Pokój Carrie

Gość

/ motel
Oooo... naprawdę ładny. Dziękuję Istenie ze mi pomagasz. - zamyśliła sie na chwilę i weszła do pokoju Rozejrzała sie po nim, rzuciła na podloge torbę i zaciagneła zasłonki - Przykro mi ale wszystko dla mnie jest nowe - mówienie przychodził jej z trudem - Nie obrazisz sie jeżeli zechcę być sama teraz? - Muszę pomyśleć - Zobaczymy sie jutro? - dodała jakby z nadzieja spogladajac na niego nieśmiało.

Isten

/Motel

- Nie ma sprawy - usmiechnał się ciepło. - Gdybyś czegoś potrzebowała jestem pod siódemką - powiedział i ukłonił się lekko. - Do zobaczenia - powiedział wychodząc. Zrobiło mu się trochę weselej, wiedząc że komuś pomógł. Raźnym krokiem ruszył ku swojemu pokojowi.

/Pokój Istena

Gość

/motel
Carrie zamkneła dzrzwi na klucz. Dawał to jej nikłe poczucie bezpieczeństwa którego została pozbawiona - I co ja mam teraz zrobić... Jestem w nieznanym miejscu, nie zanam nikogo prócz Istena... - Przeszła na kanapę, usiadła i podkurczyła nogi - Trzeba zyć tak jakby sie nic nie stalo, chyba tego chciał... Muszę isć do szkoły? Nie, wystarczy jak znajdę pracę. - Coś nie dawało jej spokoju. Popatrzyła przez okno Zobaczyła tylko czerń nocy

Gość

j/w
Carrie otwarła oczy - Chyba już ranek - wyjrzała przez okno ale zobaczyła niewiele bo wszystko przesłaniała mgła. Pomyslała o wydarzenich wzorajszego dnia - Jestem w Forks w motelu, znam tutaj tylko jedną osobe Istena... - zaczeła nasłychiwać ale wszyscy w motelu jeszcze spali lub chcieli aby tak sadzili inni - Muszę tutaj zostać chcę czy nie. Nic innego mi nie pozostało - usiadła przy stole i zapatrzyła sie tępo w ścianę.

Gość

j/w
Przesiadziała tak całe popołudnie. Kiedy słońce osiągneło swój szczyt zapragnęła sie przejść ale natychmiast sobie przypomniała ze nie wie nawet gdzie się udać. Wychyliła głowę za drzwi - Nie ma nikogo. Gdzie się wszyscy podziewają? Gdzie ja trafiłam? - zamkneła drzwi i poszła odświeżyć się do łazienki. - Jedyna osoba która wie coś więcej - rozmyslała myjąc twarz - mieszka pod siódemką... - kiedy skończyła wyszła z pokoju, zamkneła drzwi na klucz i zaczeła poszukiwać drzwi nr 7.

Gość

Niebieski,niebieski... - myślała kiedy wbiegła do pokoju i zatrzasneła za sobą drzwi. Kurczę! Wywróciła swoją torbę z ubraniami i znalazła w niej niebieskie jeansy. - Nic szczególnego - mrukneła. Pozatym wyszukała też pasującą odcieniem bluzę.... Niebieski.... ubrała sie prędko i poczekała na Istena w korytarzu.

Gość

/motel
Weszła do wanny chcąc sie odprężyć. Myślała o tym wszystkim czego się dowiedziała. Rozmarzyła sie o podróżach z Istenem ale odgoniła od siebie te myśli, ponieważ wiedziała że będa skazane na porażkę. Uczciwy wampir pomyślała z gorycza.To chyba nie mi się przytrafi.....Kiedy skończyła wyszła z łazienki i zwineła się w kłąbek na kanapie. Zamierzała tak spędzić cała długą noc.

Gość

Kiedy się ockneła uznała ze nic sie nie zmieniło. Ten sam pokój , ta sama torba, to samo życie. Wstała i przyciagneła krzesło do parapetu. Usiadła na nim, łokciami oparła sie o parapet i zapatrzyła sie na Forks. Pozornie nic sie nie zmieniło, kilku ludzi przeszło ulicą. Też bym chciała mieć sprawy za którymi mogłabym się uganiać... Takie normalne zycie - myślała smętnie - Ciekawe jakby to było? Mieć mężą, może dzieci... -Jej uwagę przykuło małżeństwo które przechadzało sie ulicą - Są tacy szczęśliwi... Zazdrościla im szczęścia jakie między sobą dzielili.

