Plaża

Marianne

- Daj spokój Gas... Ma mnie za dziwkę.. jej problem. Ja wiem jak było. - spojrzała na niego zmęczonym wzrokiem. Utrzymanie radosnej i spokojnej miny kosztowało ją trochę. - Cieszę się ze nie musiałam cię w końcu wyrzucać. Zdajesz sobie sprawę że tak bym zrobiła, prawda? - gwizdnęła na Soxa raz jeszcze.

Gaspard

-Nie powinna tego mówić, nawet jeśli tak myśli. - Było to trochę dziwne, że nie trzymał strony Lee.
-Domyślam się tego. - Mruknął uśmiechając się smutno. - Widzę, że jesteś zmęczona, nie będę cię zatrzymywał.

Marianne

- Powiedziałam Ci Gas. Dopóki ja wiem że nie mam sobie nic do zarzucenia... - uśmiechnęła się - jest dobrze. - poklepała go po ramieniu - Mam nadzieję, że teraz bedziesz szczęśliwy i przestaniesz nagabywać wioskowe dziwki - ironizowała cicho. Bawiło ją to określenie. Nachyliła się do jego ucha - Zajrzyj kiedys jak będziesz chciał pogadać... tylko pogadać - zastrzegła po czym cmoknęła go po przyjacielsku w policzek - Wybacz.. nie mogłam sobie darowac - zachichotała i odsunęła się od niego.
- No to pa Leah! - krzyknęła do dziewczyny po czym odeszła leciutko kołysząc biodrami.

Gaspard

Popatrzył za nią z pewnym rodzajem tęsknoty. Z nią byłby wolny, z Leah jest jak w klatce. Z reguły jest tak, że wilcze instynkty biorą górę, wzięły i teraz. Podbiegł do niej i objął ją mocno ściskając. Z uśmiechem na twarzy również sprzedał jej całusa w policzek. Popatrzył na nią nadal się uśmiechając.
-Nie jesteś wioskową dziwką, La Push to nie wioska. - Mruknął żartobliwie. - Leah nic o tobie nie wie i nie ma prawa cię sądzić. Będę się widywał z kim chcę i kiedy chcę i ona mi tego nie zabroni. A na razie - Puścił ją i dokończył:
- wszystko musi się ułozyć
Odchodząc rzucił do niej jeszcze prawie szeptem:
-Pamiętaj, że obiecałem, że wrócę.
I pobiegł w stronę Leah przygotowany na soczystą awanturę.

Marianne

Marianne zaśmiała się tylko i pokręciła głową.
- To jest wioska, Gas... i to wyjątkowo zasciankowa! - krzyknęla za nim po czym roześmiała się ponownie. Odwróciła się i poszła dalej plażą. Sox podbiegł do niej. Rzuciła mu piłkę. Po chwili juz jej nie było

/?

Leah

Leah usłyszała każde słowo które padło z ust Gasparda. Poczuła się strasznie... Chociaż strasznie to mało powiedziane. Dlaczego on jej to robi? Na czym mu zależy skoro tak go męczy jej obecność? Usiadła na piasku z braku sił.

Bella · Gość

/ulice Forks

Przyjechała na plaże wraz z Jacobem

Jacob

/Forks

Zatrzymał się przy wejściu na plażę i wyskoczył z samochodu. Zaczekał na Bellę, po czym ruszyli razem brzegiem morza.

Bella · Gość

- Opowiadaj co u ciebie i Billyego ?

Jacob

- Stare dzieje. - odpowiedział. - Billy żyje z meczu na mecz, a ja... Kiszę się tutaj. - zaśmiał się cicho pod nosem. - Mów lepiej co u ciebie. Tak długo się nie widzieliśmy... Jak tam w nowej szkole?

Bella · Gość

- A wszystko po staremu od czasu tego wypadku z autem nic takiego szczególnego sie nie dzieje

Jacob

- Wypadek z autem? - zmarszczył brwi i spojrzał na Bellę. Musiał pochylić głowę w dół; był 'odrobinę' wyższy od dziewczyny. - Jak to się stało? I kiedy? Nie wiedziałem...

