Komnaty Alberta

Albert

A ja należę do ciebie... - pomyślał z uśmiechem. - Głodna? - wsparł się na łokciu i spojrzał na nią. - Mogę zaoferować ci salonowy barek, bądź normalne polowanie w dowolnym zakątku świata. - mówił cicho, uśmiechając się kącikami ust.

Lizzy Brown

-Wolałabym zapolować... odkryłam ostatnio, że jednak jest coś w zabawie ludźmi..- powiedziała i wpatrzyła się w Alberta jak w obrazek.

Albert

Uśmiechnął się szeroko słysząc jej słowa. - Czy to ma coś wspólnego z twoim pobytem w Seattle? - zapytał unosząc jedną brew. Jego dłoń powędrowała na brzuch Lizzy. Kreślił na jej skórze jakieś dziwne znaki i symbole.

Lizzy Brown

Mogłaby tak leżeć caly dzień, gdyby nie fakt , że naprawde byla głodna.
- Taaak... zdecydowanie - mruknęła i zeskoczyła z łóżka - Musze wziąć prysznic czy coś..

Albert

- No to w między czasie zastanów się, gdzie chcesz iść na polowanie. - powiedział i wsadził głowę pod poduszkę. Była przesiąknięta zapachem Lizzy. Wziął głęboki wdech.

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się .
- I mogę wybrać dowolne miejsce? - zapytała , a jej brwi powędrowały do góry.

Albert

- No... - mruknął przygłuszonym przez poduszki głosem. Uniósł głowę i spojrzał na Lizzy przez ramię. - Jakie tylko chcesz. - uśmiechnął się.

Lizzy Brown

Zaczęła energicznie myśleć .
- Będzie ciężko wybrać... - stwierdziła. Odkręciła się na pięcie i opuściła sypialnie.

Albert

Przewrócił się na plecy. - Nikt nie mówił, że wybór będzie prosty. W końcu masz do dyspozycji cały świat. - mówił cicho, wiedział, że Lizzy go słyszy. Wpatrzył się w sufit.

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się do siebie, słysząc Alberta . Weszła do łazienki i od razu odkręciła zimną wodę. Zimna woda pobudzała się do życia...
Spędziła pod prysznicem kilka minut, zastanawiając się intensywnie gdzie by zjeść. Opuściła go zdecydowana. Owinęła się ręcznikiem i wyszła z łazienki.

Albert

Gdy tylko usłyszał cieknącą wodę w łazience, wystrzelił z łóżka i znalazł się w drugiej łazience. W wampirzym tempie wziął prysznic, owinął się ręcznikiem i wrócił do sypialni. Wyciągnął z komody czyste czarne spodnie i czarną koszulę. Po chwili był już ubrany. Woda z mokrych włosów ściekała mu po twarzy i szyi.

Lizzy Brown

Weszła do sypialni, zdziwiła się widząc , że chłopak jest ubrany. Przysiadła na krańcu łóżka i zaczęła błądzić wzrokiem po pokoju.
- Szybki jesteś..- zatrzymała wzrok na Albercie.

Albert

Zapiął ostatni guzik koszuli, zmierzwił włosy ręką i spojrzał na Lizzy. - Czasem mi się zdarzy. - klasnął w dłonie. - To jak? Wybrałaś jakieś fajne miejsce? - zapytał, pełen entuzjazmu.

Lizzy Brown

-Czasem trzeba .. - wstała i zaczęła się ubierać . Wciągnęła na siebie niebieską suknię to kostek (załóżmy że wzięła ze sobą bagaż bo mi umknęło) i roztrzepała palcami włosy.
-Chciałabym się pobawić.. Nie wiesz czy gdzieś w Ameryce Południowej żyją plemiona kanibali?

Albert

Zaintrygowany, uniósł jedną brew. Oparł się o komodę i skrzyżował ręce na piersi. - Masz na myśli wampirzych czy ludzkich kanibali? - zapytał.

Lizzy Brown

Roześmiała się .
- Oczywiście , że ludzkich... z takimi to można się pobawić.. w końcu to ich własna gra- powiedziała zakładając buty.

Albert

Również się uśmiechnął. - Oczywiście, wiem gdzie znaleźć takich ludzi. Zwykłe dzikusy, z niezwykłą dietą. - spojrzał w stronę okna. Rozmyślał nad wyborem plemienia. - Hm... Przy jednym z dorzeczy Amazonki koczuje plemię kanibali... Jedno z najbardziej sporych...

Lizzy Brown

Oczy zalśniły jej , a jad napłyną powoli do ust na sama myśl o tych ludziach.
- Duże? - zapytała zaciekawiona - nie musimy im ujawniać z jakim celem przybyliśmy, zagrajmy z nimi... niech myślą , ze jesteśmy zwykłymi ludźmi..

Albert

- A czy wyglądamy na zwykłych ludzi? - zaśmiał się cicho. - Prędzej czy później odkryją czym jesteśmy. Ale do tego czasu... - podszedł do dziewczyny i podał jej dłoń. - ...będziemy mogli się pobawić. - podkreślił ostatnie słowo i uśmiechnął się szerzej.

Lizzy Brown

-Uważam że będzie to później... a nawet jeśli będą w lekkim szoku... mówi się trudno..- wzruszyła ramionami - przynajmniej będzie zabawnie... a ja się tak nie bawiłam - dało się wyczuć lekko nutkę ekscytacji w jej głosie - i chce spróbować..

Albert

- W takim razie... Ruszamy? - zapytał i objął ją w pasie.

Lizzy Brown

- A z jakiego środku transportu skorzystamy? - zniecierpliwiona , spojrzała mu w oczy.

