Restauracja Wieży Eiffel'a

Carmen

// taksówka, o xd

Doszły pod wieżę Eiffel'a. Carmen spojrzała na nią z dołu i uśmiechnęła się lekko. Potem przeniosła wzrok na Julie.
- Gdzie siedzimy? - spytała rozglądając się po restauracji

Juliette

- Nie wiem - wyznała. W jednej chwili podszedł do nich kelner i poprowadził do stolika. Uprzedziła, ze oczekują jeszcze jednego gościa. Usiadły. Widok był przepiękny. Panorama Paryża rozświetlonego milionem światełek...

Carmen

Poszła za kelnerem i Julie do stolika. Usiadła na przeciw przyjaciółki.
- Czekamy na Olivie co nie? - poprawiła sobie sukienkę bo ramiączko się jej troszkę przerkęciło

Juliette

- Czekamy. Mam nadzieję, ze się zjawi niedługo - uśmiechnęła się Julie i otworzyła podaną przez kelnera kartę dań.

Olivia

/Ulica

Oli dostała się na miejsce, po długim czasie jazdy i staniu w korkach. Humor całkiem opuścił jej wnętrze, a na radosnej zazwyczaj twarzy, było widać przepełniający ją smutek. Miała chyba już dość tego życia w Paryżu.
Związała włosy w biedną, drobną kitkę, poprawiła sukienkę i weszła restauracji.
- Wiem, jestem beznadziejna - powiedziała na wstępie, podchodząc do dziewcząt. Przywitała się z nimi, po czym usiadła.
- Przepraszam za to, że ciągle zawracam wam głowę, a zjawić się nie potrafię - powiesiła torebkę na krześle, oparła łokieć na stoliku i wsparła głowę na dłoni, wzdychając smutno.

Carmen

- Hej - przywitała się z Olivią.
- Nie gadaj głupot. Dopiero przyjechałyśmy - uśmiechnęła się ciepło do niej i do Julie.

Juliette

- Daj spokój i siadaj. Właśnie studiowałyśmy kartę dań - uśmiechnęła się rozluźniona. Widok za oknem działał na nią uspokajająco. - Na co macie ochotę?

Olivia

- na jakiś wielki deser z owocami i drinka. Trudno, pójdę do domu piechotą, ale jak czegoś mocniejszego nie wypiję, to nie będzie ze mnie dziś pożytku - powiedziała smutno, jednak przejawiając chęć zmiany tego stanu.

Carmen

- Julie wybierz coś. Ja się nie znam - uśmiechnęła się i zamknęła kartę.
- Zdaję się na Ciebie - zaśmiała się cicho

Juliette

Zaśmiała się melodyjnie i zamówiła na przystawkę deskę różnych serów, zupę krem z dyni, danie główne: po łososiu z grilla, jakieś sałatki, butelkę białego wytrawnego wina i pyszny creme brule na deser. Oddała kartę i spojrzała na swoje towarzyszki.
- Cieszę się ze tu jestem - powiedziała szczerze.

Carmen

- Ja też. I dzięki, że mnie wyciągnęłaś - uśmiechnęła się do Julie jakby tak...wdzięcznie. Uśmiechnęła się do kelnera kiedy zabrał jej kartę i podziękowała.

Juliette

- Nie masz za co dziękować - zaśmiała się Juliette - to przyjemnosć siedzieć tu w waszym towarzystwie. Po kilku chwilach dość chwiejnego samopoczucia, w końcu zaczynam oddychać. - roześmiała się.

Carmen

- Szkoda, że mam ten samolot jutro - westchnęła. W sumie posiedziałaby tu sobie z Olivią i Julie dłużej w Paryżu ale z drugiej strony chciała już zobaczyć Martina. Najlepiej jakby wszyscy byli w jednym miejscu o xd

Juliette

- Obiecuję, ze w tym samym składzie pojedziemy sobie do jakiejś miłej knajpki w NY. Jak juz wszystkie sie tam znajdziemy - zaśmiała się - Bo Olivia będzie pracowałć póki co w NY. Jak znajdę miejsce w Seattle na laboratorium to się będziemy widywać częściej. Ja chwilowo pewnie bede krążyć między NY a Seattle.

Carmen

- Możesz mnie zabrać czasem ze sobą. Dawno nie byłam w NY - zamyśliła się przypominając sobie ostatnią wizytę tam. Czyli jakieś 4 lata temu. Kelner przyniósł im wino. Carmen wzięła łyka ze swojego kieliszka

Juliette

- Carmen obie będziemy tam potrzebne. O ile wszystko pójdzie zgodnie z planem, może jakiś tydzień przed swiętami? - uśmiechnęła się upijając odrobinę wina.

Carmen

- Może być. Trzeba też iść też na jakieś zakupy żeby kupić prezenty - uśmiechnęła się szeroko na myśl o zakupach świątecznych.
- Potem kupić choinkę i .... - urwała bo stwierdziła, że za dużo gada i znów napiła się troche z kieliszka

Juliette

- I? - zapytała Juliette spoglądając na nią. - Jezeli chodzi o zakupy swiateczne, to NY jest o niebo lepszym miejscem na nie niz Seattle. - stwierdziła. Nie wspomniała o tym, ze ona zakupy świąteczne już ma za sobą.

