Kawiarenka przy promenadzie

Veronica

Pokręciła głową, po czym utkwiła wzrok w kubku z kawą.
-Jesteś z Volterry... -mruknęła po chwili. To się czuło. A bynajmniej ona potrafiła to wyczuć. Takie... umiejętności nabyte w przeszłości.

Johnny Walker

- I to sprawia, że nie warto ze mną nawet rozmawiać, tak? - odsunął się nieco zrezygnowany. - Cóż... Rozumiem. - Złapał paczkę fajek i podniósł dupę z ławeczki - To niestety nie daje o sobie zapomnieć - westchnął - ciągnie się za człowiekiem jak jakieś piętno - warknął - miło było cię poznać Veronico - rzucił zapłatę za kawę i ruszył do wyjścia

Veronica

-Po prostu... -uśmiechnęła się łagodnie- Twój kolega stamtąd i niejaka Ilucorana... Chcieli mi wlepić mandat za rozwalenie paru latarni... -zmarszczyła lekko nosek.

Johnny Walker

- Nie wiesz ze wszyscy gliniarze dzielą się na złych i dobrych? Ty trafiłaś na słuzbistę - puścił jej oczko - Masz ochote sie przejść? Czy bedziesz tu tkwiła marudząc na swój charakter? - otworzył drzwi czekając na jej decyzję.

Veronica

Wzięła pod rękę swoją torbę. Johnny'emu odpowiedziała tylko lekkim uśmiechem. Wychodząc z kafejki za to, przejechała dłonią po jego brzuchu. Od tak, jakby przez nieuwagę.

Johnny Walker

Uśmiechnął się krzywo. Wyjął kolejnego fajka i odpalił.
- Konkretne miejsce czy przed siebie? - zapytał zaciągając się.

Veronica

-A gdzie lubią chodzić mali chłopcy? -zapytała stając przed nim.

Johnny Walker

Z dużymi dziewczynkami do łóżka pomyślał.
- Mali chłopcy lubią się włóczyc w poszukiwaniu kłopotów - uśmiechnął się - Ale to chyba nie jest zajęcie które pociąga duże dziewczynki, co? - odgarnął jej kosmyk włosów z policzka.

Veronica

-Jakoś niespecjalnie... -mruknęła cicho. Wiedziała czego od niej chce. Pokręciła głową. Dopiero po chwili przyłożyła rękę do jego policzka. Poruszyła nią delikatnie. Przysunęła się i delikatnie musnęła ustami jego wargi.

Johnny Walker

Uśmiechnął się.
- Lubisz zachody słońca? - zapytał nagle

Veronica

-A kto tego nie lubi? -uśmiechnęła się delikatnie odsuwając się lekko.

Johnny Walker

- To nie pójdziemy ich oglądać - złapał ją za rękę i pociągnąl za sobą. Po chwili wspinali się na dach kawiarenki.

Veronica

Trzymała go mocno za rękę. Nie przepadała zbytnio za wysokością. Dziwne jak na wampira, ale zawsze. Kiedy stanęła już na dachu spojrzała na Johnny'ego pytająco.

Johnny Walker

- Stąd będzie najlepiej widać - usiadł na dachu opierając ręce na ugiętych w kolanach nogach.

Veronica

Położyła rękę na jego ramieniu, jakby chciała się o niego oprzeć. Przejechała przy tym palcem po jego karku.

Johnny Walker

Złapał ją za rękę i pociągnął w dół.
- Siadaj kobieto - mruknął - proszę. - przygarnął ją ramieniem

Veronica

Nie protestowała zbytnio. Dobrze jej było. Słońce powoli zachodziło. Na twarzy Ver pojawił się przez moment wyraz skupienia. Dopiero po chwili uśmiechnęła się delikatnie. Palcem przejechała jakby w powietrzu po konturach słońca.

Johnny Walker

Zerknął na nią z uśmiechem.
- Dobrze że nie ma chmur. - jego skóra delikatnie mieniła się pod wpływem promieni. Jej z resztą też.

