Kawiarnia "Lagoon"

Halle

No tak..jak ambitna kawiarnia, tak też ambitna nazwa xD...j.w

//Ulica

Weszła do kawiarni, Lu zaraz za nią. Od razu uderzyło w nią ciepło i mocny zapach. Zapach kawy. Uśmiechnęła się szeroko. Znalazła jakiś stolik, gdzieś w kącie, blisko wesoło buzującego kominka. Usiadła blisko piecyka, zdjęła płaszcz, szalik i całą resztę zimowego badziewia, zostając w zwykłej bluzie i spodniach. Potarła dłonie. Teraz dopiero skojarzyła fakt, że nie zna imienia chłopaka. No co miała zrobić.
- Dzięki za zaproszenie...naprawdę.

Lucyfer

-Służę pomocą.- uśmiechnął się szeroko zdejmując grubą bluzę. Był w koszuli, gdzie pierwsze dwa guziki były odpięte. Cały on. Taki lumpek.
-Peretz, kretynie. Jak znowu przyszedłeś mnie denerwo...- kelnerka podeszła do stolika i zobaczyła Halle.
-Miła odmiana.- natychmiast zmieniła ton.
-Wierze w to, że nie chcecie coca coli.- posłała im szeroki uśmiech. Lucian nagle się przejął swoją opinią w tym środowisku. Świat staje na głowie.

Halle

Spojrzała na kelnerkę. Peretz...tak to pewnie nazwisko. Zanotowała w pamięci.
- Colę? Zimno.
Potarła zmarznięte ramiona, uśmiechając się do kelnerki. Po czym rozejrzała się nieśmiało.
- Ja kawę...z mlekiem, jeśli można. Byleby ciepłą....

Lucyfer

-Dla ciebie ciemną lurę, wiem. - machnęła na Luciana ręką chowając długopis do kieszeni spodni. Odeszła zrobić to co zamówili.
-No cóż. Dobrą kawe robi.- westchnął sobie ciężko.
-Tak w ogóle to Lucyfer jestem.- no i poczuł się jak debil podając jej rękę, ale głupi było się poprawić na 'Lucian'.

Halle

No teraz to strzelił. Patrzyła na niego oniemiała.
- Lucyfer?
Powstrzymała głupi uśmiech.
- dość..oryginalne imię.
Uścisnęła jego dłoń z uśmiechem.

Lucyfer

-Lucian, ale mało kto używa mojego imienia.- westchnął, a kelnerka przyniosła kawy.
-Jak jesteś nowa, to spodziewam się, że tylko Lucyfer Ci pozostanie na długo w pamięci.- uśmiechnęła się szeroko, lekko złośliwie i odeszła. Cała ona.
-Taki stereotyp mnie w tym grajdole dopadł.

Halle

- Dlaczego?
Spojrzała na niego wyraźnie zaciekawiona. No wreszcie coś innego. Nie to co świetnie poukładana, że świ9etną renomą rodzina Davis. Z trudem powstrzymała się od wywrócenia oczami.

Lucyfer

-Bo jestem jaki jestem i tyle. Mam cięższą osobowość niż Twój brat. - wywrócił oczyma i wziął kubek w ręce. Napił się mocnej kawy, trochę się ogarniał powoli. Odstawił po chwili kubek i zgarnął dłonią włosy do tyłu. Caly czas spoglądał na Halle.

Halle

Roześmiała się.
- Cięższą od Willa? Żebyś się nie zdziwił.
Mruknęła i położyła dłonie na kubku. Od razu zrobiło się lepiej. Upiła łyk, uśmiechając się szeroko.

Lucyfer

-To się go spytaj, czemu mnie nie lubi i na mnie fuczy.- pokiwał głową myślac, ze tak własciwie to on stwarza problemy, ale Alfa mógłby umieć je rozwiązywać. Tak! Zdecydowanie tak.
-A Ty jak masz na imię?- olśniło go nagle, że nie wie...

Halle

- Halle...Halle Cunterrberry
Uśmiechnęła się do niego.
- Nie lubi Cię? Cóż...dziwne. Ale Will to Will. Zawsze był dość...dziwaczny.
Pokiwała głową.
- Z resztą...powinien Cię tolerować..w końcu to Alfa.

