Telefon Elizabeth

Elizabeth

jak w temacie Smile

Maria

Rozmowa

Oczekiwanie na połączenie ^^

Maria

- Eliza! - powiedziała radośnie do mikrofonu. - Długo się nie odzywałaś, ale postanowiłam cię nie męczyć, choć jak słyszysz zadzwoniłam wreszcie. Dobrze cię słyszeć - naprawdę w jej głosie słychać było ulgę.
- Gdzie jesteś, co porabiasz? Wiesz już coś o bracie?

Maria

Marii słyszała różne ciekawe odgłosy, czasem tłumiąc chichot. Cóż, obie były zdolne do wszystkiego xD
- Lizzy, jeśli ci przeszkadzam po prostu powiedz, zrozumiem i zadzwonię później - powiedziała pospiesznie.
- Znajdziesz go, zobaczysz. A ja... a jestem we Włoszech. Wybieram się do Rzymu. Pamiętasz jak mówiłam o Jasperze, że chcę go odnaleźć? Znalazłam. I obecnie.... podróżujemy razem - cóż, sama nie wiedziała jak określić ich relacje.

Maria

- No jak chcesz.... - zdziwiona nieco kontynuowała wiec rozmowę.
- Jest bardzo dobrze. Zrozumiał mnie, wybaczył i zauważył, ze nie chcę być już taka, jak kiedyś. I pomaga mi. Zmieniłam preferencje konsumpcyjne. Nie chcę już zabijąc ludzi. I szczerze mówiąc jest mi z tym lepiej. Poza tym ja sama chcę pomóc Jasperowi. I chcę by się cieszył. Chyba nawet nieźle mi to idzie. Chociaz zapewne niedługo wrócimy do Stanów. Wtedy się spotkamy.

Maria

- Ciężko było, ale wiesz, że moja wola była silna. Jakby nie było potrafiłam się opanować w obecności krwi i nie zabijać. Ale to mi pomogło i teraz mnie nie kusi jak kiedyś. I czuję się lepiej, dużo lepiej! Naprawdę powinnaś spróbować! - dodała pewnym głosem.
- I oczywiście, że się poznacie, jeśli tylko Jasper zechce. A myślę, że tak. Zawsze był miły i grzeczny dla wszystkich.

Maria

Maria wysłuchała jej uważnie, po czym uśmiechnęła się do swoich myśli.
- Dasz rade, zobaczysz, poza tym ok. Będę czekać. Akurat jestem sama i trochę mi brakuje towarzystwa, wiec tym bardziej mam nadzieję, że się szybko odezwiesz... To do usłyszenia - rozłączyła się, jednak nadal trzymała w ręku telefon, czekajac na kolejne połączenie od przyjaciółki.

Maria

Odebrano połączenie

- Witam ponownie - melodyjny głos, wyraźnie rozbawiony poprzednią sytuacją odezwał się w telefonie.
- Rozumiem, że możesz już rozmawiać - to nie było pytanie, lecz stwierdzenie.
- Chyba się dobrze bawiłaś... - zaśmiała się.

Maria

- No właśnie słyszałam, ze było wesoło i gorąco. Oj Lizz, nie wiedziałam, ze aż taka bywasz napalona - pokręciła głową, odgarniając z twarzy ciemne loki.
Jedną nogę zgięła i położyła ją na parapecie, druga zwisała na zewnątrz.
- Nie wiem kiedy wrócimy. Obecnie ogarniamy się przed wycieczką do Rzymu. Nigdy tam nie byłam, a jak już tu jesteśmy... Jasperowi ten pomysł się spodobał. Cieszę się z tego. To mu dobrze zrobi, mnie również. Nawet nie wiesz jak bardzo on mi potrafi pomóc. Zupełnie odrodziło się we mnie nowe życie. a co do Seattle... nie powiem, mnie też to miasto się podoba. Szczególnie teatr i pewien hotel.

Maria

- Czasem takie znajomości bywają naprawdę ciekawe. Taaaa - zamyśliła się. Miałą przed oczami kilka takich twarzy. A potem... spacery, rozmowy.
- A co do hotelu... chyba to najlepszy w mieście. Mają tam ciekawy wystrój, pokoje różnego rodzaju, urządzają wystawne wesela, gdy ktoś wynajmie salę, są chyba różna apartamenty... Po prostu pełen luksus.
- A co do tego chłopaka... teraz chyba dopiero wie na kogo trafił. Ale nie dziwię się. Jesteś młodą wampirzycą, masz różne pomysły i potrzeby. Często postępujesz instynktownie. A już się chyba starzeję. 170 lat w sumie nie jest tak wcale mało.

