Klify

Adam Knight

Ucałował ją w głowę. Jak dziecko. - Nie jest ci zimno? Marzniesz.

Selene

- Nie, nawet nie. Mam twoją kurtkę, ty też jesteś ciepły... To raczej ja powinnam spytać, czy to ty nie marzniesz.

Adam Knight

- Cóż, ty tez jesteś ciepła. - uśmiechnął się kacikiem ust - Nie chcesz wracać do domu?

Selene

- Jakoś nie - wyznała. - A co, boisz się tu zostać jeszcze trochę? Wampiry i wilkołaki cię nie zaatakują, daję słowo.

Adam Knight

- Nie. Boję się że znów się pochorujesz. - uwagę o mistycznych stworzeniach puścił mimo uszu - Nie chciałbym tego.

Selene

- Nie będzie tak źle - powiedziała. - Po prostu bardzo mnie cieszy przebywanie w tym miejscu.

Adam Knight

W tym miejscu... Zamknął oczy. Odpuscił sobie próby przetłumaczenia jej swoich racji. Wiedział że i tak go nie posłucha. Leżał cicho, głaszcząc ją dalej bezwiednie po plecach. Jak to wszystko będzie teraz wyglądać...?

Selene

- Jeśli chcesz, wrócimy - szepnęła. - Przecież chyba mogę cię raz posłuchać - uśmiechnęła się, dotykając jego twarzy.

Adam Knight

- Byłoby to wskazane. Nie zapominaj że...- podniósł się przytrzymując ją nadal przy sobie - nie chciałbym się narazić Morganowi.

Selene

- A ty znowu o tym doktorku - wywróciła oczami. - Chyba jednak cię posłucham i faktycznie wrócimy do Forks.

Adam Knight

- Jestem starszy, powinnaś mnie słuchać - powiedział i wstał. Podał jej rękę by pomóc jej - Pozatym martwię się o ciebie. A dobrze wiesz że doktor Morgan jest przerażający.

Selene

- Wielki i groźny - roześmiała się. - Wiem, że się martwisz - przytuliła się do jego boku. I dziękuję ci za to.

Adam Knight

Objął ją i przycisnął delikatnie do siebie. - Nie ma za co. - popatrzył przed siebie, słońce juz prawie zaszło - To chodźmy. Przed nami długa droga do domu.

Selene

- Do rana jeszcze dużo czasu - zaśmiała się. - Nie ma się co spieszyć.

Adam Knight

- Faktycznie... Nie ma się co spieszyć. - Ruszyli powoli w stronę z której przyszli. Droga nie dłużyła im się. Znaleźli jakoś wspólny język i przegadali całą trasę do Forks. Adam cieszył się z tych chwil i miał nadzieję że Sel również prawdziwie podziela jego uczucia. Byłoby mu trudno teraz ją zostawić. Nie umiałby tego zrobić.

La Push / Forks / Ulice / Dom Selene

Mark

/Ulica

Wkroczył powoli na klify. Pełen luz. Stanął na obrzeżu skały i zrzucił starty plecak z ramienia. Zamknął oczy i wciągnął powietrze. Smakowało solą.

Melanie

/Forks|Park
Zaparkowała przy klifach.
Wysiadała z auta, szybko je obeszła i zanim Julii zdążyła wysiąść ta już ją ciągnęła w stronę klifów. Weszła powoli. Widok był jeszcze lepszy niż ten w parku. Tutaj wszytko oglądało się z innej perspektywy.
-Na plaży też jest fajny widok, ale ten robi większe wrażenie.
Powiedziała idąc tyłem, tak by patrzeć na Julię, nie widziała stojącego na klifach osobnika.

Yasmin · Gość

/dom Yasmin

Weszła na klify. Z oddali zauważyła mężczyznę. Stanęła kawałek od niego. Delikatny wiatr rozwiewał jej włosy i sukienkę.

Julia

Mel ciągnęła Julie za rękę, a ta musiała patrzeć pod nogi rzeby sie nie wywrócić. podniosła głowę, widok zapierał dech w piersiach.
-Mel uważaj- powiedziała Julia, lecz po czasie, gdyż Melanie właśnie wpadła na nieznajomą postać.

Mark

Na chwilę stracił równowagę. Natychmiast otworzył oczy i zobaczył, że powodem tego była ciemnowłosa dziewczyna. Złapał ją szybko za ramiona, aby się nie wywaliła.
-Uważaj złotko, bo zlecimy oboje. - Posłał jej jeden ze swoich firmowych uśmiechów. Zauważył drugą stojącą za nią, i równie pięknął. Usmiechnął się i do tamtej.

Yasmin · Gość

Spojrzała na ludzi obok. Byli mniej więcej w jej wieku. Uśmiechnęła się w ich stronę

Melanie

wzruszyła ramionami.
-Nie wiem, co byłoby gorsze.-powiedziała z figlarnym uśmiechem-Melanie.-powiedziała.
Spojrzała na chłopaka. Wilkołak
-Jesteś stąd?Nie kojarzę cie-przyznała przyglądając mu się.

