Klify

Gość

Tak jak mówiła Emilly Alex znalazł klify bez problemu. Zatrzymał się przy jednym z najwyższych klifów i podszedł bliżej. Uwielbia sporty ekstremalne typu snowboard czy skakanie ze spadochronem. Hmmm... No to mamy nowe zajęcie na ciepłe dni. Uśmiechnął się pod nosem. Przykucnął i zaczął wpatrywać się w fale bijące o brzeg klifu. Na lewo od klifów była piękna plaża. Chyba ta sama na której ostatnio był z Mel.

Yasmin · Gość

Usiadła na klifie machając nogami w powietrzu.
- Czemu to zawsze tak jest... - powiedziała sama do siebie. Znała mężczyzn takich jak Mark. Zazwyczaj nie wracali.

Gość

Alex zobaczył ,że na klifie poniżej siedzi jakaś kobieta. Wyglądała na smutną. Przyglądał się jej przez dłuższy czas.

Yasmin · Gość

Uśmiechnęła się smutno do mężczyzny, który jej się przyglądał. Nigdy jej się nie zdarzało, że była smutna gdy jakiś facet się zmywał z jej pokoju. W głębi miała nadzieję, że Mark wróci ale głos w jej głowie mówił, że jest to raczej nie możliwe.

Marianne

// ???

Marianne wspięła sie na klify. Była zmęczona. I zła. Nadal zła na Leah. Jak tamta mogła ją tak potraktować. Nie bardzo rozumiała. Przecież nic jej nie zrobiła, do cholery. Na jej ulubionym miejscu siedziało jakieś dziewcze. Marianne westchneła i podeszła blizej.
- Hej... Ciężki dzień, co? - usiadła obok.

Yasmin · Gość

Popatrzyła na dziewczyne.
- Tak. Straszny - westchnęła ciężko.
- Jestem Yasmin - podała jej rękę.

Marianne

- Marianne - odwzajemniła uścisk. Dziewczyna była gorąca. Kolejna wilczyca... Uśmiechnęła się do niej.
- Nie widziałam cię tutaj. Nowa w mieście?

Yasmin · Gość

- Przyjechałam dzisiaj rano a już mam pecha - skrzywiła się.
- A Ty mieszkasz w La Push czy w Forks? -spytała z uśmiechem. Cieszyła się, że poznała kogoś nowego.

Marianne

- Mieszkam w La Push. Mam leśniczówkę. Ale pracuję w Forks. Prowadzę warsztat samochodowy - zaśmiała się. - Dlaczego już masz pecha?

Yasmin · Gość

- Poznałam jednego faceta. Polubiłam go...nawet bardzo - przyznała się - ale on stwierdził, że jestem za młoda i się zmył. - westchnęła ciężko.
- Nigdy nikt nie zwrócił na mój wiek szczególnej uwagi... - zastanowiła się na chwilę - no ale nie będę Cię zamęczać problemami. Jak się tu mieszka? - dodała.

Marianne

- Faceci to szumowiny. W większości - skwitowała cicho - A mieszka się w zasadzie dobrze. Pod warunkiem, ze nie spotykasz akurat osoby, która nazywa cię dziwką. - dała upust rozgoryczeniu. - Ale mniejsza z tym... - westchnęła - Gdzie się zatrzymałaś?

Yasmin · Gość

- To muszę uważać na nią bo pewie za niedługo będę mieć taką reputację - zaśmiała się.
- Mam tu dom, nie daleko. Nie jest duży ale wystarczający - humor jej się poprawił.

Marianne

- O nie skarbie - Marianne zachichotała - obwiam się, ze ta reputacja jest zajęta przez moja skromną osobę.

Yasmin · Gość

Zachichotała.
- No nie wiem ,mogę Cię szybko dogonić albo wymyślą na mnie jakieś inne określenie - zaśmiała się.
- Chyba polubię to miejsce - westchnęła.

Mark

/Ulica

W oddali zobaczył dwie dziewczyny. Jedną była Yass, to wiedział na pewno. Druga nie była wilkołakiem nawet. Nie znał jej. Podszedł bliżej i usiadł sobie na klifie zwieszając w dół nogi.
-Co taki kiepski humor panie ogarnął? - Spytał z figlarnym uśmiechem

Yasmin · Gość

Uśmiech jej zbaldł.
- Nie miałeś gdzie pójść? -spytała Marka obojętnym tonem. Oparła się na łokciach wyciągając się do ostanich promieni słońca.

