Salon.

Edward

/pewnie ze swojego pokoju.

Edward siedział przy pianinie jak zaklęty. Nie poruszał się. Zresztą... przecież dla wampirów było to takie naturalne. Po chwili zerwał się z krzesełka i w tempie, trudnym do zarejestrowania dla ludzkiego oka, zamknął instrument. Z lekka zażenowany, ale i zasmucony rozłożył się na kanapie nasłuchując myśli Carlisle'a.

Alice Cullen

// ze swojego pokoju
Alice przemierzyła schody machając małym pakunkiem.
- Wiedziałam, że tu będziesz Edwardzie. Mam coś dla Ciebie.
-Orientuj się - pomyślała jednocześnie rzucając w brata paczuszką - Nigdy się nie domyśli że to wełniane skarpety w paski.

Edward

-Alice... Wampirom nie marzną stopy... -zaśmiał się cicho, obracając złapaną paczuszkę w dłoniach.

Alice Cullen

-wiem - Alice usmiechnęła się szeroko - ale pomyślałam, zę dzięki temu się uśmiechniesz.
Taki ostatnio powazny i zasmucony jestes
Poza tym one beda modne tej zimy - mrugnęła

Carlisle

// z gabinetu, pracoholizm wtórny

Wszedł do salonu obrzucając jego zwartość wzrokiem.
-Czym tym razem się rzucacie?- spojrzał na nich podnosząc jedną brew i w tym geście zastygł.

Alice Cullen

-Uświadamiam Edwarda w trendach mody obowiązujących w sezonie zimowym - roześmiała się cicho przysiadając na oparciu fotela

Edward

-Dzięki...- mruknął z delikatnym uśmiechem i jeszcze raz zamachał paczuszką w kierunku Alice.
-Chyba po prostu dręczy mnie ta... szkoła. -wysapał i ponownie opadł na poduchy.
-Skarpetkami... tato. -rzucił i posłał mężczyźnie jeden ze swoich bezczelnych uśmiechów. Przy ludziach zwykł mówić do blondyna per "tato", jednak w domu ciągle brzmiało to dla niego dziwacznie.

Carlisle

-Alice, pogadaj z Esme, co?- zaśmiał się.
-A Ty co? Zły humor i urządzasz sobie wycieczki piesze po mnie?- spojrzał na Edwarda spokojnie. Co miał mu grozić szlabanem...

Edward

-Zastanawiam się czy mógłbym zakończyć swoją edukację...-mruknął- W końcu jestem po raz enty w klasie licealnej... -zachichotał i delikatnie palcami musnął dłoń siostry.

Alice Cullen

- Myślisz, ze Esme potrzebuje... wskazówek? - Alice uśmiechneła się jeszcze szerzej. Nagle zamarła koncentrując się na czymś. Po chwili oczy rozjaśniły się jej radośnie.
Jasper, Jasper! - pomyślała
Spojrzała na brata - Czym ty się martwisz Edwardzie? Nie widze nic co mogłoby nam zagrozic... Poza kolejnym rokiem hiszpańskiego.. bleh

Carlisle

-Edward... Wszystko wszystkim, ale nie.- grunt to się wysłowić szybko i sprawnie.
-Wskazówki zawsze się przydają.- uśmeichnął sie do Alice i usiadł w fotelu.

Alice Cullen

Tobie tez by się przydały, tatku... Czas zmienić kolory garderoby.. lle mozna chodzic w błękitnych koszulach? Hmmm.. może powinnam się wybrać na zakupy? - spojrzała przelotnie na Carlise i skupiła wzrok Edwardzie
- Czemu chcesz zrezygnowac ze szkoły? Ja wiem, ze to moze nie szczyt marzen, ale... przynajmniej mozna wyjsc z domu... - powiedziala spokojnie

Edward

-Hiszpański w tym wszystkim nie jest taki zły... -westchnął- Alice. Ty nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego jacy ludzie są płytce...-jęknął i starając się naśladować ton i barwę głosu jednej z dziewcząt ze szkoły wyjąkał- On..on... ma takie piękne oczyy... Gdybyybyy choć raz był nnaa prawdę blisko to... -zamilkł i znacząco klapnął zębami.
-Idioci...

Carlisle

-Masz powodzenie.- zaśmiał sie 'tatuś'.
-Wierzę w Ciebie, pomyśl, że mógłbyś leczyć ludzi an grypę od 200 lat. A w domu jeszcze byś mnie mógł za często spotykać, to ma zły wpływ na młodych ludzi.

