Dom Sama. Miejsce schadzek sfory.

Adam

Sam westchnął. - Skoro tak przedstawiasz sprawę... Z wami pogadam sobie później - spojrzał na Leah i Gasparda. - Mamy pewne sprawy do omówienia, ale... - znacząco zerknął na Deę

- Daj spokój, Sam. Dziewczyna i tak już wie o nas. Nie ma sensu odstawiac teraz jakiś dziwnych akcji. Poza tym zawsze mozesz ją zjeść, prawda? - mrugnął do rudej. Miał nadzieję, że miała poczucie humoru.

Leah

Leah spojrzała przerażona na Deę słysząc żart Adama.
-On nie mówi poważnie...... -szepnęła cichutko.

Gaspard

-Adam nie am co robić, to pierdoli głupoty. - jadł nadal palcami trzymając w ręce widelec.

Dea

- Ja zrozumiałam, ze to żart - uśmiechnęła się nieśmiało - A Ty mógłbys jeść cywilizowanie - pokazała Gasowi język. Zaczynała się czuć bardziej swobodnie. Jej wzrok padł na Emily. Nikt jej nie uprzedził...

Adam

Sam uchwycił spojrzenie Dei. Spochmurniał i mocniej przytulił Emily.

- Nie wpatruj się tak w nią - Adam szeptem upomniał Deę. - To niezbyt uprzejme.

Embry nadal pochłaniał jedzenie. Był jak jamochłon...

Leah

Leah wyjęła z ręki Gasparda widelec i sama go nakarmiła.
-Nie zawsze będziesz jadał w...lesie...-szepnęła mu do ucha. W sumie nie przeszkadzało jej zaciekawienie Dei Emily. Nadal miała do niej lekki uraz.

Gaspard

-No dobra. Ja nie chcę utyć jak Embyr- spojrzał na Leah krzywo.
-Dea, my powinniśmy się zbierać. Musze zadzownić w parę miejsc.

Dea

Dea odwróciła wzrok od Emily i spojrzała na Gasparda nie bardzo rozumiejąc.

Adam

Quill się zaśmiał - Chcesz ją zabrać, zeby nie przekonała się, ze jesteśmy lepsi od Ciebie!

Adam potrząsnął głową - Jak dzieci. Jeżeli musisz zadzwonić, to dzwoń - rzucił mu komórkę - mamy kilka spraw do odmówienia.

Sam stężał. - Fakt. Podjąłem juz decyzję. Spotkam się z nimi. Ale wy musicie byc gotowi na wszystko. Ktos chce isc ze mną? - pytanie było czysto formalne. I tak wiedział kogo ze soba zabierze.

Leah

Leah posłusznie odsunęła się od Gasparda.
-Ja. -odpowiedziała Samowi na pytanie.

Gaspard

-Nie znam numeru do tego palanta, co mi wystawia co jakiś czas zwolnienia.- wywrócił oczami.
-Quill, zapewniam Cię, że nigdy nie sądziłem, ze jestem lepszy od Ciebei w braku taktu.

[Adam, błagam nie. Carlisle jest mój. Nie mogę sama ze soba grać.]

Dea

- Zwolnienia? - Twarz Dei rozjaśniła się - Czyli spróbujesz chociaż! - nigdy się tak szeroko nie uśmiechała jak teraz. - Spróbujesz! - doskoczyła do Gasparda i przytuliła go z całych sił. Odstawiła taniec radości.
- On spróbuje, Leah! - złapała dziewczynę za ręce i roześmiała się.

Adam

Adam patrzył an to wszystko zaskoczony.
Embry spojrzał na Gasa - Mówiłem, ze jest dziwna... - powiedział bezgłośnie.

Quill postukał się palcem w czoło. W jego oczach czaiło się pytanie: Wariatka?

Sam sapnął.
- Pójdzie Leah i Adam. Embry ubezpiecza.

[Wiem, ze Carlise jest Twój XD, więc nie bój żaby]

Leah

Leah uśmiechnęła się triumfująco na słowa Sama.
-Mówiłam, że będzie dobrze...- pogładziła Deę po głowie.

Gaspard

-To my się zbieramy, prawda, Dea?- spojrzał na nią z lekkim uśmiechem zbierając się.

