam blondynce na obcasach. Czy ty wiesz, ze ona nawet na plażę chodziła w tych piekielnych szpilkach? - śmiał się juz na całego - Adamie! But utknął mi w tej wydmie! Wyjmij go! - zapiszczał naśladujac kobiecy głos - I one zawsze były różowe... Wyobrażasz sobie? Nawet tutaj przyjechała w tych szpilach. Deszcz, błoto w lesie a ona idzie w tej swojej miniówie i różowych niebotycznych szpilkach? Dasz wiarę?
- A ty Leah? Zakochałaś sie w królu gburowatych krasnali, który widzi nie dalej niz w okolicy wlasnego tylka. Zawsze taki byl?

Leah

-Swoją drogą mi eleganckie buty też od czasu do czasu by nie zaszkodziły.... -mruknęła zerkając na bose stopy, z zamyślenia wyrwały ją pytanie Adama.
-Mówisz o Samie?- zapytała zauwazając, że siedzi Adamowi na kolanach.

Adam

Adam podążył za jej wzrokiem na stopy
- Dobrze by na nich wyglądały czarne sandałki. Masz bardzo ładne stopy - zauważył mimochodem - Tak, miałem na myśli Sama... Czemu on? - objął ja w paise żeby nie spadła XD

Leah

-I tak by się porwały... więc co z tego? -wzruszyła ramionami- Bo to on zakochał się pierwszy. Bo to on ciągle za mna chodzil... -westchnęła- Jakoś tak wyszło...

Adam

- Kiedyś przyjdzie taki dzień, ze on zniknie z twojego zycia na dobre. - westchnął Adam i oparł głowę o ścianę. Patrzył na kosmyk włosów wijący się po karku Leah. - I nie bedziesz musiała wysłuchiwać chorych bzdur jakimi pewnie cię dzis uraczył... - Adam powstrzymywał się żeby jej w ten kark nie cmoknąc. W końcu była dziewczyna jego kumpla.

Leah

-Powiedział, że mu na mnie zależy... I że nie przestał mnie kochać, tylko Emily kocha bardziej... -zaśmiała się jak opętana.

Adam

- To tylko utwierdza mnie w przeswiadczeniu, ze jest debilem i dupkiem. - przytulił ja do siebie, tak po przyjacielsku - Przykro mi Leah... Cholernie mi przykro... - szepnął gdzieś ponad jej głową.

Leah

-A ja mam go w dupie... -mruknęła poddenerwowana- Za kogo on się uważa?! Kazałam mu spierdalać. WIEM to niezbyt kobiece wyrażenie, no ale wiesz....-przewróciła oczami.

Adam

- No ale wiem - zaśmiał się Adam tracając ją brodą w czubek głowy - Pokazać ci coś? - Adam ożywił się nagle.

Leah

-Tylko nie swój goły tyłek!- pisnęła i zaczęła się śmiać- Pokaż jak już musisz... -chichotała tak, że aż zaczęła sie trząść.

Adam

- Goły tyłek miałaś szanse obejrzeć już dwukrotnie. A że nie skorzystałaś... to pluj sobie w brodę teraz - Adam roześmiał się donośnie - Chciałem Ci pokazać co robię w wolnym czasie... moze znajdziesz tam coś dla siebie - zastanowił się chwilę

Leah

-To znaczy?-zapytała przyglądając się mu z zaciekawieniem.

Adam

- Musimy zejść do garazu - zsunął ją z kolan i sam zeskoczył z komody. Złapał Leah za rękę i pociagnął ją w strone drzwi.

Leah

-Pamiętaj, że Ci ufam i żeee mnie nigdzie nie zamkniesz...- uśmiechnęła się delikatnie idąc za Adamem.

Adam

- Jeżeli miałbym Cię gdzies zamykać, to wybrałbym spiżarkę. Tam nie ma okien. - zachichotał i pociągnął ją po schodach do garażu. Po drodze sosnowe igły kłuły przyjemmnie w bose stopy. Adam otworzył drzwi i zaprosił dziewczyne gestem do środka.
- jeżeli znajdziesz cos co ci się spodoba, to się nie krępuj - powiedział wesoło wskazujac na liczne drewniane rzeźby poustawiane, poukładane oraz i te walające się po ziemi. Tematyka była najróżniejsza... od zwierząt do postaci ludzi...