Mały domek wypoczynowy

Tomas Grant

Tom pocałował ją w czoło i znikł za drzwiami. Nie było go zaledwie kilka minut wrócił z tacą pełną jedzenia. Była na niej szklanka soku pomarańczowego, kawa, sałatka grecka i jajecznica.
-Do wyboru do koloru.
Uśmiechnął się i usiadła wraz z tacą koło Kim.
-Potrzebujesz jeszcze czegoś?

Kim

Zaśmiała się cicho widząc Toma.
- Nie i smacznego - odpowiedziała spokojnie. Wzięła sałatkę i zjadła ją spokojnie. Jajecznicę zostawiła dla Toma. Uśmiechnęła się do niego i wzięła kawę. Piła ją powoli ponieważ była jeszcze gorąca.
- Dziękuję Tom - powiedziała wesoło i pocałowała go w policzek.

Demitry

Dotknął ramienia siostry i powiedział z uśmiechem: - Za chwilkę - puścił jej oczko i wstał z łóżka. Pokuśtykał do salonu, a stamtąd na podwórze. Usiadł na schodkach werandy i zamyślony wpatrywał siętylko w horyzont przymykając oczy, ponieważ raziło go słońce. Sam też chciał wracać, więc już myślał co będzie w Forks. Zimnym, deszczowym Forks...

Amelia

Amelia wyszła za Demem w małej odległości czasowej. Zajrzała po drodzę jeszcze do Kim.
-Przeprzasz że przeszkadzam ale radzę się zbierać bo wracamy do Forks chodź w sumie to do La Push.
Uśmiechnęła się wesoło do dziewczyny i wyszła do brata.
Usiadła koło niego i objęła go ramieniem.
-Wiesz ile zmieniło się w życiu a raczej w mojej wieczności gdy Cię odnalazłam? Nie myślałam że stanie się to tak szybko.
Przytuli głowę do jego barku i zamknęła oczy.
Słońce padło na jej nogę a skóra zaczęła się mienić jak brylanty. Błyskały pięknem.
Spojrzała na nogę i pow.
-Muszę coś długiego na siebie założyć. Nie mogę tak chodzić po mieście aż do Forks bo to będzie raczej dziwne.
Spojrzała na brata.
-I jedziemy do La Push bo tam czeka na mnie mój przyjaciel wilkołak.
Zaśmiała się słodko.

OD TOMA BO NIE CHCE MI SIE PRZELOGOWYWAĆ

-Smakowało księżniczce?
Zapytał gdy oddała mu jajecznicę to zaraz ją zjadł.
-Uważaj bo kawa gorąca.
Puścił jej oczko.
Gdy Amelia ogłosiła powrót do domu pow.
-No to wracamy do naszego smutnego Forks.
Swój wzrok skierował za okno

Kim

Uśmiechnęła się do Toma.
- Pewnie że smakowało - odpowiedziała wesoło. Gdy usłyszała wiadomość od dziewczyny westchnęła cicho. Nie chciała wracać.
- dzięki za wiadomość - powiedziała w miarę spokojnie do Amelii. Gdy dziewczyna wyszła Kim odłożyła tacę po uprzednim zjedzeniu przez Toma posiłku. Znów się położyła i oparła głowę na kolanach chłopaka. Podobała się jej ta okolica, lecz zdarzenia które miały tu miejsce niezbyt.

Demitry

Nagle zobaczył jakiś błysk gdy siostra usiadła obok niego. Spojrzał od razu na nią i uśmiechnął się. Błyszczała... I to pięknie. Gdy miała wstać zatrzymał ją i stwierdził: - Zostań. Nikt cię nie widzi. - chciał podziwiać te... 'brylanty'.

Amelia

-Ale Demitry słuchaj a jeśli ktoś mnie zobaczy to będzie dopiero.
Zaśmiała się wesoło. Popatrzyła na siebie i się uśmiechnęła.
-Uwielbiam patrzeć na swoją skórę gdy świeci słońce.
Przyglądała się jej z uśmiechem. Wystawiłą dłoń przed siebie. Połowa ręki błyszczała się a druga była blada. Jej niebieskie oczy śmiały się jednym słowme.
-Chce już do Forks

Demitry

Uśmiechnął się i także wpatrywał się w jej błyszczącą na słońcu rękę. Po chwili, na wzmiankę o Forks odezwał się: - Właściwie... możemy już wracać. - Uśmiechnął się jeszcze czulej i wstał powoli ze schodka. Wszystko go bolało, ale nie tak jak przedtem.