Gość

Odwróciła sie na krześle i popatrzyła na swoją torbę podróżną. Była śmiesznie mała. Podeszła do niej i otwarała. Oprócz rzeczy które powrzucała tam byle jak kiedy przebierała się na wyjście do kawiarenki, nie było tam wielu innych ubrań. Wyciągła wszystko i rozłorzyła na kanapie. Popatrzyła na nie. Dwie koszulki czarna i niebieska. Jedna bluza plus ta którą miała na sobie. Para spodni - czarne jeansy. Para trampek. Na sobie miala czarne te na kanapie były czerwone. Kilka sztuk bielizny. Fajnie - pomyślała - Może faktycznie muszę wybrać się na zakupy... - Wcale nie miła na nie ochoty. Przez myśl przemknął jej obraz Istena. Nie. Bedę tutaj siedzieć. Na końcu wyciągła wisiorek z obsydianu. Była to mała gwiazdka, dokładnie oszlifowana. Dzięki wielu fasetkom odbijała promienie światła mieniąc się prześlicznie. To był prezent od Syriusza, jedyny jaki dostała. Zawiesiła ją sobie na szyji majac nadzieję ze przyniesie jej kiedyś szczęście.

Isten

/Ulica

Weszli do motelu i od razu skierowali się na górę. Isten stanął przed drzwiami pokoju Carrie i cicho zapukał.
- To ja, Isten - powiedział, zanim otworzyła. Spojrzał na Alice i uśmiechnął się.

Gość

Podskoczyła na kanapie. Schowała przerażona swoja marna garderobę do torby i podbiegła do drzwi. Gwiazdka na jej szyji zaczeła sie kołysać co ją trochę irytowała - Muszę się do niej przyzwyczaić jak do wszystkiego - westchneła i otwarła ostrożnie drzwi. Kiedy zobaczyła kto za nimi stoi uśmiechneła sie niepewnie.

Isten

- Cześć Carrie - uśmiechnął się do niej ciepło. - Możemy wejść? - spytał, patrząc raz na nią, raz na Alice.

Gość

-Oczywiście - otwarła szerzej drzwi. Weszli do środka. - Przedstawisz nas sobie Istenie? - zapytała niepewnie nie wiedząc czego sie spodziewać po nowo przeybyłej.

Isten

- Carrie, to jest Alice, moja przyjaciółka. Alice, to własnie jest Carrie, o której ci opowiadałem - powiedział krótko, lecz treściwie Razz

Gość

-Cześć - powiedziała Carrie do Alice przesuwajac się do niej tylko na tyle żeby uścisnąć jej dłoń. Po tym krótkim powitaniu odsuneła sie kawałek.

Alice Cullen

- Witaj, Carrie - Alice uśmiechnęła się ciepło - Cieszę się, że mogę cię poznac.

Gość

- Mi również - wykrztusiła. Spojrzała na Istena. - Rozgoście się. Co was do mnie sprowadza?

Alice Cullen

Alice spojrzała na Istena i lekko skinęła głową na znak, ze ona zacznie mówić
- Właściwie... planujemy krótką wycieczkę i... - uśmiechnęła się uspokajająco - i chcieliśmy zapytać czy nie miałabyś ochoty nam towarzyszyć?

Gość

-Wycieczkę? - powtórzyła zbita z tropu. - Gdzie? Kiedy? Chcecie abym ja wam towarzyszyła? Ja....- Popatrzyła na nich zrozpaczona.

Alice Cullen

Spokojnie... - Alice uśmiechnęła się - do końca tygodnia będzie pochmurno, więc to najlepszy termin. - wyciągnęła w stronę Carrie rękę - Czego najbardziej się boisz Carrie? - zapytała ciepło.

Gość

Spojrzała na nią przerażona. Nie podała jej ręki. Wbiła wzrok w podłogę i milczała uparcie, pragnąc by w końcu ktoś jej wszystko wytłumaczył. Podniosła głowę i spojrzała na Istena ale ten chyba nie miał zamiaru sie odezwać bo wpatrywał się w nią ze spokojem. - Wszystkiego sie boję, ale najbardziej samotności. - wyszeptała.

Alice Cullen

- Boisz się mnie? - Alice nie cofnęła ręki. Mogła ją tak trzymać do końca swiata.

Gość

Tak. - odpowiedziała zgodnie z prawdą.

Alice Cullen

- Dlaczego? - powiedziała łagodnie.

Gość

Bo cię nie znam - podniosła głowę z niedowierzaniem. Przecież to normalne że sie kogoś boi jeśli sie go nie zna.

