Salon.

Edward

-Pakt zawarty z wilkołakami. Póki trzymamy się zasad i granicy... żyjemy powiedzmy.. w wzajemnej tolerancji. Psy...-warknął nieprzyjaźnie- nie zaatakują nas... póki my nie zabijemy żadnego człowieka. -westchnął i zrobił kilka wolnych kroków w kierunku ojca.

Alice Cullen

- I bardzo zalezy nam, żeby nasi goście również przestrzegali tej zasady w najbliższych okolicach... - dopowiedziała Alice

Anna Marie

- Wilkołaki ? - zdziwiła się Anna Marie - Słyszłam o nich legendy, ale nigdy ich nie spotkałam, więc założyłam, że nie istnieją.. Ale gafa! A te ,,psy" - zacytowała Edwarda - sprawiają jakieś większe zagrożenie?

Carlisle

-Nie bij ojca.- zagroził mu palcem osuwając sie na kanapę spokojnie. Założył nogę na nogę.
-Idealny skrót telegraficzny.- pokiwał głową.

Jasper Hale

Jasper jakby ocknał sie z lekkiego letargu
- Anno - zwrócił sie do wampirzycy, teraz zapewne już nie jestes zaskoczona naszym zachowaniem i tym ze, hmm...nie polujemy na ludzi - ukryty usmiech zamjaczył w kacikach jego ust

Edward

-W końcu wampiry to też postacie z legend i opowiadań...-rzucił.
-Póki przestrzegamy paktu... nie stwarzają większego zagrożenia.

Alice Cullen

Alice w ciszy obserwowała całą rodzinę. Przenosiła wzrok z jednego Cullena na drugiego, chwilę dłużej zatrzymała się na Jasperze by w końcu wpatrzeć się w Annę. Twarz Alice nie wyrażała niczego podczas tej lustracji.

Jasper Hale

- I tak samo jest z wilkołakami..jesli nie wchodza na nasz teren to panuje spokój,a le jesli to zmienia wtedy...nie bedzie dobrze- na te słowa oczy mu pociemniały

Anna Marie

Słysząc pytanie Jaspera, który do tej pory był strasznie małomówny Anna Marie odpowiedziała:
- Nie, nie jestem zaskoczona. Myślałam tylko, że boicie się iż to ja mogłabym spowodować dla was jakieś zagrożenie! Ja dla was zagrożenie?! - prychnęła i uśmiechnęła się sama do siebie na myśl o tym, że ona - tchórzliwa wampirzyca z Voltery, a obecnie z zewsząd chciałaby stoczyć walkę z potężnym klanem nowopoznanych wampirów. Absurd!pomyślała. - Ale teraz bynajmniej wiem z jakiego powodu jesteście dla mnie tacy uprzejmi. Ale rozumiem!- Anna Marie dodała po chwili.
- A co do kwesti wilkołaków - to też załapałam, aczkolwiek nie wiem, dlaczego się ich tak boicie..

Carlisle

-Zasady mamy za sobą...- pokiwał głową. Spojrzał na Edwarda.
Co z nią teraz zrobimy?

Alice Cullen

- A może powiesz nam prawdę? Co tu robisz? Co NAPRAWDĘ przygnało Cię w te strony? - zapytała nagle Alice wpatrujac się w oczy Ann Marie

Jasper Hale

Jasper rozejrzał sie po zebranych w pokoju. Wzrok zatrzymał na dłuzej na Alice potem zaczał sie przygladac uwaznie wampirzycy.
- Ciekawe co ona sobie teraz mysli o nas po tym wszystkim - mruknął - Najpierw bałą sie ze zaatakujemy a teraz nagle tacy przyjacielscy sie okazujemy, a moze to tylko stwarzane pozory?-usmiechnał sie do swoich mysli
Po chwili skupił swoj wzrok na Carlisie.

Carlisle

Carlis wzruszył ramionami patrząc na Jaspera.
-Schronisko dla bezdomnych słucham.- powiedział bezgłośnie patrząc na chłopaka.

Alice Cullen

Alice uśmiechnęła się - I pozwolisz Esme na rozbudowę domu? - nadal nie spuszczała wzroku z Ann Marie czekając na odpowiedzi

Carlisle

-Nośna. Ściana nośna.- pokiwał głowa i zerknął na Alice.