Lucyfer

-Nie mów mu tego, to jeden z moich tekstów.- zasmiał się kwaśno robiąc łyka kawy. Przyglądał się jej uwaznie. Nazwisko się nie zgadząło cóż. inna mamusia, tatuś, cholera wie. Zawiesił się z lekka patrząc na nia. Zło nadciagało.

Halle

Sama upiła łyk zbawczej, ciepłej kawy.
- A Ty go lubisz? Czy odpowiadasz tym samym?
Zaciekawiła się. Trochę ja peszył tym, że się cały czas na nią patrzył. ale przynajmniej wykazywał zainteresowanie rozmowa..przynajmniej tak wyglądał..

Lucyfer

-Jakoś nigdy się nie dogadaliśmy. Tak wyszło.- wzruszył ramionami. Stwierdził w tej chwili, że jakby poprosiła to byłby miły dla Mr W.
Głupiejesz kretynie. Na stare lata...

Halle

Kiwnęła głową.
- Może kiedyś...
Roześmiała się.
- Ale cóż, trudno. Głupi jest, że się z Tobą nie dogadał...Lucyferze.
Spojrzała mu w oczy z uśmiechem. Znowu upiła kawy.

Lucyfer

Lucuś łapał ludzkość w swoich oczach powoli. Spoglądał jej w oczy trochę nachalnie. O zgrozo, pierwszy raz go tak siekło w zyciu.
A jak ona miała rację... Will mnie wykastruje i powiesi to nad kominkiem. pomyślał z lekka przerażony.

Halle

Uśmiechała się nadal i lekko zarumieniła. No cóż...peszył ją co miała zrobić. Skończyła kawę, spojrzała do pustego kubka.
- hm...dlaczego ja Cię tu wcześniej nie widziałam?

Lucyfer

-Nie wiem.- odpowiedział zbity jakoś z pantałyku, zobaczył rumieniec i spojrzał w bok.
-Ładnie Ci z tym rumieńcem.- zmeinił temat. Co miał powiedziec, ze się chowa przez Alfą? No prawde by powiedział, ale cóż. Jemu dobrze z jego popieprzeniem.

Halle

Rumieniec się pogłębił.
- Dziękuję...ale nie lubię go.
Mruknęła cicho.
- Na mojej skórze strasznie go widać.
Uśmiechnęła się lekko, spoglądając na niego.

Lucyfer

-To chyba nie jest takie straszne. Wygląda ładnie.- stwierdził z uśmiechem. a przy barze, moi drodzy, ploty się zaczęły. Co prawda cicho, ale Lu miał trochę więcej słuchu niż panienki tam. Zje...Zwróci im delikatnie uwagę później. Zachowywał się jak kretyn sam to czuł, ale nie mógł nic z tym zrobić. Złośliwość losu.

Halle

- Skoro tak.
Uśmiechnęła się ciepło.
- Chodźmy stąd...proszę. Już się ogrzałam, a dawno mnie w Lagoon nie było. Chciałabym zobaczyć co się zmieniło.

Lucyfer

-a kiedy tu ostatnio byłaś? Bo wiesz co... Według mnie to miejsce się nie zmienia zbytnio na przestrzeni lat.- uśmiechnął się znowu jak idiota. Absolutnie nie chciał jej opuścić, czuł się jak przykuty kajdankami, który musiałby dobie odrąbać rękę, by się uwolnić, a rękę kochał bardziej niż wolność.

Halle

- Nie wiem dokładnie...pewnie z pięć lat temu.
Podrapała się po głowie z lekkim uśmiechem.
- Ale pewnie jest coś nowego...może hotel nie jest już taka ruderą?
Spojrzała z nadzieję na niego.
- Bo nie będę mieszkać u Willa.

Lucyfer

-Muszę Ci powiedzieć, że niestety nie udało się dokonać cudu.- pokiwał głową rozbawiony.
-Nie sądze, by Twój brat był względem Ciebie mało gościnny, jak coś to zawsze możesz znaleźć schronienie u kogoś ze sfory, chyba wszyscy mamy lepsze warunki niż hotel.

Halle

Westchnęła ciężko.
- Nie chcę mu przeszkadzać...z resztą, mam wrażenie, że ta dziewczyna zajmuje pokój, w którym zwykle mieszkałam. Kto pierwszy ten lepszy.
Roześmiała się.
- Jest ktoś, kto pozwoliłby mi u niego zamieszkać? Naprawdę?
W jej oczach pojawiły się iskierki.