Maria

- Pewnie to ten hotel, racja. A co do uwagi do wesela... na moje nie licz. Ja zostanę sama do końca życia. Raczej odstraszam wszystkich od poczatku. Cóż, takie życie. Z resztą... nie wiem czy ślub dla mnie byłby dobry. Chyba za bardzo lubię swobodę i wolność. i wiesz - chyba powinnaś troszkę przystopować. I on też. Może na razie przystopujcie tę znajomość. Boję się o was, w znaczeniu... że któreś z was moze zacząć czuć sie z tym źle.

Urwała zastanawiając się co powiedzieć dalej. Rozmyślała nad jej spotkaniem z bratem i o polowaniu.
- Ja wiem, że krew zwierzęca to nie to samo, ale wiedz, że z czasem można się przyzwyczaić. Owszem, polować trzeba częściej, ale potem poczujesz się lepiej. Nie przestawaj tego postanowienia. Warto jest się poświęcić. Łatwiej jest wtedy w kontaktach z ludźmi no i... tobie tym bardziej łatwiej będzie spotkać sie z bratem, jak już go znajdziesz.

Maria

- No to zobaczymy jak się to wszystko tam z wami potoczy. Ale mam nadzieję, że jakoś samo się to rozwiąże. Czas pokaże...

Odetchnęła głęboko, po czym zmieniła pozycję, siedząc teraz przodem do pokoju, w którym przebywała.

- A co do Jamesa... to bardzo ważny temat i wiem, jak bardzo go kochasz, jak on kochał ciebie. Chcę, by wasze spotkanie - bo wiem, że do niego dojdzie - było naprawdę dobre. Bez żadnych problemów. Z resztą... z tego co mówiłaś, wynika, że on będzie w stanie zrozumieć kim się stałaś.

James

James usłyszał jak jego telefon dzwoni w kieszeni. Wyciągnął komórkę z kieszeni spodni po czym spojrzał na wyświetlacz.
Nie znał numeru. Z resztą... nikt do niego nigdy prócz wuja nie dzwonił.

- James Preston, słucham? - odezwał się automatycznie, odbierając połączenie.

James

Momentalnie go zatkało, słysząc imię, słysząc głos...
- Lizz? Mo...mo...moja Lizz? - pokręcił głową; to nie było wcale możliwe.
- Kim jesteś, dlaczego robisz sobie żarty? - pytał zupełnie zaskoczony. Jednak jego pytania nie miały przecież sensu. Któż mógł wiedzieć o Elizabeth?

James

- To przecież niemożliwe, Lizz, Lizz? - urwała.
Chociaż ręce trzęsły mu się niesamowicie, wybrał jakoś jej numer i usilnie czekał aż odbierze połączenie.
- Odbierz! - powiedział, słysząc ciągle sygnał połączenia.

James

Przedstawiła się imieniem i nazwiskiem, jego nazwiskiem, ich nazwiskiem...
Po jego policzku spłynęła łza, której jednak nie miał zamiaru ukrywać.
- Lizz, to ja, czemu się rozłączyłaś? - zapytał drżącym z emocji głosem. - Lizz.... Jak to możliwe? - wypalił nagle. - Widziałem twoje rozszarpane ciało. To byłaś ty. Musiałaś być ty...

James

- Gdzie jesteś? Musze się z tobą zobaczyć. Gdzie jesteś? - mówił poprzez łzy, które teraz ciurkiem spływały mu po policzkach.
- Lizz. Moja Lizz....

James

- Gdzie jesteś? W Seattle? - miał nadzieję, ze się nie przesłyszał. - Ja też, też jestem w tym mieście. Czy to zrządzenie losu? - zapytał dziewczynę, płacząc teraz ze wzruszenia.
- Powiedz gdzie jesteś, znajdę cię. Zaraz! - powiedział pewniejszym głosem. - Ja? Podróżowałem. Ciągle szukając dla siebie miejsca.

