Dom Kejsi Von D

Kejsi

Uśmiechneła się delikatnie i pocałowała go.
- czemu dziwne? - spytała zdejmując mu koszulę i całując.

Gość

- Bo znamy się bardzo krótko - uciął dyskusję pocałunkiem. - Ale niech tak zostanie - dodał jeszcze.

Kejsi

- mnie to nie przeszkadza... - odparła delikatnie całując go namiętnie i głaszcząc po torsie.

Gość

- Mnie również - przytaknął.

Kejsi

-to dobrze... - szepneła cicho, była pewna że usłyszał.
Pocałowała go namiętnie, wodząc przy tym dłonią po jego torsie i szyi.
Starała się jak najlepiej go zapamiętać, po to żeby gdyby odszedł, czego sobie nie wyobrażała mieć choć delikatne wyspomnienie jego osoby. Nie mogła być w stu procentach pewna, tego że zostanie z nią, w sumie nie mogła być niczego pewna. Nie była pewna czy On z nią zostanie, czy jakby odszedł, (co było dla niej nie do pomyślenia) to czy jeszce się zobaczą, po części nie była nawet pewna swoich uczuć i tego co stanie się za chwilę albo co stanie się jutro. Miała jedynie przeczucie, bardzo wątłe przeczucie i jak na rezie, nic więcej. Choć wielu wydaje się że ponieważ posiada dobra materialne może mieć wszystko, tak naprawdę jej życie było puste. Jej życie można było porównać do pustej, nagiej ściany na której wisiało tylko kilka obrazów przyjaźni a takto nie było na niej nic. Nie chciała żeby Michael ją zostawił choć na chwilę, ale była pewna że gdyby chciał odejść ona by go nie zatrzymywała nawet jeżeli ją to miałoby zaboleć. Bo przecież co by mogła w tedy zrobić? Na razie nawet nie chciała rozważać takiej opcji, ale ta myśl nie dawała jej spokoju. Tak już miała, gdyby chociaż jedna myśl jej nie dręczyła, uznałąby pewnie że jest z nią coś nie tak. Przed tem dręczył ją widok jej rodziny na niby- pogrzebie bo przecież "zagineła", a teraz ta myśl o zostaniu samej. Nie wiedziałą kompletnie czemu tak jest i dlaczego jej podświadomość często przywołuje jej dziwne obrazy. Nie lubiła tego, i nie umiałą temu niestety zaradzić. ta świadomość niemożności była dla niej okropna.

Aaron

/ Dom Aarona / Ulice / Centrum

Stanął na progu kolejnego zadbanego domu na obrzeżach. Zapukał trzykrotnie i poprawił krawat, który go uciskał i nie pozwalał normalnie oddychać. Poczekał spokojnie aż ktoś łaskawie otworzy. Rozejrzał się ukradkiem i uznał że jest o wiele cieplej niż wczoraj. Ech ta jesień...

Kejsi

Słysząc pukanie do drzwi westchneła cicho. Pocałowała jeszcze raz Michaela i wstała. Założyła pierwszą z brzegu bluzkę i poprawiła włosy.
- Zaraz przyjdę - szepneła i zeszła na dół. Uśmiechneła się delikatnie i otworzyła drzwi.
- O co chodzi? - spytała melodyjnym głosem.

Aaron

- Dzień dobry - zaczął z dobrze granym optymizmem. - Nazywam się Aaron Howard i mam zaszczyt przedstawić pani ofertę mojej firmy. - uśmiechnął się nie mniej dobrze - Czy zechce pani poświęcić mi chwilkę? - zapytał grzecznie spoglądając na dziewzynę.

Kejsi

Pomyślała chwilkę.
- Dobrze proszę wejść - powiedziała i poszła do salonu. Usiadła na kanapie patrząc na mężczyznę i uśmiechając się lekko.

Aaron

Wszedł do domu. Mam nadzieję że żadne konie ani inne podobne ekscesy mnie dziś nie spotkają. Nie dam rady. Ziewnął kiedy szedł z nią. Przysiadł nprzeciw dziewczyny i zaczął. - Widzę że się pani nie wyspypia - zaczął podłapując jej zapuchnięte oczy i cienie pod nimi - Może to pani w prosty sposób zmienić! - Jestem idiotą... Jaki ja kit wciskam... - zaczął recytować swoją zwykłą formułę, kiedy przedstawiał przed nią rzekomą cudowność kołder, które miał zaszczyt sprzedawać.