Lucyfer

No i Lu miał w tej chwili dylemat, ją by chętnie przygarnął i tym razem mniej z pobudek ciągot fizycznych a z jakiś takich wewnętrznych okropnych i w ogóle, ale go Will udusi, żeby tylko go udusił, to by było miło, ale zrobi my jeszcze parę przykrych rzeczy chociaż. No raz się żyje... dłużej albo krócej.
-Jak coś to ja mam wolny pokój. Trochę czyściej jest niż w motelu.

Halle

Spojrzała na niego radośnie.
- Naprawdę?
Uśmiechnęła się szeeeroko. No skąd miała wiedzieć, że Will aż tak za nim nie przepada. Ale w końcu, proponują, trzeba brać!
- I nie będzie to dla ciebie żaden problem, prawda?

Lucyfer

-Nie będzie.- rozpromienił się, przy barze padł salw śmiechu dwóch plotkarek. Jakby myśli mogły zabijać, to aktualnie byłyby panie pasza dla Lucyfera.

Halle

Uśmiechnęła się. Ale gdy usłyszała salwy śmiechu, obróciła się w stronę śmiejących. Ten uśmiech, którym traktowała Lu, znikł. Pojawiło się to takie...dziwne spojrzenie, i ten charakterystyczny rodzinny uśmiech, który świadczył o zainteresowaniu/ czas uciekać. Plotkary patrzyły na nią przez chwilę, po czym wróciły do rozmowy.
- Lucyferze...powiedz mi...czy to jest częste, tu u was?
Zapytała znowu z promiennym uśmiechem.

Lucyfer

-Jak jest się ze mną to tak, to jest częste. Chociaż raczej śmieją się ze mnie. - pokiwał głowa i dopił kawę.
-Chodźmy na ten spacer co?- podniósł się, momentalnie nastała cisza, zrobi im coś innym razem. Wziął kurtkę dziewczyny by pomóc się jej ubrać.

Halle

- Z ciebie?
Uniosła zdziwiona brew. Założyła sporą część zimowego badziewia, po czym spojrzała na niego z uśmiechem. Kurtka. Wsunęła ręce w rękawy.
- Dziękuję.
Uśmiechnęła się łagodnie.
- Zatem chodźmy....

Lucyfer

-Tak ze mnie, życie.- wzruszył ramionami, ubrał się szybko, dość niedbale. jemu i tak będzie ciepło. Jak zawsze.
-Jakas ulubioną część miasta masz?

Halle

- Raczej nie.
Uśmiechnęła się do niego lekko.
- Nie rozumiem tego...nie wiem z czego się śmiać...
Westchnęła cicho. Znowu przypominała radosną cebulkę, a nie człowieka.

Lucyfer

-Pogadasz z Willem, dowiesz się co było w tej sytuacji zabawnego.- pokiwał głową i otworzył przed nią drzwi na ulice. Zawiało zimnym powietrzem i śniegiem do środka.

//ulice, zaczynasz

Pierre

Wszedł do kawiarni i rozejrzał się za wolnym stolikiem. Usiadł w końcu gdzieś w rogu wiedząc, iż na tą francowatą siostrę będzie musiał sobie dłużej poczekać. Zamówił kawę i poprosił o podanie popielniczki co spotkało się z przekąsem kelnerki. Chwilę później dojrzał kącik z gazetami, więc sięgnął ochoczo po coś do zajęcia swego czasu. Jednocześnie rozejrzał się ponownie po sali szukając sobie jakiegoś zajęcia bądź choćby osoby do rozmowy.

Achi Regine

Widocznie Piotrek nie znalazł sobie nic ciekawego do roboty, bowiem gdy Achi do niego dotarła wciąż siedział przy stoliku nad tą samą gazetą. Jedynym wyznacznikiem upływającego czasu był stos wypalonych papierosów wylewający się z popielniczki.

- Cześć braciszku! - Pisnęła od wejścia przepychając się między stolikami ze swoją walizką obwieszoną stertą drobnych pakunków i papierowych torebeczek z zakupami wykonanymi "po drodze".

