Znaleziono 670 wyników

- Ja także chiałbym znaleźć miejsce, które mógłbym nazwać domem. Jednak nawet po tylu latach podróżowania jeszcze go nie znalazłem. Ale jestem optymistą. Kiedyś to się musi zmienić - powiedział z wiar ...

- Z pewnością tak będzie - uśmiechnąłem się przyjaźnie. - Nie zamykaj się tylko w sobie.

- Może ten krok zmieni twoje życie. Kilka chwil potrafi zmienić wiele - uśmiechnąłem się serdecznie. - Jestem samotnikiem, który spotyka na swej drodze wiele ciekawych osób. Każda miała jakiś wpływ na ...

- Dlatego zadaję tyle pytań. Wyszedłem na spacer, by poznać Forks, a tu trafiam na kogoś takiego jak ja. Moze to zabrzmi dziwnie, ale jakoś poczułem się... raźniej - powiedział lekko zakłopotany.

- Jestem bardzo ciekawy życia innych wampirów. Podróżuję po świecie, by się czegoś o nich dowiedzieć. I tak oto trafiłem tutaj - zaczał opowiadać o sobie. Nigdy nie ukrywał tych faktów.

- To oczywiste... A spotkałaś tu może jakiegoś wampira?

- Gdzie mieszkasz? Co tu robisz teraz? - spytał z ciekawością. - Dawno nie spotkałem na swojej drodze, kogoś takiego jak ja - wyjaśnił powody swojej ciekawości.

- Przepraszam, nie chciałem cię zasmucić - powiedział ze szczerą troską.

- Isten - skłonił się lekko. - Też jesteś tu od niedawna?

- Rozumiem - odpowiedział krótko. - Mogę spytać jak masz na imię?

- Jesteśmy na bardziej ruchliwej ulicy, może znasz miejsce, w którym moglibyśmy zamienić kilka słów na osobności? - spytał z nadzieją, że się zgodzi. Dziewczyna bardzo go zainteresowała.

- Nie, nie znamy się - odpowiedział. - Dopiero niedawno tu trafiłem, a już spotykam kogoś takiego jak ja.

Przystanął, patrząc na nią.
- Witaj - przywitał się. Zawsze zagadywał swoich pobratymców.

We are afraid of all the things that could not be. A phantom ago... - urwał nagle, nie kończąc piosenki. Zauważył bowiem idącą w jego stroną młodą dziewczynę. Tak jak i on była wampirem.

/z pokoju Istena

Wyszedł z motelu i szedł przed siebie. cicho śpiewał sobie pod nosem, jakąś mało znaną piosenkę. Jego bystry wzrok wyłapywał ciekawe spojrzenia mieszkańców. Był ciekaw czy nie traf ...

Rozpakował swoje rzeczy, a potem wziął kąpiel. Przebrał się w czyste rzeczy i usiadł na łóżku. Z plecaka wyciągnął gruby zeszyt. Otworzył go na zaznaczonej stronie i na samej górze napisał jeden wyraz ...

- Jakoś sobie poradzę - zachichotał. - Miło cię było poznać - skłonił się uprzejmie. - Do zobaczenia - pożegnał się i wszedł po schodach na górę, by w końcu znaleźć się w swoim pokoju.

Dzięki, ale ludzi nie gryzę - zaśmiał się w myślach.
- Dziękuję jeszcze raz za pomoc. Mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy. W dzisiejszych czasach ciężko jest spotkać naprawdę życzliwych dla obcych ...

- Spokojnie, nie musisz nic mówić - Isten wziął do ręki klucz. - Mam nadzieję, że uda mi się tobie jakoś odwdzięczyć za pomoc.

- Jestem turystą, proszę pani - rzekł do starszej kobiety. - Ta sympatyczna dziewczyna mi pomogła - dodał. - Jeśli pani znalazłaby coś dla mnie, byłbym bardzo szczęśliwy - lekko pochylił głowę.

- Rozumiem - uśmiechnął się jeszcze szerzej niż przed chwilą. - Dobrze, że chociaż nie będzie chociaż mnie słyszeć kiedy śpiewam. Robię to często - zaśmiał się.

// z Ulicy

Isten pokiwał głową, patrząc swym doskonałym wzrokiem na budynek.
- Z zewnątrz wygląda całkiem, całkiem - powiedział do swej nowej znajomej.

- Jeśli chcesz - uśmiechnął się serdecznie. - Będę zaszczycony - Isten podniósł swoją torbę i zarzucił ją sobie na ramię.

- Świat jest naprawdę piękny - odpowiedział. - Mam nadzieję, że kiedyś zobaczysz ile kryje w sobie tajemnic. Choć przyznam się, że szukam miejsca, w którym mógłbym zamieszkać na dłużej. Ale przecież n ...

- Proszę mi mówić po imieniu, jestem Isten - wyciągnął ku niej swoją dłoń. - Podróżowanie to moja pasja. Ciągle jestem w drodze. Ale tak w ogóle, to pochodzę z Francji.

- Aaaaa, dziękuję bardzo za pomoc. Nie ma to jak być nowym w okolicy - mężczyzna postawił na ziemi swoją torbę podróżną. - A jest tu w ogóle coś ciekawego?

- Jestem tutaj po raz pierwszy i nie bardzo wiem, gdzie można się tu zatrzymać w okolicy. Jest tu chociaż jakiś mały hotelik? - spytał Isten, uśmiechając się przyjaźnie.

Isten podrapał się po brodzie i rozejrzał się uważnie. Trzeba chyba kogoś zagadać - powiedział w myślach. Zauważył nagle młodą dziewczynę. Postanowił do niej podejść.
- Przepraszam najmocniej - zaczą ...

Isten szedł uśmiechnięty ulicą w stronę kawiarenki. Uwielbiał udawać, że jest zwykłym śmiertelnikiem. Trzeba pomyśleć, gdzie się zatrzymać na dłużej - pomyślał. Nagle stanął w miejscu i zaczął się zas ...

1. Imię i nazwisko: Isten Verson
2. Wiek rzeczywisty (wampirzy): 150 lat
3. Wiek ludzki (na ile lat wygląda): ok 30 lat
4. Stwórca: nieznany
5. "Rodzina"- inaczej przynależność społec ...