Alice Cullen

- Nie lubię hiszpańskiego. Wolę włoski, albo francuski... - mruknęła - Edwardzie... ja wiem, ze to nie jest dla Ciebie proste, ale.. świetnie sobie radzisz. W końcu NIE MUSISZ ich słuchać, prawda? Jestem pewna, ze sobie poradzisz. Poza tym jakby to wyglądało, gdybyś nagle przestał chodzić do szkoły? - ostrożnie dobierała słowa.
Martwię się o Jaspera... on sobie gorzej radzi z tym wszystkim...

Edward

-Z racji tego, że jest ZAJĘTY-wymamrotał- nikt nie widzi w nim potencjalnego obiektu seksualnego...-przewrócił oczami.
-To bywa irytujące...-dodał po chwili z grubsza nie określając czy chodzi mu o pożądliwe myśli czy właśnie... samotność. Bo przecież na dobrą sprawę do doskwierało Edwardowi już od dłuższego czasu.
-A Jasper bardzo się stara...-szepnął, mimo wszystko pełen obawy.

Carlisle

-Alice, będziesz moim adwokatem?- Carlis tak ich słuchał z uwagą.
-Edward chodzisz do szkoły i tyle. To jest koniec tematu. Nie wiem czy bycie obiektem seksualnym jest złe, wiesz wielu do tego dąży.

Alice Cullen

- Wiem, ze się stara, ale czasem... - urwała czasem jest mu tak trudno się opanować. A ja widze wtedy straszne rzeczy - dokończyła w myślach

Edward

Edward czytając Alice w myślach połozył jej dłoń na ramieniu, by ją pokrzepić.
-A ja widzę to co Ty więc jest 1:1...-mruknął starając się ją jakoś rozweselić.
-Iii... Jestem zmuszony się z Tobą zgodzić tatulku.

Alice Cullen

- Na przykład Rose - zachichotała spoglądając na Carlise'a - nie wyobrażam sobie jej nie będącej obiektem pożądania. A co do adwokatury... Nie zamierzam tym razem studiować prawa. Chciałabym zająć się malarstwem.

Carlisle

-Nie mów mi tatulku, czuję się starszy niż jestem no...- on oczywiście z innej parafii.
-Czy tylko ja tu się trzymam jednej dziedziny życia przez ostatnie moje setki? A co do Rose, to wiecie, mnie nie wypada się na ten temat wypowiadać.

Alice Cullen

- Nie wiem czy ci nie wypada.. W końcu jesteś jej opiekunem prawnym. - spojrzała na niego bezczelnie - a niedługo będziesz musiał zareagować. Potłuką z Emmetem kolekcję filiżanek należącą do Esme. Tak zupełnie "niechcący" - zachichotała ponownie.

Carlisle

-Schować filiżanki do szafy pancernej. Musze to sobie zapisać gdzieś.- westchnął sobie, już widział minę Esme, mimo wszystko nie chce ich zabić, ale jednocześnie filiżanek nie ma... jest powód by ich zabić na miejscu.

Alice Cullen

- Cała ta rozmowa o obiektach seksualnych... a niech Was... - jęknęła - Emmeta i Rose też. Ja WIEM co oni bedą robić i ... ech - westchnęła - boli mnie od tego głowa.
- A ty zapomnisz schować filiżanki, bo nie zapiszesz sobie... Esme się wścieknie... w ramach zadośćuczynienia pozwolisz jej na remont twojego gabinetu. wszyscy bedą zadowoleni Smile

- patrząc Carlise'owi prosto w oczy wstała.

Carlisle

-Bidulka z Ciebie. Ale wiesz, jak byś była chłopakiem to by Cię to cieszyło. Może wczuj się w płeć przeciwną? Jest taka choroba psychiczna jakaś, zaburza Ci myślenie o sobie i w ogóle.- nie to, żeby żartował. Poprawił koszulę (a jak, błękitną!) i tak se zastygł w bezruchu, ehh te wampiry...

Alice Cullen

Alice spojrzała na niego uważnie.
Jak nic musze mu kupić nowe koszule... może jakieś ecru albo pistacjowe... i przydaoby mu sie kilka krawatów... i moze jeszcze jakis fajny pasek... i koniecznie musze namówić go na wizyte u fryzjera
- Nie wiem o jakiej chorobie mówisz, papciu.

Carlisle

-Jak chcesz mogę Ci operację zmiany płci zafundować...- całkowita powaga i wzrok utkwiony w nicość przez chwilę.
-I nie mów do mnie papciu w domu, proszę.

