Mały domek przy plaży

Embry

- Zgoda - westchnął zrezygnowany i leżał bez ruchu. Wpatrywał się w jej śliczną buzie. Siniaki wcale mu nie przeszkadzały. Czuł od niej pewnego rodzaju smutek.
Kiedy usłyszał, ze to przez niego baardzo się zdziwił.
- Że co? Dea, nie rozumiem - pokręcił głową

Dea

- Nie ruszaj się - upomniała go. - Mam za mało siły żeby to zasklepić. Szybciej byś się goił jako wilk, wiesz? - spojrzała na niego ukosem - I tak. Ty. Dobrze słyszałeś. Co ci odbiło zeby się tłuc z Gaspardem? - westchnęła. - Mówiłam ci że czuję to samo co ty, Embry. - podwinęła swoją koszulkę. Na jej brzuchu wykwitły czerwone szramy bliźniacze do tych Embry'ego. Z jedną różnicą. Nie leciała z nich krew. i jej juz nie bolało.

Embry

Dotknął jej brzucha i spojrzał na swój. Rzeczywiście takie same.
- Boże Dea...ja nie wiedziałem - powiedział wściekły na siebie.
- Bo Gaspard to dupek i mnie wkurwił - powiedział teraz zły na wszystko i wszystkich dookoła

Dea

- NIE RUSZAJ SIĘ! - krzyknęła na niego - Bo cię unieruchomię na siłę. Nie mam wystarczająco dużo energii więc pewnie przy pierwszej próbie stracę przytomność, ale jeżeli mnie zmusisz to zrobię to - ostrzegła. Nie ma to jak mały szantaż XD - Gaspard jest jak moja rodzina. I jezeli obaj sie tak wkurzacie to obaj jestescie w równym stopniu dupkami. On jest dla mnie ważny Embry. I chcialabym zebyś przynajmniej go tolerował, skoro go nie możesz darzyć sympatią. A właściwie to czemu go nie lubisz?

Embry

- Bo nie - fuknął i obrócił się plecami,o Razz

- I nie krzycz na dupka, który leży w Twoim łóżku. Zaraz idę do siebie - bruknął pod nosem.

Dea

W jej oczach pojawiły się błyskawice. Uczucia spadły lawiną. Złość, irytacja, smutek, poczucie odrzucenia. Rezygnacja. Chciała go dotknąć, wyciągnęła rękę. Zrezygnowała. Czuła jego złość. Złość na nią. Wstała. Chciało jej się wyć.
- Przepraszam - powiedziała cicho i wyszła do łazienki. Zamknęła się w niej. Po chwili zastanowienia położyła się na chłodnej podłodze. Przyłożyła policzek do terakoty. Zwinęła się w kłębek przygotowując się na falę mdłości. Przyciagnęła leżący na podłodze ciepły szlafrok. Będzie jej później zimno. Nie mogła pozwolić by coś jej się stało, w przypadku gdyby upadła. Lepiej było położyć się od razu. Determinacja. Ogarnęła ją determinacja. Nie pozwoli mu wyjść w takim stanie. Jeżeli chciał iść to ona nie mogła go zatrzymać siłą, ale nie da mu wyjść z otwartą raną.
- Jeżeli właśnie tego chcesz Embry... - wyszeptała i zamknęła oczy. Wzmocniła zaklęcie izolujące ją od bólu przekierowując energię czerpaną z otoczenia. To znaczyło, ze w procesy regeneracyjne Embry'ego będzie musiała władować te siły, które jeszcze posiadała. Po wszystkim albo zemdleje albo zaśnie wyczerpana. W obu przypadkach nic jej nie będzie.
Nie musiała go sobie wyobrażać. Widziała go gdy tylko zamknęła oczy. Oplotła go zaklęciem. Wyobrażała sobie jak jego rany się zasklepiają, jak naczynia krwionośne naprawiają się, krew przestaje się z nich sączyć na zewnątrz. Skóra zrasta się. Pierwsza fala mdłości przyszła nagle. Opanowała ją. Pompowała w gojenie Embry'ego tyle siły ile mogła i tak szybko jak mogła. Determinacja. Znów ją mdliło. Zawartość żołądka podjechała jej do gardła. Na chwilę zmniejszyła się jej koncentracja gdy walczyła z kwasem żołądkowym w przełyku. Udało się. Wzmocniła koncentrację i zacieśniła sploty zaklęcia. Będzie działało dopóki on się nie przemieni w wilka. Dostała dreszczy. Owinęła się szlafrokiem. Z początku przyjaźnie chłodna terakota, teraz stała się przeszkoda w utrzymaniu ciepła.