Amelia

Amelia podskoczyła energicnie.
-No to się zbierajmy! Szybko!
Wpadła do domu z wampirzym tempem. Założyła na siebie długie czarne rurki i bluzę z kapturem. Potem krzyknęła do brata.
-Ja już jestem gotowa.

OD TOMA

Słysząc krzyk dziewczyny o wyjeżdzie pow do Kim.
-No to się chyba zbieramy co? Czy chcesz tu zostać jeszcze?

Kim

Uśmiechnęła się do Toma.
- A zostaniesz ze mną? Bo mi się wcale nie chce jechać. - Uśmiechnęła się do niego ślicznie patrząc z dołu na chłopaka. Gdy Tom się określi wstała i poprawiła swoje ciuchy i włosy. Uśmiechnęła sie do niego jeszcze na chwilę po czym wyszła z pokoju. Odnalazła Dema, jego wygląd niepokoił ją. Podeszła do chłopaka i przytuliła go delikatnie.
- Tęskniłam... - powiedziała cicho. Cóż, może nie aż tak bardzo ale zawsze. Tom jakoś dziwnie pozwolił jej zapomnieć o problemach i nieprzyjemnych realiach tego świata. I w dodatku to miejsce.
- Demitry, wiesz, ja chyba zostanę tu jeszcze jakiś czas. Tomas prawdopodobnie zostanie ze mną więc będę bezpieczna. - oznajmiła spokojnie odsuwając się od chłopaka. Patrzyła mu w oczy i czekała na jego reakcję.

Tomas Grant

-Zostanę z Tobą.
Posłał Kim uśmiech i patrzył jak wychodzi. Potem wytężył słuch i słuchał jej rozmowy z Demem

Demitry

Gdy zobaczył Kim przytulił się do niej także, ale narazie nic nie mówił. Siedział cicho i oddychał... Po chwili, usłyszawszy słowa Kim, odsunął się nieco i zamrugał kilka razy oczyma. ZOSTAJESZ?! Z nim?! Ze swoim byłym?! Bezpieczna?! Owszem był nieco zazdrosny, by nie rzec bardzo...Jakoś go to nie zachwyciło. - Kim... wiesz dla mnie to nie za dobra wieść... - westchnął - Rozumiesz... - spojrzał jej w oczy i westchnął jeszcze raz: - To konieczne? - Nic na siłę, ale... chciałby żeby wróciła z nim, a na peno nie chciał by zostawała z Tomem...

Kim

Złapała go za rękę i wyszli na dwór, gdzie nikt nie mógł im się wtrącić.
- Dem, nie chcę jeszcze wracać. A z Tomem naprawdę nic mi nie grozi - tak, Tomas był silny co często jej udowadniał a i Kim czuła się bezpiecznie przy nim. Zarzuciła Demowi delikatnie ręce na szyję, jednak pozostawała kawałek od chłopaka. Uśmiechnęła się delikatnie, prawie nie widocznie.

Demitry

Westchnął: - To twoja decyzja, ale chciałbym żebyś jechała ze mną... Bo... Wiesz... Nie jesteście już parą, ale wy możecie coś do siebie jeszcze poczuć i... - odchrząknął - Sama rozumiesz. - Usiadł na drewnianym krześle ustawionym za sobą. Wpatrywał się w horyzont. Widział stąd wszystko... Drzewa, plażę... kątem oka jeszcze błyszczącą Amelię. Tym razem westchnął jeszcze głośniej na myśl o zimnym La Push. - Wesołych Świąt... - powiedział jeszcze tylko i uśmiechnął się kącikiem ust. Oczywiście niezauważalnie dla Kim.