Kejsi

Uniosła delikatnie brew.
- To z innych przyczyn - powiedziała spokojnie ale postanowiła wysłuchać go do końca.Choć w sumie mało z tego wyłapała, myślami była gdzie indziej. Gdy skończył uśmiechneła się.
- To interesujęce...- powiedziała powoli udając że się zastanawia. I oc mam niby powiedzieć?! Zapytała się w myślach posyłając mężczyźnie słodki uśmiech.

Aaron

Wyszczerzył się do niej - Oczywiście decyzję pozostawiam pani. - Ciekawe? Zaśmiał się w duchu . Nie słyszałem nigdy niczego nudniejszego. - Jestem jedynie pośrednikiem. - wyciągnął w teczki stosik ulotek. Cholera miałem to poukładać... Podał je kobiecie i zaczął się zabierać.

Kejsi

- Oczywiście rozumiem - powiedziałą z uśmiechem Pewnie ma mnie za wariatkę przemkneło jej przez myśl. Wzieła od niego ulotki i położyła na stoliku. Odprowadziłą Aarona do drzwi nadal się uśmiechając.

Aaron

- Do widzenia - powiedział grzecznie i wyszedł na ulicę. Dobrze że nie płacą mi od sprzedanego towaru. Poszedł bym z torbami o wiele wcześniej niż teraz.

/ Ulica w centrum

Kejsi

- Do widzenia! - odrzekła spokojnie. Nie szła jeszcze na górę. Wruciła do salonu i usiadłą na kanapie. Podciągneła nogi do góry i objeła je rękoma. Przeklęte wspomnienia wracały. Czułe że zaraz chyba się rozpłaze, nie chciałą żeby Michael zobaczył ją w takim stanie. Postanowiła więc iść na spacer. Wstała i skierowała się do wyjścia.
- zaraz wrócę poczekaj na mnie - powiedziała i powoli wyszła z domu.

/obrzeża/ ulica

Kejsi

/Centrum/park

Kejsi weszła wesoło z Rafaelem do środka, jednak coś jej nei pasowało. Nie czuła zapachu pewnej osoby która powinna tu być.
- Poczekaj na mnie chwilkę - powiedziałą chłopakowi gdy znaleźli się w salonie. Poszła do sypialni, tam gdzie powinien być Michael nie było nikogo. Na łóżku znalazła tylko kartkę. Przeczytała ją kilka razy nie mogąc w to uwierzyć. Westchneła cicho i przebrałą się w Krótką spódniczkę, gorset i szpilki. Zazwyczaj miałą cichy odpowiednie do jej nastroju. Weszła na chwilkę do łazienki gdzie poprawiła włosy. Po tem wróciła do pokoju po portfel i kluczyki do auta i zeszłą na dół.Schowała kartkę do kieszeni.
- Okey możemy jechać - powiedziałą troszkę przygnębionym tonem i z wymuszonym uśmiechem na twarzy. Nie chciała obaczać Rafaela swoimi sprawami, a zwłaszcza tymi przykrymi.

KARTKA

Kejs,
Wiem że może dziwić Cię to co powiem ale wogóle Cię nie kocham. Myliłem się co do moich uczuć. Jesteś wspaniałą kobietą ale nie dla mnie. Nie zasłużyłem na twoje uczucie więc lepiej wymarz mnie z pamięci. Nie dzwoń, zapomnij o mnie i o tym że kiedyś co kolwiek nas łączyło. Ja też usunę się z twego życia i nigdy mnie nie zobaczysz ponieważ wyjeżdżam. Proszę spal ten list, żeby nic Ci o mnie nie przypominało.
Michael

Rafael O'Connor · Gość

/ Centrum/park

Weszli do jej domu. Czekał cierpliwie tak jak jemu kazała. Kiedy w końcu zeszła gwizdnął cicho w niemym podziwie. - Pięknie wyglądasz. - wyszczerzył się do niej w uśmiechu. Czuł jednak, że coś się stało lecz nie zadawał zbędnych pytań. - Jedźmy . -powiedział spokojnie i otworzył przed nią drzwi wejściowe