Bella · Gość

- Po prostu komuś hamulce nie zadziałały i gdyby nie Cullen byłaby ze mnie mokra plama bo odciągnął mnie od punktu zderzenia

Jacob

Znowu ten Cullen... - pomyślał zirytowany. Jednak, uratował jej życie... Pewnie był pijany, albo coś w tym stylu... Spojrzał na Bellę zatroskanym spojrzeniem. - Nie połamałaś się?

Bella · Gość

- Wcale. Tylko Charlie jak zwykle spanikował

Jacob

- To do niego podobne. Jesteś jego oczkiem w głowie, wszyscy to wiedzą. - zaśmiał się cicho pod nosem. Niebo powoli robiło się coraz ciemniejsze. Słońce chowało się za horyzontem, zerwał się lekki wiatr.

Bella · Gość

- W końcu jestem jego jedyną córką, ba jedynym dzieckiem - powiedziała z uśmiechem

Jacob

- Dokładnie. - uśmiechnął się szeroko. - Nie jest ci zimno? - zapytał. Jemu w prawdzie było gorąco, ale w takich warunkach zwykłemu człowiekowi mogło się zrobić zimno.

Bella · Gość

- Troche jest ale nie wzięłam bluzy z domu

Jacob

Jake w odpowiedzi zdjął koszulkę i narzucił ją na dziewczynę. Koszulka była mocno nagrzana. - Lepiej? - zapytał.

Bella · Gość

- Tak zdecydowanie lepiej dzięki Jacob - powiedziała do niego z uśmiechem

Jacob

- Do usług. - uśmiechnął się szeroko.

Bella · Gość

- Dzięki J - powiedziala raz jeszcze i dała mu buziaka w policzek

Jacob

Zrobił minę największego macho w mieście po czym roześmiał się głośno. - Naprawdę, nie ma za co. - powiedział i uśmiechnął się rozbrajająco.

Bella · Gość

- No dobra nie to nie - powiedziała i wystawiła mu język

Jacob

- Krowa ma dłuższy i się nie chwali. - puścił jej oczko. Nagle telefon zawibrował w jego kieszeni. Wyciągnął go. - Przepraszam na moment. - rzucił do Belli po czym odebrał. - Hej. Ian? Coś mi to mówi... No dobra, ale najpierw muszę odstawić przyj... Bellę do domu. - odpowiedział.

Bella · Gość

A ona usiadła na piasku zdjęłą buty i pozwalała by woda obmywała jej stopy.

Jacob

- A gdzie jesteś? W domu? Wpadnę po ciebie. - odpowiedział, po czym rozłączył się. Zwrócił się do Belli. - Wybacz, ale muszę iść. Odwiozę cię do domu. - powiedział.

Bella · Gość

- Nie no nic nie szkodzi w końcu masz własne życie

Jacob

- Pogadamy następnym razem. Chyba, że masz zamiar wyjechać. - zaśmiał się cicho. - No to chodźmy do samochodu. - zaczekał aż będzie gotowa, po czym ruszył w kierunku wozu.

Bella · Gość

- Aj nie martw sie zostane jeszcze długo w Forks - powiedziała wsiadając do samochodu

Jacob

Wszedł do samochodu i odpalił silnik. - To dobrze. - uśmiechnął się i ruszył drogą do Forks.

/Forks/Dom Belli

Gaspard

Leah

-Kochasz mnie Gaspard? -zapytała wątpiącym tonem głosu- Jeśli tak, to dlaczego mi to robisz? Dlaczego na każdym kroku udowadniasz mi, że nie jestem dla Ciebie nic warta... Że moje uczucia się nie liczą? Nigdy... -jej głos lekko się zatrząsł- Nigdy nie chciałam Cię uwiązać. Nie oczekuję tego, żebyś się ze mną ożenił. Nie proszę Cię nawet żebyś ze mną zamieszkał. Chciałam tylko lojalności, jeśli w Twoim wypadku wierność nie wchodzi w grę... Jednak pokazujesz mi, że nawet tego nie potrafisz okazać. Tak bardzo uwierała Cię obecność Iana w moim domu. Jednak Ty... w mojej obecności wstawiasz się za kobietą z którą omal co się nie przespałeś. I wcale nie czujesz nawet wyrzutów sumienia. Wręcz oświadczasz jej, że jeszcze tam wrócisz. Więc pytam... -spojrzała mu w oczy- Czego ode mnie chcesz? Mam wreszcie nie mieć nawet siły, żeby podnieść się z tego piasku? Dlaczego starasz się mnie zniszczyć? To naprawdę boli. -jej słowa nie były wyrzutem. Naprawdę oczekiwała na swoje pytania odpowiedzi. Nie miała siły. Chciała o niego zawalczyć... Jednak na każdym kroku udowadniał jej, że nie ma sensu.

