Dom Evan'a Craven'a

Evan Craven

Krzątał się po domu rozpakowując ostatnie rzeczy.
Kiedy skończył usiadł wygodnie na kanapie w salonie i zaczął przerzucać pilotem kanały w telewizorze. Po chwili upewniwszy się że jednak nie ma nic ciekawego do oglądania wyłączył go. Westchnął.
Wstał i wyszedł z domu.

//jeszcze nie wiem gdzie//

Evan Craven

Obudził się dość późno, przeciągną i ziewną.
Przypomniał sobie wczorajszy dzień i Nad. Cieszył się że ją spotkał. Znał tu już chociaż jedną osobę...-Może później do niej wpadne...-pomyślał i wreszcie podniósł się z łóżka. Umysł się i ubrał, potem zrobił sobię śniadanie. Zjadł jedną kanapkę, reszte zostawił, jakoś nie był głodny. Wstał i wyszedł się przejść.

//gdzieś w La Push//

Evan Craven

//Plaża//

Stanął pod domem w postaci wilka i rozejrzał się czy nikt go nie widzi.
Wkroczył na ganek zmnieniając się z powrotem w człowieka i zakładając szybko spodnie.
Wszedł do domu kierując się odrazu do stolika w kuchni.
Był zły..nie lubił tego chłopaka..ale Nad najwyraźniej wręcz przeciwnie.
Sięgną po paczkę papierosów i odpalił jednego.

Evan Craven

Wstał i wyszedł z domu kierując się w stronę wybrzeża.

Nadine

Nadine i Evan przyszli do jego domu. Weszli do salonu i Nadie usiadła na sofie.
- Masz jakieś nasze zdjęcia? - spytała nagle, uśmiechając się szerzej.

Evan Craven

Wszedł do domu wpuszczając uprzednio Nadine i skierował się do salonu.
Stanął obok sofy na której usiadła dziewczyna przyglądając się jej przez chwilę z góry.
Zamyślił się na chwilkę. - Powinien coś mieć. - powiedział także się uśmiechając.
Podszedł do regału i przukucnął przy najniższych drzwiczkach. Otworzył je i zaczął szukać.
Przekopał dość spory stos albumów i wyjął jeden w którym jak sądził znajdowały się jakieś fotografie z Nad.
Wrócił do dziewczyny wręczając jej przedmiot.

Nadine

- Kocham cię Evan - zaśmiała się cicho i przyciągnęła go do siebie tak, że usiadł obok. Otworzyła album i od razu zaczęła chichotać. - Ale byliśmy mali... A szczególnie ty. Wyrosłeś niczym...wilkołak - wytknęła mu język.

Evan Craven

Pociągnięty przez Nadie usiadł obok niej na sofie i objął dziewczynę ramieniem.
Zaśmiał się cicho widząc fotografię. - Wcale nie byłem aż taki mały... - mruknął przekrzywiając głowę na bok.
Zauważył wytknięty w jego kierunku język i wyszczerzył kły do Nad. - Ugryźć cię?

Nadine

- Tak. Po prostu wielbię jak mnie gryziesz - zaśmiała się znów i połaskotała Evana po boku. Przewróciła kartkę albumu i przyjrzała się jednemu zdjęciu. Ona, Evan i Seth. Na jakiejś plaży. Westchnęła cicho i obróciła kartkę, aby nie patrzeć na Setha.

Evan Craven

Skręcił się trochę gdy połaskotała go po boku i wysunął język w jej stronę.
Zerknął z powrotem na album dostrzegając ich zdjęcie razem z Sethem.
Uśmiech spełz na chwilę z jego twarzy. Westchnął kiedy Nad odwróciła pośpiesznie stronę.
Potarł dłonią ramię dziewczynę delikatnie się do niej uśmiechając.
Przewrócił kartkę. Kolejne zdjęcie znów przedstawiało ich dwójkę tym razem robiącą jakieś dziwne miny do aparatu.

Nadine

- Jesteś śmieszny - stwierdziła po chwili. Na każdym zdjęciu Evan robił dziwne miny i szczerzył kiełki do obiektywu. Przytuliła się do ramienia przyjaciela i znów obróciła stronę.

Evan Craven

- A Ty nie? - zaśmiał się wskazując zdjęcie na którym dziewczyna wywala język do obiektywu - Masz coś z tym jęzorem? - zapytał marszcząc brwi.
Oparł się skronią o głowę Nadine i przyglądał kolejnym fotografią z uśmiechem.

