Komórka Achi

Achi Regine

HTC Touch HD Pro 2

Pierre

1.
- O jesteś cholero! - głos w słuchawce bez ogródek powitał siostrę zaraz po jej wyjściu z samolotu. - Za ile dotrzesz? Jak to nie wiesz gdzie masz leźć?! - zniecierpliwienie narastało - No to wyjmij swój mały chiński notesik i zanotuj... No nie wyprzesz mi się, że nie jest chiński! No nie pitol mi tu głupot! Zapisuj! - zdecydowanie Piotrka wymuszało na Achi postępowanie zgodnie z jego wskazówkami. No chyba, że chciałaby się już zgubić w nieznanym sobie miejscu, a tego był pewien, że raczej nie.

- Dobra, Achi, do zobaczenia w takim razie i spotkamy się w kawiarni. Tak, tak, poczekam tam na Ciebie za jakiś czas. Bo przecież nie dotrzesz tu za moment, tylko za dłuższą chwilę. No, właaaaśnie! Słuchaj grzecznie braciszka a wrócisz cało do tego swojego życia za jakiś czas. No, to heja! Heeeja! Powiedziałem już, heeeja.

Dźwięk w telefonie zamilkł zostawiając dziewczynę znów w samą w obcym miejscu.

Pierre

2.

Piotrek sięgnął po telefon i wybrał numer swej nieco zakręconej siory.

- Odbierz cholero! - jęknął, czekając na połączenie.

... Oczekiwanie na połączenie

Pierre

- Wiem, staram się. - odpowiedział z perfidnym uśmiechem - Gdzie nawiałaś diable rogaty? Miałaś siedzieć na zadzie a nie latać nie wiadomo gdzie. Kiedy będziesz? - zapytał wiedząc, że i tak pewnie nie będzie się jej śpieszyło z powrotem do niego do domu - Megan się już zawinęła, ale masz od niej pozdrowienia. Mam nadzieję, że nie kombinujesz czegoś, przez co będziesz miała problemy?

Pierre

- Jesteś idiotką, wiesz? - odpowiedział - Myślisz, że On to zrozumie? Myślisz, że od tak, przyjmie do wiadomości kim jesteś i będzie się wszystko układać jak w bajce? - zapytał. Był już wkurzony jej słowami a najgorsze się jeszcze zbliżało - Nie bądź choć raz egoistka i pomyśl jak wiele w jego życiu się może zmienić, jeśli mu to powiesz! - podniósł głos - Achi, zbyt wiele ryzykujesz i tylko ściągniesz przez to kłopoty na siebie i na nas. Wiesz na co mi to wygląda? Wiesz? Ty też siedziałaś w moich myślach i dokładnie wiesz co o tym sądzę. To, co robisz, to kretynizm w przepisowej, wręcz pokazowej formie. I powoli mam dosyć twoich idiotycznych pomysłów i szaleństw. Czas chyba, żebyś się wreszcie zebrała do kupy, bo rozwalasz życie nie tylko sobie, ale i innym. I też mam głęboko gdzieś, jak Ty, czy się pozbierasz czy nie. Mam nadzieję, że nie będę musiał potem za ciebie się z wszystkiego tłumaczyć. Ale dobra, to chyba nie ma dalej sensu taka gadka. Przemyśl to jeszcze i weź na luz. Szkoda chłopaka, by mu wszystko zburzyć. No i nie zrób sobie krzywdy, okej? Tam też jest jakaś sfora, więc jak coś, to wal jak w dym, gdybyś miała kłopoty. Najwyżej będziemy im coś dłużni. A teraz cześć. - dodał i po chwili się rozłączył

Sid · Wysłany: Pią 17:49, 12 Mar 2010 Temat postu:

Oczekiwanie na połączenie...