Gaspard

Czuł, że Leah była tym wszystkim zmęczona. Może nawet tak bardzo jak on. Jednak co miał zrobić? Najlepszą decyzją podjętą przez niego w tym wypadku było powiedzenie prawdy.
-Kocham cię, Leah. Możesz sobie myśleć, że nie, że robię wszystko, żeby ci udowodnić, że tak nie jest. Tylko w takim razie powiedz, dlaczego tu z tobą jestem? Dlaczego nie zostałem u Marianne? Nie z powodu Josephine. Znaczy z jej powodu tez, ale głównie dlatego, że cię kocham. Wstawiłem się za Marianne tylko dlatego, bo stwierdziłem, że twoje oskarżenia nie trzymają się kupy. W tym momencie ona się okazała dojrzalsza, bo zamiast kipieć wściekłością odpuściła. Ale to nie znaczy, że cię nie kocham. Mam nadzieję, że wreszcie to zrozumiesz.
Położył się na piasku i zaczął wpatrywać w gwiazdy. O dziwo, jak na tę porę roku niebo było czyste, ani jednej chmurki.

Leah

Leah nachyliła się nad nim i strzeliła go pięścią w klatkę piersiową. Dobrze wiedziała, że nawet go to nie zaboli...
-Więc co to miało znaczyć? Ściskasz ją? Mówisz że wrócisz? Patrzysz się w oczy? Nie jestem ślepa Gas. Ani tym bardziej głucha! Jak mam się nie wściekać skoro fundujesz mi takie doznania hm? -powiedziała. Kilka łez spłynęło po jej policzku. Z braku siły niemal że runęła na klatkę Gasparda. Opierając się noskiem o jego podbródek.

Gaspard

Ze stoickim spokojem objął ją ramieniem i zaczął:
-Ściskam ją jak przyjaciółkę. Wrócę, bo zaprosiła mnie na piwo, na rozmowę, czy cokolwiek innego, nie na seks. - Wyjaśnił głaszcząc ją po głowie. Otarł łzy z jej policzka.
-Ale jeśli jesteś do tego stopnia zazdrosna, to nie pójdę do niej na piwo. - Westchnął.

Leah

Bagatelizował. Znów sprowadził sprawę do tego, że to ONA jest zazdrosna. Tak jakby to wszystko było jej winą. Nie chciała jednak się z nim kłócić. Wyrzucał jej podświadomie, że czuje się przy niej jak w klatce. Jednak to on ją zamykał. Tłamsił jej wilczy charakter. To on dawał powody do zazdrości, następnie wyrzucając to Leah. Oparła dłoń na jego piersiach. Nie chciała się z nim kłócić. To nie pomagało. Postanowiła dać mu jeszcze trochę czasu. Coś na kształt OSTATNIEJ szansy. Jeśli w tym czasie zdarzy się coś, co nie pozwoli jej zaufać mu... Karze mu odejść. Pogładziła go delikatnie po koszulce.

Gaspard

Poczuł, że mimo wszystko Leah się uspokaja. Odetchnął z ulgą i uśmiechnął się. Pocałował ją w czubek głowy.
-Nie lepiej żyć w zgodzie? - Mruknął drugą ręką grzebiąc w zimnym piasku

Leah

-Trzeba mieć ku temu powody... -mruknęła cicho. Mimo, że był już wieczór... Szum wody nieustannie kusił. Nie powinno jej być zimno, nawet mimo temperatury wody. Delikatnie podniosła się z jego ciała. Uśmiechnęła się jakby jej uśmiech przyrzekał, że knuje coś neidobrego.