Kim

Trochę zdenerwowała ją jego wypowiedź. Jak mógł jej tak nie ufać? Przecież byli zaręczeni, a ona swój rozum miała.
- Nie wierzysz mi ? - spytała lekko zła. Nie podobało jej się to co można było zobaczyć w jej oczach. Tak się ona bawić nie będzie... Nie lubiła takich niejasności, a braku zaufania jeszcze bardziej.
- To chyba ja nie powinnam już Ci aż tak ufać. Wracam a Ty znikasz i nawet nie wiem co się z Tobą dzieje, czy żyjesz czy nie... Totalna pustka ! Więc nie dziw się że wolę zostać - powiedziała dość niemiło. nerwy jej powoli puszczały i musiała mu to "wygarnąć". Wzięła głębszy wdech próbując się opanować.
- A co do twoich podejrzeń to o to się nie martw, zrobię co będę chciała a i nie jestem głupia... - mruknęła tylko. Odwróciła się chcąc wrócić już do środka, do Toma który pewnie ja uspokoi...

Amelia

Amelia słyszała idealnie wszystkie wypowiedziane słowa przez Kim i Dema. Westchnęła i spacerując na słońcu ruszyła w ich stronę. Słońce padające na nią robiło ją chodzącym kryształem.
-Wybaczcie że się wtrącę.
Spojrzała na barata potem na dziewczynę.
-Ja słyszę wszystko lepiej niż Tom tym bardziej że jestem na zawnątrz.
Zamilkła na chwilę aby dobrać idealnie słowa.
-Dem jeśli ona chce zostać niech zostanie. Kochasz ją ja to wiem więc jej ufaj a jeśli ona Cię kocha na prawde nie ulegnie starej miłości.
Spojrzała na na Kim. W jej oku można było dostrzec iskierkę nienawiści. Bo szczerze nie przepadała za dziewczyną ale tylko ze względu na to że była z jej bratem i ta miłość przeszkadzała w zamienieniu go w wampira.
-A Ty nie wybieraj miłości mniejszej niż ta którą pragniesz.

Demitry

Westchnął tylko i nieco smutnym głosem powiedział - Możemy jechać. - Poszedł po walizke i chwilę potem stał obok Amelii gotowy wracać. Nie podobała mu się ta kłótnia...

Kim

Weszła do domu i usiadła na kanapie w salonie, bła zła.

Amelia

Na słowa brata na jej twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Wbiegła wampirzym tępem po swoją torbę i szybko założyła [link widoczny dla zalogowanych] aby nie było jej widać za dużo ciała. Wychodząc spojrzała na Kim i powiedziała.
-Nie martw się bo nie masz o co. Nie pasujesz do mojego świata ale jeśli on Cię kocha wybierze Ciebie.
Wyszła zaraz do brata i stanęła obok niego. Złapała go za dłoń i z uśmiechem powiedziała.
-No to ruszajmy do La Push i Forks!

Demitry

Uśmiechnął się blado do siostry i westchnął. Zciszonym głosem poprosił ją by zaczekała jeszcze chwilkę. Puścił jej dłoń tak delikatnie jakby była z porcelany. Wszedł jeszcze do domu i stojąc na progu zobaczył siedzącą tyłem do niego Kim. Westchnął i oparł się o drzwi. Chodź nie obracała się ona i nadal go nie widziała zaczął mówić. Miał z nią porozmawiać normalnie, ale wykrztusił tylko: - Przepraszam. - Ruszył szybkim krokiem do kuchni i nawet nie dbając o ład i porządek wrzucił wszystkie leki i butelkę wody niegazowanej do torby, a następnie przeszedł do sypialni i wziął do ręki walizkę, by wyjść z nią na dwór. Nie spoglądał na Kim - patrzył tylko przed siebie. - Możemy iść. - odezwał się do siostry i zszedł z werandy stając obok niej i łapiąc ją za rękę.

Amelia

Amelia nic nie powiedziałą# tylko spokojnie czekała. Wiedziała po co Dem wraca do środka. Nie chciała się w to wtrącać bo po co? Gdy chłopak wrócił i złapał ją za rękę uśmiechnęła się.
-To ruszajmy.
Pociągnęła go delikatnie w stronę taksówki którą zamówiła pare minut wc ześniej i pojechali na lotnisko

//Lot Seattle - Grecja