Veronica

Zachowywała sie jak małe, zachwycone dziecko. Słysząc jego słowa skrzywiła się na moment.
-Racja... Wtedy nic nie widać... -mruknęła.

Johnny Walker

- Nie. Wtedy byś się nie mieniła tak uroczo - wpatrywał się w gasnącą tarczę.

Veronica

-Zaraz... -szepnęła wpatrując się w widnokrąg-... zgaśnie... -dodała kiedy słońce schowało się całkowicie pozostawiając na ziemi tylko kilka swoich promyków. Posłała swojemu towarzyszowi piękny i subtelny uśmiech w ramach podziękowania za komplement.

Johnny Walker

Delikatnie odgarnął jej włosy na plecy.
- Lubię zachody słońca. Wprowadzają spokój - uśmiechnął się

Veronica

-Nie wyglądasz na spokojnego chłopca... -szepneła.

Johnny Walker

- Dlatego czasem odrobina dodatkowego spokoju nie zaszkodzi - mruknął przesuwając palcem po jej policzku

Veronica

Przymknęła delikatnie oczy. Jego dotyk koił, a jednosześnie wprawiał ją w drżenie. Uspokajał, a zarazem pobudzał wszystkie nerwy.

Johnny Walker

Nie pozwolił sobie na tryumfalny uśmiech. Nachylił się odrobinkę i delikatnie pocałował ją w usta.

Veronica

Odwzajemniła lekko pocałunek. Po chwili odsunęła się i spojrzała na niego z delikatnym uśmiechem.
-Miałeś trochę za łatwo... -szepnęła trochę rozbawiona.

Johnny Walker

- A to z powodu? - uniósł brew rozbawiony. Delikatnie objął ją w talii.

Veronica

-No właśnie nie wiem... -odpowiedziała szczerze. Cicho. Lekko mrucząc.

Johnny Walker

- Rozumiem. - delikatnie przygarnął ją do siebie i pocałunkami obsypał ciało od policzka po szyję.

Veronica

Delikatnie wyprężyła całe swoje ciało, szyję odchylając do tyłu jakby przy okazji. Lubiła jego dotyk. Spodobał jej się.

Johnny Walker

Przesunął ustami po jej szyi, najwrażliwsze miejsca pieszcząc językiem.

Veronica

Ujęła jego policzki w swoje dłonie, by móc go lekko pocałować. Jakby nieśmiało, delikatnie przesunęła koniuszkiem języka po jego dolnej wardze ust. Dopiero później pocałowała go, przygryzając jego usta raz na jakiś czas.

Johnny Walker

Gdy tylko pierwszy raz przygryzla jego usta wpil się w jej gwałtownie. Objął ją w talii i przycisnął do siebie.

Veronica

Uśmiechnęła się lekko odwzajemniając pocałunek. Gdyby nie byli na dachu z pewnością pociągnęłaby go na siebie. Oparła nogę o jedną z dachówek. Lekko przesunęła dłoń na jego kark.

Johnny Walker

Jemu dach nie przeszkadzał. Pociągnął ją na siebie łapiąc ją za biodra.

Veronica

Oparła nadgarstki gdzieś tuż za jego głową. Noskiem trąciła jego podbródek, by delikatni do uniósł. Wtedy złożyła kilka pocałunków na jego szyi.

Johnny Walker

Przycisnął jej biodra do siebie. Delikatnie ścisnął pośladki, uniósł ją za nie i powoli opuścił. Przesunął dłońmi w górę jej pleców

Veronica

-Niegrzeczny chłopiec... -zaśmiała się cicho. Uniosła się delikatnie na rękach. Już teraz już zrobiło się naprawdę ciemno. Jej oczy błysnęły, kiedy przez moment patrzyła na niego.

Johnny Walker

- Mali chłopcy czasem bywają niegrzeczni - błysnął zębami w uśmiechu. Położył jej rękę na karku i przygarnął do siebie kąsając usta w pełnym namiętności pocałunku.