Julia

Julia przyglądała się sytuacji z boku. Wiać, że Mel czułą się jak w domu. Spojrzała na chłopaka. Przystojny-pomyślała. Nagle jej uwagę przykuła dziewczyna stojąca niedaleko. Uśmiechnęła się, Julia odwzajemniła uśmiech.

Yasmin · Gość

Odgarnęła włosy z twarzy i niezauważalnie się do nich przysunęła.

Mark

Powiódł wzrokiem za spojrzeniem blondynki. W oddali stała jeszcze jedna dziewczyna.. Będzie zabawa - Przemknęło mu przez myśl. Kiwnął głową na tamtą dziewczynę i uśmiechnął się zachęcająco. Powrócił wzrokiem do Melanie. Wilkołak
-Mark. - Przerzucił wzrok na blondynkę.
-A ty, piekna? Nie przedstawisz się? - Posłał jej figlarny uśmieszek

Melanie

Uśmiechnęła się.
Zobaczyła dziewczynę która się do nich zbliżyła.
-Cześć. Melanie.-powiedziała podając dziewczynie ręke.

Julia

Julia.-Uśmiechnęła się nieśmiało. Zarumieniła się, poczuła fale gorąca na twarzy. Dlaczego ja? -pomyślała.

Yasmin · Gość

Uścisnęła rękę Mel .
- Yasmin. A Ty? - zwróciła się do chłopaka z łobuzerskim uśmiechem.
- Całkiem przystojny.... to znalazłam kogoś kto udzieli mi informacji...

Mark

-Mark. - Ucałował ciemnowłosej dłoń. Następny wilkołak. - Westchnął w myslach. Szczególnie jego uwagę zwróciła jasnowłosa, której policzki oblał soczysty rumieniec. Odwrócił się na chwilę w stronę spienionych fal.
-Jesteście wszystkie stąd? - Spytał odważnie się uśmiechając

Melanie

Zaśmiała się.
-Może ty pierwszy się wylegitymujesz? Nas jest trzy ty jeden.
Powiedziała uśmiechając się i podchodząc do krawędzi klifu.

Julia

Patrzyła na Mel z podziwem. Była taka pewna siebie. Julii pewność siebie wyparowała. Ciekawa była skąd jest chłopak i dziewczyna. Czekała na rozwój wydarzeń.

Yasmin · Gość

- Dzisiaj przyjechałam. - rzuciła z uśmiechem i zlustrowała chłopaka od góry do dołu.
- Ma ktoś ochotę skoczyć ze mną? - zaśmiała się i ściągnęła sukienkę.
W samej bieliźnie stanęła patrząc w dół.

Mark

Uuła! - Zawył w myśli patrząc na prawie nagą Yasmin.
-Też przyjechałem dziś. - Odpowiedział i ściągnął koszulkę ukazując umięśniony tors Smile

Nie był pewien, czy Julia powinna skakać. Była człowiekiem

Melanie

-Oponuję za skakaniem razem-powiedziała, jednak przy tych słowach ściągnęła koszulkę.
-Julia nie powinna skakać.-powiedziała patrząc na kuzynkę.
Zamyśliła się.
-Proponuję dwójkami.-dodała.-Najpierw ja za Yasmin, bo jesteśmy kobietami i mamy pierwszeństwo.
Powiedziała i z uśmiechem zrzuciła krótkie spodenki.

Julia

Ja nie powinnam? - Mel ją wkurzyła. - A niby z jakiego to powodu?
Zaczęła ściągać koszulkę.
-Mieszkałam nad morzem, potrafię pływać.

Yasmin · Gość

Spojrzała na Mark'a. Uśmiechnęła się do niego łobuzersko.
- Mel, może skoczysz ze swoją kuzynką a ja wezmę Marka? Julia nie powinna sama skakać. - uśmiechnęła się słodko do nich. Czasami umiała być wredna choć zwykle była miła i sympatyczna.

Mark

Oho, niezłe z niej ziółko! - Spojrzał na Yasmin, ale jednocześnie miał jakieś tam zakurzone sumienie i bał się o Julię. Jednak widok dziewczyn w samych bieliznach pozbawił go logicznego myślenia.
-Nie wiem, same decydujcie. - Uśmiechnął się.

Melanie

Pokręciła głową.
-Julia nie skacze, nie będę w stanie jej pomóc jesli coś jej się stanie.
Powiedziała i uśmiechnęła się.
-Jestem za słaba-wzruszyła ramionami-Julia, tu ni chodzi o pływanie.
Powiedziała do kuzynki.

Julia

-Dlaczego wy macie skakać a ja nie?- Julia zrzuciła spódniczkę, i z rozbiegiem skoczyła z klifu. Leciała. Czuła się taka wolna. Z impetem uderzyła w tafle wody i nagle pustka.
Nic nie czuła.

Mark

Wywrócił oczami. Szybko zrzucił buty i rzucił dziewczynom szybkie spojrzenie mrucząc:
-Wariatka...
I skoczył.