Marianne

- Niestety kochanie - zwróciła się do Yasmin - określenie niepodzielnie przylgnęło do mnie. Zastrzegam prawa autorskie - roześmiała się z pełną autoironią. - Miejsce rzeczywiście jest boskie - wyciagnęła się właśnie w chwili gdy nadszedł jakiś chłopak.

- Ponury humor to rzecz nabyta. Raz jest a raz go nie ma - leniwie uchyliła powiekę mierząc go spojrzeniem. Przystojniak, ze ach...

- jakiś problem, Yas? - zapytała słysząc ton dziewczyny.

Mark

-Acha, rozumiem, jesteśmy obrażeni. - Mruknął do Yasmin z trudem powstrzymując śmiech. Odwrócił się do drugiej dziewczyny. Na jego oko była niewiele od niego młodsza. Uśmiechnął się zniewalająco.
-Mark. - Przedstawił się całując ją w dłon.

Yasmin · Gość

- Ja? Obrażona? - wybuchła śmiechem - ani trochę - dokończyła.
- Podaj mi sukienkę jeśli możesz. 18-latce nie wypada leżeć w samej bieliźnie przy starszym facecie - powiedziała do Marka z ironią w głosie.

Marianne

- Marianne - sądząc po temperaturze także wilkołak.. - Nowy? - uniosła brew uśmiechając się uroczo. No takie zachowanie u mężczyzn to ona sobie ceniła.

Mark

-Nowy. - Przytaknął w odpowiedzi na jej uśmiech. Niezła z niej laska...
-Yasmin, już nie przesadzaj. Chodzi o to, że praktycznie w stanach się jest pełnoletnim jak się ma 21 lat, chociaż ja jestem jakby Irlandczykiem... - Zamyślił się. - Zresztą nieważne.
Miał ochotę na psikusy, więc z czystej złośliwości wziął sukienkę Yas i zrzucił z klifu.
-Ups... Silny podmuch wiatru. - Popatrzył na nią z miną niewiniątka

Yasmin · Gość

W środku aż się gotowała.
- Pięknie, jak mam wrócić do domu? W bieliźnie? - spytała z pretensją.
- 18 czy 21 co za różnica. Powinnam mieć 20 - rzuciła i wróciła do poprzedniej pozycji.

Marianne

- Paskudny typ - stwierdziła Marianne hamując uśmiech - A juz chciałam powiedziec: Cóż za dzentelman. Cofam to co pomyslałam...

- Yas, mieszkam niedaleko. Mogę pożyczyc ci jakąś sukienkę. Chociaż nie mam ich zbyt wielu. Raczej chodzę w spodniach - zrobiło jej się szkoda dziewczyny.

Mark

-Dam ci koszulę. - Powiedział obojętnie wzruszając ramionami. Spojrzał na Marienne z dziecięcym uśmiechem samozadowolenia.
-Sądzisz, że nie jestem dźentelmenem? Ciekawe, co powiesz, jak zrzucę cię z klifu. - Uśmiechnął sę podejrzliwie i zaczął powoli wstawać...

Yasmin · Gość

- Nie trzeba. Może jak będę wracać spotkam jakiegoś przystojniaka - zaśmiała się.
- Jeszcze raz zrobisz taki numer i pożałujesz - rzuciła w stronę Marka i obserwowała spod przymróżonych powiek co zrobi z Marianne.

Marianne

- O kochany - Marianne zmruzyła oczy - Ja się nie regeneruje jak wy. - pogroziła mu palcem - I nie odczuwam potrzeby skakania w pogoni za adrenaliną. Jednak mam całkiem mocne zęby, wiesz?- mimowolnie się odsunęła w tył.

Mark

-Nie zaszkodzi, sprawdzić, nie złotko? - Spytał szczerząc swoje piękne ząbki. Jeden sus i znalazł się tuż obok niej uśmiechając się tryumfalnie

Marianne

Nie zamierzała zmieniać się przy nich, ale cóż. Jeżeli będzie trzeba to to zrobi. Warknęła odruchowo na niego.

Yasmin · Gość

Obserwowała wszystko z boku.
- Może będziecie się bawić już na dole? - spytała beznamiętnym tonem - chyba, że wolicie tutaj to pójdę na dół - dodała patrząc na nich.