Nadine

- Lubię swój język. Działa cuda - puściła mu oczko rozbawiona. Upiła łyk soku i oblizała usta zmysłowo. Chyba faktycznie miała coś z tym "jęzorem", jak Evan go nazwał.

Evan Craven

Zaśmiał się cicho. - Jakie cuda? - zapytał szczerząc się.
Przygladał się jej przez chwilę po czym zaczął się wygłupiać naśladując poprzedni ruch jej języka robiąc przy tym 'dziką' minę.
Znów się zaśmiał i wytknął język przed siebie.

Nadine

Nadie również wysunęła język i trąciła końcówką język Evana. Zaśmiała się cicho. Miała dobry humor.
- Takie cuda, o jakich ci się nawet nie śniło.

Evan Craven

- Może mi się śniło. - powiedział wesoło unosząc do góry brwi.
Znów cicho się zaśmiał. Trącił lekko palcem nos Nad i uśmiechną się szeroko.
On także miał świetny humor.

Nadine

- Może, ale na pewno nie ze mną - powiedziała zadziornie. Usiadła wygodniej i ułozyła album na kolanach Evana. Kolejne zdjęcie Setha... - Myślisz, że on o mnie pamięta? I patrzy na nas z góry?

Evan Craven

- No raczej nie z tobą.- znowu szeroko się do niej uśmiechnął.
Spojrzał z powrotem na album znajdujący się teraz na jego kolanach.
- Ja nie myślę, ja to wiem. Jak mógłby o tobie zapomnieć? - powiedział cicho - Patrzy. I cię pilnuje. Masz na górze swojego anioła stróża. - dodał delikatnie się uśmiechając.
Wyciągnął rękę i pogładził lekko policzek Nad.

Nadine

- Tęsknię... - wyszeptała, gładząc palcem wizerunek Setha na zdjęciu. Jego kochała najmocniej na świecie. Mieli się pobrać, założyć rodzinę... - Nienawidzę pijawek. Najchętniej wszystkie bym rozszarpała - warknęła. Zamknęła album, bo skończyli oglądać. Wtuliła się w ciepłą dłoń przyjaciela policzkiem. Jego też kochała.

Evan Craven

Westchnął cicho. On także za nim tęsknił, wkońcu był jego kumplem.
Przytulił do siebie Nad krzywiac się na wzmiankę o wampirach. Nie znosił ich tak samo jak dziewczyna.
- Kocham cię wiesz? - mruknął przyciskając twarz do włosów przyjaciółki.

Nadine

- Wiem. Ja ciebie też - uśmiechnęła się lekko. Gdy się do niej przytulił, wplotła palce w jego włosy. Delikatnie je przeczesywała i gładziła jego skórę.
- Mój grzejniczek - zaśmiała się cicho.

Evan Craven

Pocałował ją delikatnie w czoło i uśmiechnął się.
Mruknął cichutko kiedy poczuł jej palce na swojej skórze.
- Grzejniczek? - zapytał wesoło po czym zaśmiał się cicho.

Nadine

- Dokładnie - uśmiechnęła się lekko. Dotknęła czołem czoła Evana i musnęła ustami jego nos. - Uwielbiam gdy tak mnie grzejesz.

Evan Craven

Uśmiechną się szerzej i zamknął na chwilę oczy kiedy dotknęła ustami jego nos.
Wplutł palce w długie włosy dziewczyny gładząc ją po głowie.
Trącił noskiem jej nos cały czas lekko się uśmiechając.

Nadine

Nadine spojrzała w oczy Evana i na chwilę wstrzymała oddech. Było w nich coś, co zawsze dawało jej poczucie bezpieczeństwa. Evan był zawsze. A ona głupia szukała zrozumienia u innych. Uśmiechnęła się delikatnie. Ta chwila mogłaby trwać wiecznie.

Evan Craven

Uśmiechnął się delikatnie patrząc w oczy dziewczyny.
Przesunął wzrokiem po jej nosie, ustach, policzkach rejestrując niebieskimi tęczówkami każdy najdrobniejszy szczegół jej twarzy.
Pocałował dziewczynę w policzek nie zdejmując uśmiechu z ust.
Ułożył głowę na ramieniu Nadine przytykając nos do jej szyi i oddychając głęboko.