Anna Marie

- Nie okłamuje was - odpowiedziała cierpko Anna Marie - A jeśli mi nie wierzycie to możecie się upewnić przez Edwarda! Cholera, i po co ja to na głos powiedziałam ? Dziewczyna rozejrzała się dookoła. Czemu oni tak się mi przyglądają ? I dlaczego mi nie ufają ?! Co mam im powiedzieć ?! Że w nadmiarze złości i goryczy opuściłam Volture by wieść wolne od ich rozkazów życie ? Bo o tym całym incydencie im nie opowiem.. Nie chce do tego wracać!

Alice Cullen

- Co zamierzasz, Anno Mario? Co chcesz ze sobą zrobic? - Alice nie była do końca usatysfakcjonowana odpowiedzią dziewczyny. - Zamierzasz nadal polować na ludzi czy chcesz spróbować chociaż żyć inaczej? To nie oznacza całkowitego odcięcia się od głodu, ale... Masz wystarczająco sił by z tym walczyć, Ann Marie? Masz wystarczającą chęć życia? Masz motywację do przetrzymania takiej zmiany? - bombardowała wampirzycę pytaniami zaskakujaco opanowanym i uspokajajacym głosem

Carlisle

Wstał powoli.
-Nadzorowałem oficjalną część, a resztę mozecie załatwić beze mnie.- uśmiechnął się do Alice uśmiechem pt. 'wierze w Ciebie'. Poszedł...

//gdzie? pokój C.

Alice Cullen

Nienawidze jak mnie tak zostawiacie z orzechami do zgryzienia. - pomyślała pod adresem wychodzącego Carlise'a, jednak nie spuściła spojrzenia ciepłych miodowych oczu z młodej wampirzycy.

Anna Marie

Anna Marie przez chwilę zaniemówiła. Po chwili odpowiedziała cicho spuszczając wzrok:
- Nie chcę sprawiać nikomu kłopotów..

Edward

-Boi się Voltery. Boi się Demetriego...-posłał dziewczynie piorunujące spojrzenie- Chyba nie chce tam wracać...-mruknął baaardzo powoli okrążając Anne- a raczej na pewno nie...-mruknął wyłapując kolejną myśl i zerkając na nią nieufnie.

Alice Cullen

Kto by się go nie bał... Alice przeszył nagły dreszcz.
- Posłuchaj mnie uważnie - jej głos nabrał ciepłej barwy - Nie każemy Ci tam wracać. Niczego ci nie każemy... Prosimy o to byś przebywając w tych okolicach przestrzegała zasad. Tych samych, które przestrzegamy my. Żyjemy w ten sposób od dłuższego czasu i jest nam z tym naprawdę w porządku. Jak widzisz.. Można i tak.. Bez krwawych scen, bez niepotrzebnego bólu i okrucieństwa... - przemawiała do niej jak do dziecka - i jesteśmy szczerzy. Szczerzy ze sobą... Jak inaczej moglibyśmy dbać o swoje wzajemne bezpieczeństwo? I o taką szczerość prosimy także Ciebie.

Anna Marie

- Za żadne skarby świata bym tam nie wróciła! - uparła się Anna Marie - Nie obawiajcie się także o moją kontrolę, bo zrobię wszystko co w mojej mocy by przestrzegać tego paktu - zapewniła hardo - Czyli to wy jesteście tą rodziną złotookich, o których nam opowiadano, tak ? Ale słyszłam, że jest was więcej.. - zapytała po chwili, poczym zawstydziła się swoją szczerością.

Alice Cullen

- Jeszcze nie wszystkich poznałaś - przytaknęła lekko Alice - Ale nie masz nas AŻ tak wiele - roześmiała się.

Edward

Edward jako tako znał już intencję Anne Mari więc postanowił na razie nie zasypywać przestraszonej dziewczyny gradem pytań.
-Po prostu nie poznałaś jeszcze wszystkich.....-mruknął z delikatnym uśmiechem.

Anna Marie

- To ilu was tak dokładnie jest ? - spytała z wahaniem Anna Marie.

Alice Cullen

Alice przeniosła szybko spojrzenie z wampirzycy na Edwarda Tobie zostawiam decyzje na ile możemy jej zaufac
- Myślę, że wystarczająco dużo, by dać sobie radę w razie kłopotów - zachichotała nerwowo - ale i nie na tyle dużo by ich komuś przysporzyć...