James

- Park... park... - starał sobie przypomnieć wszystko co tu widział, jednak nie bardzo się orientował we wszystkim, mimo iż Lizzy tłumaczyła mu wszystko.
- Czekaj... Claire, gdzie jest park, wiesz? Musimy się tam dostać. Jak najszybciej - powiedział do swojej dziewczyny.
- Będę na czas, nie wiem ile to zajmie, ale nie będziesz czekać. Obiecuję - z tymi słowy podniósł się z ziemi.

James

- Claire mówi, ze park jest pięć minut drogi stąd. Zaraz będę - powiedział, od razu wstając i trzymając Claire za rękę poszedł w kierunku, który pokazywała.
- Spotkamy się przy fontannie.

Maria

SMS

Padł mi telefon, przepraszam :/
Ja jestem w Volterze...

Maria

Oczekiwanie na odbiór połączenia Razz

Maria

- Czołem! - powiedziała wesoło do mikrofonu, gdy jej przyjaciółka odebrała połączenie.
- Chciałam zapytać gdzie teraz jesteś i jeśli już dotarłaś do Włoch, to czy jest szansa na spotkanie, o którym pisałaś - powiedziała prosto z mostu.

Maria

- Na twoje szczęście lotnisko jest zaledwie kilka minut stąd, więc zaraz będę na miejscu. Zostawię Jasperowi wiadomość, cóż w końcu gdy chodzi o ciebie nigdy nic nie wiadomo - dodała żartobliwym tonem.
- Poczekaj w środku, na jakiejś ławce, zaraz tam dotrę.

Maria

Maria odsłuchawszy wiadomosć, zadzwoniła do przyjaciółki najszybciej jak mogła. Nie było to jednak łatwe, gdyż nie pozwalało jej na to miejsce pobytu. Mimo wszystko mocno zdenerwowana i zaniepokojona jej głosem, musiała się z skontaktować z Elizą.
- Lizz, co się stało, o co chodzi? - nie bawiła się nawet w powitania, od razu przechodząc do sedna.

Maria

Kiedy dziewczyna odebrała, Maria z niepewnością słuchała tego, co ta miała do powiedzenia. Kiedy jednak usłyszała co najważniejsze, odetchneła cicho.
- Boże... - szepnęła do mikrofonu, po czym przymknęła oczy. - Elizo, ostrzegałam cię. I nikt chyba lepiej ode mnie nie wie, co się stanie dalej.Gdzie jesteś? Dołączę do ciebie, pomogę. Wiesz, że mam doświadczenie i umiem sobie radzić, poza tym boję się o ciebie. Nie możesz w takiej chwili być sama. I on... - nie dokończyła. Wiedziała tylko, ze jeśli ktoś się o tym dowie, może nie być ciekawie.

Maria

- El, bez dyskusji. Masz mi powiedzieć gdzie jesteś, jeśli nie i tak namierzę twoją komórkę. Nie będę się wtrącać, skoro tego sobie życzysz, ale nie zostawię cię samej na początku tej próby. Poza tym nie mogę rozmawiać ze szczegółami, bo jestem w miejscu publicznym, ale na szczęście jestem w Stanach, wiec mów gdzie jesteś i zbadam sprawę. Obiecuję, że potem się wyniosę, skoro nie chcesz pomocy - usiadła na najbliższym schodku i zaczęła zbierać myśli, słuchając słów zdenerwowanej przyjaciółki. Nie było się z resztą czemu dziwić.
- Volturi można oszukać, o mojej pracy nikt się nie dowiedział, choć kosztowało mnie to bardzo wiele. Przede wszystkim jednak okaż mu zrozumienie. Choć nie będzie cię pewnie słuchać, musisz mu pomóc się do siebie przekonać. Kiepsko jednak, że wie w jakiej krwi gustujesz - wywróciła oczami.
- Nie, absolutnie musisz mi powiedzieć jak mam cię odnaleźć. Na miejscu ocenię wszystko, nie ma co gdybać. Poza tym nie możesz sie obwiniać. To nei twoja wina, ostrzegałaś go, bo czułaś, że nie dasz rady. Skąd mógł wiedzieć co zrobisz... no ale powinien był cię posłuchać. Musisz zmienić swoje nawyki i jego też do tego przekonać, bo źle się to skończy.