Dea

- Mhm - kiwnęła głową roześmiana. Odgarnęła włosy z twarzy. - Chodźmy. Miło było was poznać. Mam nadzieję, ze się jeszcze zobaczymy - obdarzyła wszystkich pięknym usmiechem. Ostatni raz uśmiechała się tak, gdy jeszcze żyła jej mama. Złapała Gasa za rękaw. - To idziemy? - normalnie oczy jej się śmiały.

Adam

Adam przewrócił oczami. Jego spojrzenie, gdy zwrócił się ku Leah mówiło: "Don Juan! A nie mówiłem... "

Sam stłumił usmiech. Gdzieniegdzie rozległy się chichoty.

Leah

-Strasznie zabawne.. -wycedziła przez zęby do ucha Adama. Przybrała maksymalnie uroczy uśmiech, na który było ją w tym momencie stać i zwróciła się do rudej dziewczyny.
-Do zobaczenia... -mruknęła.

Gaspard

-Dea nie rób afery.- wywrócił oczami.
-Leah, a ty co? Zwijasz sie z nami? Bo wiesz, Em powinna przeżyć.- zaśmiał się jej do ucha.

Leah

-Spadaj. Nad nerwami panuje... A w trójkąty się nie bawię... -mruknęła mu do ucha z szerooookim uśmiechem, a biedny Embry chcąc cokolwiek usłyszeć prawie zleciał z krzesła.

Gaspard

-Embry, zazdrość dupę Ci ściska?- spojrzał na niego krzywo.
-Deę lubię, a Ciebie uwielbiam. Nie myl pojęć, dobrze? Mogę Ci zafundować psychoterapię, jak chcesz.- zaśmiał sie jej do ucha, a w końcu wyprostował.

Leah

-Masz sporo rzeczy do załatwienia...-uśmiechnęła się i przez moment zerknęła na Deę.

Gaspard

-Ja Cię an chwilę zabieram. Dea nie zapiszcz ich an śmierć.- pociągnął Leah do pokoju obok.

Leah

-Ejjj ejj... Wyobraź sobie, że to trochę boli...-mruknęła wskazując na palce zaciśnięte na jej nadgarstku.

Gaspard

-Maruda jesteś.- zamknął drzwi w pokoju, w którym sie znaleźli i ją pocałował.
-Naprawdę Cię uwielbiam...

Leah

-Ale przyda Ci się kucharka... -uśmiechnęła się delikatnie.

Gaspard

-Milcz.- westchnął.
-Nawet mnie nie denerwuj takimi tekstami.

Leah

-Boo? -mruknęła delikatnie i nieśmiało wplatając przy tym dłoń w jego włosy na karku.
-Nie na psuje Ci krwi. Jesteś zepsuty do szpiku kości... -zachichotała.

Gaspard

-Bo Cię proszę.- szepnął jej do ucha.

Leah

Zelektryzował ją swoim szeptem.
-Postaram się nie odzywać.... -mruknęła.

Gaspard

Przejechał ustami po jej szyi.
-Czy nadal jesteś taka bojowa względem mnie?- zaśmiał sie cicho.

Leah

-To znaczy? -zmarszczyła brwi mierząc go wzrokiem.

Gaspard

-Trochę an mnei fuczysz z zazdrości o to dziecko tam.- zaśmiał się.

Leah

Leah lekko się zaróżowiła- Widocznie już tak mam.... -powiedziała półgłosem.

Gaspard

-ładny kolor.- przejechał dłonią po jej policzku.
-Dzisiaj, później... u mnie?- spytał jakby nigdy nic.
-Małą zamknę na strychu.

Leah

-Jesteś najmniej bezinteresownym człowiekiem jakiego w zyciu spotkałam...-prychnęła, ale za chwilę uśmiechnęła się do niego.

Gaspard

-Oj tam. Stęskniłem sie za Tobą.- potarł nosem o jej szyję.

Leah

-A jak to udowodnisz? - spojrzała na niego śmiertelnie poważnie.

Gaspard

-Tutaj?- spytał podobnym tonem jak ten jej. Zjechał ręka po jej ciele do krańca bluzki, lekko ją podwinął i przejechał palcami delikatnie po skórze idac w górę. Druga rekę wplótł w jej włosy. Pocałował ją namiętnie, Leah mu się podobała.

Leah

-Zdecydowanie nie tutaj... -mruknęła z przebiegłym uśmiechem.