Kejsi

- dzięki - powiedziała niemiało i odpowiedziała uśmiech. Gdy wyszli skierowałą się do garażu i wsiadła do swojego [link widoczny dla zalogowanych] poczekałą na Rafaela i wyjechała. Postanowiła sobie że będzie dobrze się bawić, mimo jej wewnętrznego nastroju.
/ Port Angeles /Ulice miasta [zacznę Razz

]

Kejsi

/P.A/ Ulice miasta

Kejs weszła powoli do domu. Starałą się nie myśleć o tym co się ostatnio wydarzyło. Weszłą szybko do pokoju i wzieła potrzebne jej dokumenty. Schowała je do torebki i wyszła jak naj szybciej mogła. Nie mogę się teraz rozkleić.. pomyślała. Postanowiła przejść się na pieszo, jako że pogoda była dla niej w sam raz.

/Szkoła/ sekreteriat.

Kejsi

/Kwiaciarnia

Kejsi weszła do domu. Torebkę rzuciła na ziemię i poszła do kuchni. Znalazła jakiś wazon, nalała do niego wody i wstawiła tam kwiaty. Zaniosła je do salonu i postawiła na stoliku. Postała tam chwilkę po czym poszła do siebie na górę. Zamkneła drzwi po czym osuneła się na podłogę. Wyjeła karyeczkę i przeczytałą ją jeszcze raz. Nadal nie mogła w to uwierzyć. Jak mógł mi to zrobić? Nie mogła nadal znaleźć odpowiedzi na to pytanie. Odłożyła gdzieś na bok kartkę i usiadła na łóżku. Podciągneła nogi do góry i objeła je rękoma. Kołysała się delikatnie w przód i w tył. Miała mętlik w głowie, nie wiedziała już praktycznie nic. Dlaczego ? Po co? Co się stało że tak postąpił? na te pytania nie mogła znaleźć odpowiedzi. Chciała w sumie znać tylko odpowiedź na to pierwsze pytanie "dlaczego?" Po policzku popłyneła jej pojedyńczał łza. Siedziała tak dalej, zupełnie wyrwana z otoczenia. Nagle usłyszałą telefon. Wyjeła go z kieszonki spódniczki i odpisała. po czym znów usiadła tak, zagubiona w otoczeniu.

Gość

Zajechała pod dany adres i wyszła z auta, podeszła do drzwi i zapukała, czekając aż jej otworzy.

Kejsi

Usłyszała pukanie. Jednak nie wstała.
- Wejdź. Jestem na górze - powiedziała spokojnie wiedząc że dziewczyna usłyszy. Nadal siedziała lekko się kołysząc z czerwonym śladem na policzku.

Gość

Otworzyła drzwi i weszła do środka, ściągnęła kamizelkę i powiesiła ją na wieszaku, po czym wbiegła na górę.Weszła do pokoju i spojrzała na Kejsi
-co się stało?!-spytała patrząc na nią lekko wystraszona.

Kejsi

Nie odpowiedziała w pierwszej chwili. Musiała to przemyśleć. Przestałą się kołysać. Westchneła cicho. Oparła głowę na rękach.
- W sumie nic takiego...Chyba...Z resztą sama zobacz - powiedziała wypranym z uczuć tonem. Wskazała głową na kartkę, która leżała gdzieś koło drzwi.

Gość

Przeczytała szybko kartkę i spojrzała na Kejsi,podeszła do niej i przytuliła ją
-przykro mi-wyszeptała
-wszystko się ułoży-dodała i spojrzała na nią.

Kejsi

- NIe musi Ci być przykro - szepneła i wymusiła uśmiech.
- zastanawia mnie tylko dlaczego.. - dodała i znów pogrążyła się w myślach. Po kilku minutach otrząsneła się z zamyślenia.
- A co tam słychać u Ciebie? - spytała spokojnym lecz jeszcze trochę smutnym głosem.

Gość

-Ale Ci współczuję-powiedziała z delikatnym uśmiechem na twarzy
-u mnie? a no powiem, ze dobrze znalazłam mieszkanie-dodała.