Alice Cullen

Rozumiem - Alice kiwnęła głową - Czy cos poza tym Cię we mnie przeraza?

Gość

Pierwszy raz przyjrzała jej się dokładnie. Była ładna, niska, ciagle usmiechnięta.Sprawiała wrażenie miłej osoby. Pomyślała ze dałoby sie z nią jakoś żyć. - Nie. Nic wiecej mnie w tobie nie przeraża.

Alice Cullen

Alice nadal trzymała rękę wyciagniętą - A co cię przeraza na zewnątrz?

Gość

Patrząc na jej rękę wzruszyła ramionami i w końcu z rezygnacja podała jej swoją. - Przeraza mnie wszystko, ponieważ nic nie umiem. - powiedziała wiedząc ze Alice nie odpuści. Pozatym czuła sie bezpieczniejsza bo miała obok siebie Istena.

Alice Cullen

Alice uśmiechnęła się delikatnie i nieznacznie przysunęła się do Carrie.
- Ale tego wszystkiego można się nauczyć, wiesz? A Iss.. - spojrzała z ciepłym uśmiechem na Istena - Iss jest najłagodniejszym i najlepszym nauczycielem, na jakiego mogłaś trafić. Jestem pewna, ze nie zostawi Cię w potrzebie.

Gość

Popatrzalą na obydwoje, ale kiedy spojrzała na Istena poczuła sie dziwnie skrępowana. Chcąc skończyć analizę własnej osobowości postanowiła zmienić szybko temat. - Powiecie mi coś o tej wycieczce? Mam z wami jechać? Dlaczego? - Poczula ze grunt uchodzi jej spod nóg.

Alice Cullen

- Chcę odwiedzić grób mojej rodziny. Ja... ja nie bardzo pamiętam co się ze mną działo gdy byłam człowiekiem. - westchnęła Alice smutno - Iss.. Iss.. znał kogos z moejej rodziny... Chcę pojechać tam i dowiedzieć się czegoś o sobie, o nich. Ja pamiętam tylko moje wampirze życie, nie pamiętam nic sprzed niego. - spojrzała na Carrie równie ciepło co przedtem na Istena - I nie chcemy Cie do niczego zmuszać. Po prostu byłoby nam... mnie byłoby strasznie miło gdybyś zechciała pojechać tam z nami. Nie bedziesz sama, Carrie. Ani na chwilę.

Gość

Poczuła sie jeszcze gorzej niż przed chwilą. Wycieczka na grób? Wolała juz to niż zostanie znowu samotną. - Przykro mi Alice - powiedziała tyle bo nie wiedziała co mozna powiedzieć w takiej chwili. - Obiecujecie mi ze mnie nie zostawicie? - zapytała łamiacym sie głosem.

Alice Cullen

- Nie zostawimy... - Alice uścisnęła leciutko rękę dziewczyny - Nie ma co być przykro. Tak się zdarzyło i tyle. - uśmiechnęła się nieco weselej - Ta wycieczka dobrze ci zrobi - powiedziała z przekonaniem. - Wszystkim nam - dodała z szerokim uśmiechem
- Ale powiedz mi co przeraza cię w swiecie zewnętrznym? Czego twoim zdaniem nie umiesz?

Gość

- Dlaczego cię to tak interesuje? - powiedziała Carrie denerwując się, choć za wszelką cenę starała sie to ukryć. Nie lubila być w centrum zainteresowania. Nie lubiła kiedy inni sie jej przygladali.

Alice Cullen

- Bo chcę pomóc. - Alice była szczera -A żeby pomóc muszę wiedzieć co mogę zrobić - uśmiechnęła się łagodnie.

Gość

Popatrzyła na Istena. Zgadła juz kto to Alice.Z jednej strony poczuła ulgę bo on miał do niej zaufanie. Pomyślała ze stać ja na trochę więcej poświecenia. - Nie umiem polować, nie wiem jak zdobyć pożywienie. - Złapała sie za gwiazdkę - Nie wiem nic o życiu jakie prowadzą wampiry.

Alice Cullen

- Dobrze - Alice zmarszczyła nosek jak zawsze gdy intensywnie nad czymś myślała - W takim razie... najpierw zajmiemy się polowaniem. Byliście już w lesie?

Gość

Popatrzyła zrozpaczona na Istena a ten znów milczał. Zaczeła żalować całego swojego życia i kłopotów jakie na nich sprowadza przez swoja osobę. Z ociąganiem odpowiedziala Alice - Nie.