Marianne

- Czemu się złościsz, Yas? - Marianne spojrzała na nią uspokajająco - On przecież żartuje.. Prawda? - zerknęła na niego niepewnie. Po czym zastanowiła się chwilę - Zaraz, zaraz... To on, tak? - wskazała palcem na Marka.

Yasmin · Gość

- Na nic się nie złoszcze - skłamała.
Pokiwała głową żeby potwierdzić, że chodziło do niego.
- Więc jak bawicie sie tu czy na dole? - spytała.

Mark

Zastanowił się chwilę. Właśnie, żartuje czy nie?...
-Spokojnie Yasmin. - Podszedł do niej i ukucnął. Objął ją ramieniem i dał całusa w policzek. - Nie bądź AŻ tak zazdrosna.

Marianne

- Nie dam się zrzucić - mruknęła Marianne odsuwając się. W postaci kojota była szybsza od wilków. Dużo szybsza. W razie co się zmieni i tyle.
- Wiecie co... wy sobie wyjaśnijcie wszystko - wstała i otrzepała spodnie - A ja.. ja sobie pójdę. - miała dość zazdrosnych kobiet jak na jeden tydzień. Po raz kolejny zgromiła się w myślach za przypatrywanie się tyłeczkowi nowego i za oglądanie się za zajętymi facetami. Potrzebowała czasem chłopa, ale nie aż tak...

Yasmin · Gość

Uwolniła się z jego objęć.
- Zazdrosna? Niby o kogo? - spytała jakby nigdy nic - bo chyba nie o Ciebie - wybuchła śmiechem. Naprawde nie wiedziała czemu ale była zazdrosna.

Mark

-Yas... - Mruknął jej do ucha czule. Wiedział jak udobruchać kobietę. Wstał powoli i podszedł do Marianne łapiąc ją za rączkę.
-Nieee.... Nie pójdziesz... - Uśmiechnął się. Ani myślał jej gdzieś puścić. Była dla niego zbyt dużą rozrywką.

Yasmin · Gość

Przeszedł ją przyjemny dreszcz. Szybko zerwała się z ziemi.
- Marianne zostań, serio. Mark z miłą chęcią pobawi się z Tobą - powiedziała z przesłodzonym uśmiechem.
- To raczej ja powinnam iść więc przesunę się trochę dalej za te drzewa. - burknęła pod nosem i odeszła parę kroków.

Marianne

- Słuchaj - szarpnęła się - Widzę, ze macie sobie coś do wyjaśnienia. Do tego nie potrzeba widowni. - stwierdziła.

Mark

-Nic jej nie obiecywałem. - Mruknął urażonym tonem. - W kazdym razie niedługo do ciebie zajrzę. - Szepnął po cichu z łobuzerskim uśmiechem i odszedł w stronę Yas. Ściągnął koszulę ukazując umięśniony tors i podał ją dziewczynie.
-Masz, załóż.

Marianne

- Niedoczekanie twoje - warknęła cicho i postanowiła sobie pójść. Z trudem jednak oderwała oczy od jego klatki. Z głębi serca wyrwało jej się ciche westchnienie XD
- Yasmine jeżeli będziesz potrzebowała pomocy to zapytaj o mnie kogokolwiek. Wskażą ci drogę. Tymczasem... miłej zabawy. I nie rób jej krzywdy bo skopię ci tyłek - mruknęła w stronę Marka po czym z ciężkim sercem odwróciła się i powoli zaczęła sobie iść.

Mark

No, mówiąc prosto facet był z niego porywczy, najpierw robił potem myślał. Że tak powiem, ubrał Yasmin w swoją koszulkę i cmoknął w policzek.
-Zaraz wrócę. Obiecuję. - Uśmiechnął się tak, że każda padłaby z zachwytu.
Odbiegł kawałek, do Marianne, na szczęście nie udało jej się daleko zajść. Złapał ją za nadgarstek i pociągnął za najbliższą, wystającą na kilku metrów w górę i szegoką na metr skałę. Kiedy upewnił się, że Yasmin nie może ich zobaczyć, przycisnął Marianne do ścianki skalnej i namiętnie pocałował. Dziewczyna nie oporowała XD Oderwał się w końcu od niej i z łobuzerskim uśmiechem szepnął na ucho:
-Muszę zostawić po sobie pamiątkę. Zawsze.