Gabinet medycznny.

Alice Cullen

- Mówisz o Rose? Nie wiem... Trudno mi ją zrozumieć - zadumała się - Myślę, ze zachowując się w ten sposób ucieka przed jakims gryzacym ja problemem. Po prostu wyrzuca go poza swiadomosc

Carlisle

-Świetny sposób. A i wiesz co? Nie mów Esme, że Edward ma ochotę odpuścić sobie szkołę, a Jasper problemy ze sobą, dobrze? Po co ją denerwować.- uśmiechnął się spokojnie.

Alice Cullen

- Nie puszczę pary z ust. Poza tym wcale nie uważam, ze Edward na serio odpuści sobie szkołę. A z Jasperem... jakoś sobie wszyscy damy radę. Esme ma i tak z nami istny sajgon - przytaknęła

Carlisle

-Potwierdzam.- zaśmiał się.
-ale świetnie sobie radzi.

Alice Cullen

-Mhm... Nie mow Edwardowi, ze się tak o niego martwię... I tak musze przy nim liczyc po węgiersku, żeby się nie zorientował za bardzo. Jazzowi też nie mów... - poprosiła - Pójdę sprawdzić czy Rosalie znalazła te swoje narzędzia.

// przed domem

Carlisle

-Ale tylko nie mówić. Musze sobie zapisywać czego komu mam nie mówić.- zaśmiał się do siebei i wrócił do lektury.

Alice Cullen

//salon

- Carlise! - Alice wpadła do gabinetu jak burza - Jednak coś się dzieje. Jakaś obca wampirzyca... w naszym lesie... A z nią Jazz i Edward... Nie dostrzegam chwilowo nic więcej, ale... - urwała i zaniepokojona spojrzała na Carlise'a

Carlisle

Spojrzał na nią uważnie.
-Poznajesz miejsce? Trzeba ich znaleźć zanim coś się stanie.- wstał natychmiast odkładając książkę z hukiem.

Alice Cullen

- Ja nie byłam tam nigdy, ale... skoro Jazz to znalazł, to ja też dam radę - powiedziała z przekonaniem

Carlisle

-Prowadzisz i idziemy natychmiast.- ruszył w stronę drzwi. Był zdenerwowany jak cholera nie an nich,a jedynie ze strachu o to wszystko. Znowu się przenosić? Nie miał na to siły... ledwo co zjechali.

Alice Cullen

Przebiegła obok Carlise'a i wyskoczyła z domu kierując się w stronę lasu

//w lesie

Gość

Dobra biesz się za nią a ja, opowiem ci co chcesz, jak zacznie mówić to umówimy sie jak ci zaplacić

Carlisle

Zasłonił rolety i włączył ogromną świetlówkę. Spojrzał na kawałki dziewczyny niechętnie kładąc je na stole. W t się jeszcze chyba nie bawił.
-skąd jesteś?- spytał jakby nigdy nic wyjmując z komody an kółkach kolejne dokładnie poukładane przyrządy.

Gość

- Urodzony w angli. Po staniu się wampirem 25 lat u Volturi. Od pewnego czasu "ćwiczenia dydaaktyczne" U Corvusa w polsce. Jednak stałem się im mało potrzebny, popełniłem pewien błąd więc... jestem tutaj.

Carlisle

-Nadal Volturi?- spytał spokojnie jakby od niechcenia nawlekając prawie przezroczystą nitkę na igłę.

Gość

- Nie. Zabiłem swojego stwórce.
Niemiałem po co wracać.

Carlisle

-Miło.- pokiwał głową z miną "no to jest ciekawie". oczyścił rany. jak to nazwać inaczej? no w kazdym razie oczyszczał je brązowym płynem. Potem zabrał sie za zszywanie.
-Lepiej usiądź, trochę mi zejdzie, musze naczynia krwionośne i nerwy pozszywać.

Gość

- Dziękuję. Mruknął siadając na krześle.
Rozejrzał się po pomieszczeniu. - Myślałem że mnie wyrzucisz. Uśmiechnął się jakby do siebie. - Po tym co Junette wyczyniała, byłoby to całkiem prawdopodobne.

Carlisle

-Jak ją ogarniesz to będę wdzięczny.- powiedział skupiając swój wzrok na tym co robił, ale cały czas słuchał Reymonda.

Gość

Znowu się uśmiechnął. Tym razem na dłużej.
- Widzisz, jako wampir jest a w zasadzie była wychowywana w małym, zamkniętym światku. Tam jest się nietykalnym. Jest silna, to prawda, ale nie potrafi normalnie funkcjonować. Dlatego wdarła się na wasz teren i dała się pokroić.

Carlisle

-Super.- pokwiał głowa z miną "głupota to choroba".

Gość

- a ty, jak tu się żyje?

Carlisle

-Spokojnie się żyło. Mnoży się was jak grzybów po deszczu.- mówił jednolitym tonem szyjac ją powoli.

Gość

Westchnął cicho.
- Czy kojarzysz może Gerarda Harewood?

Carlisle

-Możliwe.- wzruszył lekko ramionami na chwile oceniając efekt swojej pracy przy jej lewej ręce.

Gość

Reymond zaśmiał się gdy zobaczył jak rusza palcami.
- Mówiłem o jej regeneracji:)

-Chciałbyś jeszcze coś wiedzieć czy mam siedzieć cicho. Nastrój wyraźnie mu się poprawił.

Carlisle

-Na jaki temat? jeżeli ogólnie to nie. Umiem pracowac mówiąc. To wrecz przyjemne ejst.- westchnął biorac sie za drugą rękę.

Gość

- Niemam pojęcia, ale myślałem że gdy już przyjdę będzie trochę jak w wywiadzie.
Uśmiechnął się do Carlisle'a.

Carlisle

-Nie naleze do terrorystów.- westchnął.
-Jak masz na imię, bo się zgubiłem gdzies i nie pamiętam. Przepraszam.

Gość

- oficjalnie czy nie oficjalnie?
dla jaspera i Jezz jestem Adam.
W rzeczywistości, Reymond Roiben Harewood.

Carlisle

-Miło. Jednak wolę rzeczywiste imie, Reymondzie. Zostajesz tutaj w okolicy?- spokojnie zszywał drugą rękę.

Gość

- Tak. Mam taki zamiar. Może przez June, a może dlatego że chcę się wyrwać. Po za tym kogoś szukam, a słyszałem że ta osoba przebywała w Forks.

Carlisle

-Tyle, że jest jedna sprawa. Pakt. Nie odpowiadam za was, jednakże, nei chcę mieć tutaj problemów. - westchnął cięzko.

Gość

- Pakt?

Carlisle

-W La push egzystują sobie wilkołaki. Póki trzymamy sie z zebami z dala od ludzi oni też sa spokojnie.- obejrzał się na niego.
-Więc to jest jedyny warunek jakiego bym od ciebie wymagał, powiedzmy, ze w zamian za zszycie jej.

Gość

- Ja się do nich nie zbliżę ale June... powiedzmy że ma coś do wykonania.

Carlisle

-No to powiedzmy, że moge na tym zaprzestać.- odwrócił sie do neigo trzymając igłe w ręce,a za nim nitka sie ciągnęła.

Gość

Rey spuścił głowę.
Wziął wdech.
- szyj.

Carlisle

-Będziesz ją musiał pilnowac i to mocno. Wierzę, ze słowa nie łamiesz.- pokiwał głową zabierając sie z powrotem do szycia.

Gość

- Choćbym miał ją przywiązać.