Sid · Wysłany: Pią 18:06, 12 Mar 2010 Temat postu:

Zaśmiał się cicho słysząc jak kogoś opieprza. - No hej. - powiedział. - Nawet nie pytam co tam teraz robisz. - zawahał się. Tak na prawdę nie miał pojęcia gdzie też może się teraz Achi znajdować. Cała ta sytuacja z perspektywy widza nie wyglądała na normalną. - Co Ty robisz? - wypalił w końcu bo ciekawość dała mu się we znaki.

Sid · Wysłany: Pią 18:51, 12 Mar 2010 Temat postu:

- Wiesz... Jak chcesz mogę tam wpaść. I tak nie mam teraz co robić. - powiedział po czym znów się zawahał. - Chociaż... Nie wiem czy to dobry pomysł. Nikt mnie tam nie zaatakuje? - zapytał z powątpiewaniem słysząc kolejną uwagę skierowaną do gościa od szpilek. Cokolwiek to miało znaczyć.

Sid · Wysłany: Pią 19:03, 12 Mar 2010 Temat postu:

Nie wiedział w czym miałby jej pomóc ale co mu tam. Nie będzie stał na tym dworcu i marzł. - Jakoś trafię. - odpowiedział. - No to... Będę za jakiś czas. - dodał jeszcze. - Do zobaczenia. - pożegnał się i rozłączył.

Pierre

3.

Stojąc na korytarzu piętra, w domu Alison, Piotrek wykręcił numer do swojej wkurzającej siostry. Przyłożył słuchawkę do ucha czekając aż ta zaraza odbierze. Dźwięk łączenia rozmowy zaczął już go irytować powoli, ale cóż mógł zrobić? Achi nigdy zbyt szybko nie odbierała telefonu.

... Oczekiwanie na połączenie ...

Pierre

- Dżizas! - sapnął pod nosem słysząc tumult dźwięków dochodzących do niego przez słuchawkę - Gdzie Ty się znów szlajasz zarazo, co? Nie dość Ci było opierniczu zebranego od starych i znów się pakujesz w jakieś szambo? Mam tylko nadzieję, że nie przeginasz znowu, bo tym razem ani ja Cię nie wyratuję ani Tobie nie przejdzie to tak na sucho, jak to było do tej pory. Stary się wścieka i dopytuje czy wreszcie dotarłaś do mnie do domu i czy wreszcie siedzisz na zadzie, jak Ci nakazał szlabanem... - Nie mógł się skupić przy tych wszystkich dźwiękach - Dobra, powiem w skrócie, bo nie chce mi się rozwlekać. Będę pewnie jutro w Seattle. Mam nadzieję, że wreszcie poznam tego twojego frędzla i będę miał okazję mu obić mordę za sam fakt tego, że nawet nie raczył spojrzeć na Ciebie. Z resztą, mniejsza o to, za dobieranie się do Ciebie też bym mu przyładował w papę. Żeś sobie wybrała lalusia, to masz. Przyjadę z kimś, przygotuj się na to diable piekielny i mam nadzieję, że będziesz miła dla mojej towarzyszki. Zależy mi na tym, wiesz? Chyba wreszcie rozumiem to, co się z Tobą działo... Zaliczyłem właśnie identyczne chyba skaranie boskie jak Ty z tym Fidem, Lidem, Sidem czy jak mu tam było.

Pierre

- Nie, nie wkręcam Cię. Ale dobra, nie ma co teraz gadać, bo Cię kompletnie nie słyszę. Dozobaczyska w takim razie. Postaram się namówić Alis na to, by się zgodziła zatrzymać u naszych starych. To chyba lepszy pomysł niż hotel, faktycznie. I nie zrób w tym czasie nic głupiego, błagam, nie chcę Cię potem znów ratować z opresji. No a teraz strzałka.

Rozłączył się i wrócił po chwili do swojej śpiącej dziewczyny.

[I przestań mi skwierczeć wreszcie Achi, często Pierrem nie będę pisał. Oddaję Ci znowu postać.]