Edward

Edward spojrzał na Anne Marie przeszywając ją wzrokiem na wylot.
-Nie poznałaś jeszcze Rosalie i Emmetta....-powiedział spokojnie- ale to nawet lepiej..

Anna Marie

- Volturi nigdy nie powiedzieliby tego na głos, ale domyślam się, że obawiają się jakiegoś zagrożenia z waszej strony. To poprostu dało się wyczuć.. - powiedziała niby to od niechcenia Anna Marie - Rosalie i Emmetta ? - zwróciła się pytająco do Edwarda stojącego kilka kroków dalej od niej.

Alice Cullen

Alice odetchnęła z ulgą. Najwyraźniej Edward postanowił jej zaufać. Nadal nękała ją sprawa kłótni chłopaka z Jasperem, ale tym postanowiła zająć się później. Chwilowo były inne priorytety.
- Jeżeli jesteś głodna, to może powinniśmy przejść się na polowanie? - zaproponowała nieśmiało - Niedaleko znajdziemy całkiem sympatyczne stadko jeleni.
Zdawała się zignorować uwagę Ann na temat Volturi, jednak w głowie miała gonitwę myśli ICH z całą pewnością nalezy trzymać z daleka... Oni obawialiby się każdego skupiska wampirów liczącego więcej niż 2-3 osobniki. Nas jest już więcej

Edward

-Rose i Emmett to nasze rodzeństwo...-mruknął z szerszym uśmiechem.
-Więc masz ochotę na coś dietetycznego? -zachichotał ponawiając propozycję Alice.

Anna Marie

- Oczywiście - odpowiedziała Anna Marie. Próbowała ukryć swój entuzjazm, lecz nie do końca jej to wychodziło. Podeszła do Edwarda i złapała go za rękę, poczym powtórzyła tą samą czynność z Alice.

Alice Cullen

chyba ją polubię - Alice uśmiechnęła się do siebie - ale jeżeli Jazz zacznie się koło niej nadmiernie kręcić... to zrobię mu z tyłka jesień średniowiecza Nie wiedziała czemu myśl o Jasperze będącym szarmanckim wobec kogoś innego wywołała u niej taki nagły przypływ złości.

Edward

Edward uśmiechnął się delikatnie i zarazem bardziej śmiało.
-Ojciec chyba zejdzie na zawał serca, jeśli tak szybko będzie przybywać mu dzieci... -zaśmiał się.

Alice Cullen

- Mógłby, gdyby nadal serce mu biło - mrugnęła do niego

//las

Anna Marie

Na uwagę Edwarda, Anna Marie uśmiechnęła się nie do końca wiedząc o co mu chodzi. Po chwili prowadzona przez Alice i Edwarda ruszyła do lasu.

/Las

Jasper Hale

Jasper jaby sie ocknał. Poczuł jak mimowolnie całe jego ciało sie spina Co sie ze mna dzieje? Niespokojnym wzrokiem zmierzył pokój. Nikogo nie było, oprócz niego. Gdzie sie wszyscy podziali? Co tutaj sie stało? Zerwał sie jak oparzony. Poczuł dziwne ukłucie..w sercu? Zimny powiew wiatru przeleciał przez salon. Nie zastanawiajac sie ani chwili dłuzej popedził szybko na góre poszukac Carlise'a.

/pokój Carlise'a

Jasper Hale

/ z terenu przy domie

Lizzy - zwrócił sie do dziewczyny - nie myslałam ze moze kogos zainteresowac nasze zycie - zamyslił sie na chwilke po czym dokonczył
- Powiedz mi ale szczerze czemu chcesz zmienic swoje dotychczasowe zycie? - przysunał sie blizej

Lizzy Brown

-szczerze? Taaaaaak , bardzo- uśmiechnęła się.
I zamknęła oczy w skupieniu.

Jasper Hale

Jasper popatrzył na wampirzyce. Wydawała sie taka spokojna, opanowana, ale było w niej coś co nie dawało mu spokoju.
- Zaskakuje mnie Twoja pewność chęci zmiany...- zwrócił sie do Lizzy i podniósł prawa brew jakby czekał na to co usłyszy dalej z jej ust.
Starał sie skupić cała uwagę na jej słowach. Moze dzieki temu bedzie mógł sie zorientowac o co chodzi. Nadal czuł ze moze nie dokonca wampirzyca była z nim szczera.