Carmen

- No choinkę, jakieś bombki i trzeba wszystko przystroić - mówiła z jakimś takim entuzjazmem. Uwielbiała czas świąteczny i za każdym razem pierwsza paliła się do jakichkolwiek przygotowań.

Juliette

- Carmen, ale do świąt mamy jeszcze masę czasu -zachichotała i nabiła na widelczyk kawałek camemberta. Z lubością wgryzła się weń.

Carmen

- Dużo? Raptem jakieś 21 dni - zaśmiała się i wzięła na widelczyk trochę serka i zjadła.
- Pyszne. Ale te święta trzeba obgadać

Juliette

- A co tu jest do obgadywania? - Juliette zmarszczyła czoło. Święta zamierzała spędzić w pracy. NIe będzie ich tracić na użalanie się nad sobą. - Święta takie same jak wszystkie poprzednie. - Nie zamierzała się chwilowo dzielić swoimi planami z nikim. Drugą opcją było zamknięcie domu na 4 spusty i odwiedzenie stron rodzinnych. Obie perspektywy równie kuszące.

Carmen

Spojrzała na nią spode łba. Stwierdziła, że sobie z nią potem pogada. Teraz tylko wzruszyła ramionami i skończyła swój serek.

Juliette

- No co? - znała to spojrzenie Carmen - To chyba oczywiste że spędzisz je z Martinem - zaśmiała się - pod tym względem się nic nie różnią od innych.. - podetknęła Carmen do spróbowania inny ser. Kelner tymczasem przyniósł im zupę. Pachniała bosko.

Carmen

- Nie możemy spędzić ich we czwórkę? - westchnęła i skosztowała jej sera .
- Tamten lepszy -stwierdziła i zabrała się za zupkę

Juliette

- We czwórkę? - uniosła brwi. Nie bardzo załapała chyba. W jaką czwórkę?

Carmen

Pokręciła głową.
- Julie pomyśl - zaśmiała się i znów kontynuowała spożywanie zupy. Oczywiście miała na myśli Normana, Julie, Martina i ją.

Juliette

- Nad? -udawała ze nie wie o co chodzi. Nie bardzo chciała drążyć temat. Z pomocą przyszedł jej kelner, który przyniósł parującego i pachnącego łososia. Juliette aż się oblizała na jego widok.

Carmen

- Nie ważne - westchnęła jakoś tak smutno. Zabrała się w milczeniu za jedzenie łososia.

Juliette

Popatrzyła na Carmen przez chwilę. Dźgnęła jej łososia. - On się rusza... - zażartowała.

Olivia

- Cholera! Święta! - obudziła się nagle. - Ja spędzę je sama. Ale przeżyję... - machnęła ręką. - spojrzała za kelnerem. - Ciekawe czy jest samotny... - mruknęła, patrząc na jego zgrabny tyłeczek.
- Głodna jestem - mruknęła, patrząc na jedzonko.

Juliette

- Dlaczego sama? - Juliette wykorzystała sytuację i zmieniła temat odwracajac uwagę od siebie XD

Carmen

Zaśmiała się widząc gdzie poszedł wzrok Olivii. Spojrzała na Julie a potem na łososia. Jakoś już wolała się nie odzywać

Olivia

- Rodzice chcą wyjechać sami na jakąś wyspę, z dala od dzieci, a brat już urządza z kolegami święta w piątkę. Ja zostaję więc sama - odpowiedziała spokojnie, choć było jej bardzo smutno. - Mam wtedy urodziny. Cóż, kupię butelkę jakiegoś alkoholu i się upiję tak, że prześpię święta. Proste!

Juliette

- Nonsens. - stwierdziła Juliette - Nie będziesz spędzać świąt sama - zerknęła na Carmen. No chyba ją zaprosisz, prawda?

Carmen

- Skoro masz być sama w święta i urodziny to wpadnij do nas. Będzie wesoło - zaproponowała z uśmiechem i sopjrzała radośnie na Olivię

Olivia

- Nie, raczej nie, dziękuję. Nie chcę wam robić kłopotu, poza tym - ciągle jestem jeszcze dla was obcą osobą - wzruszyła ramionami. - Pewnie macie jakieś rodziny, czy przyjaciół. Tylko bym zawadzała.

Carmen

- Nie wygłupiaj się. Będzie nam miło jeśli wpadniesz - dolała Olivii wina.
- Na prawdę. Będę Ja, Norman i Martin i Julie. Sami swoi - zaśmiała się.
- Poznasz chłopaków. Będzie fajnie

Juliette

Ja, Norman i Martin i Julie. Sami swoi ... Powtórzyła w myślach słowa Carmen. Jakoś to ciepło zabrzmiało. Tak swojsko. Tak rodzinnie. Uśmiechnęła się. - Moze... może zaprosimy tez Istena? - zaproponowała nieśmiało. - I oczywiście bedzie nam miło jeżeli do nas dołączysz - uśmiechnęła się do Olivii. Dolała jej wina. Olivce zdecydowanie smakowała kolacja. I wino. Niezgorsze.. Juliette dyskretnie zamówiła drugą butelkę.