Alice Cullen

- Carlise, ja na serio nie wiem o jakiej chorobie mówisz. A płci nie chcę zmieniać.. Ta mi się nawet podoba Wink

Ma takie fajne wystające dwa tu z przodu, które Jasper lubi... i ja lubię kiedy on je lubi Uśmiechnęła się do siebie

Jasper Hale

//przychodzi z dworu
-Witam naszą rodzinkę - powiedział z szelmowskim usmieszkiem

Jasper Hale

- O czym tak dyskutujecie? - spytał zainteresowany

Alice Cullen

Alice uśmiechnęła sie radośnie do przybysza.
- Jasper! Gdzie żeś się włóczył? Aaaa... Przyniosłeś prezent dla tatka Wink

To jest chomik! Wiedziałam!

Carlisle

-O... Przyszło jedno z bardziej znośnych dzieci.- radość xD Spojrzał na Jaspera a potem an Alice.
-Jakbym umiał przyszłość przewidywać, to bym stwierdził, ze zaraz sobie stąd pójdziecie...- pokiwał głową.
I zostanę bez adwokata z Edwardem. O ja biedny.. w myślach se tak gadał świadomy, ze Edward to słyszy, ale ten chłopak ostatnio miał coś nie do końca równo pod sufitem. Setka mu odbija.

Alice Cullen

- Daj mu to! No daj mu - Alice zaśmiewała się do łez

Jasper Hale

- Witaj Alice, przed Toba jak zwykle nic sie nie da ukryc...Tak mam prezent

Alice Cullen

- Carlise chce mi zmienić płeć - poskarżyła się z dobrze udawanym żalem - Prawda, że nie chcesz tego, Jazz? Prawda?

Jasper Hale

- Proszę tatko - podchodzi i podaje zawiniątko
Ciekaw jestem jaka bedzie jego reakcja jak sie zorientuje, co to jest - na samą mysl o jego minie zasmiał sie pod nosem. Spojrzał na Alice z usmiechem
- Oczywiscie ze nie chce abys zmieniała płeć, po co nam byłby jeszcze jeden osiłek w rodzinie. A poza tym nie mogłbym patrzeć na Ciebie tak jak to robiłem dotychczas... - Zamyslił sie na chwile
- Widze ze cos sie dzieje z Edwardem ale do konca nie moge go rozgryzc, chyba cos go bardzo meczy. Hm..czyzby czas na męską bratnią rozmowe? - w myslach przelatywaly obrazy ostatnich dni.
Spojrzał na Carlise'a
- Jak Ci sie podoba? - dodał z przekasem hamujac sie zeby nie wybuchnac smiechem

Alice Cullen

Alice uśmiechnęła się do zagubionej myśli - ja i Jazz w wannie pełnej piany... mrrrr...
- Jazz, on będzie się cieszył z prezentu jak dziecko. Najpierw go wybudzi, da mu poszaleć a potem go zje. Carlise, czy nikt ci nie mowił, żebyś nie bawił się jedzeniem? - westchnęła zamyślona. Głowę miała pełną obrazów - ja i Jazz na fotelu.... jego ręka na moim udzie... Cholera, Edward to słyszy! ... Egy... ketto... harom... negy... - zaczęła liczyć po węgiersku. Gdyby mogła zaczerwieniłaby zawstydzona. Jednak jej serce nie biło od ponad stu lat, jedyne co mogła zrobic to spuścić oczy i skoncentrowac się na liczeniu. Spojrzała na Edwarda i wywróciła oczami, przeniosła wzrok na Jaspera.
- Jazz... jest coś co koniecznie musisz zobaczyć... - zerwała się z fotela, chwyciła chłopaka za rękę i pociagnęła go w kierunku schodów... - Wybaczycie nam na chwilkę, prawda? - nie czekajac na odpowiedź pozostałych wbiegła po schodach. W głowie kołatały jej się myśli Wybacz Edwardzie, ale to silniejsze ode mnie... Jazz ma takie boskie pośladki XD
// pokój Alice

Jasper Hale

Ale niecierpliwa - pomyslał a na ustach zamajaczył usmiech
-Juz idę- krzyknał za wybiegajaca Alice. Zwrócił sie do reszty osób.
- hmm, no wiecie, przepraszam ale musze na chwile Was opuscic, ale wroce tutaj jeszcze. Po tych słowach udał sie na góre za Alice.
//w pokoju Alice

Carlisle

Spojrzał na chomika bynajmniej dziwnie. Ja jako narrator nie miałam pojęcia, że chomiki latają luzem po ogródku, ja czegoś nie wiem... cholera. Minę miał ciekawą.
-Chomik, aha..- pokiwał głową, co miał powiedzieć widząc zdechłego chomika w swoich rękach. Strasznie zabawne, już widzę ten krach an domowej giełdzie i jak spadają kieszonkowe... oj widzę.
-Ja się nie bawię jedzeniem tak poza tym.- wywrócił oczami.
-Edward chcesz, oddam w dobre ręce zdechłego gryzonia.