Albert

- Najszybciej będzie się tam teleportować. - powiedział. Sięgnął po swoją komórkę leżącą na szafce. Wybrał numer i zadzwonił. - Marcello, pozwolisz na sekundę do moich komnat? - zapytał po włosku, po czym rozłączył się. - Jest w Londynie, zaraz powinien się tu zjawić. - poinformował, chowając telefon do kieszeni. Jak na potwierdzenie jego słów, w salonie pojawił się Marcello.

Lizzy Brown

-Już myślałam że znów będziemy lecieć..- na jej twarzy zagościła ulga, a zaraz po niej uśmiech.
-Mam nadzieje , że będziemy się dobrze bawić... - mruknęła i ruszyła do salonu.

Albert

- Jestem tego pewien... - mruknął i ruszył za dziewczyną do salonu. Marcello ukłonił się lekko parze.
- Gdzie tym razem? - zapytał.
- Dorzecze Amazonki, największe plemię kanibali. - poinformował Albert.
Marcello zrobił zdziwioną minę, poczekał aż Albert wyłączy dar.

Lizzy Brown

Zaśmiała się cicho i chwyciła chłopaka w pasie. Przyjrzała się też uważnie Marcello, ale tylko przez chwilę. Potem znów wróciła do przyglądania się Albertowi.

Albert

- Ruszamy. - nakazał Albert i już po chwili cała trójka zniknęła.

/Dżungla Amazońska

Lizzy Brown

/Dżungla Amazońska

Lizzy Brown

/Dżungla Amazońska

Pojawili się w salonie.
- Wydaje mi się, to miejsce będzie mnie denerwować mniej niż myślałam.. - powiedziała, rozglądając się zadowolona.

Albert

/Dżungla Amazońska

Marcello coś tam mruknął pod nosem i wyszedł z komnat. Albert również się rozejrzał. Miał trochę niemiłych wspomnień związanych z tym miejscem, ale one się teraz nie liczą. Przeniósł wzrok na Lizzy i uśmiechnął się.

Lizzy Brown

Odwróciła się by popatrzeć na chłopaka. Nie podobał jej się wyraz jego twarzy, nic poza uśmiechem się jej nie podobało. Nie chciała jednak o nic go teraz wypytywać. Porostu stała tak, ze dwa metry przed nim , lustrując Alberta wzrokiem.

Albert

Po chwili ocknął się z zamyślenia. - Wybacz, zamyśliłem się. - powiedział z uśmiechem. - No to... pójdę do Aro... - powiedział i odwrócił się by wyjść.

Lizzy Brown

Pokiwała głową na znak zgody i wpatrzyła się w plecy odchodzącego Alberta. Ona też musiała pomyśleć , więc odpowiadało jej , że chłopak ją zostawia. Oczywiście na włącznie na chwilę.

Albert

Nie oglądając się więcej, wyszedł.

/Sala audiencyjna

Lizzy Brown

Kiedy Albert wyszedł, Lizzy wzięła głęboki , zupełnie zbędny oddech i rozejrzała się po pokoju z uśmiechem na ustach. Pierwsze na co zwróciła uwagę to barek pełen butelek z krwią. Bynajmniej nie była głodna, jednak podeszła do niego i chwyciła jedną by unieść ją do ust.
Ostatnio wiele się zmieniło. Jeszcze kilka tygodni temu żałowała każdego człowieka, który zginął z jej rąk. Dziś ... po prostu jest inaczej... pomyślała, upijając łyka.
Otarła ręka brodę i ruszyła w kierunku sofy. Katem oka dostrzegła bliznę , którą zrobił jej Albert. uniosła rękę by się bliżej przyjrzeć. Szczerze miała ją gdzieś, dałaby mu odgryźć rękę gdyby wynikła taka potrzeba. Bardziej zaintrygowana była swoją dłonią. Czegoś brakowało pierścionek.. kiedy ja go ostatnio miałam.... Wzruszyła ramionami, to tez miała gdzieś. Zdziwiło ja jedynie , że nawet nie zauważyła kiedy Albert wyparł "tego człowieka" z jej serca. Doszła tez do jednego wniosku. Jeżeli ktokolwiek spróbowałby jej zabrać Alberta , nie wahałaby się tylko zabiła. Uniosła butelkę do ust i opróżniła ją...

Lizzy Brown

Jej dłonie zaczęły mienić się różnymi kolorami i migotać. Uniosła od niechcenia wzrok w stronę okna. Promienie słońca wpadały przez nie, prosto na Lizzy. Potem dostrzegła Alberta. Uśmiechnęła zirytowana , że nie wrócił od Aro do niej, tylko wyszedł na zewnątrz.
Wstała , chwyciła butelkę pełną krwi w dłoń i opuściła pomieszczenie.

// Ogrody

Lizzy Brown

// Ogrody

Trzymając Alberta za rękę , weszła do salonu, a potem wolnym krokiem ruszyła do łazienki.
- Wydaję mi się, że zanim wyruszymy , trzeba się odświeżyć po polowaniu ... Nasi kanibale nie byli zbyt czystymi ludźmi... - mruknęła i stanęła przed drzwiami łazienki.

Albert

- No tak... - jakoś wcześniej nie zwrócił na to uwagi. Otworzył drzwi łazienki, wepchnął delikatnie Lizz do środka i bez zbędnych ceregieli zaczął się rozbierać.

Lizzy Brown

-Spieszy Ci się co? - spytała i odkręciła się tyłem. Zaczęła powoli zsuwać z siebie sukienkę, która i tak po polowaniu wyglądała dosyć mizernie .

Albert

W międzyczasie odkręcił wodę w wielkiej wannie. Kiedy już się rozebrał wskoczył do wody. Spojrzał na Lizz. - Wchodzisz? - zapytał, choć odpowiedź była oczywista.