Nadine

Nadine zaczęła cicho nucić jakąś starą piosenkę, której nauczyła ją babcia. Uśmiechała się przy tym i nadal głaskała chłopaka. Przymknęła powieki i śpiewała.

Evan Craven

- Lubię jak śpiewasz.. - powiedział cicho poszerzając uśmiech.
Cały czas nie zmieniał pozycji po chwili tylko musnął wargami skórę na szyi Nadie.
Przytulił ją do siebie mocniej i słuchał jej śpiewu.

Nadine

Zadrżała, znów. Cicho westchnęła z zadowolenia, nie za bardzo się kontrolując. Po chwili jednak znów zaczęła śpiewać. Przytuliła policzek do policzka Evana.

Evan Craven

Także cicho westchnął gdy przytuliła się do jego policzka.
Znalazł dłoń dziewczyny i splutł ze swoją cmokając ją w skroń.
Odsunął się tak by dobrze widzieć Nad i zaczął się jej przysłuchiwać.

Nadine

Gdy skończyła nucić oblała się lekkim rumieńcem. Dotknęła nosem policzka Evana i mocno się w niego wtuliła.
- Masz jakieś plany na dziś?

Evan Craven

Uśmiechnął się delikatnie widząc jej zarumienioną twarz.
Przytulił do siebię dziewczynę. - Nie mam. - odpowiedział spokojnie - A czemu pytasz?

Nadine

- Tak po prostu... Lubię z tobą być - uśmiechnęła się. Po chwili znów spojrzała w oczy chłopaka. Lekko musnęła ustami jego wargi. Zaraz jednak odsunęła się od Evana jak poparzona - Przepraszam... - szepnęła cicho.

Evan Craven

- Ja z tobą też. - powiedział cały czas się uśmiechając.
Trącił nosem jej nos patrząc w oczy Nad.
Kiedy go pocałowała na sekundę zastygł w bezruchu patrząc na nią zdziwiony.
Zanim cokolwiek zdążył zrobić odskoczyła od niego jak oparzona.
- Nie...nie ma sprawy... - mruknął cicho. Po chwili bardzo delikatnie się uśmiechnął. - To...było nawet miłe.

Nadine

- Nie powinnam... Mówiłam ci, że chyba mam z tym problem. Zawsze przelewam uczucia na nieodpowiednią osobę... - westchnęła. - To znaczy...Jesteś moim przyjacielem, wiem, że nie mogę... - plątała się. Oparła głowę na poduszce i spojrzała na chłopaka. Sama nie wiedziała, co ma teraz zrobić.

Evan Craven

Patrzył na nią nie odzywając się . Wyciągnął ręce w jej kierunku i przyciągnął dziewczynę do siebie sadzając na kolanach.
Dalej nie mówiąc ani słowa przyglądał się jej. Zastanawiał się co powinien zrobić.
Nadie była jego przyjaciółką i tej przyjaźni nie chciał zmarnować. Dlatego być może powinien szybko zakończyć ten temat.
Z drugiej strony....wcale nie był do końca pewnien czy dziewczyna jest dla niego tylko starą kumpelą...-Nie możesz?- zapytał chyba bardziej siebie.

Nadine

- Nie mogę cię zranić... Z drugiej jednak strony, to chyba przestała być tylko przyjaźń... - westchnęła. Przymknęła powieki i pokręciła głową, jakby chciała odgonić od siebie złe myśli.
- Zrozumiem, jeśli będziesz traktował mnie nadal jak przyjaciółkę. Tak chyba będzie najlepiej...

Evan Craven

Zranić..? - pomyślał. Jakos nie wyobrażał sobie żeby Nad mogła go zranić.
Przygladał się jej kiedy kręciła głową i po chwili sam zrobił to samo z tym że delikatniej.
- Dla mnie nie... - mruknął tak cicho że nie był pewnien czy usłyszała.
Nie patrzył teraz na nią tylko gdzieś na podłogę.
W tym momencie był pewien że Nadine nie jest tylko jego kumpelą...Wszystko zależało tylko od tego czego pragnie ona...
- Zrobię jak chcesz..mozemy być tylko przyjaciółmi...jeśli tak wolisz.

Nadine

- Chyba cię kocham jak faceta, a nie przyjaciela... - powiedziała spokojniej, chociaż zadrżała. Jej serce biło chyba sto razy szybciej niż normalnie i była pewna, że zaraz wyskoczy jej z piersi. Powoli dotknęła dłonią policzka Evana.