Embry

Czuł, że coś się z nim dzieje. Spojrzał na swój brzuch,. Rany zaczęły się zrastać. Poczuł też coś innego. Jakiś ból i wyczerpanie.
- Dea - szepnął. Czuł się już lepiej. Wstał z łóżka i lekko sie zachwiał. Podszedł do drzwi łazienki i otworzył je siłą. I tak będą mieszkać u niego Razz

. Przykucnął obok niej i wziął ją na ręce. Była chłodna. Poszedł do sypialni i położył ją na łóżku. Nakrył ciepłą kołdrą.
- Dea już przestań. Ze mną jest ok. Proszę - szepnął głaszcząc ją po ramieniu żeby bylo jej cieplej

Dea

Poczuła jego ciepło. Przylgnęła do niego chłonąc je wyziębionym organizmem. Fala mdłości nadchodziła znów. Czuła jak w żołądku rośnie jej ciężka gula, jak wypycha kwas do przełyku, jak soki trawienne podjeżdżają jej do gardła. Osłabiona odepchnęła Embry'ego i zerwała się do biegu do łązienki próbując utrzymać zawartość żołądka na miejscu jeszcze przez chwilę. Wszystko ją paliło. Dopadła toalety w ostatniej chwili. Zwymiotowała żółcią.

Embry

Przerażony poszedł za nią i ukląkł obok niej i objął ją ramieniem.
- Już spokojnie. Musisz się wyspać - pocałował ją w czubek głowy.
- Już ok? Mogę Cię zanieść do łóżka? - szepnął jej do uszka

Dea

Zaprzeczyła ruchem głowy. Spać będzie później.
- Wody.. - szepnęła

Embry

Pokiwał głową i poszedł do kuchni. Przyniósł jej całą butelkę wody niegazowanej. Nalał jej do szklanki wody i przyłożył do ust. Przy tym pocałował ją lekko w policzek

Dea

Wypiła natychmiast. Kiwnęła głową, ze chce jeszcze. Podniosła się i umyła buzie i zęby. Nienawidziła tego smaku.

Embry

Nalał jej jeszcze wody. Kiedy wypiła wziął ją delikatnie na ręce i położył się z nią na łóżku.
- Dea proszę. Nie ratuj mnie tak więcej. Jestem wilkiem i goi się na mnie jak na...no psie - skrzywił się lekko.
- A Ty jesteś słabsza. Martwię sie o Ciebie - założył jej kosmyk włosów za ucho

Dea

- Byłeś na mnie zły i chciałeś iść. Nie pozwoliłabym żebyś tak poszedł - dotknęła jego brzucha. Spojrzała na niego unosząc blada twarzyczkę. Przytuliła się mocno - Nie idź.. Proszę... - drżała. Jej własne uczucia mieszały sie z jej uczuciami. Będzie musiała coś z tym zrobic bo kiepsko to wróży na przyszłość. Będzie sie musiała nauczyc je jakoś oddzielać..

Embry

- Nigdzie nie idę. Nie chcę. Nie mogę Cię tu tak zostawić - wtulił ją lekko w siebie żeby nie zrobić jej krzywdy. Pocałował ją w czubek głowy.
- Nie byłem zły na Ciebie. Tylko na Gas'a - wytłumaczył spokojnie

Dea

- Powiesz mi dlaczego go nie lubisz? - westchnęła wtulając nosek w jego brzuch. Pocałowała ostrożnie znikające już szramy. - I nie chcesz czy nie mozesz mnie zostawic? - dla niej to była oczywista różnica.

Embry

- I nie chce i nie mogę - pocałował ją w szyję delikatnie a potem w policzek, na którym miała małego siniaka.
- Nie mogę bo nie umiem bez Ciebie żyć. Jesteś dla mnie jak powietrze. Kiedy jesteś sama na dłużej niż 2 godziny dostaję do głowy - zasmiał się cicho

-On skrzywdził Lee i gada głupoty. I wszystkich traktuje z góry. Jakby był lepszy - prawie warknął.

Dea

- Oni się docierają Embry - stwierdziła - Popatrz na nich gdy się nie kłócą. - westchnęła odsuwając się trochę. Jesteś o nią zazdrosny... więc może wcale nie... Nie... kochał ją. Czuła to. Ale było jej przykro że jest zazdrosny o Leah. Sama w takiej chwili była zazdrosna. O niego.

Embry

Czuł jej zazdrość i zaśmiał się pod nosem.
- Leah kocham jak siostrę a Ciebie tak jak mężczyzna kobietę - zaśmiał się. Przypomniał mu się poranek z Cassie.
- Kocham Ciebie i tylko Ciebie - pocałował ją w usta delikatnie

Dea

- Podobnie ma się sprawa z Gasem - mruknęła cicho. Nie. Chyba jednak usłyszał. - On jest jak brat, a ty jesteś moim mężczyzną. A w ogóle.. - uśmiechnęła sie - to jak kocha mężczyzna kobietę, bo chyba nie miałam okazji się przekonać za bardzo... - odwzajemniła jego pocałunek

Embry

- Matko, Wy z Cassie zadajecie za dużo pytań, na które nie umiem normalnie odpowiedzieć - zaśmiał się i pocałował ją w nos.
- Jakby Ci to... - zamyślil się z uśmiechem i po prostu namiętnie ją pocałował,o xD

Dea

Przyciągnęła go do siebie z całych wątłych sił jakie miała. Żarliwie odwzajemniła jego namiętny pocałunek. Uśmiechnęła się przygryzając odrobinę jego dolną wargę.