- A Ty jak zwykle nie pozwoliłeś tego posprzątać? - zagadnęła wieszając mu się na szyi, by dać buziaka i uściskać nie widzianego od jakiegoś czasu brata - Mógłbyś to chociaż rzucić. - Powiedziała z zawodem wyrywając mu z dłoni na wpół wypalonego peta i gasząc go z trudem w wysypującej się od nadmiaru niedopałków popielniczki. - Pokaż no się! Nie powiem, że wyrosłeś, bo w końcu jesteś ode mnie starszy i tak jakoś głupio, ale to ubranie... Powiedz, napadli Cię w zaułku, zrabowali ciuchy i musiałeś się w coś ubrać korzystając z pobliskiego śmietnika? Jakież to szczęście w takim razie, że po drodze mijałam taki fajny sklep z ciuszkami i kupiłam Ci coś! - sięgnęła do torebek i podając bratu cztery z nich wcisnęła mu w ręce. - No nie patrz tak na mnie, tylko obejrzyj! Tamto z Mediolanu specjalnie dla Ciebie przywiozłam a to tutaj, to ponoć miejscowy, etniczny wyrób. Na pewno Ci się spodoba!

Zasiadła zadowolona z siebie na krzesełku obok i rozejrzała się po wnętrzu kawiarni. Chwilę później nim brat się otrząsnął z tego osłupienia, zamówiła sobie kawę i ciastko, które zaczęła ze smakiem zajadać popijając napojem w oczekiwaniu aż brat otworzy prezenty.

Pierre

- Cześć. - bąknął tylko w odpowiedzi. Siostra jak zwykle miała słowotok, któremu nie należało przerywać, jeśli się chciało choć chwili spokoju. Jednak wręczone mu prezenty totalnie rozkładały na łopatki. Ostrożnie zajrzał do pierwszej z siatek a potem do kolejnej i kolejnej aż wszystkie cztery zostały odpowiednio obejrzane tak, by nie urazić Achi. Wątpił jednak, aby ich gusta były podobne, ale jak to mówili "Darowanemu koniowi nie zagląda się w pysk".

Megan Eiles · Gość

//Forks/ Obrzeża miasta/ dom Megan

poprawiła torbe na ramię i weszła do środka
czuła się nieco nieswojo.... nie znała tego miejsca
ale tak bardzo było jej źle w domu
otworzyła drzwi i przeszła przez całe pomieszczenie wprost do lady
-czy mogę prosić o kluczyki do toalety?? zaraz coś zamówię
powiedziała wskazując na tabliczkę na dzrwiach do toalety
dostała kluczyki i posżła w kierunku dzrwi

Achi Regine

Ozdobne papierowe torebki zawierały dwie pary spodni w kolorze ciemnej wiśni z jakiegoś fikuśnego materiału, jedwabną koszulę, tonę bransoletek na sznureczku z maleńkimi koralikami z drewna cedrowego, stylizowane na kowbojski styl buty i marynarkę w klimacie etno.

Nim zdążyła się nacieszyć kwaśną miną brata, drzwi się otworzyły do kawiarni i dziewczyna ujrzała nieznajomą. Prośba o kluczyki do toalety przypomniała o hektolitrach wypitej coli i izotoników serwowanych w samolocie.

- Good idea! - sapnęła pod nosem odklejając się od przepysznej kremówki i sięgając po kosmetyczkę oraz jedną z siateczek zwisających jeszcze z jej torby. Dzierżąc je, raźno ruszyła za nowo przybyłą.

- Czy ja też mogę? - zapytała w chwili, gdy nieznajoma przymierzała się do otwarcia drzwi do toalety - Te dziwne zwyczaje... Zawsze tutaj potrzebny jest klucz do WC? - zagadnęła pokazując w uśmiechu rząd śnieżnobiałych zębów.

Megan Eiles · Gość

Sporzała na nieznajoma i odwzajemniła uśmiech
-Oh.. wiesz... nie mam pojcia czy zawsze przed chwila przyleciałam tu z Forks. Ale jest tabliczka - pokazala na kartkę wiszącą na dzrwiach-że klucz przy kasie.
Roześmiała się
-Więc jak przy kasie, to przy kasie.
Odgarnęła włosy z czoła. I otworzyła drzwi.
W środku było kilka toalet więc weszła do środka
-Wiesz...-spojrzała niesmiało na dziewczyne- w sumie przyjechałam tu poznac nowych znajomych.
Potrząsnęła włosami, przezucając je na plecy
-I może się dziwnie zapwiedziało tak w toalecie.... ale jestem Megan
i wyciagneła przed siebie dłoń w kierunku kobiety