Maria

- Seattle, cudnie. Akurat mieliśmy lecieć do tego miasta. Forks, okolice, wszystko... Jazz odwiedzi dom, a ja zobaczę co u ciebie. Spokojnie, damy jakoś radę. I zasada numer jeden: trzymaj go z daleka od brata. To wilkołak, jeszcze się pozabijają. ba, nowonarodzony, to już w ogóle... - skrzywiła się. - No nic, Lizz, jutro będę na miejscu, wiec zbadam sytuację osobiście. Postaraj się uspokoić i od samego początku tłumaczyć mu co i jak. mam nadzieję, że będziecie się trzymać z dala od ludzi, poza tym zapoluj. Musisz napić się krwi zwierząt. Trochę cię to ukoi.

Zrobiła przerwę myślac co by powiedzieć, co mogłoby jej pomóc.
- Elizo, nie możesz okazywać słabości. Podejdź do niego pewnie, starajac się spokojem coś osiągnąć. Niech ci zaufa.

Roy Smith

SMS:

Gdzie jesteś? Hotel? Szpital? To dość pilne bym powiedział.

Roy Smith

SMS:

Lyzabeth! Very Happy

Wprost wspaniale. Będzie okazja taniec poćwiczyć tylko zastrzegam że ja nie umiem tak tańczyć, mam tego inne pojęcie. Wakacji Ci się zachciewa?

Roy Smith

SMS:

Nie pamiętam kiedy miałem ostatnio wakacje. Odzwyczaiłem się.

Claire

sms:

Hej tu Claire Smile

Nie wiesz może gdzie wcięło James'a? Rozeszliśmy się w centrum i nie umiem go znaleźć a jak zwykle nie wziął komórki. Więc może jest z Tobą?^^

Elizabeth

sms do Claire:

Cześć Kochana. Nie mam pojęcia gdzie się podział. I nie ma go niestety przy mnie. Walnij mu w łepetynę jak się znajdzie, że Cię zostawił samą. Jakby co, powiesz, że to ode mnie. A swoją drogą, spotkamy się jakoś? Tęsknię strasznie za Wami. No i mam kogoś do przedstawienia Wam... xD Ściskam Cię gorąco.

Claire

sms:

Mi pasuje w sumie codziennie o każdej porze ^ ^ Też się stęskniłam.
Ooo...widzę,że dużo się działo Smile

My mamy Ci dużo do opowiadania.
Nie siedzę już tyle w domu. znalazłam sobie kilka zajęć Smile

Z resztą...zawsze o tym marzyłam[/i]

Elizabeth

sms do Claire:

To świetnie. Kiedy masz czas? Ja aktualnie jestem ze swoją... UWAGA: Połówką, lepszą połówką na zakupach. Może jakoś niedługo na kawie? Masz teraz czas skoro ta łachudra Ci się gdzieś ulotniła?

Claire

sms:

Koniecznie muszę go poznać! Już się nie umiem doczekać ^^
Mam czas,mam. Załatwiłam już wszystkie sprawy i jestem wolna Smile

Mam nadzieję,że James trafi sam do domu XD

Elizabeth

sms do Claire:

No to co? Za ile jesteś w stanie dotrzeć do Galerii Handlowej? Kawiarenka na górnym piętrze pasażu, Starbucks, za 20-30 minut? Wsiadaj w taksę jak jesteś gdzieś dalej, ja zwracam. A Jam'mi najwyżej będzie Cię szukał jak Cię porwiemy! ;* I trafi, na pewno sam trafi. Zawsze trafiał. Nawet jak był... No wiesz, pod wpływem.

Claire

sms:

[iZa 30 minut będę ^ ^
Ehh..wiem,wiem ale zawszę się o niego martwię. No to do zobaczenia za chwilę :*[/i]

Elizabeth

sms do Claire:

No to jesteśmy, słońce. Czekamy już przy stoliku. Co Ci zamówić? Sok i ciacho jak poprzednio czy kawę i rogalika na ten przykład?

Maria

SMS

Przepraszam, że tak długo milczałam. Miałam problemy, wiele się skomplikowało, zmieniło. Nie mam pojęcia gdzie teraz jesteś, ani co się u Ciebie dzieje. Skontaktowałam sie z Jamesem, ale i on nie potrafił mi zbyt wiele powiedzieć. Podaj mi swoje miejsce pobytu, to ważne. Chciałabym się z Tobą spotkać, jak najszybciej. To mój nowy numer, tamten możesz wykasować. Czekam na wiadomość, Maria.