Embry

- Już wiesz? - zapytał odgarniając włosy z jej czoła.
- U Was to z Cassie rodzinne. Wszystko musicie wiedzieć - pocałował ją w kącik ust. W duchu miał nadzieję, że Cassie nie zada mu kolejnych pytać typu: '' Skąd się biorą dzieci?"' xD

Dea

- Co nieco mi tam świta - przeciągnęła się leniwie. - Jakie pytania zadawała ci Cassie? - uniosła brew.

Cassie Ordian

- Taa... - mruknęła i udała się do sąsiedniego pokoju. Ich rozterki sercowe były nudne, zdecydowanie ciekawsza była "Sabrina". Wskoczyła więc na fotel i włączyła telewizor.

Embry

- Więc przy śniadaniu zapytała mnie skąd się biorą dzieci - zaśmiał się i gładził ją po udzie. Trącił jej nosek swoim

Dea

- Co jej powiedziałeś? - parsknęła smiechem. Chichotała nie mogąc przetać.

Embry

- Nie śmiej się - trzepnął ją leciutko w ramie.
- Powiedziałem, że kiedy jakiś Pan kocha bardzo jakąś panią wtedy coś robią i czasem z tego bierze się dziecko - sam się roześmiał ze swoich głupich tłumaczeń.
- Na szczęście Cassie uratowała sytuację mówiąc: '' A to dzieci biorą się z seksu'' - powiedział starając się stłumić śmiech

Dea

- Skąd ona bierze takie teksty? - Spojrzała na niego podejrzliwie, po czym roześmiała się ubawiona samym stwierdzeniem Cassie - Skąd jedenastolatka to wie?

Embry

- Mnie nie pytaj. Nie znam się na dziewczynach. Ty powinnaś wiedzieć - trącił ją palcem w nosek.
- Ona stwierdziła, że z ''Gotowych na wszystko'' bo tam wszędzie jest seks - zacytował Cassie co do słowa prawie.

Dea

- Ona dostanie embargo na telewizję - mruknęła Dea skrzętnie notując sobie to w pamięci. - Pozwoliłeś jej to oglądać? - uniosła brew.

Embry

- Dea nie przesadzaj. Nie ma już 5 latek tylko 11, tak? - uśmiechnął sie gładząc jej plecy i udo.
- Zrobiła słodkie oczka? - powiedział niepewnie. Za to był pewny, że mu się dostanie Razz

Dea

Widząc jego minę parsknęła dzikim śmiechem.
- Słodkie oczka? O takie? - zrobiła oczka kotka ze Shreka i zawachlowała na Embry'ego rzęsami. - To u nas rodzinne - zaśmiała się. - A Cass ma embargo na telewizję w za dużych ilościach. A ty, mój drogi panie, lepiej naucz się jej odmawiać trochę, bo będziesz miał duuuuży kłopot jak poprosi o słonia - trąciła go lekko palcem w nos.

Embry

- Nie śmiej się. A poza tym chciałem żeby mnie polubiła. Bo mam wrażenie, że dalej się do mnie nie przekonała - powiedział trochę zirytowany.
- A pytałaś ją już o mieszkanie?

Dea

- Jeżeli będzie miała swój pokój to może mieszkać z Tobą - uśmiechnęła się na wspomnienie okrzyku Cassie "Z Osłem! Z Osłem! Z Osłem!" XD - także kochanie, musimy jej urządzić pokoik.

Embry

Zamyślił się na chwilę udając jakoś dziwną minę w stylu: no nie wiem xD
- Pod dłuższym namyśle mogę się zgodzić. Mamy wystarczająco dużo miejsca - pocałował ją w nosek i usta

Dea

- No wiesz... jak byłoby za mało, to ja zawsze mogę zamieszkać w piwnicy - pokazała mu język

Embry

- Z pająkami i innymi jakimiś żyjątkami? Pajęczyny, ciemno wszędzie - spojrzał na nią z udawanym przerażeniem

Dea

- Nie boję się pająków ani ciemności - zaśmiała się radośnie - Ani szkieletów, ani zakrwawionych siekier. Ja się wychowałam na horrorach - spojrzała na niego rozbawiona

Embry

- Tak, w końcu Czarownicą jesteś - powiedział niby jakby to było oczywiste. Chciał się trochę z nią podroczyć