Kejsi

- Nprawdę? gdzie? - spytałą starając wykrzesać z siebie jak najwięcej entuzjazmu. Musiała zapomnieć, a zmiana tematu pomagała jej.

Gość

-w centrum-powiedziała z uśmiechem i usiadła obok niej.
-jest fajnie, podoba mi sie tu-dodała

Kejsi

- to dobrze że Ci się tu podoba - powiedziałą z już mniej wymuszonym uśmiechem. Dochodziła powoli do siebie. Podniosła głowę. Starła lewą ręką pozostałości po łzie.
- Pewnie wyglądam strasznie - powiedziała dość wesoło.
- Mieszkasz sama czy z kimś? - ciekawiło ją to ale też pomagało dojść do siebie.

Gość

-Wcale nie wyglądasz strasznie-powiedziała i westchnęła ciężko
-wiesz, właściwie to sama-mruknęła.

Kejsi

- nie cieszysz się z tego? - spytała patrząc uważnie na nią.
- Wiesz ja mam współlokatorkę, ale ciągle jej nie ma - dodała spokojnie i wstała. Przeszła przez sypialnię do łazienki. Zostawiła otwarte drzwi by lepiej słyszeć dziewczynę.

Gość

-Nawet nie mam do kogo buzi otworzyć-mruknęła
-przynajmniej Nicole, nowa wampirzyca wprowadziła się obok mnie, ale też jej nie widuję często-dodała.

Kejsi

- Zawsze możesz wpadać do mnie - oznajmiła z uśmiechem. Spojrzała w lustro Czas doprowadzić się do porządku. Umyła twarz, po czym wysuszyła ją ręcznikiem. Swoje długie blond włosy rozczesała i zostawiła rozpuszczone. Podeszłą do większego lustra i obejrzała swój strój. MIała na sobie czarny, dobrze dopasowany gorset i czarną krótką spódniczkę. Wyszła z łazienki i usiadła koło Rachel.

Gość

Uśmiechnęła się do niej
-dzięki, napewno będę wpadać do Ciebie-odpowiedziała
-a tak oprócz tego? to jak się czujesz i w ogóle-spytała.

Kejsi

Zamyśliła się na chwilę. Nie wiedziałą zbytnio co jej odpowiedzieć.
- W sumie nie tak źle. Choć bywało o wiele lepiej. - powiedizałą nadal lekko zamyślona.
- Ale nie musisz się martwić - dodała z delikatnym uśmiechem. Oczy miała brązowe, ale nie zwracała uwagi na delikatne pragnienie.

Gość

Uśmiechnęła się i popatrzyła na zegarek, a potem na Kejsi i na jej oczy-wiesz co? teraz musze iść ale co powiesz wieczorem na małe polowanie, dawno nie polowałam a pragnienie wzrasta wraz z każdym dniem-mruknęła z lekkim uśmiechem

Kejsi

- Z chęcią Ci potowarzyszę - powiedziała z uśmiechem.
- Napisz albo wpadnij - dodała weselej. Lubiła polować z kimś.
- I dzięki że wpadłaś - przytuliła ją na chwilę po czym zeszła z nią na dół.

Gość

Uśmiechnęła się szeroko
-kiedy tylko będziesz chciała, pisz a zaraz sie zjawię-powiedziała i pocałowała ją w policzek
-napisze do Ciebie za niedługo-dodała i wyszła.Wsiadła w auto i odjechała z piskiem opon.

Kejsi

Zamnkneła za nią drzwi i znów sama pomyślała smutno. Ni emogła się załąmywać wiedziaął to. Poszłą na górę i wzieła kartkę do ręk, po czym podarła ją i wyrzuciła do śmieci. Zeszła na dół szukając jakiegoś zajęcia. Posprzątała w cąłym domu. Gdy skończyła usiadła w salonie i włączyłą telewizor. A kurat leciał jakis film o piratach. Zostawiął go i zaczeła oglądać. Gdy dostałą SMS'a odpisała i poszła się przebrać. Założyła czarne rurki, zwykły T-shirt w tym samym koloże i czerwone trampki. Gdy była gotowa zeszła na dół i wyłaczyła telewizor.